07.01.2013 Views

academica of cicero. - 912 Freedom Library

academica of cicero. - 912 Freedom Library

academica of cicero. - 912 Freedom Library

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

The Project Gutenberg eBook <strong>of</strong> ...<br />

'adsensus huius modi.' Tum cum plane compresserat pugnumque fecerat, comprehensionem illam<br />

esse dicebat: qua ex similitudine etiam nomen ei rei, quod ante non fuerat, ?ata????? imposuit.<br />

Cum autem laevam manum adverterat et illum pugnum arte vehementerque compresserat,<br />

scientiam talem esse dicebat, cuius compotem nisi sapientem esse neminem. Sed qui sapientes<br />

sint aut fuerint ne ipsi quidem solent dicere. Ita tu nunc, Catule, lucere nescis nec tu, Hortensi, in<br />

tua villa nos esse. 146. Num minus haec invidiose dicuntur? nec tamen nimis eleganter: illa<br />

subtilius. Sed quo modo tu, si nihil comprehendi posset, artificia concidere dicebas neque mihi<br />

dabas id, quod probabile esset, satis magnam vim habere ad artis, sic ego nunc tibi refero artem<br />

sine scientia esse non posse. An pateretur hoc Zeuxis aut Phidias aut Polyclitus, nihil se scire,<br />

cum in iis esset tanta sollertia? Quod si eos docuisset aliquis quam vim habere diceretur scientia,<br />

desinerent irasci: ne nobis quidem suscenserent, cum didicissent id tollere nos, quod nusquam<br />

esset, quod autem satis esset ipsis relinquere. Quam rationem maiorum etiam comprobat<br />

diligentia, qui primum iurare 'ex sui animi sententia' quemque voluerunt, deinde ita teneri 'si<br />

sciens falleret,' quod inscientia multa versaretur in vita, tum, qui testimonium diceret, ut 'arbitrari'<br />

se diceret etiam quod ipse vidisset, quaeque iurati iudices cognovissent, ea non ut esse facta, sed<br />

ut 'videri' pronuntiarentur.<br />

XLVIII. 147. Verum, quoniam non solum nauta significat, sed etiam Favonius ipse insusurrat<br />

navigandi nobis, Luculle, tempus esse et quoniam satis multa dixi, est mihi perorandum. Posthac<br />

tamen, cum haec quaeremus, potius de dissensionibus tantis summorum virorum disseramus, de<br />

obscuritate naturae deque errore tot philosophorum, qui de bonis contrariisque rebus tanto opere<br />

discrepant, ut, cum plus uno verum esse non possit, iacere necesse sit tot tam nobilis disciplinas,<br />

quam de oculorum sensuumque reliquorum mendaciis et de sorite aut pseudomeno, quas plagas<br />

ipsi contra se Stoici texuerunt. 148. Tum Lucullus: Non moleste, inquit, fero nos haec contulisse.<br />

Saepius enim congredientes nos, et maxime in Tusculanis nostris, si quae videbuntur, requiremus.<br />

Optime, inquam, sed quid Catulus sentit? quid Hortensius? Tum Catulus: Egone? inquit, ad<br />

patris revolvor sententiam, quam quidem ille Carneadeam esse dicebat, ut percipi nihil putem<br />

posse, adsensurum autem non percepto, id est, opinaturum sapientem existimem, sed ita, ut<br />

intellegat se opinari sciatque nihil esse quod comprehendi et percipi possit: qua re ep???? illam<br />

omnium rerum non probans, illi alteri sententiae, nihil esse quod percipi possit, vehementer<br />

adsentior. Habeo, inquam, sententiam tuam nec eam admodum aspernor. Sed tibi quid tandem<br />

videtur, Hortensi? Tum ille ridens: Tollendum. Teneo te, inquam: nam ista Academiae est<br />

propria sententia. Ita sermone confecto Catulus remansit: nos ad naviculas nostras descendimus.<br />

NOTES.<br />

BOOK I.<br />

§§1—14. Summary. Cic., Varro and Atticus meet at Cumae (1). Cic., after adroitly<br />

reminding Varro that the promised dedication <strong>of</strong> the De Lingua Latina is too long<br />

delayed, turns the conversation towards philosophy, by asking Varro why he leaves<br />

this subject untouched (2, 3). Varro thinks philosophy written in Latin can serve no<br />

useful purpose, and points to the failures <strong>of</strong> the Roman Epicureans (4—6). He<br />

greatly believes in philosophy, but prefers to send his friends to Greece for it, while<br />

he devotes himself to subjects which the Greeks have not treated (7, 8). Cic. lauds<br />

this devotion, but demurs to the theory that philosophy written in Latin is useless.<br />

Latins may surely imitate Greek philosophers as well as Greek poets and orators. He<br />

gives reasons why he should himself make the attempt, and instancing the success <strong>of</strong><br />

Brutus, again begs Varro to write on philosophy (9—12). Varro putting the request<br />

on one side charges Cic. with deserting the Old Academy for the New. Cic. defends<br />

himself, and appeals to Philo for the statement that the New Academy is in harmony<br />

with the Old. Varro refers to Antiochus as an authority on the other side. This leads<br />

http://www.gutenberg.org/files/14970/14970-h/14970-h.htm[1/5/2010 10:31:57 AM]

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!