+ Descargar revista nº 8 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria

Román Cerqueiro
Suso de Toro
Premio Nacional de Narrativa 2003
orría a mañá do venres 10 de
Cnovembro cando o meu libreiro
«particular» (todos deberiamos ter
unha libraría de man como todos
temos unha tenda de ultramarinos) me
informaba da nova que viñan de dar
na radio: a novela Trece badaladas, d e
Suso de Toro, era o novo Premio
Nacional de Narra t iva. Recibímolo co
sorriso cómplice e a alegría contida de
saber que non era máis (¡e nada
menos!) que a confirmación de que,
pese aos atrancos, a nosa litera t u ra
continúa a ser recoñecida pola súa
calidade e riqueza.
O escritor recibiu o premio con sorpresa
e xúbilo, xa que, como el mesmo
dixo, este é o galardón máximo que
pode recibir no noso contorno xa que
outros (os millonarios, e por outra banda
amañados, Cervantes, Planeta, etc.)
lle están vedados por escribir na nosa
lingua. Non hai dúbida de que lle vai
traer lectores e traduccións a outras linguas
e o que é máis importante: confírmase
a si mesmo como un escritor
ilusionado e entregado novamente á
escrita en galego.
Este premio non é o recoñecemento
a unha traxectoria literaria senón a confirmación
da obra dun autor que está
no mellor da súa carreira, xa abondosa
pese á súa xuventude. Suso de To r o
decidiu hai uns anos pedir a excendencia
no Instituto no que impartía aulas
Foto: contraportada de «Trece badaladas»
para se dedicar por completo á profesión
de escritor nun intento de dignificala
que non sempre lle foi gratificante.
Ocultouse tras uns lentes escuros cos
que pretendía crear un Suso de Toro
personaxe público diferente do home
Suso de Toro, e seguiu dando á luz traballos
de boa acollida entre a crítica e
os lectores como aquel primeiro Caixón
desastre (Premio da Univer-sidade de
Santiago 1982) que o presentou publicamente.
Con Po l a r o i d (1986), L a n d -
R ove r (1988), A m b u l a n c i a (1990) e
sobre todo con Tic-Tac (1993), que abaneou
as estructuras da literatura galega,
confirmouse unha voz fresca e moi particular.
Cunha linguaxe convencional,
a mirada irónica e aceda, a combinación
de elementos variados (a música, a
T. V., a publicidade,...) e unha óptica
5