10.05.2013 Views

Diccionario etimológico comparado de la lengua castellana

Diccionario etimológico comparado de la lengua castellana

Diccionario etimológico comparado de la lengua castellana

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

FINCH FINIB 2609<br />

fico establecimiento, Lugar <strong>de</strong> resi<strong>de</strong>ncia^<br />

don<strong>de</strong> se está fijo. Cfr. fincable,<br />

HINCAR, etc.<br />

SIGN.— 1. ant. hincar, .1.' acep.<br />

2. n. Adquirir tincas. Ü t. c. r.<br />

3. ant. HINCAR, 3.' acep. :<br />

E fincaron los caballos sanos, que les non fizo ningún<br />

mal el León. C. Luc. cap. 9.<br />

Fincha-do, da. adj.<br />

Cfr. etim. pinchar. Suf. -do.<br />

SlGN.—fam. Ridicu<strong>la</strong>mente vano ó engreido<br />

Pinchar, a.<br />

Cfr. etim. hinchar.<br />

SIGN.— ant. hinchar.<br />

Fincha-zón. f.<br />

Cfr. etim. hinchar. Suf. -^ón.<br />

SIGN.— ant. hinchazón.<br />

Fin-és, esa. adj.<br />

Cfr. etim. fin<strong>la</strong>ndés.<br />

SIGN.— i. Dícese <strong>de</strong>l individuo <strong>de</strong> un pueblo<br />

antiguo que se extendió por varios países<br />

<strong>de</strong> los que ahora pertenecen á Rusia, y por<br />

<strong>la</strong> Escandinavia, y el cual dio nombre a <strong>la</strong><br />

Fi<strong>la</strong>ndia, pob<strong>la</strong>da hoy por gente <strong>de</strong> <strong>la</strong> raza<br />

FINESA. Ü. t. c. s.<br />

2. Perteneciente á los fineses.<br />

3. FILANDÉS.<br />

4. m. Idioma finés.<br />

Fin-eza. f.<br />

Cfr. etim. fino. Suf. -e^a.<br />

SIGN.— 1. Pureza y bondad <strong>de</strong> una cosa en<br />

sn línea :<br />

Es <strong>la</strong> enfermedad piedratoque que <strong>de</strong>scubre los qui<strong>la</strong>tes<br />

<strong>de</strong> <strong>la</strong> virtud y su fineza. Corn. Chron. t. 4, 1. 1,<br />

cap. 3.<br />

2. .\cción Ó dicho con que uno da á enten<strong>de</strong>r<br />

el amor y benevolencia que tiene á otro :<br />

Pero que <strong>la</strong> brevedad <strong>de</strong> <strong>la</strong> vuelta sería tanta que pareciesse<br />

fineza, lo que pudiera ser disgusto. Moni. Nov.<br />

2. pl. 34.<br />

3. Actividad y empeño amistoso á favor <strong>de</strong><br />

uno.<br />

4-, Dádiva pequeña y <strong>de</strong> cariño.<br />

5. ant. Delica<strong>de</strong>za y primor.<br />

Fingida-mente, adv. m.<br />

Cfr. etim. fingido. Suf. -mente.<br />

SIGN.— Con fingimiento, simu<strong>la</strong>ción ó engaño<br />

:<br />

Porque no <strong>de</strong>mostréis fingidamente tener ignorancia.<br />

Com. 3O0- pl. 248.<br />

Fingi-do, da. adj.<br />

Cfr. etim. fingir. Suf. -do.<br />

SIGN.— Que finge. No te fies <strong>de</strong> ése, que es<br />

nuil/ FINGIDO :<br />

Porque podría ser que su dolencia fuesse fingida para<br />

po<strong>de</strong>r mejor salir con su intento. Quev. M. B. Q. Pol.<br />

Fingi-dor, dora. adj.<br />

Cfr. etim. fingir. Suf. -dor.<br />

SIGN.-Que finge. Ú. t. c. s.<br />

Y como sabía poco el fingidor, <strong>de</strong> <strong>la</strong> misma suerte<br />

hab<strong>la</strong>. Sig. V. S. Ger. lib. 6. Disc. 3.<br />

:<br />

:<br />

Fingi-miento. m.<br />

Cfi\ etim. fingir. Suf. -miento.<br />

SIGN.— 1. Simu<strong>la</strong>ción, engaño ó apariencia<br />

con que se intenta hacer que una cosa<br />

parezca diversa <strong>de</strong> lo que es:<br />

Que no era buen medio para no dárse<strong>la</strong>, valerse <strong>de</strong><br />

aquel fingimiento. Mont. Nov. 2. pl. 31-<br />

2. ant. Fábu<strong>la</strong>, ficción.<br />

Fing-ir. a.<br />

ETIM.—Del <strong>la</strong>t. fi-n-g-ere, hacer, formar<br />

cuanto se pue<strong>de</strong> artificiosamente<br />

con el ingenio y <strong>la</strong> mano; enseñar, ins-<br />

truir; imaginar, i<strong>de</strong>ar, disimu<strong>la</strong>r, fingir;<br />

cuya raíz ñ-n-g-^ amplificada <strong>de</strong> fig-, por<br />

nasalización, correspondiente á <strong>la</strong> indoeuropea<br />

dhigh- y sus aplicaciones cfr.<br />

en DIQUE, e-fig-ie, fig-ulino, etc. De<br />

fing-ere <strong>de</strong>riva fic-tus., -ta, -tum^ part.<br />

pas.; <strong>de</strong> don<strong>de</strong> <strong>de</strong>scien<strong>de</strong> fic-to (cfr.),<br />

prim. <strong>de</strong> fict-icius ó fict-itius^ -a, -um,<br />

<strong>de</strong>l cual se <strong>de</strong>riva fict-icio; fic-tio,<br />

-tion-is, íion-em, prim. <strong>de</strong> fic-ción, etc.<br />

De ficta <strong>de</strong>scien<strong>de</strong> finta 2.°, y <strong>de</strong> fingir<br />

<strong>de</strong>scien<strong>de</strong>n fingi-miento, fingi-dor,<br />

fingi-do, fingida-mente. De fing-ere se<br />

<strong>de</strong>riva *fingi<strong>la</strong>=*feñi<strong>la</strong>=FEiL\ (cfr.), fingimiento.<br />

Le correspon<strong>de</strong>n : ital. fingere,<br />

fignere: franc. feindre; prov. fenher,<br />

Jeigner, finher; ingl. feign; cat.<br />

fingir; cat. ant. feyner; port. fingir, etc.<br />

Cfr. figura, fijar, etc.<br />

, SIGN.— 1. Dar á enten<strong>de</strong>r lo que no es cierto.<br />

Ú. t. c.<br />

Era su<br />

r.<br />

mayor congoja el hal<strong>la</strong>rse obligado á fingir<br />

seguridad y <strong>de</strong>sahogo, habiendo en el rostro <strong>la</strong> quietud<br />

y <strong>de</strong>xando en el pecho <strong>la</strong> tempestad. Solis, H. N. Esp.<br />

lib. 4, cap. 6.<br />

2. Dar existencia i<strong>de</strong>al á lo que realmente<br />

no <strong>la</strong> tiene. Ú. t. c. r.<br />

Sin.— Fingir.—Disimu<strong>la</strong>r<br />

Fingir es servirse <strong>de</strong> una falsa apariencia para engañar;<br />

disimu<strong>la</strong>r es ocultar sus sentimientos, sus <strong>de</strong>signios.<br />

El disimulo forma parte <strong>de</strong>l fingimiento: el uno oculta<br />

lo que es; el otro manifiesta lo que no es.<br />

Las mujeres saben mejor fingir que disimu<strong>la</strong>r, porque<br />

el disimulo exige pru<strong>de</strong>ncia y discreción, y el fingimiento<br />

sagacidad y astucia.<br />

Fini-ble. adj.<br />

Cfr. etim. finir. Suf. -ble.<br />

SIGN.—Que se pue<strong>de</strong> acabar :<br />

Porque todos los Reinos <strong>de</strong>l mundo son finibles y él<br />

es perpetuo. Guev. V. Emp. Sev. cap. 4.<br />

Finibus-terre. m.<br />

ETIM.—De fini-bus, abl. plur. <strong>de</strong>l <strong>la</strong>t.<br />

finís, cuya etim. cfr. en fin, y ten^e, <strong>de</strong><br />

terrae, gen. <strong>de</strong>l nombre térra, para cuya<br />

etim. cfr. tierra. Significa en los confines,<br />

en los términos, en los limites <strong>de</strong><br />

<strong>la</strong> tierra ó <strong>de</strong>l mundo. Cfr. confín,<br />

terreno, etc.<br />

SIGN.—1. Germ. Término ó fin.<br />

.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!