n-ro 447, 2001 jul-dec en PDF-dosiero

ET-çelon por la studo ßan©i genon, same kiel çe muso.
Pro tiaj diversaj nekonataj dan©eroj nia lando lançis
principon por reguligi la elfaron kaj studon de la homa ETçelo
jene: 1) Ne ricevi la donon de homa embrio pli ol necese.
2) La studaj institucioj devas fondi sian ju©komisionon. 3)
Ricevi konsenton çe la ju©komisiono kaj çe la ßtata speciala
komitato. 4) Prezenti raporta∆on al la ßtato post la fino de la
elfaro kaj studo.
Sed, en la nuna tempo, oni tute ne povas antaüvidi, kiel
disvolvi©os la afero estonte, kiam oni efektivigos la studon
de ET-çeloj; ne nur tiel, sed ni trovas eç dan©erecon.
Çapitro Çapitro 3
3
Komenco de vivo
laü Diinstruo
Komenca periodo en la rigardo de la instruo
Kiel mi skribis ©is nun, en la studo de la homa ET-çelo
troveblas diversaj punktoj avanta©aj kaj problemaj, laü la
©enerala vidpunkto.
Do, koncerne çi tiujn gravajn punktojn, rilatantajn al
homaj vivo kaj morto, Oomoto bezonas pripensi, kian opinion
©i havu religie kaj vivetike. Kiam ni pripensas laü la
vidpunkto de Oomoto, çu io estas bona aü malbona, tre
granda bazo estas scii, kiam komenci©as homa vivo. Nome,
se klari©os çi tiu komenca periodo de vivo, al mi ßajnas, nature
facili©os ankaü la distingo, çu pravas aü ne pravas tio, ke oni
faros objekto de eksperimento la embrion de ne pli ol 14 tagoj post
fekundi©o.
Por tio, Oomoto devas esplori en sia doktrino la komencon
de vivo kaj akiri la konkludon, kiam ©i estas. Se ne, kiel
religia organizo, Oomoto ne povos ©uste respondi al diversaj
demandoj de la vivscienco, tre rapide progresanta.
Kiam antaüe Oomoto parolis pri la praveco de cerbomorto
kaj organgrefto, tio, kio fari©is bazo de tiu priparolo, estis iu
parto de la sankta skribo de Oomoto, kie trovi©is aserto pri
la momento de homa morto: “Kiam komplete çesis la korbato,
tiam spirito disi©as de la korpo.” Surbaze de çi tiu instruo
Oomoto povis respondi al la socio.
Sed, koncerne la çifojan momenton, t.e. komencon de homa
vivo, ni ne povas trovi la rektan esprimon en la sanktaj skriboj
de Oomoto. Tamen, en la sanktaj skriboj trovi©as multaj
instruoj pri homa naski©o kaj mi pensis, ke ni povos nature
elkonduki la konkludon, se ni ilin sinteze ju©os.
Kvankam jam ne necesas diri, la laboro pri la doktrino
konsistas ne nur el ordigo pri la enhava∆oj de la sanktaj
skriboj, sed ankaü el la tasko pristudi la aferojn nerekte
menciitajn en la sanktaj skriboj, kaj elkonduki ian konkludon.
Do, en la organizo Oomoto oni komencis ekzameni la
temon komenco de homa vivo, kaj tra la sinsekvaj kunsidoj de
la Doktrina Komitato de Oomoto, nome, la 34-a kaj la 35-a
(jun. kaj jul. 1999), la 47-a kaj la 53-a (nov. kaj maj. 1999) oni
povis vidi jenan konkludon.
Por la elkonduko de la konkludo, tio, kio okupis la plej
centran pozicion, estis jena instruo en Rakontoj el la Spirita
Mondo2) de Kunfondinto Deguçi Onisaburo.
“Kiam en la çielula regno çielulaj geedzoj havas
amrilaton kaj semas spiritsemon surteren, tiam surteraj
geviroj, kiuj havas profundan rilaton kun tiuj çieluloj,
eksentas inspiron kaj havas amrilaton kaj koncipas embrion.
La embrio ja estas enlo©i©inta spiritsemo, semita de
geçieluloj.” (la 19-a Volumo, Tama’no’ißizue 5)
Nome, la temo estas tio, kiam la spiritsemo estas
koncipita, kiel en la instruo, “la surteraj geviroj eksentas
inspiron kaj havas amrilaton kaj koncipas embrion.”
Rilate al la komenco de homa vivo, çi tion oni povas
vidi kiel biologie, tiel ankaü spirite, sed mi decidis studi en
ambaü flankoj spirita kaj korpa laü la instruoj de Oomoto.
En hodiaüa biologio ni povas limigi la komencon de la
vivo de homa korpo je la momento de fekundi©o; se diri plue,
tio povas esti en la procedo, t.e. gametoj (ovolo kaj spermatozoo)
unui©as en ovodukto kaj kreskas kaj i©as unu fekunda ovo (embrio).
Kaj, se ni rigardas pli precize, ni povas limigi la komencon al
la momento, kiam naski©as embrio, kun nova propra geno, tiel ke
spermatozoo penetras en la ovolon kaj, tri-ses horojn poste, la
kernaj membranoj de ovolo kaj spermatozoo ambaü solvi©as en
fekunda ovo. Nome, la embrio heredas de siaj gepatroj la
geninformon po duono, kaj çi tio estas propra individuo, ©is
nun neekzistanta sur la tero, kaj, oni povas diri, la naski©o
de tia propra embrio estas momento de la naski©o de korpa
vivo.
Se ni priparolas çi tiun komencon de homa vivo en la
spirita vidpunkto laü la instruoj de Oomoto, la spiritsemo,
infano de çielulaj geedzoj, enlo©i©as en la momento, kiam
okazas fekundi©o de spermatozoo kaj ovolo pro la amrilato
de surteraj geviroj, kaj naski©as propra embrio. Plue, la
homo estas kuni©o de spirito kaj korpo kaj, en la reala mondo,
çi tiuj spirito kaj korpo çiam trovi©as en la koneksa rilato,
t.e. en la unueco de spirito kaj korpo. Sekve, laü la instruo de
Oomoto, oni povas vidi, ke en la momento, kiam naski©as la
propra korpa vivo, enlo©i©as la propra spirita vivo (spiritsemo),
çar laü la instruo de Oomoto korpa vivo unuafoje komencas
funkcii danke al la ekzisto de spirita vivo.
Pro tio, en Oomoto, oni vidas, ke la komenco de homa
vivo okazas en la momento, kiam kernaj membranoj de ovolo
kaj spermatozoo en fekunda ovo solvi©as kaj fari©as embrio kun
propra genaro, kaj en çi tiu tempo la spirita infano (spiritsemo)
enlo©i©as en fekunda ovo.
Unua embrio estas persona ekzisto
La spiritsemo, kiu enlo©i©as en çi tiu fekunda ovo, ne
estas komplete kreskanta animo (spirito), sed, estas febla
spirita vivo. En la spirita mondo ©i estas spirita vivo, kiu
7 Oomoto 447