12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

276 Ochenta y tres cuestiones diversas<br />

ción de cada uno, las servidumbres o las libertades; y si alguna<br />

vez alcanzan algo en favor de sus malas pasiones con la invocación<br />

del Dios soberano, no es una gracia, sino una venganza.<br />

Porque el Apóstol no dice sin razón: Dios los ha entregado a<br />

los deseos de su corazón. En efecto, la facilidad de cometer<br />

algunos pecados es el castigo de otros pecados ya cometidos.<br />

2. El artificio de los demonios con los magos. En cuanto<br />

a lo que dice el Señor: Satanás no puede echar a Satanás,<br />

para que no vaya a suceder que alguno, cuando invoca los<br />

nombres de potestades inferiores y ha conseguido echar al<br />

demonio, piense que es falsa esta sentencia del Señor, debe<br />

entenderlo en este sentido: que, aun cuando Satanás respeta el<br />

cuerpo o los sentidos del cuerpo, por eso los respesta, para<br />

asegurarse un mayor triunfo sobre la voluntad del propio<br />

hombre por medio del error impío 721 . Y bajo este punto de<br />

vista Satanás no sale, sino que más bien penetra a lo más<br />

íntimo para actuar en él de la manera que dice el Apóstol:<br />

según el príncipe de este aire que actúa ahora en los hijos de la<br />

incredulidad. Porque no turbaba y atormentaba él sus sentidos<br />

corporales ni golpeaba sus cuerpos, sino que él reinaba en sus<br />

voluntades o, mejor, en sus pasiones.<br />

3. Advertencia del Señor. En cuanto a lo que dice que<br />

los falsos profetas van a realizar muchos signos y prodigios,<br />

hasta engañar, si fuera posible, aun a los elegidos 722 , advierte<br />

servitutes eorum libertatesque distribuat. Et si quando invocatione summi Dei,<br />

aliquid pro suis malis cupiditatibus impetrant, vindicta est illa, non gratia. Non<br />

enim frustra dicit Apostolus: Tradidit illos Deus in desideria coráis eorum<br />

(Rom 1,26). Quorumdam enim peccatorum perpetrandorum facilitas poena<br />

est aliorum praecedentium.<br />

2. Quod autem Dominus dicit: Non potest satanás satanam excludere<br />

(Me 3,23): ne forte quisquam utens nominibus aliquarum infimarum potestatum,<br />

cum daemonium excluserit, falsam putet esse istam Domini sententiam,<br />

ad hoc intellegat dictum, quia hoc modo satauas, etiamsi corpori aut<br />

corporis sensibus parcit, ideo parcit, ut ipsius hominis voluntati per impietatis<br />

errorem triumpho maiore dominetur. Hoc autem modo non exit satanás, sed<br />

potius in intima ingreditur, ut in eo sic operetur, quemadmodum dicit Apostolus:<br />

Secundum principem potestatis aeris huius, qui nunc operatur in filiis<br />

diffidentiae (Eph 2,2). Non enim sensus corporis eorum turbabat atque torquebat,<br />

aut eorum corpora collidebat, sed in eorum volúntate, vel potius<br />

cupiditate regnabat.<br />

[92] 3. Quod autem dicit pseudoprophetas multa signa et prodigia factures,<br />

ita ut fallant etiam, si fieri potest, electos (cf. Mt 24,24), admonet<br />

721 La posesión diabólica se asegura con la impostura sacrilega, por medio de sortilegios<br />

y falsos milagros, con que engañan haciendo creer en la libertad.<br />

722 Cf. Mt 24,24.<br />

Cuestión 79 277<br />

claramente que hasta los hombres perversos hacen algunos<br />

milagros que los mismos santos no pueden hacer, y sin embargo<br />

no se ha de pensar por eso que ellos están en mejor situación<br />

delante de Dios. Porque no eran más gratos a Dios que<br />

el pueblo de Israel los magos de los egipcios, porque este<br />

pueblo no era capaz de hacer lo que ellos hacían, aunque<br />

Moisés había podido obrar prodigios mayores con el poder de<br />

Dios. Sino que la razón por la cual no se dan tales poderes a<br />

todos los santos es para que los débiles no caigan en un error<br />

especialmente funesto, imaginando que en semejantes hechos<br />

hay dones mayores que en las obras de santidad, con que se<br />

consigue la vida eterna. Por esa causa el Señor prohibe a los<br />

discípulos felicitarse de ello, cuando dice: No queráis alegraros<br />

de eso porque se os someten los espíritus, sino alegraos porque<br />

vuestros nombres están escritos en los cielos.<br />

4. El discernimiento de los espíritus. Puesto que los<br />

magos hacen tales prodigios, semejantes a los que a veces<br />

hacen los santos, ciertamente aparecen visiblemente como tales,<br />

pero son realizados con otro fin y otro principio. En verdad,<br />

los primeros los realizan buscando su propia gloria; los<br />

segundos, buscando la gloria de Dios 723 ; los primeros los hacen<br />

por medio de algunas concesiones a las potestades en sus<br />

rangos so pretexto de negocios y beneficios privados; los segundos,<br />

en cambio, por un servicio público a las órdenes de<br />

aquel a quien está sometida toda criatura. Porque una cosa es<br />

que un propietario sea obligado a dar un caballo a un soldado,<br />

y otra que lo dé a un comprador o que lo regale o lo preste<br />

utique ut intellegamus quaedam miracula etiam sceleratos homines faceré,<br />

qualia sancti faceré non possunt: nec tamen ideo potioris loci apud Deum esse<br />

arbitrandi sunt. Non enim acceptiores erant Deo, quam populus Israel, magi<br />

Aegyptiorum, quia non poterat lile populus faceré quod illi faciebant: quamvis<br />

Moyses in virtute Dei maiora potuerit (cf. Ex 7,12). Sed ideo non ómnibus<br />

sanctis ista tribuuntur, ne perniciosissimo errore decipiantur infirmi, existimantes<br />

in talibus factis maiora dona esse, quam in operibus iustitiae, quibus<br />

aeterna vita comparatur. Propterea Dominus prohibet hinc gaudere discípulos,<br />

cum ait: Nolite in hoc gaudere, quoniam spiritus vobis subiciuntur; sed in<br />

hoc gaudete, quoniam nomina vestra scripta sunt in caelis (Le 10,20).<br />

4. Cum ergo talia faciunt magi, qualia nonnunquam sancti faciunt, talia<br />

quidem visibüiter esse apparent, sed et diverso fine et diverso iure fiunt. lili<br />

enim faciunt quaerentes gloriam suam, isti quaerentes gloriam Dei; et illi<br />

faciunt per quaedam potestatibus concessa in ordine suo, quasi privata commercia<br />

vel veneficia; isti autem publica administratione, iussu eius cui cuneta<br />

creatura subiecta est. Aliter enim cogitur possessor equum daré militi, aliter<br />

eum tradit emptori, vel cuilibet donat aut commodat. Et quemadmodum<br />

Cf. lo 7,18.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!