10.05.2013 Views

Introducción a la lexicografía griega - Diccionario Griego–Español ...

Introducción a la lexicografía griega - Diccionario Griego–Español ...

Introducción a la lexicografía griega - Diccionario Griego–Español ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

110 JAVIER LOPEZ FACAL<br />

Por lo dem ás, <strong>la</strong> influencia de Stephanus fue tan grande en <strong>la</strong> <strong>lexicografía</strong><br />

<strong>griega</strong> posterior que aun en este siglo -el <strong>Diccionario</strong> de Crónert (cf. infra)<br />

sigue un orden no alfabético y no cita-con precisión. r ,<br />

Ahora bien estos fallos son peccata minuta comparados con <strong>la</strong> magnitud<br />

de <strong>la</strong> obra que ha seguido vigente casi hasta nuestros días y aún hoy impresiona.<br />

Por lo demás el Thesaurus ha sido <strong>la</strong> fuente en donde han bebido,<br />

directa o indirectamente, todos los diccionarios griegos hasta el de Passow.<br />

Tenía razón el autor cuando en <strong>la</strong> primera página de <strong>la</strong> obra decía: nunc alii<br />

intrepide vestigia nostra sequantur / me duce p<strong>la</strong>na via est quae salebrosa fuit.<br />

En <strong>la</strong> Biblioteca Nacional de Madrid se conserva un ejemp<strong>la</strong>r de <strong>la</strong><br />

primera edición del Thesaurus... expurgado por <strong>la</strong> Santa Inquisición. En <strong>la</strong><br />

primera página en donde dice Thesaurus Graeeae Linguae ab Henrico Stephano<br />

constructus el funcionario del Santo oficio añadió auctore damnato. Opus<br />

cum expurgatione permissum, Y a continuación, ya dentro del diccionario se<br />

encuentran aquí y allá <strong>la</strong>s expurgaciones del celoso inquisidor. Sin embargo,<br />

no es ésta, para desgracia de Stephanus, <strong>la</strong> única expurgación que se hizo a<br />

su obra. Mientras el libro se estaba imprimiendo, su corrector, Iohannes<br />

Scapu<strong>la</strong>, se quedó con unas pruebas y en el año 1579 publicó con su nombre<br />

un epítome de <strong>la</strong> obra de Stephanus en mi solo tomo y en cuarto, con el índice<br />

alfabético incorporado. Esta obrita fraudulenta, por su tamaño y su precio se<br />

había de hacer muy popu<strong>la</strong>r, robándole a su verdadero autor <strong>la</strong> fama y frutos<br />

de su ingente tarea. Y así, mientras Stephanus se arruinaba, Scapu<strong>la</strong> veía<br />

editar su diccionario esco<strong>la</strong>r una y otra vez con el descarado título de Lexicon<br />

graeco<strong>la</strong>tinum novum... Johannis S capu<strong>la</strong>e opera et studio,<br />

Al año siguiente, 1580, publicó Stephanus una segunda edición, apenas<br />

modificada de su Thesaurus. En <strong>la</strong> primera página ofrece al lector un dístico<br />

en el que alude a Scapu<strong>la</strong> con un juego de pa<strong>la</strong>bras:<br />

quidam ÉTHTÉ:¡.LVWV me, capulo tenus abdidit ensem:<br />

- aeger eram a scapulis, sanus at huc redeo<br />

y a continuación nos presenta una Henrici Stephani admonitio de Thesauri sui<br />

epítome, quae titulum lexici graeco<strong>la</strong>tini novi praefert.<br />

Pero esta admonitio no consiguió desprestigiar al diccionario de Scapu<strong>la</strong><br />

(que siguió imprimiéndose nada menos que hasta 1820, en Oxford) ni enriquecer<br />

a Stephanus, tan injustamente tratado por sus contemporáneos: de él,<br />

-a quien debe tanto <strong>la</strong> filología <strong>griega</strong>, decía Julio César Escalígero que no era<br />

más que un «corr uptor de textos antiguos» 1. El léxico de Scapu<strong>la</strong> se reeditó<br />

muchas veces: entre 1579 y 1820 nos encontramos con algo más de una<br />

docena de reediciones, alguna de <strong>la</strong>s cuales incluye diversos apéndices y<br />

suplementos.<br />

Por su parte el Thesaurus siguió siendo <strong>la</strong> base y <strong>la</strong> fuente de los diccionarios<br />

griegos hsta el siglo XIX, o quizá mejor hasta el XX, si consideramos el<br />

malogrado proyecto de Cronert que es deudor del Thesaurus en gran medida.<br />

1 J . E. Sandys, A History 01 C<strong>la</strong>ssical Scho<strong>la</strong>rship Ir, Cambridge 1908, p. 176 Y nota 4.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!