The_Open_Door_deel1

o.a. in staat gesteld kennis te nemen van uniek materiaal in
de Nationale Archieven en in de archieven en bibliotheken van
diverse ministeries in Monrovia, met name die van het Ministerie
van Financien en het Ministerie van Ekonomische Zaken
en Planning. Bezoeken aan in Liberia werkzame buitenlandse
maatschappijen en gesprekken met Liberianen van alle rangen
en standen hebben eveneens bijgedragen aan de totstandkoming
van dit werk.
Ten tijde van de introduktie van de Open Deur Politiek was
Liberia gekenmerkt door een gebrek aan geschoolde arbeidskrachten,
de afwezigheid van instituties die de binnenkomende
multi-nationale ondernemingen konden controleren of surveilleren,
en een onderschatting op regeringsniveau van de noodzaak
de aktiviteiten van buitenlandse investeerders te integreren
in een algemeen ontwikkelingsbeleid. De nadelige gevolgen van
de buitenlandse investeringen bleven niet uit. Het gebruik van
buitenlands kapitaal en arbeid kostte Liberia aan het eind van
de jaren zeventig gemiddeld I 100 miljoen per jaar. De afhankelijkheid
van de concessie-sector was zo groot geworden dat
het de Liberiaanse regering verhinderde een onafhankelijk beleid
te voeren - op straffe van een ineenstorten van de nationale
ekonomie. De binnenlandse rijstproduktie was door een
naief toestaan van een groot aantal arbeidsintensieve investeringen,
voor andere dan rijstproduktie', in kombinatie met een
landbouwbeleid dat gekenmerkt werd door onverschilligheid,
voortdurend gedaald. Dit, tesamen met een toename van de vraag
naar rijst als gevolg van de bevolkingsaanwas, moest door toenemende
invoer van rijst worden opgevangen.
De nationale ekonomie, die uiteindelijk ontstaan is, is een
"dual economy" waarin de enclave- (concession-) sector geen of
nauwelijks banden heeft met de rest van de ekonomie. Bovenal
wordt de Liberiaanse ekonomie thans gekarakteriseerd door
(1) de bijzonder grote afhankelijkheid van buitenlandse investeerders
die (2) hun produktie vrijwel onbewerkt het land uitvoeren
naar de verwerkende industrieen in de industri'ele wereld.
De Liberiaanse regering heeft minder in de opbrengsten van de
buitenlandse investeringen gedeeld dan zij .aanvankelijk had
gedacht. Zoals deze studie aantoont is de Liberiaanse regering
hier gedeeltelijk zelf schuld aan door het verlenen jvjm lange
inkomstenbelastingvrije perioden, de langdurige vrijstelling
van betaling van invoer- en uitvoerrechten, de speciale belastingtarieven
die aan sommige investeerders werden aangeboden,
en door genereuze, fiscale aftrekposten toe te staan in gevallen
dat de investeerder belastlngplichtig was. Anderzijds hebben
buitenlandse investeerders soms misbruik gemaakt van de slechte
controle die de Liberiaanse Staat op hun aktiviteiten uitvoerde,
resulterend in belasting-ontduiking, illegale exploitatie van
natuurlijke rijkdommen van het land en het toepassen van slimme
konstrukties die in het nadeel van Liberia uitwerkten, en waartegen
de Liberiaanse regering - door het gebrek aan goed kader-