PDF-Datei (22.5 MB) - Kennedy Bibliothek

espondeco, e hodia ne estas plenumita. Bildo 7 montras
ke homoj devis labori avera e trifoje pli longe en 1982, ol
ili faris en 1950 por pagi saman terpeeon.
Neniu okcidentlanda nacio povus e diskuti tatan
transprenon de tero - sen kompenco al la posedanto - post
la katastrofaj efikoj tia eksproprietigo havis en landoj kun
komunista regado. Malgra ke la romana juro, sur kiu
bazi as la privata terposedado en la okcidenta civilizo
anta proksimume 300 jaroj estis altrudata al la popolo
de iliaj konkerintoj, apartenas tiuj, kiuj - unue - profitis el
i tio, al la historio, kaj la hodia aj terposedantoj a le e
a etis a heredis la teron, kiun ili kulturas. Tial devos esti
kompenso, se la socio volas krei pli justan situacion.
Longperspektiva solvo povus esti fiksi etan kotizon
de 3% jare de la valoro de la posedata tero. Tiu kotizo estu
pagata al la socio kaj i poste estu uzata por a eti teron en
la merkato. Tiamaniere la socio iom post iom akirus posedon
super sia tuta terareo.
Alternativo estus ke la terposedantoj inforrni us, ke
ili havus eblecon vendi sian teron al la socio anstata pagi
la kotizon. Ekzemple la kotizo de 3% povus esti forkalkulita
de la "a etsumo", tiel ke - ne an inte ian monon - la
komunumo posedus la teron post 33 jaroj. Poste ili da re
rajtus kulturi la teron, sed post i tiuj 33 jaroj ili anstata e
pagus jaran lukoston, kiu estus analoga al valoro de 3% de
la tero, al la socio.
Tuja efekto de tia reguligo estus ke spekuladoj esus.
La plej granda parto de la tero, kiun la homoj hodia posedas
- sen kulturi in - estus oferata al vendado por eviti
kontinuan malgrandi on de la valoro. Car tiamaniere pli
kaj pli da tero estus disponebla, la terprezo falus kaj pli
da homoj havus la ancon utiligi la teron en produktiva
maniero. Precipe en la evolulandoj tia an o havus
konsiderindan efikon. La granda problemo tie estas, ke
la terkulturadaj rikoltoj ne sufi as por nutri la landan
lo antaron. Tio ne dependas - kiel multaj pensas - de
34