40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
332 La adivinación diabólica<br />
que extrañarse si los demonios pudieron saber y predecir que<br />
era inminente la destrucción del templo y de su ídolo, así<br />
como otras muchas cosas, en la medida en que se les permite<br />
conocer y predecir.<br />
Réplica y contrarréplica<br />
2. Dios también permite el mal.<br />
ELLOS: Y como me replicasen que esta clase de adivinaciones<br />
no son malas ni ofenden a Dios; antes al contrario, Dios<br />
omnipotente y justo no las permitiría si fuesen cosas malas e<br />
injustas.<br />
AGUSTÍN: Yo les respondí que precisamente no debe parecer<br />
que son justas porque Dios omnipotentísimo y justísimo<br />
las permite, porque también permite otras muchas cosas<br />
clarísimamente injustas, como son los homicidios, los adulterios,<br />
los hurtos, el pillaje, y otros crímenes parecidos, que,<br />
aunque ciertamente ofenden a un Dios tan justo, porque son<br />
injustas, sin embargo, el mismo Dios omnipotente las permite<br />
por una disposición de su justicia, no siempre impunemente,<br />
sino para condenar a aquellos que hacen lo que ofende al<br />
justo 3 .<br />
praedixisse nescio quem euersionem templi Serapis, quae in Alexandria facta<br />
est, respondí non esse mitandum, si istam euersionem templis et simulacris<br />
suis inminere daemones et scire et praedicere potuerunt sicut alia multa,<br />
quantum eis nosse et praenuntiare permittitur.<br />
2. Et cum mihi referretur: non ergo sunt malae diuinationes [600] huius<br />
modi nec Deo displicent —alioquin omnipotens et iustus ista fieri non permitteret,<br />
si mala et iniusta essent— respondi non ideo haec uideri iusta deberé,<br />
quod ea fieri permittit omnipotentissifj&ymus et iustissimus Deus; nam et alia<br />
multa manifestissime iniuste fieri, sicut homicidia, adultería, furta, rapiñas et<br />
cetera huius modi: quae quamuis iusto Deo eo quod iniusta sint sine dubitatione<br />
displiceant, ídem tamen omnipotens ea fieri certa iudicii sui ratione<br />
permittit non utique inpune, sed ad eorum damnationem, a quibus fiunt quae<br />
displicent iusto.<br />
crearon la nueva divinidad de Sarapis o Serapis para la nueva capital de su Imperio,<br />
que era Alejandría; divinidad que comprendía a Horus y a Zeus y era muy venerada<br />
en el mundo griego como señor de los infiernos, de la medicina, de la fecundidad y<br />
la más poderosa de todos los dioses, a quien los más devotos se consagraban de por<br />
vida a su servicio. Cf. Nota complementaria n.17: El templo de Serapis en Alejandría<br />
p.898.<br />
3 Planteada así la cuestión, está presente en la mente de San Agustín el crimen y<br />
la aberración diabólica de la idolatría. Cf. Nota complementaria n.18: ha idolatría<br />
p.899.<br />
Nueva réplica y contrarréplica<br />
P.I. Capítulo 1 333<br />
3. Dios puede permitir lo que le ofende aun en aquello que se<br />
refiere al culto.<br />
ELLOS: Y como me contradijesen que en modo alguno<br />
había que poner en duda que Dios es omnipotente y justo;<br />
pero que de esos pecados humanos que se cometen contra la<br />
sociedad humana Dios no se cuida cuando se cometen; y que<br />
por eso llegan a cometerse los crímenes que no podrían ciertamente<br />
producirse si el Omnipotente no los hubiese permitido.<br />
En cambio, aquellos que se refieren al culto mismo de la<br />
religión, en modo alguno debe creerse que son descuidados<br />
por El, y por tanto que no han podido suceder sin que le<br />
agradasen, y, en consecuencia, no conviene pensar que son<br />
malos.<br />
AGUSTÍN: A lo cual respondí también: En realidad le desagradan<br />
ahora, cuando los templos y sus ídolos son destruidos,<br />
y cuando está castigando esos sacrificios de los paganos<br />
si los han ofrecido. Porque así como decís que no se habrían<br />
podido cometer si a Dios no le hubiesen agradado, lo mismo<br />
puede decirse que no han podido ser prohibidos, destruidos y<br />
castigados si a Dios no le desagradasen. Y por lo tanto, si<br />
entonces se hacían rectamente porque se demostraba con ello<br />
que agradaban a Dios justo, ya que permitía que se hiciesen,<br />
por lo mismo ahora se hacen inicuamente, porque se está<br />
demostrando con eso que es El quien manda o permite destruirlos<br />
4 .<br />
3. Et cum e contrario diceretur non quidem esse dubitandum, quod<br />
omnipotens et iustus sit Deus, sed haec humana peccata, quae contra societatem<br />
hominum fierent, non eum curare, dum fierent —propterea posse fieri:<br />
quae utique fieri non possent, si omnipotens non siuisset; illa uero, quae ad<br />
ípsum religionis cultum pertineant, nullo modo ab eo credendum esse contemni.<br />
Ac per hoc fieri non potuisse, nisi ei placuissent, et ideo mala ea putari non<br />
oportere— ad hoc quoque respondí: nunc ergo ei displicent, cum templa et<br />
simulacra euertuntur et üla gentium sacrificia, si facta fuerint, puniuntur. Sicut<br />
enim dicítur non ea fieri potuisse, nisi Deo placuissent, et ideo bona putanda,<br />
quoniam iusto placent, ka díci potest non ea prohiben, euerti, puniri potuisse,<br />
nisi Deo [601] displicerent; ac per hoc si tune ideo recte fiebant, quia 083)<br />
iusto Deo placeré hinc ostendebantur, quod ab illo fieri sinebantur, ideo nunc<br />
inique fiunt, quia Deo displicere hinc ostenduntur, quod ea uel iubet uel<br />
permittit euerti.<br />
4 Cf. Nota complementaria n.19: La liquidación del paganismo, p.900.