Análisis cuantitativo de los suministros militares - Historia Antigua
Análisis cuantitativo de los suministros militares - Historia Antigua
Análisis cuantitativo de los suministros militares - Historia Antigua
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
acaecieron <strong>los</strong> hechos y que encuentra sintonía con la reputación pública <strong>de</strong> <strong>los</strong> publicanos en<br />
general.<br />
En términos específicos la societas formada por Postumio y Pomponio fue contratada por<br />
el Estado para proveer el ejército que combatía en España en 215; sin embargo <strong>los</strong> <strong>suministros</strong> no<br />
llegaron a <strong>de</strong>stino. Lo curioso <strong>de</strong>l caso es que <strong>de</strong> acuerdo a la información recabada por Livio<br />
este episodio no habría sido el primero; en efecto, Livio sugiere que este intento <strong>de</strong> estafa estuvo<br />
precedido <strong>de</strong> otros eventos <strong>de</strong> este tipo. El texto siguiente lo testimonia 347 :<br />
“Estos publicanos <strong>de</strong>s<strong>de</strong> que el riesgo contra <strong>los</strong> <strong>de</strong>sastres atmosféricos relativos a la<br />
suministración <strong>de</strong> insumos <strong>de</strong>stinados a <strong>los</strong> ejércitos estaba a cargo <strong>de</strong>l Estado, no sólo habían<br />
simulado falsos naufragios, sino que también aquel<strong>los</strong> que habían sido <strong>de</strong>nunciados y habían<br />
verda<strong>de</strong>ramente ocurrido, no habían nacido por casualidad, sino <strong>de</strong> uno <strong>de</strong> sus embrol<strong>los</strong>”.<br />
Esta <strong>de</strong>claración abre paso a la discusión en torno a la presencia efectiva <strong>de</strong> <strong>los</strong> publicanos<br />
en el ámbito militar don<strong>de</strong> ya se habían hecho notar con otras <strong>de</strong>nuncias <strong>de</strong> naufragio, también<br />
falsos. Postumio y Pomponio no eran neófitos en el tema, al contrario, conocían muy bien el<br />
contexto jurídico don<strong>de</strong> se movían con propiedad evi<strong>de</strong>nciando la experiencia que tenían en el<br />
transporte marítimo. Livio especifica cómo fue el procedimiento 348 :<br />
“Habían <strong>de</strong> hecho embarcado cantida<strong>de</strong>s mo<strong>de</strong>stas <strong>de</strong> merca<strong>de</strong>rías <strong>de</strong> poco valor sobre<br />
naves viejas y mal tenidas y cuando estas naufragaron en alta mar habían recogido marineros en<br />
naves preparadas con tal finalidad, <strong>de</strong>nunciando <strong>de</strong>spués falsamente la pérdida <strong>de</strong> merca<strong>de</strong>rías<br />
por un importe muy superior”.<br />
La paradoja es que aquel<strong>los</strong> naufragios falsos anteriores fueron <strong>de</strong>nunciados, pero<br />
aparentemente no fueron sancionados. Probablemente esta vez la situación fue diferente y la<br />
acusación <strong>de</strong>l pretor Marco Emilio siguió su curso hasta mover a <strong>los</strong> tribunos <strong>de</strong> la plebe a<br />
gestionar la sanción; hablamos <strong>de</strong>l año 212. Dice Livio 349 :<br />
como a quienes habían usufructuado <strong>de</strong> su posición política al interior <strong>de</strong> la clase <strong>de</strong> gobierno. El grupo <strong>de</strong> <strong>los</strong><br />
publicanos representaba para Livio uno <strong>de</strong> <strong>los</strong> emblemas <strong>de</strong> la <strong>de</strong>ca<strong>de</strong>ncia vivida durante la República. En Ab Urbe<br />
Condita la figura <strong>de</strong> <strong>los</strong> publicanos que proveían el ejército constituye un elemento a través <strong>de</strong>l cual Livio proyecta la<br />
crítica <strong>de</strong> la sociedad imperial al agotado mo<strong>de</strong>lo republicano. Cfr. Mazza, M., Storia e i<strong>de</strong>ologia in Livio per<br />
un’analisi storiografica <strong>de</strong>lla Praefatio ai Libri Ab Urbe Condita, Catania, 1966, 180; Briscoe, J., en Livy, AAVV,<br />
Londres, 1971, The First Deca<strong>de</strong>”, 1-20.<br />
347 Livio 25,3,10-11 “Hi, quia publicum periculum erat a vi tempestatis in iis quae portarentur ad exercitus et<br />
ementiti erant falsa naufragia et ea ipsa quae vera renuntiaverant frau<strong>de</strong> ipsorum facta erant, non casu”.<br />
348 Livio 25,3,11 “In veteres quassasque naves paucis et parvi pretii rebus impositis, cum mersissent eas in alto<br />
exceptis in praeparatas scaphas nautis, multiplices fuisse merces ementiebantur”.<br />
349 Livio 25,3,12-13 “Ea fraus indicata M. Aemilio praetori priore anno fuerat ac per eum ad senatum <strong>de</strong>lata nec<br />
tamen ullo senatusconsulto notata, quia patres ordinem publicanorum in tali tempore offensum nolebant. Populus<br />
severior vin<strong>de</strong>x fraudis erat, excitatique tan<strong>de</strong>m duo tribuni plebis, Sp. et L. Carvilii, cum rem invisam infamemque<br />
cernerent”.<br />
109