seis poemas galegos - Consello da Cultura Galega

ACLARACIÓN NECESARIA
A importancia dos Seis poemas galegos de F. García Lorca para a literatura
galega cobra extraordinario interese pola universalidade do seu autor,
magnificada polo seu tráxico asasinato, ocorrido o 19 de agosto do 36, o
mesmo día da morte do editor dos poemas, Ánxel Casal, en idénticas circunstancias.
Levaban na fronte unha estrela e no bico un cantar: aí a razón
última das súas mortes.
Como salienta oportunamente Andrew A. Anderson2 , na introducción
crítica ós poemas, estes textos poéticos nacen cando García Lorca estaba na
súa plenitude creativa. Era non só un poeta e dramaturgo celebrado e consagrado
polo éxito, senón tamén conferenciante, recitador, activista cultural,
asesor e director de escena, adaptador de comedias clásicas,
harmonizador e compositor, pianista. Era protagonista destacado desa
vangarda da nova xeración de intelectuais republicanos.
Queremos insistir na lembranza dos Seis poemas galegos, intenso pórtico
poético, románico e moderno, para a nosa poesía e recordar, brevemente,
aquela Galicia que el transitou nas súas viaxes, rodeado de amigos
galegos. Entre eles destacamos dous en especial, que teñen un protagonismo
singular na publicación dos poemas: Ernesto Guerra da Cal3 e Eduardo Blanco-Amor.
2 Anderson, 1988.
3 Vaia, en primeiro lugar, o meu recordo para E. Guerra da Cal, falecido recentemente.
Morreu soñando co ideal dunha grande Portugaliza e enarborando a bandeira republicana, pola
que loitara na Guerra Civil: «Nunca voltes do exilio», di un dos seus versos.
13