Un fragil equilibri_Dossier - Ajuntament de Girona
Un fragil equilibri_Dossier - Ajuntament de Girona
Un fragil equilibri_Dossier - Ajuntament de Girona
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
UN FRÀGIL EQUILIBRI<br />
Text d’Edward Albee<br />
Direcció <strong>de</strong> Mario Gas<br />
<strong>Un</strong>a Producció <strong>de</strong><br />
EL CANAL – Centre d’Arts Escèniques <strong>de</strong> Salt / <strong>Girona</strong><br />
Teatre Lliure<br />
Foto: Ros Ribas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
UN FRÀGIL EQUILIBRI<br />
Edward Albee va escriure <strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong> el 1966, per mostrar les complexes<br />
relacions <strong>de</strong> la classe alta <strong>de</strong> Nova York i per parlar, en el fons, <strong>de</strong> l’amistat, <strong>de</strong> la<br />
sensació <strong>de</strong> pèrdua, <strong>de</strong> les pors que ens envaeixen i <strong>de</strong> la tendència a fugir <strong>de</strong> la realitat.<br />
Albee presenta una parella que acull a casa seva la filla, divorciada, la germana d'ella,<br />
amb problemes amb la beguda i, per si fos poc, una parella amiga, que pateix una mena<br />
<strong>de</strong> por irracional, que s'instal len també a la seva llar, sembla que <strong>de</strong> manera <strong>de</strong>finitiva.<br />
Això posarà a prova la fortalesa <strong>de</strong>l matrimoni i <strong>de</strong>ls lligams familiars, i qüestionarà el<br />
concepte d’amistat. Mario Gas, un creador assidu <strong>de</strong>l festival, amant <strong>de</strong> la paraula, és el<br />
responsable <strong>de</strong> la posada en escena d'aquesta peça magistral en què el text és<br />
fonamental, i per dur-ho tot a bon port, s'ha envoltat d'un repartiment d'una qualitat<br />
incomparable.<br />
Dani Chicano<br />
Foto: Ros Ribas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
...La <strong>fragil</strong>itat <strong>de</strong> l'entrega, <strong>de</strong>l miratge continuat, la rigi<strong>de</strong>sa <strong>de</strong> les conductes i la<br />
paràlisi conseqüentment inevitable que es <strong>de</strong>riva d'aquesta rigi<strong>de</strong>sa i d'aquestes<br />
conductes.<br />
...El paradís perdut que, <strong>de</strong> fet, mai es va perdre perquè mai no va existir. La basarda, o<br />
més ben dit, l'horror, el terror invasiu, la comoditat amputant, les eleccions retarda<strong>de</strong>s,<br />
arxiva<strong>de</strong>s, evita<strong>de</strong>s que acaben per arrabassar tot indici <strong>de</strong> veritable elecció, tot indici<br />
<strong>de</strong> llibertat... por <strong>de</strong> l'altre, <strong>de</strong> si mateix, <strong>de</strong> la llibertat. Fràgil <strong>de</strong>s<strong>equilibri</strong>... que pretén<br />
la recuperació d'un assossec mínim i subtil que enterri la tempesta que corre per<br />
camins interiors, la galerna profunda que paralitza... Cal que seguim instal lats en un<br />
riu que s'assembli a la vida com a únic mo<strong>de</strong> <strong>de</strong> supervivència!<br />
La simulació per conjurar el costat fosc <strong>de</strong> la nostra raó i tornar a l'ordre, a la llum <strong>de</strong>l<br />
dia... A l'ordre que oblida i permet seguir i construir un fràgil <strong>equilibri</strong>...<br />
Edward Albee dissecciona una classe mitja acomodada d'ahir, d'avui... i <strong>de</strong> sempre...<br />
Tot un regne per a què res canviï, tot i que com va dir el poeta: “Nosaltres, els d'abans,<br />
ja no som els mateixos”.<br />
W. Burkethy<br />
Foto: Ros Ribas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
Mario Gas obre el festival gironí amb <strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong><br />
d’Edward Albee<br />
La família que s’esmicola mútuament amb rampells d’un humor sardònic<br />
és una tradició teatral molt americana<br />
Mario Gas torna a Albee amb <strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong>, espectacle que obre el festival<br />
Temporada Alta. <strong>Un</strong>a mansió <strong>de</strong> Connecticut. Vespreja. <strong>Un</strong>a parella madura, <strong>de</strong> classe<br />
alta, prova <strong>de</strong> cobrir el buit <strong>de</strong> les seves vi<strong>de</strong>s amb una capa triple d’hipocresia, alcohol i<br />
tirallongues sofistica<strong>de</strong>s que amaguen tot el que no volen o no saben dir-se.<br />
Agnes, l’esposa, tan immaculada i perifràstica com un personatge <strong>de</strong> Henry James, es<br />
consi<strong>de</strong>ra l’agulla <strong>de</strong> la balança, la peça que manté als seus en un “fràgil <strong>equilibri</strong>”.<br />
Tobias, el marit, viu congelat emocionalment, apàtic. Claire, la germana d’Agnes,<br />
instal lada a perpetuïtat a la casa, sobreviu amarada en bourbon i vidriol a parts iguals.<br />
En plena nit arriben Harry i Edna, que es proclamen “els millors amics” <strong>de</strong>l matrimoni,<br />
encalçats per un pànic in<strong>de</strong>finible que els impe<strong>de</strong>ix tornar a casa seva. L’en<strong>de</strong>mà al<br />
matí apareix Julia, la filla d’Agnes i Tobias, una noia malcriada i mal crescuda que<br />
arrossega diversos divorcis i exigeix la seva habitació, on ara s’han instal lat les visites.<br />
<strong>Un</strong> terror sobtat i algú que torna per reclamar territori: aquests són els <strong>de</strong>tonants que<br />
faran sortir a la superfície les pors secretes, les traïcions, els comptes pen<strong>de</strong>nts,<br />
l’enfrontament <strong>de</strong> tots contra tots.<br />
La família que s’esmicola mútuament, entre rampells d’humor sardònic i explosions <strong>de</strong><br />
luci<strong>de</strong>sa glaçada, és una tradició teatral més americana que el pastís <strong>de</strong> cireres i cobreix<br />
el perío<strong>de</strong> que va <strong>de</strong>, posem, Llarg viatge <strong>de</strong>l dia cap a la nit, d’O’Neill, fins a Agost, <strong>de</strong><br />
Tracy Letts.<br />
L’any 1966, quatre anys <strong>de</strong>sprés <strong>de</strong> la bomba <strong>de</strong> Qui té por <strong>de</strong> Virginia Woolf?, Edward<br />
Albee va alimentar la tradició amb <strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong>, que sembla beure en igual<br />
mesura <strong>de</strong> Sartre (l’infern claustrofòbic <strong>de</strong> Huis Clos), Eliot (l’alta retòrica <strong>de</strong> The<br />
Family Reunion) i Pinter (la ferotgia <strong>de</strong> The Homecoming), i anticipa les vetlla<strong>de</strong>s <strong>de</strong><br />
catch psicològic <strong>de</strong> Thomas Bernhard.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
Albee va <strong>de</strong>dicar el text al seu amic John Steinbeck i va estrenar-lo al Martin Beck<br />
Theatre <strong>de</strong> Broadway, dirigit per Alan Schnei<strong>de</strong>r, amb Jessica Tandy (Agnes) i Hume<br />
Cronyn (Tobias), marit i muller en la vida real, secundats per Rosemary Murphy<br />
(Claire), Marian Sel<strong>de</strong>s (Julia), Hen<strong>de</strong>rson Forsythe (Harry) i Carmen Matthews<br />
(Edna).<br />
Va ser un gran èxit <strong>de</strong> públic i <strong>de</strong> crítica. Les ressenyes van <strong>de</strong>stacar l’amplitud <strong>de</strong> tons<br />
<strong>de</strong> la seva paleta, tot i que Walter Kerr, al diari <strong>de</strong> referència The New York Times, li va<br />
retreure la magror <strong>de</strong>l conflicte dramàtic i la duració excessiva <strong>de</strong> la peça.<br />
Marcos Ordóñez<br />
Foto: Ros Ribas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
FITXA<br />
TEXT<br />
EDWARD ALBEE<br />
DIRECCIÓ<br />
MARIO GAS<br />
TRADUCCIÓ<br />
JOAN SELLENT<br />
AJUDANT DIRECCIÓ<br />
MONTSE TIXÉ<br />
INTÈRPRETES<br />
MIA ESTEVE<br />
PEP FERRER<br />
MERCÈ MONTALÁ<br />
ROSA NOVELL<br />
ROSA RENOM<br />
ALBERT VIDAL<br />
ESCENOGRAFIA<br />
JUAN SANZ<br />
MIQUEL ÁNGEL COSO<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
VESTUARI<br />
ANTONIO BELART<br />
IL LUMINACIÓ<br />
CARLES LUCENA<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat<br />
SO<br />
ORESTES GAS<br />
CARACTERITZACIÓ<br />
TONI SANTOS<br />
ADJUNTA D’ESCENOGRAFIA<br />
MARIANELA MORALES<br />
AJUDANT D’ESCENOGRAFIA<br />
MARÍA DE FRUTOS<br />
AJUDANT DE VESTUARI<br />
BRISA SALIETTI<br />
ASSISTENTS<br />
JOFFRE HUGUET<br />
ALBERT MASSANAS<br />
ISRAEL SOLÀ<br />
DIRECCIÓ TÈCNICA<br />
MATEU VALLHONESTA
AJUDANT DIRECCIÓ TÈCNICA<br />
FRANCISCO GRANDE<br />
REGIDORA I UTILLERIA<br />
MARÍA DE FRUTOS<br />
TÈCNIC LLUMS<br />
CARLES LUCENA<br />
TÈCNIC SO<br />
ORESTES GAS<br />
SASTRESSA<br />
IMMA PORTA<br />
PERRUQUERIA I MAQUILLATGE<br />
JOSE FUENTES<br />
ALICA DVORSKA<br />
amb la col laboració <strong>de</strong> NEW LOOK<br />
PROFESSOR D’ACORDIÓ<br />
GREGORI FERRER<br />
REALITZACIÓ D’ESCENOGRAFIA<br />
TALLER D’ESCENOGRAFIA JORDI CASTELLS I ESTRUCTURES I<br />
MECANISMES ESCENOGRÀFICS JAUME SERRAT<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
CONFECCIÓ VESTUARI<br />
GORETTI SASTRERIA TEATRAL DRESSART I EL PON SASTRERIA<br />
FOTOGRAFIES<br />
ROS RIBAS<br />
AJUDANT PRODUCCIÓ<br />
LORENA LÓPEZ<br />
PRODUCCIÓ EXECUTIVA<br />
LOLA DAVÓ<br />
DIRECCIÓ DE PRODUCCIÓ<br />
JOSEP DOMÈNECH<br />
Coproducció <strong>de</strong> EL CANAL Centre d’Arts Escèniques <strong>de</strong> Salt/<strong>Girona</strong> i Teatre Lliure<br />
www.elcanalteatre.com www.teatrelliure.cat<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Integrat per:<br />
Aquest espectacle forma part <strong>de</strong>l projecte Escena Catalana Transfronterera d’EL CANAL i el<br />
Théâtre <strong>de</strong> l’Archipel.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
<strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong> a Temporada Alta<br />
ESTRENA ABSOLUTA<br />
Dia i hora 30 <strong>de</strong> setembre, 21h<br />
1 d’octubre, 21h<br />
2 d’octubre, 18h<br />
Lloc Teatre Municipal <strong>de</strong> <strong>Girona</strong><br />
Durada <strong>de</strong> l’espectacle 3h amb un entreacte <strong>de</strong> 15 min Preu 32/20/16/8€<br />
<strong>Un</strong> fràgil <strong>equilibri</strong> al Teatre Lliure<br />
Dia i hora Del 20 d’octubre al 27 <strong>de</strong> novembre<br />
De dimarts a dissabte a les 20.30h<br />
Diumenges a les 18h<br />
Lloc Teatre Lliure Montjuïc<br />
Durada <strong>de</strong> l’espectacle 3h amb un entreacte <strong>de</strong> 15 min Preu 27/22/18€<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
EDWARD FRANKLIN ALBEE<br />
(Washington, 1928)<br />
Edward Albee, nascut com a Edward Harvey, va ser adoptat al cap <strong>de</strong> dues setmanes<br />
pels Reed Albee <strong>de</strong> Larchmont, Nova York, i el van rebatejar com a Edward Franklin<br />
Albee III.<br />
La família Albee, rica i <strong>de</strong> bona posició, era partícip d’una ca<strong>de</strong>na nacional <strong>de</strong> teatres.<br />
L’organització Keith-Albee havia tingut un paper dominant al teatre americà <strong>de</strong>l segle<br />
XIX, <strong>de</strong>s <strong>de</strong>ls dies <strong>de</strong>l vo<strong>de</strong>vil i les grans gires <strong>de</strong> les companyies previs a l’era <strong>de</strong> les<br />
pel lícules, quan la companyia es va fusionar amb dues empreses i es va convertir en<br />
Radio-Keith-Orpheum, la companyia mare <strong>de</strong>ls estudis RKO.<br />
A través d’aquests negocis familiars, Edward Albee va estar exposat al món teatral <strong>de</strong>s<br />
<strong>de</strong> molt petit i va <strong>de</strong>senvolupar un amor passional per a aquestes arts. Els pares<br />
adoptius, però, esperaven que seguís una carrera convencional en el món <strong>de</strong>ls negocis o<br />
<strong>de</strong> las professions liberals. En aquest sentit, <strong>de</strong>s <strong>de</strong>ls inicis va viure en un conflicte<br />
permanent amb la família.<br />
El van expulsar <strong>de</strong> dues escoles priva<strong>de</strong>s abans <strong>de</strong> graduar-se a Choate. El segon anys<br />
<strong>de</strong>l Trinity College <strong>de</strong> Hartford abandona els estudis. Amb 20 anys trenca amb la<br />
família i es trasllada al Greenwich Village. No va tornar a veure mai el seu pare i va<br />
trigar 17 anys a fer les paus amb sa mare.<br />
A la dècada següent, Albee va viure d’una petita herència que li va <strong>de</strong>ixar la seva àvia,<br />
alhora que feia algunes feines ocasionals, com ara repartidor <strong>de</strong> telegrames per a la<br />
Western <strong>Un</strong>ion. Captivat per l’efervescència artística <strong>de</strong>l Manhattan <strong>de</strong>ls anys 50, va<br />
absorbir totes les innovacions en art, música, literatura i teatre. Després d’experiments<br />
sense èxit en poesia i prosa <strong>de</strong> ficció, finalment va encaminar-se a l’escriptura teatral.<br />
Amb 30 anys acaba la seva primera gran obra, The Zoo Story. L’obra es va estrenar<br />
mundialment a Berlín el 1959 i va obrir l’Off-Broadway l’any següent. El primer acte<br />
resultava sorprenent, amb un loquaç rodamón que es troba amb un home d’una família<br />
convencional en un banc <strong>de</strong>l parc i l’incita a la violència, i el va fer guanyar el prestigi<br />
internacional <strong>de</strong> profund observador <strong>de</strong> l’alienació humana. Albee va traslladar el teatre<br />
<strong>de</strong> l’absurd als escenaris americans amb obres com The Sandbox i The American<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
Dream. En aquest mateix perío<strong>de</strong>, va dramatitzar la fermentació <strong>de</strong>ls conflictes racials<br />
en un drama més convencional i realista, The Death of Bessie Smith.<br />
En només uns anys, Albee es va erigir com a lí<strong>de</strong>r <strong>de</strong>l creixent moviment Off-Broadway.<br />
El 1962, la seva primera producció per a Broadway, Who’s Afraid of Wirginia Woolf?,<br />
va ser un gran èxit i va causar sensació entre la crítica. L’obra va rebre un premi Tony, i<br />
Albee es va consagrar al panteó <strong>de</strong>ls dramaturgs americans amb Eugene O’Neill, Arthur<br />
Miller i Tennessee Williams.<br />
El punyent ocàs <strong>de</strong> dos matrimonis infeliços que dibuixa l’obra també el va fer rebre<br />
moltes crítiques. Quan el Premi Pulitzer <strong>de</strong> teatre va votar Albee com a guanyador <strong>de</strong>l<br />
guardó d’aquell any, el comitè <strong>de</strong>l Pulitzer no va acatar la <strong>de</strong>cisió perquè l’obra no<br />
representava una visió ‘saludable’ <strong>de</strong> l’estil <strong>de</strong> vida americà. Aquell any el Pulitzer <strong>de</strong><br />
teatre va quedar <strong>de</strong>sert i la meitat <strong>de</strong>l jurat <strong>de</strong>ls premis va renunciar com a protesta.<br />
S’ha reivindicat <strong>de</strong>s <strong>de</strong> fa temps la sentència original. En quaranta anys l’obra s’ha<br />
produït a tot el món, i avui està consi<strong>de</strong>rada un clàssic <strong>de</strong> la dramatúrgia mo<strong>de</strong>rna.<br />
El pare d’Albee, Reed Albee, va morir abans <strong>de</strong> l’èxit <strong>de</strong> Who’s Afraid of Virginia<br />
Woolf?, però el 1965, Edward Albee va intentar reconciliar-se amb la seva mare,<br />
Frances. que va morir el 1989. Amb els beneficis <strong>de</strong> Who’s Afraid of Virginia Woolf?,<br />
Albee va crear l’Edward F. Albee Foundation el 1967. La fundació patrocina un<br />
campament d’estiu per a artistes a Montauk, Long Island, el seu lloc d’estiueig.<br />
Durant la dècada <strong>de</strong>ls 60 la seva obra arriba a tocar una gran varietat <strong>de</strong> formes i estils,<br />
<strong>de</strong>s <strong>de</strong> les simples adaptacions literàries, passant per la versió teatral <strong>de</strong> la novel la <strong>de</strong><br />
Carson McCullers Ballad of the Sad Café, a obres tirant a l’experimentació, com Box i<br />
Quotations from Chairman Mao Tse-Tung. L’al legoria <strong>de</strong> la violència anticlerical a<br />
Tiny Alice (1965) va tenir respostes que anaven <strong>de</strong>l <strong>de</strong>sconcert a la plena hostilitat.<br />
També va fer una breu incursió, fallida, al teatre musical amb una adaptació <strong>de</strong><br />
Breakfast at Tiffany’s que no es va arribar a estrenar.<br />
El Comitè <strong>de</strong>l Pulitzer finalment va premiar Albee el 1967 pel drama metafísic <strong>de</strong> saló A<br />
Delicate Balance. L’obra torna a tractar <strong>de</strong> dues parelles amb problemes, però mo<strong>de</strong>ra<br />
el realisme aparent <strong>de</strong> Who’s Afraid of Virginia Woolf? con un toc <strong>de</strong> teatre <strong>de</strong> l’absurd<br />
recuperat <strong>de</strong> les seves primeres peces. A Delicate Balance va anunciar la tècnica <strong>de</strong><br />
moltes <strong>de</strong> les seves obres posteriors, en les quals apareixen situacions improbables,<br />
dispositius expressionistes o elements <strong>de</strong> fantasia barrejats amb personatges i diàlegs<br />
completament realistes.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
Sense repetir aquell primer èxit, Albee va continuar compromès amb temes complicats,<br />
como a All Over (1971), una mirada directe envers la mort i el procés d’envelliment.<br />
Albee es va tornar a guanyar el públic <strong>de</strong> Nova York amb Seascape el 1975, una fantasia<br />
expressionista en la qual dues parelles, una d’humana i una <strong>de</strong> llangardaixos<br />
antropomòrfics, es troben a la platja <strong>de</strong> Montauk. Allà discuteixen sobre l’amor, les<br />
relacions i el procés evolutiu. Per estranya que semblés llavors la i<strong>de</strong>a, el resultat va ser<br />
còmic i commovedor alhora. L’obra va encantar el públic i la crítica i Albee va guanyar<br />
el seu segon Premi Pulitzer.<br />
Després <strong>de</strong> Seascape, el teatre <strong>de</strong> Nova York es va tornar a menystenir. Als anys 70<br />
l’autor va començar a beure bastant i a tenir problemes amb hisenda. <strong>Un</strong> cop retirat<br />
<strong>de</strong>ls excessos i <strong>de</strong> la beguda, la dècada següent no va tenir gaire èxit amb els seus nous<br />
textos, com ara The Lady From Dubuque (1980) i The Man Who Had Three Arms<br />
(1983). Durant uns 15 anys sense grans èxits, Albee va continuar compromès amb el<br />
teatre com a membre <strong>de</strong> la junta <strong>de</strong>l Gremi <strong>de</strong> Dramaturgs i dirigint revisions d’algunes<br />
<strong>de</strong> les seves primeres obres.<br />
Defensor a ultrança <strong>de</strong> la integritat <strong>de</strong>ls seus propis textos i implicant-se molt en la<br />
feina <strong>de</strong>ls autors joves, Albee s’ha reservat escrupolosament una part <strong>de</strong>l temps per a la<br />
formació <strong>de</strong>ls escriptors joves. Periòdicament ha dirigit workshops <strong>de</strong> dramatúrgia a<br />
Nova York i, <strong>de</strong>l 1989 al 2003, va ser professor <strong>de</strong> dramatúrgia a la <strong>Un</strong>iversitat <strong>de</strong><br />
Houston. Des <strong>de</strong> les aules ha <strong>de</strong>manat insistentment als joves que mantinguin els<br />
estàndards artístics elevats i que es resisteixin a la invasió <strong>de</strong> la imaginació dramàtica<br />
per la comercialització.<br />
Edward Albee va tornar a triomfar amb Three Tall Women el 1994. Elogiada per la<br />
crítica com la millor obra <strong>de</strong>ls últims 30 anys, a molts especialistes <strong>de</strong>ls estudiosos <strong>de</strong> la<br />
seva obra els va xocar el seu record <strong>de</strong> la vital però dominant mare adoptiva. L’obra va<br />
guanyar tots els premis existents i Albee va rebre el seu tercer Premi Pulitzer. El 1996,<br />
Albee va ser un <strong>de</strong>ls guardonats amb el Kennedy Center Honor i se li va concedir la<br />
Medalla Nacional <strong>de</strong> les Arts.<br />
Albee repunta la seva creativitat a finals <strong>de</strong> segle XX. The Play About the Baby (1998),<br />
va ser seguit per un èxit inesperat The Goat or Who Is Sylvia? (2002). Aquell mateix<br />
any, Albee, un apassionat amant <strong>de</strong> l’art, va treure a la llum Occupant, un estudi<br />
dramàtic sobre l’escultor Louise Nevelson. Inesperadament, va tornar als personatges<br />
<strong>de</strong> The Zoo Story, en una nova obra, Homelife, que s’havia <strong>de</strong> representar amb la<br />
primera sota el títol col lectiu Peter and Jerry.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
La reposició <strong>de</strong> Who's Afraid of Virginia Woolf va ser un <strong>de</strong>ls èxits <strong>de</strong> la temporada<br />
2004-2005 a Broadway. Tot i que l’obra ja s’havia remuntat amb èxit diverses vega<strong>de</strong>s,<br />
el retorn al Broadway <strong>de</strong>l segle XIX va propiciar una reavaluació crítica <strong>de</strong> la seva llarga<br />
carrera i el reconeixement amb un premi Tony especial per a tota la seva carrera, amb<br />
un reconeixement com al dramaturg viu més important <strong>de</strong>ls Estats <strong>Un</strong>its.<br />
Peter y Jerry reapareixen en una altra reencarnació a At Home in the Zoo, el 2009. El<br />
seu últim text, Me Myself and I, una mare dolorosament narcisista i els seus fills,<br />
bessons idèntics, que es diuen Otto tots dos, lluiten davant <strong>de</strong> preguntes inquietants<br />
sobre parentiu i i<strong>de</strong>ntitat. Me Myself and I va obrir el New York's Playwrights Horizon<br />
el 2010 amb crítiques admira<strong>de</strong>s i un públic entusiasmat que confirmen com a la seva<br />
novena dècada, l’obra d’Albee no ha perdut ni un bri <strong>de</strong>l seu po<strong>de</strong>r.<br />
Foto: Ros Ribas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
MIA ESTEVE<br />
Actriu<br />
TEATRE<br />
2011 Les tres germanes, d’A. Txékhov. Dir. Carlota Subirós. Teatre Lliure.<br />
2010 Club Fernando Pessoa <strong>de</strong> Cia. Societat Doctor Alonso. Radicals Lliure.<br />
2009 Alícia al país <strong>de</strong> les meravelles, <strong>de</strong> L. Carrol. Dir. Carlota Subirós. Teatre Lliure.<br />
2009 Julia smells (like teen spirit) <strong>de</strong> J. Casanovas. Festival Grec. Teatre Lliure.<br />
2008 Las troyanas, d’Euripi<strong>de</strong>s. Dir. Mario Gas. Festival <strong>de</strong> Mérida, Grec i Teatro<br />
Español.<br />
2007 El traspiés <strong>de</strong> Luisa <strong>de</strong> Companyia Societat Dr. Alonso. Mercat <strong>de</strong> les Flors.<br />
2006 Els estiuejants <strong>de</strong> M. Gorki. Dir. Carlota Subirós. Teatre Lliure.<br />
2005 Al vostre gust, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Xicu Mas. Cia. La Mirada. Grec.<br />
2005 Occisió, <strong>de</strong> Lluïsa Cunillé. Dir. Lour<strong>de</strong>s Barba. Teatre Lliure.<br />
2004 Esthetic paradise <strong>de</strong> V. Spunzberg. Dir. Carol López. Sala Beckett.<br />
2004 La serrana <strong>de</strong> la vera. Dir. María Ruiz. Teatro Clásico Madrid.<br />
2003 Las troyanas, d’Eurípi<strong>de</strong>s. La Fura <strong>de</strong>ls Baus i Irene Papas. Roma 2003.<br />
2003 Bones intencions <strong>de</strong> Cia. Roger Bernat. Teatre Lliure.<br />
2002 11 <strong>de</strong> setembre. Les troianes. Dir. Ramon Simó. TNC.<br />
2001 La mare coratge i els seus fills, <strong>de</strong> B. Brecht. Dir. Mario Gas. TNC.<br />
2001 Trilogia 70. Dir. Roger Bernat. Mercat <strong>de</strong> les Flors. Grec.<br />
2001 Lulú, <strong>de</strong> F. We<strong>de</strong>kind. Dir. Mario Gas. TNC.<br />
2000 Solness, el constructor, <strong>de</strong> H. Ibsen. Dir. Carme Portaceli. TNC.<br />
2000 Taurons, <strong>de</strong> D. Mamet. Dir. Ferran Madico. Villarroel Teatre i Grec.<br />
2000 El criat, <strong>de</strong> R. Maugham. Dir. Mario Gas. Mercat <strong>de</strong> les Flors.<br />
1999 Berna<strong>de</strong>ta xoc, d’A. Platel i A. Sierens. Dir. Magda Puyo. TNC.<br />
1999 <strong>Un</strong>a joventut europea. Dir. Roger Bernat. Grec i Mercat <strong>de</strong> les Flors.<br />
1998 Mesura per mesura, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Calixto Bieito. TNC.<br />
1998 Álbum, Dir. Roger Bernat. Teatre Lliure i Grec.<br />
1998 Interior d’una rentadora. Dir. Roger Bernat. Festival STI 98.<br />
1993-1994 MTM <strong>de</strong> La Fura <strong>de</strong>ls Baus. Gira.<br />
TELEVISIÓ<br />
2001-2005 Dinamita, <strong>de</strong> El Tricicle. TV3.<br />
1997 La saga <strong>de</strong> los Clark, <strong>de</strong> Paco Mir. Lo + Plus i Canal Plus.<br />
CINEMA<br />
2009 Los ojos <strong>de</strong> Júlia, dir. Guillem Morales.<br />
2004 Inconscientes, dir. Joaquim Oristrell.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
PEP FERRER<br />
Actor graduat en interpretació per l’Institut <strong>de</strong> Teatre <strong>de</strong> Barcelona al 1983, ja fet<br />
seminaris d’interpretació amb John Strasberg i Konrad Zschiedrich<br />
TEATRE<br />
2010 Rigor Mortis, <strong>de</strong> J. L. Martin. Dir. José Luis Martín. VANIA.<br />
2010 Kvetch, <strong>de</strong> Stevan Berkoff. Dir. Pep Pla. Promocions Teatrals Degira i CAET.<br />
2008 <strong>Un</strong> fill, un llibre, un arbre, <strong>de</strong> Jordi Silba. Dir. Antonio Calvo. TNC.<br />
2006 Volpone, <strong>de</strong> Ben Jonson. Dir. Pep Pla. CAET.<br />
2006 Misteriós assassinat a Manhattan, <strong>de</strong> Woody Allen. Dir. Elisenda Roca. VANIA.<br />
2004-2005 El rey Lear, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Calixto Beito. Focus.<br />
2003 Cendres a les cendres,<strong>de</strong> Harold Pinter. Dir. Antonio Simón. Teatre Lliure.<br />
2001-2002 Sopar d’amics,<strong>de</strong> Donald Margulies. Dir. Esteve Ferrer. Teatro Marquina i<br />
Bitò Produccions.<br />
2000-2001 Vi<strong>de</strong>s priva<strong>de</strong>s, <strong>de</strong> Noël Coward. Dir. Paco Mir. Focus.<br />
1999-2000 Tots eren fills meus, d’Arthur Miller. Dir. Ferran Madico. Focus.<br />
1999 Rumors, <strong>de</strong> Neil Simon. Dir. Sergi Belbel. VANIA.<br />
1997-1998 Políticament incorrecte, <strong>de</strong> Ray Cooney. Dir. Paco Mir. VANIA.<br />
1996 El temps i l’habitació, <strong>de</strong> Botho Strauss. Dir. Lluís Homar. Teatre Lliure.<br />
1994 Othel lo, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Mario Gas. Fagot.<br />
1994 Espectres,<strong>de</strong> Henrik Ibsen. Dir. John Strasberg. Companyia Julieta Serrano.<br />
1992 El parc, <strong>de</strong> Botho Strauss. Dir. Carme Portacelli. Teatre Lliure. (TVE)<br />
1991 Timon d’Atenes, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Ariel Garcia Valdés. Teatre Lliure.<br />
1991 Noche <strong>de</strong> reyes, <strong>de</strong> W. Shakespeare. Dir. Konrad Zschiedrich. Talleret <strong>de</strong> Salt.<br />
1989-1990 Dancing, dir. Hel<strong>de</strong>r Costa. Teatre Condal.<br />
1988 La bona persona <strong>de</strong>l sezuan, <strong>de</strong> B. Brecht. Dir. Fabià Puigserber. Teatre Lliure.<br />
(TVE)<br />
1987 Pels pèls, <strong>de</strong> P. Pörtner. Dir. Pere Planella. Tricicle-Anexa. TV3.<br />
1986 Damunt l’herba, <strong>de</strong> G. J. Graells. Dir. Pere Planella. Zitzània. TV3.<br />
1986 Mel salvatge, d’A. Txèkhov. Dir. Pere Planella. Centre Dramàtic. TV3.<br />
1985 Pel davant i pel darrera,<strong>de</strong> M. Frayn. Dir. Alexan<strong>de</strong>r Herold. Atesa-Anexa-<br />
Tricicle.<br />
1983 Maria Rosa, d’Àngel Guimerà. Dir. John Strasberg. Centre Dramàtic.<br />
TELEVISIÓ<br />
2011 14 d’abril, Macià contra Companys, <strong>de</strong> Minoria Absoluta. TVC.<br />
2011 Sagrada Família, <strong>de</strong> Dagoll-Dagom. TVC.<br />
2010-2011 Cuéntame, <strong>de</strong> Ganga. TVE.<br />
2010 Los misterios <strong>de</strong> Laura, <strong>de</strong> TVE.<br />
2009 Cuéntame, <strong>de</strong> Ganga. TVE.<br />
2008 Amar en tiempos revueltos, <strong>de</strong> Diagonal TV. TVE.<br />
2007 Vent<strong>de</strong>lplà, <strong>de</strong> TVC-Diagonal TV.<br />
2005-2006 El cor <strong>de</strong> la ciutat, d’Esteve Rovira. TV3.<br />
2005 Cor <strong>de</strong> Pirata (Störtebeker), dir. Miguel Alexandre. ICC-Bavaria Films.<br />
2004 Trilita, <strong>de</strong> Paco Mir. Ovi<strong>de</strong>o-TV3<br />
2003 Aquí no hay quien viva, <strong>de</strong> Laura Caballero. Antena 3.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
2003 Jet-Lag, <strong>de</strong> T <strong>de</strong> Teatre. TV3.<br />
2003 Majoria absoluta, <strong>de</strong> Joaquim Oristrell. TV3.<br />
2002 Hospital Contral, ICC-PATHE TV.<br />
2002 Pepe Carvalho, ICC-PATHE TV.<br />
2001 Temps <strong>de</strong> silenci, <strong>de</strong> Xavier Borrell i Enric Banquer. Diagonal Televisió.<br />
2000 Periodistas i El comisario. Telecinco – Globomedia.<br />
1998-1999 La memòria <strong>de</strong>ls cargols, d’Eduard Cortés. TV3 – Ovi<strong>de</strong>o – Dagoll Dagom.<br />
1998 Dues dones, dir. Enric Folch. TV3-Oberon.<br />
1995 Secrets <strong>de</strong> família, d’Eduard Cortés. TV3.<br />
1993 Arnau, <strong>de</strong> Lluís María Güell. TV3-Ovi<strong>de</strong>o.<br />
1992-1994 Quico, <strong>de</strong> Ricard Reguant i Eduard Cortés. TV3.<br />
CINEMA<br />
2007 Mejor imposible, <strong>de</strong> Dolors Payás.<br />
2003 Lo mejor que le pue<strong>de</strong> pasar a un cruasán, <strong>de</strong> Paco Mir. Ovi<strong>de</strong>o.<br />
1997 Me llamo Sara, <strong>de</strong> Dolors Payás. In Vitro Films.<br />
1996 En brazos <strong>de</strong> la mujer madura, <strong>de</strong> Manuel Lombar<strong>de</strong>ro. Lola Films.<br />
1992 <strong>Un</strong> plaer in<strong>de</strong>scriptible, d’Ignasi P. Farré. Ixia Films.<br />
1990 La teranyina, <strong>de</strong> Toni Verdaguer. Floc.<br />
1989 Pont <strong>de</strong> Varsòvia, <strong>de</strong> Pere Portabella. Films 89 / TVE.<br />
1988 La banyera, <strong>de</strong> Jesús Garay.<br />
1988 Si te dicen que caí, <strong>de</strong> Vicente Aranda. IPC S.A.<br />
1987 Barcelona connection, <strong>de</strong> Miguel Iglesias. Ópalo Films.<br />
PREMIS I MENCIONS<br />
1998 Finalista al millor actor <strong>de</strong> T.V per l’A.A.D.P.C. per Secrets <strong>de</strong> família<br />
1994 Finalista al millor actor <strong>de</strong> T.V per l’A.A.D.P.C. per Quico.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
MERCÈ MONTALÀ<br />
Actriu <strong>de</strong> teatre, cinema, televisió i doblatge.<br />
TEATRE<br />
2008 -2009 L'habitació <strong>de</strong> Verònica, <strong>de</strong> Iran Levin. Dirigida per Hèctor Claramunt.<br />
2007 La millor nit <strong>de</strong> la teva vida, <strong>de</strong> Jordi Silba. Dirigida per Antonio Calvo.<br />
2005 Veus <strong>de</strong> dones, textos d'Imma Sanchís.<br />
2001 La cuina amb Elvis, dirigida per Roger Peña.<br />
TELEVISIÓ<br />
2011 La Duquesa II<br />
2006-2009 El cor <strong>de</strong> la ciutat<br />
2003 Iris TV<br />
2001 Quia<br />
1996 Nissaga <strong>de</strong> Po<strong>de</strong>r<br />
1995 Estació d'enllaç<br />
CINEMA<br />
2011 Camille Clau<strong>de</strong>l, curtmetratge dirigit per Carme Puche.<br />
2011 Children's Corner, dirigida per Xavier Berraondo.<br />
2010 Lo mejor <strong>de</strong> la vida es no haber muerto, dirigida per Marc Recuenco, Olivier<br />
Pictet i Pablo Martín Torrado.<br />
1998 Bomba <strong>de</strong> Relojería, dirigida per Ramón Grau.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
ROSA NOVELL<br />
Actriu<br />
TEATRE<br />
2011 El misàntrop, <strong>de</strong> Molière. Dir. Georges Lavaudant. TNC.<br />
2010 La dona jsuta, <strong>de</strong> Sándor Marai. Dir. Fernando Bernúes. Teatre Borràs.<br />
2009 Edipo. <strong>Un</strong>a trilogía, <strong>de</strong> Sòfocles. Dir. Georges Lavaudant. Teatro Espanyol <strong>de</strong><br />
Madrid.<br />
2008 <strong>Un</strong> dia. Mirall trencat, <strong>de</strong> Mercè Rodoreda. Dir. Ricard Salvat. Teatre Borràs.<br />
2007 Sin notícias <strong>de</strong> Gurg, d’Eduardo Mendoza. Lectura dramatitzada. Teatre Lliure.<br />
2007 Mòbil, <strong>de</strong> Sergi Belbel. Dir. Lluís Pasqual. Teatre Lliure.<br />
2006 Vells temps, <strong>de</strong> Harold Pinter. Dir. Rosa Novell. Sala Beckett.<br />
2004 Fedra <strong>de</strong> Racine. Dir. Joan Ollé. Madrid.<br />
2003 Zona Zero, <strong>de</strong> Neil LaBute. Dir. Mario Gas. Teatre Borràs.<br />
2002 Fedra <strong>de</strong> Racine. Dir. Joan Ollé. Grec<br />
2002 Coriolà, <strong>de</strong> William Shakespeare. Dir. Georges Lavaudant. TNC.<br />
2001 <strong>Un</strong>es polaroids explícites, <strong>de</strong> Mark Ravenhill. Dir. Josep Maria Mestres. Teatre<br />
Lliure.<br />
2000-2001 La noche <strong>de</strong> Molly Bloom, a partir <strong>de</strong> l’Ulisses <strong>de</strong> James Joyce. Dir.<br />
Lur<strong>de</strong>s Barba. Artenbrut i Teatre Lliure.<br />
2000 Plaça <strong>de</strong>ls herois, <strong>de</strong> Thomas Bernhard. Dir. Ariel García Valdés. TNC.<br />
1999 Memorias <strong>de</strong> Adriano, <strong>de</strong> M. Yourcenar. Dir. Maurizio Scaparro. Festival <strong>de</strong><br />
Teatro <strong>de</strong> Mérida.<br />
1996 De poble en poble, <strong>de</strong> Peter Handke. Dir. Joan Ollé. Mercat <strong>de</strong> les Flors. Festival<br />
Grec. Premi Ciutat <strong>de</strong> Barcelona.<br />
1996 Revolta <strong>de</strong> bruixes, <strong>de</strong> Josep Maria Benet i Jornet. Dir. Lur<strong>de</strong>s Barba. Teatre<br />
Joventut <strong>de</strong> L’Hospitalet.<br />
1995 La paraula tan buscada. Lectura <strong>de</strong> poemes <strong>de</strong>ls s.XIX i XX. Dir. Xavier Albertí.<br />
Pavelló Mies van <strong>de</strong>r Rohe.<br />
1995 Antoni i Cleopatra, <strong>de</strong> William Shakespeare. Dir. Xavier Albertí. Grec.<br />
1994 Queridos míos es preciso contaros ciertas cosas… d’Agustín Gómez Arcos. Dir.<br />
Carme Portacelli. Teatro María Guerrero. Centro Dramático Nacional.<br />
1993-1994 La senyora Florentina i el seu amor Homer <strong>de</strong> Mercè Rodoreda. Dir.<br />
Mario Gas. Teatre Romea.<br />
1993 Joan Miró l’amic <strong>de</strong> les Arts, <strong>de</strong> Joan Miró, J.V. Foix, Sebastià Gasch. Dir. H.<br />
Bonnin. Companyia Rosa Novell. Festival Internacional <strong>de</strong> Sitges.<br />
1993 Carles Riba filòsof arquitecte. Dir. Rosa Novell-Teresa Vilar<strong>de</strong>ll.<br />
1993 Cartes a nenes, <strong>de</strong> Lewis Carrol. Dir. H. Bonnin<br />
1992 El gran mercado <strong>de</strong>l mundo, <strong>de</strong> Cal<strong>de</strong>rón <strong>de</strong> la Barca. Dir. Miguel Narros.<br />
Madrid Capital Cultural 92. Plaza mayor.<br />
1992 Edip, Rei, <strong>de</strong> Sòfocles. Dir. Mathias Langoff. Teatre Poliorama. Olimpíada<br />
Cultural.<br />
1991 Restauració, d'Eduardo Mendoza. Dir. Ariel García Valdés. Teatre Romea.<br />
1989 El viatge, <strong>de</strong> Manuel Vázquez Montalbán. Dir. Ariel García Valdés. Teatre<br />
Romea.<br />
1989 Elsa Schnei<strong>de</strong>r, <strong>de</strong> Sergi Belbel. Dir. Ramon Simó. Teatre Romea.<br />
1989 La Marquesa Rosalinda, <strong>de</strong> Ramón <strong>de</strong>l Valle-Inclán. Dir. Alfredo Arias. Teatre<br />
Rialto. Centre Dramàtic València.<br />
1987 L’ lntercanvi, <strong>de</strong> Paul Clau<strong>de</strong>l. Dir. Ariel García Valdés. Teatre Romea.<br />
1987 El 30 d’abril, <strong>de</strong> Joan Oliver. Dir. Pere Planella. Teatre Lliure.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
1987 Oh, els bons dies!, <strong>de</strong> Samuel Beckett. Dir. Sanchis Sinisterra.<br />
1986 La senyora <strong>de</strong> Sa<strong>de</strong>, <strong>de</strong> Mishima. Dir. J. Mesalles. Teatre Lliure.<br />
1985 La ronda, d’A. Schnitzler. Dir. Mario Gas. Teatre Romea.<br />
1984 Al vostre gust, <strong>de</strong> William Shakespeare. Dir. Lluís Pasqual. Teatre Lliure.<br />
1984 Oh, els bons dies!, <strong>de</strong> Samuel Beckett. Dir. Producció: Rosa Novell<br />
1983 Deixeu-me ser mariner <strong>de</strong> Serra Fontelles. Dir. Beno Mazzone. Teatre Obert.<br />
Sala Villarroel. Premi Ciutat <strong>de</strong> Barcelona.<br />
1982 El príncep d’Hamburg, <strong>de</strong> von Kleist. Dir. Ricard Salvat. Teatre Romea.<br />
1981 El guant negre, d’A. Strindberg. Dir. H. Bonnin. Teatre Romea.<br />
1980 Antoni i Cleopatra, <strong>de</strong> William Shakespeare. Dir. Jordi Mesalles. Grec.<br />
1980 El Balcó, <strong>de</strong> J. Genet. Dir. Lluís Pasqual. Teatre Lliure.<br />
1979 La gavina, d’A. Txèkhov. Dir. H. Bonnin.<br />
1979 Hamlet, <strong>de</strong> William Shakespeare. Dir. Pere Planella. Plaça <strong>de</strong>l Rei.<br />
1976 Quiriquibu, <strong>de</strong> Joan Brossa. Dir. Fabià Puigserver. Interpretació fregolista <strong>de</strong> tots<br />
els personatges (homes i dones) <strong>de</strong> l’obra.<br />
1974 Les Troianes, d’Eurípi<strong>de</strong>s. Dir. Joan Lluís Bozzo. <strong>Un</strong>iversitat Autònoma <strong>de</strong><br />
Barcelona.<br />
TELEVISIÓ<br />
2003 Majoria absoluta, <strong>de</strong> Joaquim Oristrell. TV3.<br />
2002 La Mari. TV-movie. TV3 – In Vitro.<br />
2001Germanes <strong>de</strong> sang. TV-movie. Massa d’Or i TV3.<br />
1999-2000 Crims. Sèrie d’intriga. TV3.<br />
1996-1997 Nissaga <strong>de</strong> po<strong>de</strong>r. Sèrie <strong>de</strong> TV3.<br />
1997 La Tramontada, <strong>de</strong> Laurent Carceles. Sèrie francesa-catalana. ICC.<br />
1999 Pepe Carvalho. Sèrie francesa-catalana-tele 5.<br />
1996 <strong>Un</strong> amor clarobscur, <strong>de</strong> J. Garay. Coproducció TV3 – ICC – França<br />
1995 Secrets <strong>de</strong> familia. TV3.<br />
1994 Estació d’enllaç. TV3.<br />
1994 La tarda és nostra. Magazine cultural i d’oci. TV3.<br />
1993 Arnau. Els dies secrets. Sèrie per TV3. Ovi<strong>de</strong>o.<br />
1993 <strong>Un</strong> corazón solitario. Sèrie “Crónicas <strong>de</strong>l mal”. Televisión Española-Mabuse.<br />
1992 Eh, Joe!, <strong>de</strong> Samuel Beckett. Realització: Rosa Novell/ Jesús Garay. Televisió<br />
Espanyola. La 2.<br />
CINEMA<br />
2003 El año <strong>de</strong>l diluvio, <strong>de</strong> Jaime Chávarri.<br />
1996 Más allá <strong>de</strong>l jardín, <strong>de</strong> Pedro Olea.<br />
1995 Libertarias, <strong>de</strong> Vicente Aranda.<br />
1995 El passatger clan<strong>de</strong>stí, d’Agustí Villaronga.<br />
1995 Razones sentimentales, d’Antonio Farré.<br />
1994 El per què <strong>de</strong> tot plegat, <strong>de</strong> Ventura Pons.<br />
1992 Rosa Rosae, <strong>de</strong> Fernando Colomo.<br />
1991 Els papers d’Aspern, <strong>de</strong> Jordi Ca<strong>de</strong>na.<br />
1990 Lo más natural, <strong>de</strong> Josefina Molina.<br />
1989 Dalí, d’Antoni Ribas.<br />
1989 La banyera, <strong>de</strong> Jesús Garay.<br />
1985 Lola, <strong>de</strong> Bigas Luna.<br />
1985 Pasión lejana, <strong>de</strong> Jesús Garay.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
PREMIS I MENCIONS<br />
2000-2001. Premi Butaca a la millor actriu per La noche <strong>de</strong> Molly Bloom.<br />
2000 Premi Butaca a la millor actriu i premi <strong>de</strong> la Crítica <strong>de</strong> Barcelona a la millor<br />
interpretació per Plaça <strong>de</strong>ls herois.<br />
1994 Premi <strong>de</strong> la Crítica <strong>de</strong> Barcelona a la millor interpretació i Premi d’interpretació<br />
<strong>de</strong> l’Associació d’Actors i Directors <strong>de</strong> Catalunya per La senyora Florentina i el seu<br />
amor Homer.<br />
1989 Premi Nacional d’Interpretació <strong>de</strong> la Generalitat <strong>de</strong> Catalunya per La Marquesa<br />
Rosalinda.<br />
1989 Premi Margarida Xirgu a la millor actriu i Premi Nacional d’Interpretació <strong>de</strong> la<br />
Generalitat <strong>de</strong> Catalunya per Elsa Schnei<strong>de</strong>r.<br />
1985 Premi Joanot d’interpretació per La ronda.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
ROSA RENOM<br />
Actriu<br />
TEATRE<br />
2011 Agost, <strong>de</strong> Tracy Letts. Dir. Sergi Belbel. TNC.<br />
2011 Copenhaguen, Michael Frayn. Dir. Ramón Simó. Bitò Produccions.<br />
2010 La gavina, d’A. Txèkhov. Dir. David Selvas.<br />
2009 Mort d’un viatjant, d’Arthur Miller. Dir. Mario Gas. Teatre Lliure.<br />
2008 El ángel exterminador, <strong>de</strong> Luis Buñuel i Luis Alcoriza. Dir. Joan Ollé. Grec i<br />
Bitò Produccions.<br />
2008 Rock’n’roll, <strong>de</strong> Tom Stoppard. Dir. Àlex Rigola. Teatre Lliure.<br />
2006 La cantant calva & la cantant calva al Mc Donald’s, d’Eugène Ionesco i Lluïsa<br />
Cunillé. Dir. Joan Ollé. Teatre Lliure.<br />
2006 Vells temps, <strong>de</strong> Harold Pinter. Dir. Rosa Novell. Sala Beckett.<br />
2004 Maria Rosa, d’Àngel Guimerà. Dir. D’Àngel Alonso. TNC.<br />
2002 Víctor o els nens al po<strong>de</strong>r, <strong>de</strong> Roger Vitrac. Dir. Joan Ollé. Teatre Lliure.<br />
TELEVISIÓ<br />
2011 Ermessenda. ICCA-ICAA-Ovi<strong>de</strong>o Televisió. TV3.<br />
2000-2009 El cor <strong>de</strong> la ciutat. TV3.<br />
2008 El Comisario. Telecinco.<br />
2007 Hospital Central. Telecinco.<br />
1994 Poblenou, <strong>de</strong> Josep Maria Benet i Jornet. TV3.<br />
1996-1998 Nissaga <strong>de</strong> Po<strong>de</strong>r, <strong>de</strong> Josep Maria Benet i Jornet i Jordi Alcarazo. TVC.<br />
CINEMA<br />
2009 Les veus <strong>de</strong>l Pamano, <strong>de</strong> Jaume Cabré. Dir. Lluís María Güell<br />
2007 Azaña, <strong>de</strong> Santiago San Miguel<br />
2000 Pleure pas Germaine, d’Alain <strong>de</strong> Halleux.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
ALBERT VIDAL<br />
Actor<br />
Albert Vidal és, sens dubte, un <strong>de</strong>ls grans mestres <strong>de</strong> l'art <strong>de</strong> la veu i <strong>de</strong>l moviment. El<br />
seu treball és fruit d'una coherent línia interpretativa heretada <strong>de</strong> tres grans mestres<br />
contemporanis: Jacques Lecoq, Darío Fo i Kazuo Ohono.<br />
Creador polifacètic que durant la seva trajectòria professional ha produït obres <strong>de</strong><br />
teatre visual, performances a galeries d'art, ha realitzat curtmetratges, obres en ví<strong>de</strong>o,<br />
treballs <strong>de</strong> fotografia, concerts... i ha participat en una vintena <strong>de</strong> pel lícules. Molts <strong>de</strong>ls<br />
seus treballs s'han presentat en els festivals més importants d'Europa, Amèrica, Estats<br />
<strong>Un</strong>its, Canadà, Japó, Israel i Mongòlia. Ha estudiat tècniques <strong>de</strong> dansa topeng a Bali,<br />
Butoh a Japó i danses <strong>de</strong> possessió Bori en Níger.<br />
Des <strong>de</strong> principis <strong>de</strong>ls 90, Albert Vidal crea un gènere propi que <strong>de</strong>nomina "Art<br />
tel lúric", el qual presenta en societat al ICA <strong>de</strong> Londres enmig <strong>de</strong> l'aclamació unànime<br />
<strong>de</strong> la crítica i on és representat com a gran màster <strong>de</strong> les arts visuals d'Europa.<br />
A finals <strong>de</strong>ls 90 ia principis <strong>de</strong>l 2000 inicia la gravació <strong>de</strong>ls primers<br />
cants tel.lúrics a l'Índia, al nord <strong>de</strong> la Península Ibèrica i a Mongòlia,<br />
on <strong>de</strong>senvolupa les seves investigacions sobre les cultures <strong>de</strong>l centre d'Àsia.<br />
En teatre, a més <strong>de</strong> les prop <strong>de</strong> 60 produccions pròpies, ha treballat com actor en<br />
llengua francesa per al Theatre National Populaire sota la direcció <strong>de</strong> David Esrig, en<br />
llengua italiana com a actor estable <strong>de</strong> la Companyia <strong>de</strong> Dario Fo a Milà i juntament<br />
amb Estabros Doufexis per al Stadt Theater <strong>de</strong> Bielefeld a Alemanya. Així mateix ha<br />
col.laborat amb la Companyia Mai Juku <strong>de</strong> Min Tanaka en l'espai Pla B <strong>de</strong> Tòquio.<br />
En cinema ha treballat al costat d'actors com Javier Bardém, Vittorio Gassman, Sharon<br />
Stone o Gerard Depardieu.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
M. ANGEL COSO MARÍN - JUAN SANZ BALLESTEROS:<br />
ANTIQUA ESCENA<br />
Disseny d’escenografia<br />
Directores <strong>de</strong> escena, escenógrafos e investigadores teatrales. Cuentan con más <strong>de</strong> dos<br />
décadas <strong>de</strong> trayectoria profesional. Diseñan espacios escénicos, museos, exposiciones,<br />
así como vestuario, iluminación, utilería y máscaras para espectáculos. Han firmado<br />
más <strong>de</strong> medio centenar <strong>de</strong> montajes teatrales y una serie <strong>de</strong> proyectos museográficos<br />
entre los que se cuentan el Museo Casa <strong>de</strong> Dulcinea en el Toboso, la Casa Museo natal<br />
<strong>de</strong> Miguel <strong>de</strong> Cervantes en Alcalá <strong>de</strong> Henares y varios montajes <strong>de</strong>l Belén Napolitano <strong>de</strong><br />
Patrimonio Nacional en el Palacio Real <strong>de</strong> Madrid.<br />
Entre los años 1981 y 2003 <strong>de</strong>scubrieron y restauraron el Antiguo Teatro Cervantes <strong>de</strong><br />
Alcalá <strong>de</strong> Henares, Corral <strong>de</strong> comedias <strong>de</strong> 1601. Sus investigaciones han sido publicadas<br />
en la serie C <strong>de</strong> Tamesis Books, <strong>de</strong>clarada <strong>de</strong> interés científico y cultural por la British<br />
Aca<strong>de</strong>my y la <strong>Un</strong>ion Académique Internationale. Consi<strong>de</strong>rados expertos en<br />
escenografía y arquitectura teatral <strong>de</strong>l Siglo <strong>de</strong> Oro por lo que han impartido cursos,<br />
talleres, seminarios y ponencias en <strong>de</strong>stacadas universida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> todo el mundo.<br />
En el ámbito <strong>de</strong> la práctica <strong>de</strong> la ópera y el teatro barroco han dirigido la puesta en<br />
escena <strong>de</strong>l La Paz <strong>Un</strong>iversal <strong>de</strong> Cal<strong>de</strong>rón <strong>de</strong> la Barca, <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> la Semana <strong>de</strong> Música<br />
Religiosa <strong>de</strong> Cuenca, y han diseñado las escenografías para las producciones: La<br />
Didone <strong>de</strong> Francesco Cavalli para el International Early Music Festival <strong>de</strong> Glasgow<br />
Early Music Festival; El viaje <strong>de</strong>l Parnaso <strong>de</strong> Miguel <strong>de</strong> Cervantes, Romances <strong>de</strong> Cid y<br />
Del Rey abajo ninguno <strong>de</strong> Rojas Zorrilla, todos para la Compañía Nacional <strong>de</strong> Teatro<br />
Clásico.<br />
<strong>Un</strong>a buena parte <strong>de</strong> su carrera como escenógrafos está comprometida con la<br />
dramaturgia española <strong>de</strong> los últimos años <strong>de</strong>sarrollada <strong>de</strong>s<strong>de</strong> las salas alternativas<br />
,como las galardonadas Cuarta Pared y Mirador <strong>de</strong> Madrid, los festivales como el<br />
Internacional <strong>de</strong> Edimburgo y los teatros públicos como el Centro Dramático Nacional :<br />
Trilogía <strong>de</strong> la Juventud, Imagina y Las manos, <strong>de</strong> Yolanda Pallín, José Ramón<br />
Fernán<strong>de</strong>z y Javier Yagüe; Ay Carmela, Perdida en los Apalaches, Retrato <strong>de</strong> Mujer<br />
con sombras y Mal dormir <strong>de</strong> José Sanchís Sinisterra; El fin <strong>de</strong> los sueños <strong>de</strong> Alberto<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
San Juan; Share 38 <strong>de</strong> Roberto Santiago; Barcelona mapa <strong>de</strong> sombras <strong>de</strong> Lluisa<br />
Cunillé…<br />
Colaboradores habituales <strong>de</strong>l director <strong>de</strong> escena Mario Gas para el que han diseñado las<br />
escenografías <strong>de</strong> <strong>Un</strong> tranvía llamado <strong>de</strong>seo <strong>de</strong> Tennessee Willians; La Clementina <strong>de</strong><br />
Ramón <strong>de</strong> la Cruz y Luigi Boccherini; La muerte <strong>de</strong> un viajante <strong>de</strong> Arthur Miller; Adiós<br />
a la bohemia <strong>de</strong> Pio Baroja y Pablo Sorozábal.<br />
Colaboran también con el Teatro Nacional <strong>de</strong> la Zarzuela para el que han diseñado las<br />
escenografías <strong>de</strong> El Estreno <strong>de</strong> un Artista y Gloria y Peluca bajo la dirección <strong>de</strong> Ignacio<br />
García, y El rey que rabió, bajo la dirección <strong>de</strong> Luís Olmos. A<strong>de</strong>más han sido<br />
responsables <strong>de</strong>l diseño <strong>de</strong> un espacio expositivo en el Teatro, así como <strong>de</strong> las<br />
exposiciones que se <strong>de</strong>sarrollan en el contexto <strong>de</strong> las zarzuelas estrenadas en dicha<br />
institución.<br />
Han incursionado en el área <strong>de</strong>l interiorismo teatral habiendo realizado, entre otros, los<br />
proyectos para la nueva tienda <strong>de</strong>l Teatro <strong>de</strong> La Zarzuela, El café <strong>de</strong>l Teatro Español en<br />
el Mata<strong>de</strong>ro <strong>de</strong> Legazpi y la fachada y hall <strong>de</strong> entrada <strong>de</strong> la Sala La Cuarta Pared.<br />
Conscientes <strong>de</strong> la necesidad <strong>de</strong> recuperar y difundir técnicas históricas <strong>de</strong> las artes <strong>de</strong>l<br />
espectáculo crearon en 2004 la empresa Antiqua Escena, respaldada por un equipo<br />
estable <strong>de</strong> profesionales. Su primera aventura El escenario <strong>de</strong> la ilusión, exposición<br />
itinerante sobre maquinaria teatral barroca, ha recorrido hasta el momento más <strong>de</strong><br />
cincuenta espacios y teatros acompañada <strong>de</strong> activida<strong>de</strong>s divulgativas y pedagógicas.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
ANTONIO BELART<br />
Gan<strong>de</strong>sa (Tarragona), 1957<br />
Vestuari<br />
Antonio Belart treballa <strong>de</strong>s <strong>de</strong> molt jove per a la Indústria Audiovisual i per les Arts<br />
Escèniques com a director artístic i figurinista.<br />
TEATRE<br />
2010 <strong>Un</strong> tranvia llamado <strong>de</strong>seo (Dir. Mario Gas). Agost (Dir. Sergi Belbel). Prometeu<br />
(Carme Portaceli). L’auca <strong>de</strong>l senyor esteve (Dir. Carme Portaceli); vestuari. Escenes<br />
d’un matrimoni / Sarabanda (Dir. Marta Angelat); vestuari. 2009 La mort d’un<br />
viatjant (Dir. Mario Gas); vestuari. Llueve en Barcelona (Dir. Francesco Saponaro);<br />
vestuari. 2008 Las troyanas (Dir. Mario Gas); vestuari. Ante la jubilacón (Dir. Carme<br />
Portaceli); vestuari. La sonrisa etíope (Dir. Pepe Rubianes); vestuari. 2007 Ascenso y<br />
caída <strong>de</strong> la ciudad <strong>de</strong> Mahagonny (Dir. Mario Gas); vestuari. Gran via musical<br />
(Director Mario Gas). Homebody/Kabul (Dir. Mario Gas). 2006 Días felices (Dir.<br />
Vicky Peña). Adiós a la bohemia (Dir. Mario Gas); vestuari. Black El Payaso (Dir.<br />
Ignacio García); vestuari. Nina (Dir. Salvador García Ruiz); vestuari. Cámara negra<br />
(Dir. Salvador García Ruiz); escenografia i vestuari. Le troianne (Dir. Mario Gas);<br />
escenografia i vestuari. 2005 A Electra le sienta bien el luto (Dir. Mario Gas);<br />
escenografia i vestuari. 2004 Orestíada (Dir. Mario Gas); escenografia i vestuari.<br />
2003 La perrichola (Dir. Joan Lluis Bozzo); vestuari. Ölelés (Dir. Jordi Cortés i<br />
Damián Muñoz); vestuari. Lear (Dir. Carme Portaceli); vestuari. 2002 Poeta en Nueva<br />
York (Dir. Rafael Amargo); vestuari. Las criadas (Dir. Mario Gas); escenografia i<br />
vestuari. El somni d’una nit d’estiu. (Dir. Angel Llàcer); vestuari. 2001 The full monty<br />
(Dir. Mario Gas); vestuari. La mare coratge i els seus fills (Dir. Mario Gas); vestuari.<br />
Lulú. La caja <strong>de</strong> pandora (Dir. Mario Gas); vestuari. 2000 A little night music (Dir.<br />
Mario Gas); vestuari. Por menjar-se ànima (Dir. Carme Portaceli); vestuari. La noche<br />
<strong>de</strong> Molly Bloom (Dir. Lour<strong>de</strong>s Barba); vestuari.<br />
1989-1999 <strong>Un</strong> cop l’any (Dir. Xicu Masó); vestuari. T’estimo, ets perfecte...ja et<br />
canviaré (Dir. Esteve Ferrer); vestuari. Yo tengo un tío en América (Dir. Albert<br />
Boa<strong>de</strong>lla); vestuari. ¡Por el amor <strong>de</strong> Dios! (Dir. Pep Molina); vestuari. Els cavallers <strong>de</strong><br />
Verona (Dir. Pep Molina); vestuari. Dancing! (Director: Hel<strong>de</strong>r Costa); vestuari. En<br />
resumidas cuentas (Dir. Hemán Zvala); vestuari.<br />
CINEMA<br />
2010 Orson West (Dir. Fran Ruvira); direcció artística. 2009 The frost. (Dir. Ferrán<br />
Audí); direcció artística. 2007 Little Ashes (Dir. Paul Morrison); vestuari. 2005 Coses<br />
que pasen (Dir. Sílvia Munt); direcció artística. 2004 Casa Reial (Dir. Enric Banqué);<br />
direcció artística. Projecte Cassandra (Dir. Xavier Manich); direcció artística. F.B.I.<br />
Frikis buscan incordiar (Dir. Javier Cár<strong>de</strong>nas); direcció artística. 2003 Las hijas <strong>de</strong><br />
Mohamed (Dir. Sílvia Munt); direcció artística. 2002 Lisístrata (Dir. Francesc<br />
Bellmunt); vestuari. 2000 Junts (Dir. Mireia Rosa); direcció artística.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
1998 Genesis (Dir. Nacho Cerdà); direcció artística. 1997 Gracias por la propina<br />
(Francesc Bellmunt); direcció artística. 1996 <strong>Un</strong> cuerpo en el bosque (Joaquim Jordà);<br />
direcció artística. La Moños (Dir. Mireia Ros); direcció artística. 1995 El pasajero<br />
clan<strong>de</strong>stino (Dir. Agustí Villaronga); vestuari. Atolla<strong>de</strong>ro (Dir. Oscar Aibar); vestuari.<br />
Si te dicen que caí (Dir. Vicente Aranda); ambientació. 1993 Semos peligroso (Dir.<br />
Caros Suárez); direcció artística.<br />
TELEVISIÓ<br />
2000 Happy House. Direcció artística.<br />
1995 Makinavaja. Dir. José Luis Cuerda. Direcció artística. TVE.<br />
1993 Pin-nic. Dir. Miquel Obiols. Direcció artística. TVE.<br />
1992 Crímenes. Dir. Jordi Fraces. Direcció artística. TV3.<br />
1991 Or<strong>de</strong>n especial. Dir. Albert Boa<strong>de</strong>lla, Xavier Manich. TVE.<br />
PREMIS I MENCIONS<br />
2009 Premi Gaudí per The Frost.<br />
2009 Premi a la Millor Direcció Artística Viznaga <strong>de</strong> Plata per The Frost.<br />
2009 Premi al millor vestuari. Festival <strong>de</strong> cinema <strong>de</strong> Málaga.<br />
2007 Premis Gran Via Musical Nominat al millor vestuari per Ascenso y caída <strong>de</strong> la<br />
ciudad <strong>de</strong> Mahagonny.<br />
2007 Premi MAX al Millor Vestuari per Black el Payaso.<br />
2000 Premi MAX al Millor vestuari per A little night music.<br />
2000 Premi <strong>de</strong> la Crítica al Millor Vestuari per A little night music.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
CARLES LUCENA<br />
Il luminació<br />
TEATRE (disseny d’il luminació)<br />
2009 Mort d’un viatjant, d’Arthur Miller. Dir. Mario Gas. Canal , Teatre Lliure i<br />
Teatro Español. 2008 Las Troyanas, d’Euripi<strong>de</strong>s. Dir. Mario Gas. Teatro Español i<br />
festival <strong>de</strong> Mérida. 2006 Els dies feliços, <strong>de</strong> Samuel Beckett. Dir. Vicky Peña. Festival<br />
Temporada Alta, <strong>Girona</strong>. 2005 A Electra le sienta bien el luto, d’Eugene O’Neill. Dir.<br />
Mario Gas. Centro Dramático Nacional. 2004 La Orestiada, d’Esquilo. Dir. Mario Gas.<br />
Festival <strong>de</strong> Mérida.<br />
1997 Sóc lletja, <strong>de</strong> Sergi Belbel i Jordi Sánchez. Dir. Sergi Belbel. Teatre Condal. 1996<br />
Krampack, <strong>de</strong> Jordi Sánchez. Dir. Josep Mª Mestres. Sala Villarroel. 1995 A l’est <strong>de</strong><br />
qualsevol lloc, d’Edward Thomas. Dir. Josep Mª Mestres. Mercat <strong>de</strong> les Flors. 1994<br />
Yvonne, princesa <strong>de</strong> Borgonya, <strong>de</strong> Witold Gombrowicz. Dir. Josep Mª Mestres. Sant<br />
Andreu Teatre. 1991 Negroni <strong>de</strong> Ginebra, <strong>de</strong> Mª Antònia Olivé. Dir. Josep Mª Mestres.<br />
Teatre Alegria, Terrassa.<br />
TEATRE (ajudant d’il luminació)<br />
2004 Wit, <strong>de</strong> Margaret Edson. Dir. Lluis Pasqual. Teatre Borràs. 2003 Això no es<br />
vida, <strong>de</strong> varis autores. Dir. David Plana. Teatre Poliorama. 2002 Edipo XXI, segons<br />
Esquilo, Sófocles. Eurípi<strong>de</strong>s i Jean Genet. Dir. Lluis Pasqual. Teatre Bartrina, Reus.<br />
TEATRE (tècnic d’il luminació)<br />
1998 Criatures, <strong>de</strong> varis autors. Dir. David Plana. Teatro Lara, Madrid. 1993 Joc <strong>de</strong><br />
dos, <strong>de</strong> Dario Fo i Franca Rame. Dir. Enric Flores. Gira per Catalunya. 1990-1993:<br />
Tècnic d’il luminació <strong>de</strong>l Gran Teatre <strong>de</strong>l Liceu, Barcelona.<br />
1988 Dancing, segons la película Le bal, <strong>de</strong> Ettore Scola. Dir. Hel<strong>de</strong>r Costa. Teatre<br />
Condal. 1987 El rei <strong>de</strong> l’Orient, <strong>de</strong> J. Offenbach i J. Rendé. Dir. Carlo Bosso. Teatro<br />
Condal. 1986 La ronda, d’Arthur Schnitzler. Dir. Mario Gas. Teatre Romea. 1985 Pel<br />
davant i pel darrera, <strong>de</strong> Michael Frayn. Dir. Alexan<strong>de</strong>r Herold. Gira per Catalunya.<br />
1984 L’òpera <strong>de</strong> tres rals, B. Brecht i K. Weill (Ajudant <strong>de</strong> Direcció). Dir. Mario Gas.<br />
Teatre Romea. 1983 Maria Rosa, d’Ángel Guimerà. Dir. John Strasberg. Teatre<br />
Condal.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
ORESTES GAS<br />
So<br />
TEATRE<br />
2011 <strong>Un</strong> tramvia llamado <strong>de</strong>seo. Tècnic <strong>de</strong> so (operador). Teatre Tivoli <strong>de</strong> Barcelona.<br />
2011 Gusev, un conte <strong>de</strong> txehov. Banda i espai sonor. Espai Brossa <strong>de</strong> Barcelona. 2010<br />
Mario Gas recita Miguel Hernan<strong>de</strong>z. Tècnic <strong>de</strong> so (operador). 2009-2011 Angelina o<br />
el honor <strong>de</strong> un brigadier. Tècnic <strong>de</strong> so. 2009 Tito Andronico. Tècnic <strong>de</strong> so (micròfons<br />
sense fils)Teatro Español. 2008 Las Troyanas. Teatro Español. Banda sonora/ técnic<br />
<strong>de</strong> so (operador). 2008 Estriptis. Banda sonora/ tècnic <strong>de</strong> so (operador). 2008 Llanto<br />
por la muerte <strong>de</strong> Ignacio Sánchez Mejia. Técnic <strong>de</strong> so. 2007 Ascensión y caída <strong>de</strong> la<br />
ciudad <strong>de</strong> mahagonny. Teatro Español. Tècnic <strong>de</strong> so (micròfons sense fils). 2007 Cap<br />
al tard. Bitó produccions. Técnic <strong>de</strong> so (operador). 2006 Dies feliços. Bitó<br />
produccions. Banda sonora/ tècnic <strong>de</strong> so (operador). Teatre <strong>de</strong> Salt. 2006 Le Troyanne<br />
(Siracussa). Castillo <strong>de</strong> Elsinor/ I.N.D.A. Banda sonora. 2006 Nausica. Bitó<br />
produccions. Tècnic <strong>de</strong> so (micròfons sense fils). 2005 – 2010 De Mahagonny a<br />
Youkali (Castillo <strong>de</strong> Elsinor). Tècnic <strong>de</strong> so (operador). 2005 Con Belisa. Banda sonora.<br />
2005 La magia <strong>de</strong>ls Ki kids. Essential Minds. Técnic <strong>de</strong> so (micròfons). Teatre Condal.<br />
2005 A Electra le sienta bien el luto. La perla lila. Tècnic <strong>de</strong> so (micròfons sense fils)/<br />
co-diseny banda sonora. 2004 Orestiada. La perla lila. Tècnic <strong>de</strong> so (micròfons<br />
inalámbrics)/ co-diseny banda sonora. 2003 Zona zero. Bitó produccions. Tècnic <strong>de</strong> so<br />
(operador). 2001 A little night music. Bitó produccions. Aprenent (assistent micròfons<br />
sense fils). Teatre Grec <strong>de</strong> Barcelona y Festival <strong>de</strong> Perelada.<br />
PREMIS I MENCIONS<br />
2008 Nominat als premis Max a la categoria “Composición musical para espectáculo<br />
escénico” per Las Troyanas<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
EL CANAL- CENTRE D’ARTS ESCÈNIQUES SALT/GIRONA<br />
El CANAL-Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong> és un centre nacional <strong>de</strong><br />
producció i <strong>de</strong> creació escènica que forma part <strong>de</strong> la xarxa <strong>de</strong> centres públics<br />
conjuntament amb el Teatre Nacional <strong>de</strong> Catalunya, el Teatre Lliure i els Centres d’Arts<br />
Escèniques <strong>de</strong> Reus i <strong>de</strong> Terrassa. L’<strong>Ajuntament</strong> <strong>de</strong> Salt, l’<strong>Ajuntament</strong> <strong>de</strong> <strong>Girona</strong>, la<br />
Diputació <strong>de</strong> <strong>Girona</strong> i el Departament <strong>de</strong> Cultura <strong>de</strong> la Generalitat <strong>de</strong> Catalunya són les<br />
institucions convenia<strong>de</strong>s que han engegat el centre.<br />
Des <strong>de</strong>ls seus inicis, els objectius que persegueix el Centre són: produir i coproduir<br />
espectacles <strong>de</strong> primera línia <strong>de</strong>s <strong>de</strong> l’àrea urbana <strong>de</strong> <strong>Girona</strong> però amb la voluntat que<br />
tinguin una exhibició posterior el més àmplia possible. Aquests espectacles són<br />
sobretot <strong>de</strong> teatre, i molt especialment <strong>de</strong> teatre <strong>de</strong> text; el Centre treballa<br />
conjuntament amb el Temporada Alta-Festival <strong>de</strong> Tardor <strong>de</strong> Catalunya, i aquesta<br />
col laboració ha <strong>de</strong> servir als creadors <strong>de</strong>l nostre país com a espai natural <strong>de</strong> trobada<br />
amb creadors estrangers i també com a trampolí per accedir a programacions <strong>de</strong> fora<br />
<strong>de</strong>l nostre país; el Canal vol ser un lloc <strong>de</strong> treball també per a les noves generacions <strong>de</strong><br />
creadors que van sorgint a Catalunya; el Centre vol col laborar a difondre i a fer créixer<br />
l’autoria catalana; col laborar a teixir conjuntament amb el TNC, el Teatre Lliure, el<br />
Mercat <strong>de</strong> les Flors, els Centre d’Arts Escèniques <strong>de</strong> Reus i <strong>de</strong> Terrassa, la nova xarxa <strong>de</strong><br />
producció teatral pública <strong>de</strong> Catalunya; treballar conjuntament amb els teatres <strong>de</strong>l<br />
Servei Metropolità <strong>de</strong> Teatres i Auditoris (Teatre Municipal <strong>de</strong> <strong>Girona</strong>, Teatre <strong>de</strong> Salt,<br />
Sala la Planeta i Auditori <strong>de</strong> <strong>Girona</strong>) tant per aconseguir una programació millor, com<br />
per aconseguir arribar a un públic més ampli.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong> produeix cada temporada un<br />
mínim <strong>de</strong> quatre espectacles que es gestionen <strong>de</strong>s <strong>de</strong>l Centre i per cada es compta amb<br />
coproductors (Teatre Lliure, Teatro Español <strong>de</strong> Madrid, Festival Grec...), la qual cosa<br />
permet, a banda <strong>de</strong> po<strong>de</strong>r fer propostes amb més mitjans, garantir la seva exhibició i<br />
gira posterior. També cada temporada els Centres <strong>de</strong> Creació <strong>de</strong> Reus, Terrassa i<br />
Salt/<strong>Girona</strong> presenten una coproducció conjunta.<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
La futura seu <strong>de</strong> EL CANAL-Centre d’Arts Escèniques <strong>de</strong> Salt/<strong>Girona</strong>, la<br />
Factoria Cultural <strong>de</strong> La Coma-Cros, està actualment en fase d’obres. A la Coma-Cros EL<br />
CANAL hi tindrà espais d’assaig, magatzems, oficines i un espai d’exhibició modulable.<br />
Actualment els espectacles <strong>de</strong>l Centre s’estrenen als espais teatrals existents a <strong>Girona</strong> i<br />
Salt (Teatre Municipal, Teatre <strong>de</strong> Salt, Sala La Planeta...).<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat
TEMPORADA ALTA 2011 – FESTIVAL DE TARDOR DE CATALUNYA<br />
Més informació<br />
- www.temporada-alta.net<br />
- www.facebook.com/temporadaalta<br />
- www.twitter.com/temporadalta<br />
- www.flickr.com/photos/temporada-alta<br />
- www.youtube.com/temporadaalta2011<br />
- www.apunts<strong>de</strong>temporada.cat<br />
Venda d’entra<strong>de</strong>s a partir <strong>de</strong> <strong>de</strong>l 15 <strong>de</strong> setembre a<br />
les 10h<br />
- Terminals ServiCaixa<br />
- www.servicaixa.com i www.temporada-alta.net<br />
- Telèfon: 902 33 22 11<br />
- No s’admeten <strong>de</strong>volucions o canvis d’entra<strong>de</strong>s<br />
- Horari taquilles<br />
o De forma excepcional, <strong>de</strong>l 13 al 16 <strong>de</strong> setembre<br />
inclosos, l’horari <strong>de</strong> totes les taquilles, inclosa la <strong>de</strong> la Sala<br />
La Planeta, serà <strong>de</strong> 10 a 17h<br />
o Teatre Municipal <strong>de</strong> <strong>Girona</strong>: <strong>de</strong> dimarts a<br />
divendres <strong>de</strong> 13 a 17h<br />
o Auditori Palau <strong>de</strong> Congressos: <strong>de</strong> dimarts a<br />
divendres <strong>de</strong> 12 a 14h<br />
o Teatre <strong>de</strong> Salt: <strong>de</strong> dimarts a divendres <strong>de</strong> 20<br />
21h<br />
o A tots els espais d’actuació, venda fins una<br />
hora abans <strong>de</strong> l’espectacle<br />
Abonaments a partir <strong>de</strong>l 13 <strong>de</strong> setembre a les 10h<br />
- Només a taquilla i al telèfon 902 888 390<br />
o AB 10: 25% <strong>de</strong> <strong>de</strong>scompte. A partir <strong>de</strong> 10<br />
espectacles<br />
o AB 6: 20% <strong>de</strong> <strong>de</strong>scompte. A partir <strong>de</strong> 6<br />
espectacles<br />
Descomptes (excepte espectacles <strong>de</strong> públic<br />
familiar)<br />
- Aturats, jubilats, majors 65 anys, menors 26 anys,<br />
Carnet Jove, La Vanguardia i Club Tr3sC: 15% <strong>de</strong><br />
<strong>de</strong>scompte. Taquilles i canals.<br />
- Alumnes UdG i socis GEiEG: 15 % <strong>de</strong> <strong>de</strong>scompte.<br />
- Qltura Jove: entra<strong>de</strong>s a 3€ (limita<strong>de</strong>s, per<br />
espectacles a <strong>Girona</strong>). Taquilla.<br />
Persones amb mobilitat reduïda<br />
Per tal <strong>de</strong> garantir una atenció<br />
a<strong>de</strong>quada a les seves necessitats és<br />
recomanable trucar prèviament als<br />
telèfons <strong>de</strong> la sala corresponent.<br />
Espais d’actuació<br />
GIRONA<br />
TEATRE MUNICIPAL DE GIRONA<br />
Plaça <strong>de</strong>l Vi, 1 – Tel. 972 419 018 / 019<br />
AUDITORI DE GIRONA<br />
Pg. <strong>de</strong> la Devesa, 35 –Tel. 872 08 07 09<br />
SALA LA PLANETA<br />
Pg. Canalejas, 3 – Tel. 972 20 77 54<br />
CENTRE CULTURAL LA MERCÈ<br />
Pujada <strong>de</strong> la Mercè, 12<br />
Tel. 972 22 33 05<br />
PAVELLÓ FONTAJAU<br />
Av. J. Tarra<strong>de</strong>llas, 22-24<br />
Tel. 972 22 61 36<br />
SALA PLATEA-TOURMIX<br />
Jeroni Reial <strong>de</strong> Fontclara, 4<br />
Tel. 972 22 72 88<br />
CARPA DE CIRC – PALAU SACOSTA<br />
Josep Aguilera i Martí, s/n<br />
SALT<br />
TEATRE DE SALT<br />
Plaça Sant Jaume 6- Tel. 972 40 20 04<br />
SALA LA MIRONA<br />
Amnistia Internacional s/n.<br />
Tel. 972 20 01 22<br />
FACTORIA COMA CROS<br />
Sant Antoni, 1<br />
SANT GREGORI<br />
ESPAI LA PINEDA<br />
Zona La Pineda s/n - Tel. 972 22 61 36<br />
CELRÀ<br />
ESPAI LA PINEDA<br />
Zona La Pineda s/n - Tel. 972 22 61 36<br />
BESCANÓ<br />
TEATRE DE BESCANÓ<br />
Major, s/n - Tel. 972 44 00 05<br />
EL CANAL Centre d’Arts Escèniques Salt/<strong>Girona</strong>. Dept. Premsa i Comunicació – Bitò Produccions S.L.<br />
Albert Olivas Telf.: 972.40.20.04 albert@bitoproduccions.com. www.elcanalteatre.cat