The_Open_Door_deel1

XXIV
verdeeld over de rol van buitenlanders, met name die van
blanken, in de opbouw van het land. Rond de eeuwwisseling was
de groep aan de macht die samenwerking propageerde, om aldus
de ekonomische ontwikkeling van het land te bevorderen, maar
vooral om zich op deze wijze te beschermen tegen de opdrineende
koloniale Europese machten.
ffl In de onderhavige studie wordt voor het eerst aangetoond dat
•5 de Open Deur Politiek die President William McKinlev van de
•ij Verenigde Staten van Amerika en zijn Minister van Buiten-
: 1 landse Zaken John Hay rond de eeuwwisseling met betrekking tot
\i China introduceerden model stond voor de gelijknamige politiek
van de Liberiaanse regeringen.
:| Het lukte de Liberiaanse leiders echter niet de politieke en
i diplomatieke steun van de Verenigde Staten van Amerika - welk
: land zij sinds de uitroeping van de republiek als het moederland
waren blijven beschouwen - te verkrijgen. Om deze reden
verschoof langzaam het accent van een politieke Open Deur
Politiek naar een ekonomische Open Deur Politiek.
De exploitatie van de natuurlijke rijkdommen van het land werd
echter in hoge mate bemoeilijkt, zo niet verhinderd, door het
gebrek aan zeggenschap dat, de Liberiaanse regering over de,
I opstandige, in het binnenland levende stamen uitoefende en
j door de afwezigheid van havens. Slechts nadat deze hindernissen
i overwonnen waren was de weg vrijgemaakt voor de buitenlandse
investeerders. Kort hierna gingen de Europese koloniale
landen over tot de politieke de-kolonisatie van Afrika wat
voorgoed de noodzaak van een politieke Open Deur Politiek wegj
nam.
Voor het einde van de Tweede Wereldoorlog was de enige belangrijke
buitenlandse investeerder in Liberia de Noord-amerikaanse
rubber maatschappij "Firestone Tire and Rubber Company". In
1926 was deze erin geslaagd een enorme concessie-overeenkomst
met de Liberiaanse regering af te sluiten. In de periode
1926 - 1951 werd Liberia in toenemende mate, en uiteindelijk
gfiheel, afhankelijk van deze maatschappij wat het land in
deze periode de naam "Firestone Kolonie" opleverde.
In 1951 veranderde de afhankelijkheid van Firestone, nadat de
eerste ijzerertsmijn met de produktie was begonnen. Deze mijn
werd eveneens door een Noord-amerikaanse onderneming ontgonnen,
de "Republic Steel Corporation". In de volgende twintig jaren
ontstond er een ware stroom van buitenlandse investeerders die
aangetrokken werden door de buitengewoon aantrekkelijke investeringsfaciliteiten
die de Liberiaanse regering bood, door de
natuurlijke rijkdommen van het land, en door de politieke en
sociale rust die er heersten.
Liberia is sinds de binnenkomst van buitenlandse investeringen
enorm veranderd. Voor de aankomst van Firestone was de moderne
geld-ekonomie bijna te verwaarlozen en, veelbetekenend, was
slechts aan te treffen in de kustgebieden. Nog in 1950 was