You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Fabelo Fabelo “Haçibei “Haçibei kaj kaj Rokusuke”<br />
Rokusuke”<br />
Hidemaru DEGUÇI, tradukis Eizo ITOO<br />
Tiu çi fabelo estas <strong>en</strong>metita çe la fino de çapit<strong>ro</strong> “p<strong>en</strong>so kaj spirito”<br />
<strong>en</strong> la sepa parto “la vojo de ve<strong>ro</strong> kaj kredo” de Kreado de Viv©ojo.<br />
En iu vila©o vivis du maljunuloj, çiu kun originala karakte<strong>ro</strong>. Unu el ili nomi©is<br />
Haçibei, malriça kamparano, kaj la alia estis riçulo, nomata Rokusuke. Haçibei, de<br />
sia juneco, kutimis diri je çio: “Oh, dankon! Mi ©ojas!” Kontraste, Rokusuke<br />
kutimis pl<strong>en</strong>di eç je plej bagatela afe<strong>ro</strong>: “Fi, Diablo forpr<strong>en</strong>u!”<br />
Unu tagon Haçibei malsani©is p<strong>ro</strong> t<strong>ro</strong>a labo<strong>ro</strong>. La vila©anoj sinsekve vizitis lin<br />
por kura©igi.<br />
“S-<strong>ro</strong> Haçibei, mi aüdis, ke vi malsani©is. Çu vi fartas jam pli bone?”<br />
Haçibei <strong>en</strong> bona humo<strong>ro</strong> respondis.<br />
“Multajn dankojn p<strong>ro</strong> via afabla vizito. Verßajne mi laci©is p<strong>ro</strong> iom t<strong>ro</strong> peza<br />
labo<strong>ro</strong>. Sed mi estas certa ke mi tuj resani©os dank' al via vizito, kiu multe min<br />
kura©igis. Oh, dankon! Mi ©ojas!”<br />
Li estis ßatata temo de la interpa<strong>ro</strong>loj de vila©anoj.<br />
Vila©ano A: “Haçibei estas tre agrabla homo, kiam ajn oni lin r<strong>en</strong>kontu.”<br />
Vila©ano B: “Certe oni povas t<strong>ro</strong>vi nur malofte tiel bonegan homon, kiel li. Mi<br />
ja kore deziras lian plej baldaüan resani©on.”<br />
Vila©ano C: “Oh, jes. Ni nun kune pre©u al Dio por lia tuja reaki<strong>ro</strong> de bonsano.”<br />
Unu vespe<strong>ro</strong>n bela princino vizitis Haçibei.<br />
“Bonan vespe<strong>ro</strong>n, s-<strong>ro</strong> Haçibei. Permesu min flegi vin de nun.”<br />
“Vi estas nekonata al mi, se mi ne eraras. Kiu vi estas, fraülino?”<br />
“Mia nomo estas .”<br />
“Oh, ©uste simila al mia kutima dira∆o!”<br />
“Ne estas mirinde, çar ja estas vi, kiu min naskis.”<br />
“Mi tute ne memoras, ke iam al mi naski©is filino, kia vi estas .”<br />
“Vi eraras, sinjo<strong>ro</strong>. Mi estas n<strong>en</strong>io alia ol via p<strong>ro</strong>pra filino, kiu krei©is el la<br />
kristali©o de via kutima dira∆o 'Oh dankon! Mi ©ojas!'”<br />
La princino s<strong>en</strong>©<strong>en</strong>e <strong>en</strong>iris <strong>en</strong> la çamb<strong>ro</strong>n kaj kom<strong>en</strong>cis ©<strong>en</strong>tile prizorgi lin.<br />
Çiufoje kiam ßi masa©is lian dorson, rimarkinde malalti©is lia feb<strong>ro</strong> kaj pliboni©is<br />
lia apetito kaj tiel nur post du tri tagoj li komplete resani©is.<br />
Je lia granda mi<strong>ro</strong>, la princino subite aliformi©is <strong>en</strong> ru©an gemon kaj <strong>en</strong>saltis <strong>en</strong><br />
lian bußon. Ap<strong>en</strong>aü li povis elspiri ekkrion, ©i trairis lian gor©on kaj fine haltis <strong>en</strong><br />
la v<strong>en</strong>t<strong>ro</strong>. De tiu mom<strong>en</strong>to Haçibei rejuni©is per okulfrapa rapi<strong>dec</strong>o kaj fari©is<br />
Oomoto <strong>447</strong><br />
32