seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega

É a lúa, é a lúa É a lua la lua
na Quintana dos mortos. na Quintana dos Mortos
Deixame morrer no leito deixame morir no leito 150
soñando con flores d’ouro. Soñando na flor del ouro
Nai: A lúa está bailando Nai a lua está bailando 151
na Quintana dos mortos. na Quintana dos Mortos
¡Ai filla, co ar do céo Filla; con el ar, do ceo
vólvome branca de pronto! me vuelvo branca de pronto152 Non é o ar, é a triste lúa No es ar es la triste lua
na Quintana dos mortos. Na Quintana dos Mortos.
¿Quen brúa co-este xemido ?Quien xime con el xemido
d’imenso boi melancónico? de immenso boi malenconico?
Nai: É a lúa, é a lúa Nai É a lua! a153 lua!
na Quintana dos mortos. na Quintana dos Mortos.
¡Si, a lúa, a lúa !Si154a lua la lua
coronada de toxos, couronada de toxo
que baila, e baila, e baila que baila e baila e baila
na Quintana dos mortos! !na Quintana dos Mortos.!
150
151
152
153
154
Debaixo de morir aparece riscada morta.
Despois de Nai aparece riscada la.
Enriba de vuelvo pon pongo.
O a está escrito sobre la.
Está la riscada.
145