seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega
seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega
seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
coincidir, como xa temos dito en apartados anteriores, con afirmacións anteriores,<br />
isto é, claramente restrictivos. Non insistiremos máis neste asunto.<br />
A Blanco-Amor censúrao por varias cuestións. Non fixo, di Guerra <strong>da</strong><br />
Cal, a máis leve referencia pública, ó longo <strong>da</strong> súa vi<strong>da</strong>, destes orixinais e,<br />
cunha conducta inexplicable, atribuiríase unha participación que nunca tivo.<br />
Nin unha nin outra cousa son ver<strong>da</strong>de, como xa quedou exposto211 .<br />
Segue a dicir que Blanco-Amor ten unha participación deturpadora dos<br />
textos orixinais e a posteriori. E sinala, como mostra, algúns exemplos de<br />
«Canzón de cuna»: cambio do título de «Vella Cantiga» (título que odiaría Federico,<br />
pola suposta aversión á comedia de Martínez Sierra. Pero, sen embargo,<br />
o mesmo García Lorca parece contradicir esta versión, pois púxolle<br />
un título case idéntico a unha <strong>da</strong>s súas poesías: «Canción de cuna: A Mercedes,<br />
muerta»).<br />
Fala tamén de tres erros no v. 10, en medio de expresións como atentados<br />
á substancia do poema, infideli<strong>da</strong>des ó texto, etc. Isto é, fala, en todo<br />
caso, o profesor e erudito Guerra <strong>da</strong> Cal, con to<strong>da</strong>s as valoracións ou escepticismos<br />
que queiramos <strong>da</strong>rlle á súa crítica literaria, pero o seu ton está<br />
fóra de lugar212 . El debe situarse rigorosamente no tempo <strong>da</strong> escritura dos<br />
<strong>poemas</strong>, cando era só, como el mesmo confesa, un «estudiante e inédito aprendiz<br />
de poeta» e García Lorca e Blanco-Amor dous poetas xa consagrados.<br />
Como podemos apreciar, o texto fun<strong>da</strong>mental segue a ser a carta, que<br />
enviou a Blanco-Amor en 1949, fóra <strong>da</strong>lgunhas contradiccións de Guerra<br />
<strong>da</strong> Cal, no tocante ó poema «Madrigal» (di que non colaborou -este foi sempre<br />
o seu discurso e mesmo mo reiterou a min na miña entrevista-, pero<br />
confesoulle a Ian Gibson e a X. L. Franco Grande213 a súa participación) 214 e<br />
no que afecta á parte final <strong>da</strong> carta («Yo escribía los primeros originales que<br />
él después copiaba»), pois a súa versión non coincide exactamente coas<br />
copias dos textos atopados215 .<br />
211 Por sinalar tan só un <strong>da</strong>to, xa no seu artigo de Insula, en 1959, citábao e indicaba que<br />
o poema «Cantiga do neno <strong>da</strong> ten<strong>da</strong>» estaba dedicado a el. Vid. Blanco-Amor, 1959.<br />
212 Tamén Blanco-Amor, pola súa parte, indicou e xustificou os cambios introducidos, tanto<br />
no prólogo coma nos seus artigos e entrevistas. É o lector quen ten que valoralos.<br />
213 Vid. Franco Grande, 1985a.<br />
214 En carta a Xavier Alcalá, de <strong>da</strong>ta 21-6-1984, di tamén:<br />
«... visto na primeira a minha intervenção ter sido puramente formal».<br />
¿Que entende por formal: forma do espírito ou <strong>da</strong> materia?, preguntamos nós, non sen<br />
certa ironía amable.<br />
215 Para unha análise dos Seis <strong>poemas</strong> <strong>galegos</strong>, consultar a edición crítica de Andrew A.<br />
Anderson. Vid. Anderson, 1988.<br />
173