XIX Sympozjum Srodowiskowe PTZE - materialy.pdf
XIX Sympozjum Srodowiskowe PTZE - materialy.pdf
XIX Sympozjum Srodowiskowe PTZE - materialy.pdf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>XIX</strong> <strong>Sympozjum</strong> <strong>PTZE</strong>, Worliny 2009<br />
802.11b jest niemal siedmiokrotnie szybszy od standardu 802.11, a jego prędkość maksymalna,<br />
dzięki użyciu innej modulacji częstotliwości, wynosi do 11 Mbit/s [1-5].<br />
Pod koniec czerwca 2003 roku wprowadzono do użytku standard 802.11g. Stanowi on połączenie<br />
standardów 802.11a (technika modulacji) oraz 802.11b (pasmo pracy). Standard<br />
802.11g działa paśmie 2,4G Hz z prędkością maksymalna 54 Mbit/s. Jest całkowicie zgodny<br />
z 802.11b i wykorzystuje te same anteny, jednakże wykorzystanie starszych urządzeń 802.11b<br />
powoduje ograniczenie prędkości. Utrzymanie maksymalnej prędkości standardu 802.11g<br />
wymaga stosowania anten o większej mocy [1-5].<br />
W pracy zostaną przedstawione badania dotyczące dwóch najbardziej popularnych standardów<br />
komunikacyjnych w amatorskich i profesjonalnych sieciach komputerowych,<br />
a mianowicie standardu 802.11b i standardu 802.11g. Do pomiarów użyto urządzeń firmy<br />
Edimax: Access Point’a AR-7084gA i karty sieciowej USB EW-7318Ug. Badania przeprowadzono<br />
na terenie domu jednorodzinnego oraz w jego otoczeniu. W analizie uwzględniono<br />
wpływ rozmieszczenia urządzeń na jakość i moc sygnałów sieci bazujących na tych standardach.<br />
Analizując wyniki pomiarów dla standardów 802.11b i 802.11g, przeprowadzone w<br />
rożnych punktach budynku i poza nim, stwierdzono duży wpływ rozmieszczenia punktu dostępowego<br />
na działanie domowej sieci bezprzewodowej.<br />
Na podstawie pomiarów stwierdzono, że standard 802.11b jest lepszym wyborem dla sieci<br />
domowych zlokalizowanych w dużych budynkach, w których sygnał natrafia na wiele przeszkód<br />
i ścian. Standard 802.11b zapewniał prędkości zbliżone do maksymalnych<br />
w każdym miejscu, do którego dociera sygnał urządzenia. Natomiast standard 802.11g okazał<br />
się dobrym rozwiązaniem w mniejszych sieciach czy małych domach, gdzie użytkownikowi<br />
nie zależy na dużym zasięgu, a tylko na prędkości przesyłu danych. Sygnał tego standardu był<br />
bardzo podatny na ograniczenia przez różnego rodzaju przeszkody, a przewidziane dla niego<br />
transfery maksymalne uzyskiwane były na bardzo małych odległościach. Przy większych odległościach,<br />
albo przy dużej liczbie przeszkód na drodze sygnału, transfery standardu 802.11g<br />
spadały znacznie poniżej prędkości oferowanych przez standard 802.11b [6].<br />
Szczegółowe wyniki badań, porównujących jakość i siłę sygnału dla urządzeń pracujących<br />
w standardach 802.11b i 802.11g, zostaną przedstawione w pełnej wersji pracy.<br />
Literatura<br />
[1] Heltzel P., Domowe sieci bezprzewodowe, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2004.<br />
[2] Plumley S., Sieci komputerowe w domu i biurze – Biblia, Wydawnictwo HELION, Gliwice,<br />
2001.<br />
[3] Lowe S., Sieci domowe. Nieoficjalny podręcznik, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2006.<br />
[4] Zieliński B., Bezprzewodowe sieci komputerowe, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2000.<br />
[5] Gast M.S., 802.11. Sieci bezprzewodowe. Przewodnik encyklopedyczny, Wydawnictwo<br />
HELION, Gliwice, 2003.<br />
[6] Sobieraj Sł., Bezprzewodowe sieci internetowe w zastosowaniach domowych, Praca inżynierska,<br />
Wydział Elektryczny, Politechnika Częstochowska, Częstochowa, 2009.<br />
136
Change language