Gramática - Academia de la Llingua Asturiana

XIX.
Les
preposiciones
256
xente venía de contra Galicia, la xente llegaba dende contra Galicia,
ponéivos pa contra la paré, pañaron abondes castañes d'en suelu, estos
figos son pa en casa, la xente enfiló pante ("pa ente") les dos peñes, estos
figos son pante ("pa ente") los dos, escoyéronlu d'ente los candidatos, les
gaviotes esnalaben pente ("per ente") les nubes, veníen d'haza Colunga,
van p'haza Colunga, arimáivos pa contra'l carbayu, veníen de pa Salas,
veníen de pela costa, dexamos la xera pa pela mañana, baxaben de sobre'l
teyáu, esnalaben pa sobre'l teyáu, esnalaben per sobre'l teyáu, salieron de
tres el cantu, diben pa tres la muria, andaben per tres la muria, él ye mui
falagueru pa con María, esti pueblu pa d'iviernu ye mui fríu, voi an ("a
en") casa de Xuaquina, esi becerru yá val poco de por sí, vamos a por
lleña.
Hai casos nos qu'una de les preposiciones nun amiesta nada nin al conteníu
nin a la función de la segunda. En realidá, sería meyor falar nestos
casos d'una sola preposición orixinada na xuntura de dos: ensin, tres de,
etc.
b) Xuntures de dos trespositores de sustantivu a axetivu en función de
términu subordináu nominal: una botella d'a llitru; una moneda d'a
cien; el texu d'énte la ilesia; el mofu de baxo la peña; el mofu de so la
peña; la casa de cabo'l prau (de co'l prau); los conceyos asturianos de
contra (d'escontra) Galicia; les castañes d'en suelu tán pañaes; les persones
d'ente cuarenta y cincuenta años; namái almitíen xente d'hasta
trenta años; estos marineros son d'haza Llanes; el camín p'haza Llanes
ye ési; son xente de pa Salas; son xente de pela costa; los ñeros de
sobre'l teyáu; la llosa de tres la casa.