Vocabulario de economía - Universidade de Vigo

8
Vocabulario
DE ECONOMÍA
español de España utilízase equilibrado, presupuestario, renta e tipo (de
interés) onde o español de Hispanoamérica emprega balanceado, presupuestal,
ingreso e tasa (de interés). O mesmo acontece no portugués de
Portugal e de Brasil co uso de tiles e circunflexos. Mesmo en galego, poden
utilizarse indistintamente gasto ou depesa, renda ou ingreso, aforro ou poupanza,
e demanda ou procura.
En terceiro lugar, a inexistencia dunha norma ou criterio na adopción
de terminoloxía económica vai facendo tradición as solucións “heroicas”
daqueles que tentaron dignificar a lingua poñendo por diante o uso do
galego económico fronte á pureza léxica. Así, os caixeiros automáticos
despídennos con “Agarde. Entregarémoslle os seus cartos. ”Con todo, cremos
que as solucións pragmáticas para “saír do paso” non xustifican a súa
sacralización. Se queremos dignificar a lingua temos que tomar moi en
serio os criterios de adopción terminolóxica. Logo certas formas, como
presuposto, ou a aberración IVE, están fóra de lugar: tradúcense conceptos
non palabras!
Finalmente, en cuarto lugar, e moi tristemente, traballamos parellos ás
guerras ortográficas fraticidas e estériles, que nos afectan no noso desenvolvemento
cotián como usuarios do galego científico, maiormente nas
aulas docentes e, nalgúns casos, na comunicación científica e cara á sociedade.
Pensamos que por complementariedades e economías a escala, as
vantaxes de coordinación ortográfica co portugués son obvias, coma nos
casos do Hochen Deutch para os alemáns da Alemaña, Suíza, Austria e
Luxemburgo, ou entre o flamengo belga e o holandés. As diferenciacións
artificiais lévannos a ridículos (como o caso da tradución do coeficiente de
investimento Tobin’s q, i.e., o q de Tobin).
A posibilidade de realizar este vocabulario abriuse no segundo semestre
do curso 1997-98, cando Eduardo L. Giménez impartiu unha materia optativa
de economía na licenciatura de Tradución e Interpretación na Universidade
de Vigo. Antes de propoñer ren, precisábase dun especialista que
esbozase a empresa e guiase os primeiros pasos, e a Iolanda Galanes xentilmente
dedicoulle o seu tempo e o seu apoio. A acollida do proxecto por
parte dos alumnos foi desigual: algúns traballaran arreo e entusiasmados,
conscientes da relevancia do seu traballo, mentres outros (poucos aínda así)
o tomaron como un simple traballo para subir nota. Os que detectabamos
a necesidade adoitamos estar moi entusiasmados, mais no noso sistema de
Universidade-Academia, este tipo de traballos compilatorios talvez non
teñen o eco no estudantado que a todos nos gustaría. A idea inicial dun