seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega

A anteposición do posesivo miña é natural en galego, mentres que perde
o seu lugar poético en castelán. Os versos 5 e 6, ó pasaren a castelán, quedan
sen parte do ritmo e da musicalidade do cantar de berce.
Os demais versos non nos parecen logrados e menos o derradeiro verso,
no que se omite nidio.
«Danza da lúa»:
v. 4 na Quintana dos Mortos en el Campo de los muertos
v. 6 negro de somas e lobos negro de lobos y espectros
v. 9 ¿Quen fire potro de pedra ¿Quién hiere a este duro potro?
v. 13 ¿Quen fita meus grises vidros ¿Quién mira mis ojos grises
cheos de nubens seus ollos? con ojos llenos de ensueños?
Quintana dos Mortos é un espacio cargado de simbolismo para o poeta
e para os galegos, á beira da catedral. Espectros reduce e desvirtúa
lixeiramente a atmósfera de misterio poético.
O verso 14 sáese fóra do significado do verso galego.
3.3.5. O galego de García Lorca, Guerra da Cal e o poema
«Danza da lúa en Santiago»
Pelos salgueirais do Sil
cantavam os melros mil
Quem pudesse novamente
ouvir seu canto gentil!
Guerra da Cal (De Morrinha de rio e lua) 201 .
Blanco-Amor incitou en ocasións varias a Guerra da Cal para que falara
sobre Federico. Dicía en 1976, nun artigo en La Voz de Galicia, tratando de
interpretar o sentido real da poesía de Federico:
201 Guerra da Cal, 1992, p. 73.
170