40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
134 Ochenta y tres cuestiones diversas<br />
C U E S T I Ó N 52<br />
SOBRE LO QUE ESTÁ ESCRITO: «ME PESA DE HABER CREADO<br />
AL HOMBRE»<br />
(Testimonios de esta cuestión: S. Auc, Retract. 1,26,53; S. POSSID.,<br />
Indic. 4,20; EUGIPP., Exc. Aug. 1039-10<strong>40.</strong>)<br />
Respuesta: Las divinas Escrituras, para elevarnos desde el<br />
sentido terreno y humano al divino y celestial, han descendido<br />
hasta ese lenguaje de que se sirve el uso familiar, aun de los<br />
más incultos. Por esto, aquellos varones, por quienes ha hablado<br />
el Espíritu Santo, no dudaron en escribir muy a propósito<br />
en libros hasta los nombres de esas afecciones que padece<br />
nuestra alma, y que el mejor catador ya entiende que están<br />
alejadas infinitamente de Dios 22i . Por ejemplo, porque es muy<br />
difícil que el hombre se vengue sin ira, estimaron no obstante<br />
que la venganza de Dios, que se hace completamente sin esta<br />
perturbación, debía ser llamada ira 224 .<br />
Del mismo modo, porque los maridos han procurado guardar<br />
la castidad de su cónyuge poniéndose celosos, han llamado<br />
celo de Dios a la Providencia divina por la que se manda y se<br />
actúa para que no se corrompa el alma, y, por así decir, se prostituya<br />
siguiendo a los dioses, unas veces a unos y otras a otros.<br />
Igualmente, mano de Dios 225 a la fuerza con que obra; y pies de<br />
LII<br />
DE EO QUOD DICTUM EST: «PAENITET ME FECISSE HOMINEM (Gen 6,6)<br />
Divinae Scripturae a terreno et humano sensu ad divinum et caelestem nos<br />
erigentes, usque ad ea verba descenderunt, quibus ínter se stultissimorum<br />
etiam utitur consuetudo. Itaque earum etiam affectionum nomina, quas animus<br />
noster patitur, quas longissime a Deo esse seiunctas iam qui melius sapit<br />
intellegit, non dubitaverunt illi viri per quos locutus est Spiritus Sanctus,<br />
opportunissime in libris poneré. Ut, verbi gratia, quoniam difficillirnurn est ut<br />
homo aliquid vindicet sine ira, vindictam Dei quae omnino sine ista perturbatione<br />
fit, iram tamen vocandam iudicaverunt. ítem quia coniugis castitatem<br />
zelando viri custodire consueverunt, illam Dei providentiam per quam praecipitur<br />
atque agitur ne anima corrumpatur, et déos alios atque alios sequens<br />
quodam modo meretricetur, zelum Dei appellaverunt. Sic et manum Dei, vim<br />
qua operatur; et pedes Dei, vim qua in omnia custodienda et gubernanda<br />
pertendit; et aures Dei vel oculos Dei, vim qua omnia percipit atque intellegit;<br />
et faciem Dei, vim qua se manifestat atque dignoscitur; et cetera in hunc<br />
223 Cf. OKIG., Contra Celsum 1,71-72; S. Auc, Locutio, in Hept. 1,14.<br />
224 Cf. S. Auo., De Civ. Dei 15,25. Agustín aplica ya el sentido metafórico de estas<br />
expresiones de la Escritura en De quaest. ad Simpl. 2,2,2 y Contra Adv. Legis et Proph.<br />
1,40-44, donde desarrolla más esta idea.<br />
225 Cf. 1 Reg 5,12.<br />
Cuestiones 52-53 135<br />
Dios 226 , a la fuerza con que se encamina a salvaguardar y gobernar<br />
todas las cosas; oídos de Dios 227 y ojos de Dios, a la fuerza<br />
con que percibe y entiende todo; faz de Dios 22S , a la fuerza con<br />
que se manifiesta y es reconocido; y todo lo demás en forma<br />
parecida, a saber: porque nosotros, a quienes habla, solemos<br />
trabajar con las manos y caminar con los pies adonde se tiene<br />
intención de ir, y percibir las cosas corporales con los oídos y<br />
los ojos y los demás sentidos del cuerpo, y darnos a conocer por<br />
la cara. Y cualquier otra expresión se adapta a esta especie de<br />
regla. Más aún, en general, porque no solemos cambiar fácilmente<br />
algo comenzado y mudarlo por otra cosa si no es con<br />
pesar; aun cuando la divina Providencia aparece a los que ven<br />
con mente serena que lo administra todo con un orden que no<br />
falla, sin embargo se dice que, acomodándose a la humilde inteligencia<br />
humana, esas cosas que han comenzado a existir y no<br />
permanecen cuando se esperaba que iban a permanecer, quedan<br />
suspendidas por una especie de arrepentimiento de Dios 229 .<br />
CUESTIÓN 53<br />
EL ORO Y LA PLATA QUE LOS ISRAELITAS RECIBIERON<br />
DE LOS EGIPCIOS 23 °<br />
(Testimonios de esta cuestión: S. AUG., Retract. 1,26,54; S. POSSID.,<br />
Indic. 4,21.)<br />
modum, propterea scilicet quia nos ad quos sermo fit, et manibus solemus<br />
operari, et pedibus incedere, et quo fert animus pervenire, et auribus atque<br />
oculis ceterisque sensibus corporis corporalia percipere, et facie innotescere:<br />
et si quid aliud ad hanc tanquam regulam pertinet. Hoc modo igitur, quoniam<br />
mutare coeptum aliquod et in aliud transferre non facile solemus nisi paenitendo,<br />
quanquam divina providentia serena mente intuentibus appareat cuneta<br />
certissimo ordine administrare, accommodatissime tamen ad humilem humanam<br />
intellegentiam ea quae incipiunt esse, ñeque perseverant quantum<br />
perseveratura spe rata sunt, quasi per paenitentiam Dei dicuntur ablata.<br />
Lili<br />
DE AURO ET ARGENTO QUOD ISRAELITAE AB AEGYPTUS ACCEPERUNT<br />
1. Quisquís duorum Testamentorum dispensationes, pro temporum congruentia,<br />
generis humani diligenter aetatibus distributas intuetur; satis, quan-<br />
226 Cf. Ps 98,5.<br />
227 Cf. Ps 33,16.<br />
228 Cf. Ex 33,23.<br />
225 Cf. S. AUG., De vera relig. 50,99; Quaest. tn Simpl 2,2; De Trinit. 1,1,2; De Civ.<br />
Dei 15,25; Contra Adv. Legis et Proph. 1,20,40-42.<br />
250 Cf. Ex 3,22; 11,2; 12,35-36.