Gramática - Academia de la Llingua Asturiana

X.
Los posesivos
114
pue tresponese de nuevo pa exercer función subordinada: les mangues del
de mio, el teyáu de la de to, la cantidá de lo de so, la gracia de los de
nueso, la verdá de les de vueso.
Ha ponese procuru en nun emplegar el posesivu perifrásticu en llugar de
pronomes tónicos precedíos de preposición. D'esta miente, diráse acordóse
de min mesmu, quéxense de ti, y non *acordóse de mio mesmu, *quéxense
de to.
El posesivu perifrásticu ofrez el mesmu conteníu que les formes antepuestes
y pospuestes. D'esta manera, les secuencies el mio pueblu, el pueblu
mio ~ el pueblu míu y el pueblu de mio signifiquen lo mesmo.
Sicasí, el posesivu perifrásticu entra na composición de delles locuciones
feches colos verbos dir, tar o venir. Exemplos: esa xente va de mio "trabaya
o va trabayar pa min", María ta de so "ta trabayando pa él o pa ella
o pa ellos o pa elles", esi rapaz vien de nueso "vien a trabayar pa nós".