+ Descargar revista nº 1 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria

aqueles anos non tódolos afiadores eran ben
m i rados, cada un tiña a súa fama e categoría.
Meu pai estaba moi considera d o .
–¿Cando remataba en Ponferrada que
pobos facía?
–El botaba, como deixo dito, un mes e
medio fóra da casa; traballaba a Rúa de
Petín, Barco de Va l d e o r ras, Sobra d e l o ,
To ral de los Vados, logo Po n f e r rad a, despois
San Miguel de las Dueñas, Bembibre,
Torre del Bierzo, outra vez a Po n f e r ra d a ,
logo Vi l l a f ranca, Cacabelos, Camponaraya ,
de novo Po n f e r rada e despois To r e n o ,
Fabero, e remataba en Villablino, case lindando
con Asturias; a Po n f e r rada outra
vez, despois o Barco de Va l d e o r ras, a Rúa
de Petín e de alí ía a casa.
– ¿Daquela xa traballabas ti coa roda?
–Si, con dezasete anos xa tiña a miña
roda. Meu pai ensinárame cunha roda vella
que había na casa e despois quixen ir con
el para coñecer mellor o oficio; estivemos
traballando un tempo
os dous e logo el marchou
a casa e eu quedei
solo; penso que
me defendía ben, non
sei, para un ra p a z
novo non era fácil...
Recordo que unha
vez nun pobo que se
chama Vi l l a l i b r e ,
había unha academia
de modistas e as rapazas
dicíanme: pero
home, ¿como un
rapaz tan novo e tan
majo anda de afiador
dun lado para outro?
¿Non tes outro tra b a-
27
llo, ho, non podías traballar noutra cousa?
A min aquelo deume algo de reparo e
d e i x e i n o .
Logo estiven deprendendo a zapateiro,
cerca do meu pueblo e acabei traballando
co meu tío que tiña unha zapatería
en Torre do Bierzo. Logo casei, despois
de facer a mili, e marchei a Francia
coa muller; alí estivemos dez anos, eu traballaba
na construcción e conseguín os
certificados de oficial de primera tanto de
albañil como de encofrador. A cousa ía
ben pero eu desexaba voltar a España e á
miña Galicia que tanto quero.
– ¿Cando vo l ves de Francia xa vés
aquí, a Vitoria?
–Si, así é, o noso pai sempre teimou
ver os fillos cun taller propio, eu fun o primeiro,
merquei este baixo, montei o taller
e meu pai estivo traballando nel nove
meses, cun rapaz veciño do noso pobo
que lle axudaba, mentres nosoutros, a
muller, o fillo e mais eu preparabamos o
José Coello
tocando o
chifro.