Gramática - Academia de la Llingua Asturiana

d) La «-b» final de pallabra caltiénse nel asturianu escritu: baobab, etc.
4.9 Adautación de d final de sílaba
La «d» final de sílaba de les pallabres d'orixe cultu adáutase n'asturianu
como sigue:
a) La norma xeneral fai que se caltenga na escritura la «d» final de sílaba
nes pallabres d'aniciu cultu. Exemplos:
-dm-: admonitoriu, cadmiu
-dqu-: adquirir, adquisición
-dv-: advenedizu, adversariu, advientu (pero avientu "mes")
b) De toes maneres, la «-d» final de sílaba desapaez de la escritura si nel
cultismu va siguida d'una «x» (fonema / s/):
-dx- > -x-: axetivu, axuntar, axudicar, etc.
c) La -d final de sílaba conviértese en -l n'otros casos:
-dm- > -lm-: alministrar, almirar, almitir, etc.
-dv- > -lv-: alverbiu, alvertir, etc.
Con ello, la llingua culta nun fai otra cosa qu'empobinar per vieyes tendencies
presentes en pallabres actuales como selmana, coldu, xulgar,
recaldar, etc.
d) Al final de pallabra, nes terminaciones procedentes del llatín -atem y
-utem, la -d desapaez na escritura: llibertá, llexitimidá, virtú, salú, etc.
De toes maneres, caltiénse en topónimos non asturianos: Madrid,
Valladolid, Bagdad, Islamabad, etc.
4.10 Adautación de -g final de sílaba
La tendencia xeneral empobina al caltenimientu de la «-g» final de sílaba
nos cultismos. Exemplos:
-gd-: magdaleniense
-gm-: sintagma, magma, pigmentu, fragmentu, dogma
-gn-: agnósticu, dignu, dignidá, lignitu, magnesiu, signu, significáu,
cognitivu
Sicasí, desaníciase naquelles pallabres onde vezu talu tea perafitáu na tradición
oral:
-gd- > -d-: madalena
-gn- > -n-: inorante, inorancia, insinia, repunu, repunancia,
repunante
IV.
La sílaba
61