Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab

from tursab.org.tr More from this publisher

29.12.2012 Views

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free-spirited intellectual: Mustafa Kemal Atatürk Hasbahçelerin en güzeli Ihlamur Kasrı The most beatiful imperial garden Ihlamur Palace Kaya evleri, yaylaları, gölüyle Seben Rock-cut houses, plateaus and a lake Seben

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free-spirited intellectual: Mustafa

Kemal Atatürk Hasbahçelerin en güzeli Ihlamur Kasrı The most beatiful imperial garden Ihlamur

Palace Kaya evleri, yaylaları, gölüyle Seben Rock-cut houses, plateaus and a lake Seben

Müzekart sahipleri

artık sigortalı

Şimdi Artısı Var

Özel Müzeler, Tiyatrolar, Operalar, Etkinlikler ve

daha neler neler...

/Muzekart #Muzekart

- www.muze.gov.tr - www. muzekart.com

Dünya'nın

online online

seyahatini planlıyoruz!

BiletBank On-Line Bilet 5 yıldır hizmetinizde,

• 5.900.000 Sorunsuz İşlem, 2.550.000 PNR,

• 48 kişilik Bilet Çözüm Merkezi Personelimiz ile

7/24/365 gün hizmetinizdeyiz.

• Gerçek On-Line İptal ve İade imkanı,

• Hak edişlerinizi Biletleme ve diğer hizmetlerde

kullanabilme imkanı,

• İç hat uçuşlarda PNR yönlendirme (QUEP) imkanı,

• Uluslararası Charter uçuşlarını aynı Bilet Sorgu

ekranında görüntüleme ve biletleme imkanı,

Dünya çapında 230,000 ve üstü Otel ve Konaklama

tesisi

• Günlük güncellenen fiyat ve uygun tesis seçenekleri

• Anında indirim /komisyon imkanı

• Rezervasyon Teknolojisi : BiletBank Online Hotel

CALL CENTER DESTEĞİ

444 0 830

online

25.000 şehir ve 175’den fazla ülkede bağımsız 550 ad.

bölgesel ve uluslararası oto kiralama firmasının seçeneklerini

Şehir merkezi ve havalimanlarında en uygun koşullarla

29 dilde siz değerli İş Ortaklarımızın kullanımına

sunuyoruz.

başka bir arzunuz?

Üyelik için: basvuru@biletbank.com

bir “tık” yeter!

www.istedanismanlik.com

‹çindekiler Contents

04

Hasbahçelerin en güzeli Ihlamur Kasrı

The most beautiful imperial garden Ihlamur Palace

12

Kaya evleri, yaylaları,

gölüyle Seben

Rock-cut houses, plateaus and

a lake Seben

TÜRSAB

TÜRK‹YE SEYAHAT ACENTALARI B‹RL‹⁄‹

taraf›ndan ayl›k olarak yay›nlan›r

Published monthly by

ASSOCIATION OF TURKISH TRAVEL AGENCIES

ISSN 1300-3364

Yerel Süreli Yay›n/Local Periodical

•

TÜRSAB ad›na Sahibi

Owner on behalf of TÜRSAB

Başaran ULUSOY

TÜRSAB DERG‹, Bas›n Konseyi üyesi olup, Bas›n Meslek ‹lkeleri’ne uymaya söz vermiştir. TÜRSAB DERG‹’de yay›nlanan yaz› ve fotoğraflardan kaynak gösterilmeden al›nt› yap›lamaz. TÜRSAB MAGAZINE is a member

of the Turkish Press Council and has resolved to abide by the Press Code of Ethics. None of the articles and photographs published in the TÜRSAB MAGAZINE maybe quoted without mentioning of resource.

20

Özgür ruhlu bir entelektüel

A free-spirited intellectual

Sorumlu Yaz› ‹şleri Müdürü/Managing Editor

Feyyaz Yalçın

Yay›n Yönetmeni/Editor

Ayşim ALPMAN

TÜRSAB ad›na Yay›n Koordinatörü

Publication Coordinator on behalf of TÜRSAB

Arzu ÇENG‹L

Görsel Yönetmen/Art Director

Özgür AÇIKBAŞ

Çeviri/Translation

Erkin ÖZALP

Bask›/Printing: Müka Matbaa

Tel: (0.212) 549 68 24

Bask› Tarihi/Print Date: Kasım/November 2012

Sayı: 329 / Kasım 2012 • Issue: 329 / 2012 November

26

İstanbul’un hazinesi

The treasure of İstanbul

34

Uzakları yakın etmek

Making distant regions known

38

Yahudi Kültürü Avrupa Günü kutlandı

European Day of Jewish Culture was celebrated

42

Boğaz’ın efendisi Palamut

Lord of the Bosphorus Bonito

46

Odanızı nereden ayıralım?

Which section would you prefer?

48

Travel Turkey için geri sayım başladı

The countdown to Travel Turkey has begun

50

Kültür Bakanlığı’na Avrupa’dan ödül

The Ministry of Culture won a European award

52

Haberler

News

62

THY haberler

THY news

TÜRSAB

Tel: (0.212) 259 84 04 Faks: (0.212) 259 06 56

Esentepe Mah. Villa Cad. No: 7

Şişli-İstanbul/Türkiye

www.tursab.org.tr/e-mail:tursab@tursab.org.tr

Editoryal ve Görsel Haz›rl›k

Editorial and Visual Preparation

BRONZ YAYIN

Tel: (0.212) 244 85 37-38 Faks: (0.212) 244 85 34

Pürtelaş mah. Güneşli sk. No:15 D: 2

34433 Cihangir-‹stanbul/Türkiye

bronzyayin@gmail.com

BAŞYAZI

editorial

BARIŞIN ADI TURİZM

TOURISM IS THE NAME OF PEACE

Yılın bitmesine daha iki ay var. Ancak turizm

sektörü, her zaman olduğu gibi, bir sonraki

yılın hedeflerini tartışmaya başladı. 2012

yılının verileri ışığında, 2013 yılını görmeye

çalışarak planlarını netleştirmeye koyuldu.

Bugünden görünen o ki, 2013 yılı bu yıldan

daha zor geçebilir. Bunun

başlıca nedeni, bölgemizdeki

savaş/çatışma ihtimalinin devam

etmesi. Turizm aslında barışın ta

kendisi demek. Barışın olmadığı

yerde yaşayamaz, toplumlar

arasındaki ilişkiyi güçlendirerek

barışa hizmet eder. Dolayısıyla

biz turizmciler için barış bir

numaralı önceliktir. Ancak

bu, gelişmeleri objektif bir

bakışla izlemek ve tedbir almak

zorunluluğumuzu ortadan

kaldırmaz.

Önümüzdeki günlerde

ve haftalarda, işte böyle

bir yaklaşımla 2013 yılını

netleştireceğimiz etkinliklere

start veriyoruz. Toplantılar, özel

buluşmalar ve en önemlisi de fuarlar ile dolu

bir gündemimiz olacak.

Umarım, o gündemde savaş sözcüğü hiçbir

şekilde öne çıkmaz.

Turizmin barış rüzgarları hem ülkemizde hem

de dünyada esmeye devam eder.

BAŞARAN ULUSOY

TÜRSAB Başkan›

The President of TÜRSAB

There are still two months before the end of the

year. However, as usual, the tourism industry

has begun to discuss the next year’s targets. The

plans are finalized with the help of estimates for

the year 2013 based on 2012 data.

As it seems today, the year 2013 could be more

difficult than the current one,

mainly because of the ongoing

risks of war/conflict in our

region.

Tourism is in fact the very peace.

It cannot live when peace does

not exist, and it serves peace by

strengthening relations between

communities. Thus, peace is our

number one issue, as tourism

professionals. However, this

does not eliminate our obligation

to follow developments in an

objective manner, and to take

measures.

In the following days and weeks,

we are going to start events for

finalizing our plans for the year

2013. Our agenda will be full of

conventions, special meetings and above all fairs.

I hope, the word “war” never becomes

emphasized in that agenda.

I hope, winds of peace created by tourism

continue to blow both in our country and

throughout the world.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 3

4

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

GEZİ

travel

HASBAHçELERİN EN GÜZELİ

IHLAmUR KASRI

Mis kokulu ıhlamur ağaçlarının gölgelendirdiği bahçesi, içinde ördeklerin

yüzüp, kenarında tavuskuşlarının dinlendiği havuzuyla Ihlamur Kasrı, şehrin

içinde gizlenmiş bir cennet gibi

2 Elif Türkölmez � Rasim Konyar

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

Ihlamur Kasrı, İstanbul’un

trafiği, gürültüsü ile baş

döndüren bölgelerinden

birinde ama bu karmaşadan

uzak bir dinlenme alanı…

Metropol içinde bir vaha...

Kapısından girdiğinizde sükunetle

kucaklanıyorsunuz... Dahası

zaman tünelinde 19. yüzyıla

geçiveriyorsunuz.

Osmanlı İmparatorluğu

Dönemi’nde Nişantaşı ve Dikilitaş

birer spor alanı olarak padişahların

her zaman gözdesiydi. Ancak

hemen yanıbaşındaki Beşiktaş’ta

bulunan bu gizli koru, ilk kez

Sultan Abdülmecid’in dikkatini

çekti. Ihlamur ağaçları ve

manolyalarla çevrili bu alanı bir

mesire yeri olarak kullanmaya

başlayan Sultan Abdülmecid,

buraya 1847-1855 yılları arasında

Ihlamur Kasrı’nı inşa ettirdi.

Kasrın inşasından önce bölgede

Hacı Hüseyin Bağı adıyla anılan

bağlık alan bulunuyordu. Sultan

Abdülmecid’in avlandıktan sonra

dinlenmek ve kahve içmek için

6

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

uğradığı bu bölgeye kısa süre

sonra bir yapı inşa ettirme ihtiyacı

duyunca bağlık alan boşaltıldı.

Kasır bugün, içerisinde değişik

ağaç ve bitki türleriyle çeşitli

hayvanları barındıran, 25 bin

metre karelik bir bahçe içerisinde.

Ihlamur Kasrı’nın etrafı o dönem

dağlarla çevrili. Ortasından berrak

bir su akıyor. Su ve kuş sesinden

başka bir sesin duyulmadığı bu

yeşil vadiden günümüze ulaşan

gravürler bu alanın halkın ilgisini

çeken bir yer olduğunu gösteriyor.

Fıskiyeli havuzların olduğu,

muhallebicilerin, dondurmacıların

rağbet ettiği bir nefes alma,

buluşma ve eğlenme noktası

olduğunu anlatıyor.

Ancak burası sadece sultanın

dinlenme mekanı değil aynı

zamanda resmi kabullerin

de yapıldığı bir mekan. Bu

yüzden,19. yüzyıl dış cephe taş

işçiliğinin en güzel örneklerinden

birini yansıtıyor. Saray yapılırken

iç mekan süslemelerinde hiç bir

masraftan kaçınılmadığı gibi,

The mosT beauTiful imperial garden

ihlamur palace

With its garden under the shadows of sweet-smelling linden trees and its

pool, in which ducks swim and around which peafowl rest, the Ihlamur

Summer Palace is like a hidden paradise in the city

Although it is located in one of

the dazzling regions of İstanbul

with its heavy traffic and noise,

the Ihlamur (“linden”) Palace

is a recreation area far from

this chaos. It is an oasis inside

the metropolis. You feel peace

behind its door. Furthermore, the

time tunnel leads you to the 19 th

century.

During the Ottoman Period,

Nişantaşı and Dikilitaş were

always among the favorite

destinations of the sultans, as

sports grounds. However, Sultan

Abdülmecid became the first one

whose attention was attracted

Sultan Abdülmecid (üstte)

ve Ihlamur Kasrı’nın

büyük salonu

Sultan Abdülmecid (above)

and the hall of the Ihlamur

Palace

by this hidden nearby grove in

Beşiktaş. He began to use this

place surrounded by linden trees

and magnolias, and built the

Ihlamur Summer Palace in 1848-

1855. Before the construction of

the palace, there had been the

Orchard of Hacı Hüseyin in this

region. When Sultan Abdülmecid

felt the need of building a palace

soon after he had begun to visit

this region after hunting sessions

in order to relax and drink coffee,

the orchard was removed. Today,

the palace is situated in a garden

which covers an area of 25

thousand square meters and which

houses various species of trees

and plants, and various animals.

At that time, the Ihlamur Palace

was surrounded by mountains.

A clear stream was running in

the middle of it. According to

engravings dating from then, this

green valley, where no sounds

were to hear except those of the

water and birds, was a popular

destination. It was a refreshment,

meeting and entertainment spot,

with its fountain pools and vendors

of pudding and ice cream.

However, this was also a

ceremonial site. Therefore, the

facades reflect distinguished

examples of the 19 th century

stonemasonry. No expense was

spared with regard to the interior

decorations of the palace, and its

garden is glamorous as one of the

best examples of the landscape

architecture of then.

The Ihlamur Palace designed by

Nikoğos Balyan consists of two

pavilions, namely the Attendants

ahçesi o dönemin en iyi peyzaj

mimarlığı örneklerinden biri olarak

göz kamaştırıyor.

Nikoğos Balyan tarafından yapılan

Ihlamur Kasrı, Maiyet Köşkü

ve Merasim Köşkü adında iki

köşkten oluşuyor. Maiyet Köşkü,

Merasim Köşkü’ne göre daha

sade bir görünüme sahip. Sultan

ve haremde yaşayanlara ait olan

bu bölümde günümüzde bir

kafeterya hizmet veriyor. Merasim

Köşkü ise; Barok tarzı oymalarla

ve süslemelerle bezenmiş.

Tavanlar manzara resimleriyle

kaplı, şöminenin süslemelerinde

kullanılan porselenler, yıldız

fırınının ürünleri. Köşk; kristal

avizeler, Avrupa’dan getirtilmiş

birçok mobilya, Hereke işi halılar

ve süslü vazolarla dekore edilmiş.

Yüksek bir kaide üzerine tek

8

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

Kiosk (Maiyet Köşkü) and the

Ceremonial Kiosk (Merasim

Köşkü). Compared to the

Ceremonial Kiosk, the Attendants

Kiosk has a plainer appearance.

In this building, which belonged to

the sultan and to those who were

living in the harem, there is a

cafeteria today.

On the other hand,

the Ceremonial Kiosk

is decorated with

Baroque carvings and

ornaments. The ceilings

are covered by landscape

paintings, and the fireplace is

decorated with porcelains from the

kilns of Yıldız. There are crystal

chandeliers, furniture imported

from the European countries,

Hereke carpets and ornate vases

in the pavilion. The facade of the

Ihlamur Kasrı 25 bin metrekarelik bir bahçe içerisinde

The Ihlamur Palace is inside a garden covering an area of 25 thousand sq. meters

Ihlamur

ağaçları

salındıkça

Germen ve Slav ırklarında kutsal

kabul edilen ıhlamur ağacı, bugün

Beşiktaş’ın Ihlamur semtine ismini

veren bir ağaç türü.Özellikle yaz

aylarında, hafif rüzgarlarla salındıkça

etrafa mis gibi kokular saçan ağacın meyvesinden yapılan çayın

Türk mutfağında da yeri büyük. Kış aylarında bir kaşık balla

tatlandırılan ıhlamur çayının üst solunum

yolları için faydası var. Soğuk algınlığına iyi

gelen ıhlamurun rahatlatma, sakinleştirme

özelliği de malum. Çin, Amur,

Mançurya gibi çeşitleri bulunan bu

ağacın, İstanbul’da görünen türü

Amerikan ıhlamuru. Bu ağaç Temmuz

ayında çiçek açar ve boyu

40 metreye kadar

ulaşabilir.

While the

linden trees

swing

The linden tree, which was a holy tree for

the Germanic and Slavic peoples, gave its name to the present-day

Ihlamur neighborhood in Beşiktaş. The tea made of the flowers of

this tree, which smells sweetly while swinging under light winds

especially during summer months, has a special place in the

Turkish cuisine. The linden tea, sweetened with a spoon of honey,

supports upper respiratory health. It eases cold and flu symptoms,

and it is a relaxing and calming tea. There are many species of

linden, including Chinese, Amur and Manchurian lindens, and the

species seen in İstanbul is the American linden. It blooms in July,

and it can be up to 40 meters tall.

katlı, kesme taştan dikdörtgen

planlı olan köşkün cephesi

dönemin saray mimarisine

uygun olarak girlantlar, istiridye

kabuğu motifleri, vazolardan

çıkan çiçekler, salkımlar ve

ayrıca sütunçelerle bezenmiş.

Giriş cephesindeki iki yönlü

merdiven ve balkon ise yapının

cephesindeki en dikkat çeken

bölüm. Giriş holünün iki yanında

iki oda ile çatıya çıkışı sağlayan

bir ara mekan bulunuyor. Cephesi

bezemeli ve hareketli olan yapının

içerisi ise oldukça sade.

Sultan Abdülaziz, ağabeyi

Sultan Abdülmecid’in genç

yaşta ölümünden sonra burayla

yakından ilgilenmiş, kasrın

bahçesinde, kendisinin de bizzat

katıldığı güreş müsabakaları

ile koç ve horoz dövüşleri

düzenlemişti. V. Mehmet Reşat

da Bulgaristan ve Sırbistan devlet

adamlarının bulunduğu yabancı

devlet erkanını burada kabul

etmişti.

Cumhuriyet Dönemi’nde uzun

süre kullanılmayan kasrın Merasim

Köşkü 1952 yılında Tanzimat

Müzesi’ne, Maiyet Köşkü de Tarihi

Köşkler Müzesi’ne dönüştürüldü.

Bir dönem müze olmaktan çıkarıldı

ve 1980’li yıllarda restore edildi.

1987’de kapılarını tekrar açtı.

Ihlamur Mesiresi adıyla da

anılan kasrın en önemli özelliği,

çevresindeki kalabalık ve

gürültülü kent ortamını bir

anda değiştirebilen dingin

çehresidir. Günümüzde çayınızı

içip dinlenebileceğiniz bir

kafeterya olarak hizmet veren

kasrın bahçesinde tavuskuşları,

tavşanlar, sincaplar ve çok çeşitli

kuşlar yaşar. İstanbul’un bir

zamanlar parklar ve bahçeler

kenti olduğunu hatırlamak için

ziyaret edebileceğiniz Ihlamur

Kasrı’nın bahçesindeki ıhlamur

ağaçları, ‘Amerikan ıhlamuru’

cinsidir ve bu ağaçlar çok keskin

bir koku yayar. Eğer hala ziyaret

etmediyseniz yolunuzu Ihlamur

Kasrı’na düşürüp, hasbahçelerin

en güzelinde bir gün geçirmenin,

ıhlamur ağaçları altında bir

fincan ıhlamur çayı içmenin tam

zamanı…

10 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

rectangular one-storey pavilion

built on a high base using

dimension stones is decorated

with garlands, patterns of oyster

shells, flowers rising out of vases,

bunches, and pillars.

The most remarkable items at the

entrance are the double stairways

and the balcony.

There are two chambers at the two

sides of the entrance hall, and an

intermediary space leading to the

roof. The interior of the structure,

the exterior of which is decorated

and lively, is very plain.

After the early death of his

brother Sultan Abdülmecid, Sultan

Abdülaziz took care of this place,

and held wrestling matches and

ram and cock fights attended by

him. And, Mehmed V Reshad,

received foreign state officials,

including Bulgarian and Serbian

statesmen, here.

In the Republican Era, after

remaining idle for a long time, the

Ceremonial Kiosk of the palace was

converted into the Tanzimat (the

“Reorganization”, a period between

1839 and 1876) Museum in 1952,

and the Attendants Kiosk into the

Historical Kiosks Museum.

After a period during which the

pavilions were no more museums,

the palace was restored in the

1980s and re-opened to the public.

The most important feature of

the summer palace, which is also

called the Ihlamur Park, is its

quiet atmosphere that is able to

change the crowded and noisy city

environment suddenly.

Today, peafowl, rabbits, squirrels

and various birds live in its

garden, which serves as a cafeteria

where you can drink your tea

and relax. The linden trees in the

garden of the Ihlamur Palace,

which you can visit to remember

that once İstanbul was a city of

parks and gardens, are American

lindens that have a very strong

odor.

If you have not visited the Ihlamur

Palace yet, it is the best time to

create an opportunity, to enjoy

a nice day in the most beautiful

imperial garden, and to drink a cup

of linden tea under linden trees.

İçinde ördeklerin yüzdüğü

havuz ve kasrın içinden

bir görünüm

The pool in which ducks

swim and a view from the

interior of the palace

Şairin gözünden

“Suyu serin, el değdiğinde parmakları donduran ve hiç durmadan gürül gürül akan bir kaynak vardı

orada…”

Fransız seyyah ve şair Alphonse de Lamartine, böyle tasvir etmişti Abdülmecid’in konuğu olarak kaldığı

Ihlamur Sarayı’nın çevresini. Doğu ülkelerini gezerek İslam dini hakkında araştırmalar yapan Lamartine

önce Kudüs’e gitmiş ardından İstanbul’a gelmişti. Mustafa Reşit Paşa ile Ali Paşa’nın himayesinde

Ihlamur Kasrı’nda Sultan Abdülmecid’le

tanışan Lamartine, bir süre Fransız

Elçiliği’nin Tarabya’daki yazlığında kalmış

ve Beyoğlu’ndaki binaların çatılarından

İstanbul’u seyrederek günlerini geçirmiş.

Abdülmecid Lamartine’i çok sevmiş, ona

İzmir Tire’de bir konak ve bir miktar

toprak bağışlamış. Lamartine bu güzel Ege

kasabasında geçirdiği günleri unutmamış

ve daha sonra ’Histoire de la Turquie’ adlı

eserde yayımlamış. 1850 yılını Ihlamur

Kasrı’nda geçiren seyyahın notlarına

bakarsak, o zamanlar Beşiktaş sahilinden

Ihlamur Kasrı’na giden yolda bir dere

akıyor. Lamartine bu dereyi, ‘suyu serin,

el değdiğinde parmakları donduran ve hiç

durmadan gürül gürül akan bir kaynak vardı

orada…’ diye anlatıyor. 69 yaşında Paris’e

döndüğünde, notlarını basılı hale getiren

Lamartine Fransızlar’a ıhlamur kokan bu

bahçeyi anlatıyor. Bugün bile pek çok Fransız,

onun notlarından yola çıkıp Ihlamur Kasrı’nı

ziyarete geliyor.

Through the eyes

of the poet

Alphonse de Lamartine

“There was a spring, the cold water of which chilled one’s fingers and ceaselessly brawled.”

This was a description of Alphonse de Lamartine, the French traveler and poet, who had stayed at the Ihlamur

Palace as a guest of Abdülmecid. While conducting surveys on Islam in the Eastern countries, he first visited

Jerusalem, and then İstanbul. Lamartine met Sultan Abdülmecid, with the help of Mustafa Reshid Pasha and

Ali Pasha, stayed in the summerhouse of the French Embassy in Tarabya, and enjoyed his days watching

İstanbul from the roofs of the buildings in Beyoğlu. Abdülmecid, who loved Lamartine much, presented him a

mansion and a farm located in Tire, İzmir. Lamartine did not forget the days he spent in this nice town in the

Aegean Region, and wrote the ‘Histoire de la Turquie’ later. According to the notes of this traveler, who stayed

in the Ihlamur Palace in 1850, a creek was running on the road between the coast of Beşiktaş and the Ihlamur

Palace: “There was a spring, the cold water of which chilled one’s fingers and ceaselessly brawled.” After

returning to Paris, when he was 69, he got his notes published, and described this garden with the smell of

linden trees to the French. Many French visit the Ihlamur Palace after reading his notes, to this very day.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 11

12 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

GEZİ

travel

KAYA EVLERİ, YAYLALARI, GöLÜYLE

SEBEN

Bolu’nun Seben ilçesi, Frigyalılar’dan kalma kaya evleri; Akkayalar travertenleri, yaylaları,

gölü ve mutfağıyla ideal bir sonbahar destinasyonu

2 Elif Türkölmez � Rasim Konyar

ock-cuT houses, plaTeaus and a lake

seben

The Seben district of Bolu is an ideal autumn destination with its rock-cut

houses dating from the Phrygians, the Akkayalar travertines, its plateaus,

lake and cuisine

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 13

Bolu’ya 51 km.

uzaklıktaki Seben ilçesi

ilk bakışta tipik bir Batı

Karadeniz yerleşimi…

Kendi halinde, sakin, sessiz…

Yemyeşil… Ormanlar başı

dumanlı dağlarla kaynaşmış…

Batı Karadeniz’in oksijeni bol

havası insanı kendine getiriyor.

Dedik ya, burası kendi halinde

bir Batı Karadeniz yerleşimi…

Ama ilk bakışta. İlçenin içinde

biraz gezindikten, hele köylerine

ulaştıktan sonra buranın

aslında ne denli önemli bir

tarihi geçmişe sahip olduğunu

anlıyorsunuz.

Mesela Solaklar Köyü… Ve ilginç

kaya evleri...

Burası MÖ 1200’lü yıllarda

Frigyalılar’ın hakimiyetinde

bir bölge. Frigyalılar kıymetli

topraklarını korumak için

savunma yapmak zorunda. Bu

yüzden mimarilerini o yönde

geliştiriyorlar ve düşman

saldırılarına karşı savunma

amacıyla evlerini kayaların içine

oyuyorlar. İşte bugün Solaklar

Köyü’nde gördüğümüz bu

ilginç kaya evleri Frigyalılar’ın

içinde saklandığı, korunduğu

yaşam alanları. Evler dört katlı

ve katlar birbirine baca ile

bağlanıyor. Üzerine yapıldığı

yapı çok dayanıklı olmadığı

için bir kısmı yıkılmış. Birinci

katta bulunanların çoğu da,

1944 yılında meydana gelen

depremde zarar görmüş.

Bu bölge, Frigyalılar’dan sonra

Roma ve Bizans İmparatorluğu’na

da ev sahipliği yapıyor. Kaya

evlerin içinde bu döneme ait izler

görmek mümkün. Duvarlarda

haç işaretleri var.

Köye, Solak Bey isimli bir

uç beyinin burada ikamet

etmesinden sonra Solaklar Köyü

denmeye başlanıyor. Ancak

önceki isimlerine dair bir kayıt

yok. Bugün Solaklar ve Taş Oluk

olmak üzere iki mahalleden

oluşuyor.

Yayla turizmi için ideal

Seben yayla turizmi için ideal

bir yer. Seben’in köylerinin

hemen hemen tümünün kendi

14 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

adlarını taşıyan bir yaylası var.

Kızık, Dereceören, Karacasu,

Solaklar, Gökhaliller, Keskinli,

Kozyaka, Alpagut, Gerenözü

ve Bozyer bunlardan birkaçı.

Yaylaya çıkma günü köy halkı

tarafından ortaklaşa belirleniyor

ve yolculuk hep birlikte yapılıyor.

Yaz aylarında çoğu köyde birkaç

kişi dışında kimse kalmıyor.

Seben yayla evlerinin en önemli

özelliği, çivi kullanılmadan,

çam ağaçlarından kenetleme ve

birbirine geçme şeklinde inşa

edilmiş olması.

Temmuz ayında burada bir de

Yayla Festivali düzenleniyor.

Tüm gün yöreye has yemekler

pişiriliyor.

Sebenliler her yaz yaylalara göç

ediyor. Ancak onlardan önce

buralara göçmen kuşlar geliyor.

Yaylalara yakın gölcüklere inen

kuşlar arasında bir tür yaban

ördeği olan angutlar da var.

Sebenliler angutları koruyup

kolluyor. Çünkü inanışa göre

Köy evleri tipik Batı

Karadeniz mimarisiyle

inşa edilmiş (yanda)

Solaklar Köyü’ndeki

kaya evleri MÖ 1200’lü

yıllardan kalma (sol alt)

ve Kızık Yaylası’ndan

görünüm (altta)

Village houses reflect the

typical Western Black Sea

Region architecture (on

the side), rock-cut houses

in the Solaklar Village

date from about 1200s

BC (below left) and a view

from the Kızık Plateau

(below)

At first sight, the Seben district

located 51 km from Bolu, is a

typical Western Black Sea Region

settlement. It is modest, peaceful,

quiet and very green. Its forests and

smoky mountains are fused. The

oxygen-rich air of the Western Black

Sea Region is refreshing. As we

have said, this is a modest Western

Black Sea Region settlement. But,

only at first sight. After walking in

the town and especially arriving

in its villages, you recognize the

importance of the history of it.

The Solaklar Village and the

interesting rock-cut houses are only

two examples.

This region was ruled by the

Phrygians in about 1200 BC.

The Phrygians were obliged to

defend their valuable land. Their

architecture addressed this need,

and they built rock-cut houses

against enemy attacks. These

interesting rock-cut houses visible

in the Solaklar Village are the living

spaces where the Phrygians were

sheltering. The houses constitute

vertically four levels, which are

connected by ventilation shafts.

Some of them had collapsed,

because of the weakness of their

ground. Furthermore, an earthquake

in 1944 had damaged most of the

first level.

The region hosted the Roman

and Byzantine Empires after the

Phrygians. Traces of these periods

can be seen in the rock-cut houses.

There are cross signs on the walls.

This village was called the Solaklar

Village, after Solak Bey, an “uç bey”

(margrave), resided here. There is no

record on its former names. Today,

it consists of two neighborhoods,

namely the Solaklar and the Taş

Oluk.

Ideal for plateau tourism

Seben is an ideal destination for

plateau tourism. Almost every

village in Seben has a plateau

named after it, including Kızık,

Dereceören, Karacasu, Solaklar,

Gökhaliller, Keskinli, Kozyaka,

Alpagut, Gerenözü and Bozyer.

The day of moving to the plateau

is determined and the journey is

made collectively. Only a few people

remain in their villages in summer.

The most important feature of

Seben’s plateau houses is the use of

interlocking joints that join pieces of

pine without nails.

Additionally, a Plateau Festival is

held here in July. Local dishes are

cooked through the whole day.

Every summer, the inhabitants

of Seben migrate to the plateaus.

However, they are preceded by

migratory birds. The birds coming

down to the plateaus and the

nearby lakes include the Ruddy

Shelduck. The inhabitants of Seben

protect these birds, for, according

to the belief, if you shoot one of

them, which are always in pairs, or

separate them, you can never be

happy during the rest of your life.

Thus, one can frequently see freely

flying Ruddy Shelduck pairs here.

A bowl of “oğmaç” soup

It is not surprising that a village of

Bolu has a rich cuisine. However,

the Solaklar Village offers tastes

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 15

sürekli eşleriyle gezen bu

hayvanları vurur ve eşinden

ayırırsanız ömrünüz boyunca

mutlu olmazsınız. Bu yüzden sık

sık etrafta özgürce uçan angut

çiftleri görmek mümkün.

Bir tas oğmaç çorbası

Bolu’ya bağlı bir köyün

mutfağının zengin olması şaşırtıcı

değil tabii. Seben’e geldiğinizde

tipik Batı Karadeniz lezzetlerinin

yanında buraya has tatlar bulmak

da mümkün. Bazlama ekmek,

kedi batmaz, tarhana çorbası,

kızılcık tarhana çorbası, oğmaç

çorbası, kabaklı gözleme, ıslama,

höşmelim, çöleçöş, mancar

(möşür) hoşafı, kangal (bir çeşit

simit), soğanlama, soğanlı ekmek

ıslaması ve yöresel olarak toprak

güveç içinde yapılan et yemekleri

bu köye ait yemek çeşitleri

arasında yer alıyor. Hepsi

ilginç ve leziz. Ama, çöleçöş

tam anlamıyla sürpriz bir tat.

Seben Gölü 2010 yılında turizme açıldı

Lake Seben has been opened to tourists in 2010

16 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

Bölgenin önemli ürünlerinden

pancarla yapılan yöresel bir

hoşaf çeşidi. Şeker pancarları

kaynatılıp kabuğu soyuluyor

ve rendeleniyor. Rendelenmiş

malzemenin içine kuru erik, pestil

ve su ilave edilerek kaynatılıyor.

Soğuk servis yapılıyor. Seben’de

bu tatları bulabileceğiniz ticari

işletmeler yok tabi. Ama kapısını

vuracağınız her evde, sobanın

üzerinde bunlardan en az biri

kaynamakta… Ve Seben halkı

bunları misafirlerle paylaşma

konusunda çok cömert.

Seben gölü turizme açıldı

Batı Karadeniz’in en büyük gölü

Seben’de. 833 hektarlık bir alan

kaplayan Seben Gölü Abant

Gölü’nden yedi kat büyük. Ancak

burası doğal bir göl değil. 2010

yılında turizme açılan göl yapay

olarak oluşturuldu ve 20 milyon

metreküp su toplandı. Etrafında

ormanlar ve yaylalar olan göl,

peculiar to this village, as well as

typical Western Black Sea Region

tastes. The dishes cooked here

include the bazlama bread, kedi

batmaz (“cat does not sink in it”,

a dish with poultry liver and flour),

tarhana soup, tarhana soup with

Cornelian cherry, oğmaç soup

(a flour-based soup), gözleme (a

pastry) with zucchini, ıslama (a

meat dish), höşmelim (a cheese

pudding), çöleçöş, mancar (a

vegetable) compote, kangal (a kind

of bagel), soğanlama (a pastry with

onion and meat), soğanlı ekmek

ıslaması (a dish with onion, meat

and bread), and local meat dishes

cooked in earthenware casseroles.

Each of them is interesting and

delicious. However, the çöleçöş has

a very surprising taste. This is a

local compote made of beetroot,

one of the main crops in the region.

Beetroots are boiled, peeled off,

and grated. The grated ingredient

is boiled again after adding dried

plums, dried fruit pulp and water.

It is served cold. Of course, there

are no commercial enterprises in

the Solaklar Village offering these

tastes. However, knock the door of

any house, and you will find at least

one of them boiling on top of the

stove. And Seben’s people are very

generous to guests.

Lake Seben has been

opened to tourists

The largest lake of the Western

Anatolian Region is in Seben.

The Lake Seben, which is seven

times bigger than the Lake Abant,

covers an area of 833 hectares.

However, this is not a natural

lake. It is an artificial lake created

by accumulating 20 million cubic

meters of water and it has been

opened to tourists in 2010 after

landscaping. It is surrounded by

forests and plateaus. The lake,

which is on the Bolu-Seben road,

has become a favorite destination

çevre düzenlemesi de yapılarak

turizme kazandırıldı. Bolu-

Seben yolu üzerinde bulunan

göl, etrafındaki angut kuşları ve

piknik alanlarıyla, yeşille mavinin

buluştuğu sessiz bir alanda

dinlenmek isteyenlerin gözdesi

oldu.

‘Bolu’nun Pamukkalesi’

Seben’e gelmişken, Bolu-

Mudurnu yolu üzerinde bulunan

ve ‘Bolu’nun Pamukkalesi’ diye

anılan Akkayalar travertenlerini

de görmek gerek. Burası Bolu

ve Batı Karadeniz Bölgesi’nde

türünün tek örneği. Gerçekten

de Denizli’deki travertenlere

çok benziyor. Yapılaşmaya

uğramamış, doğal yapısını aynen

koruyan nadir yerlerden biri

olan Akkaya travertenleri, doğu–

batı doğrultusunda 250 metre

uzunlukta bir oluşum. Traverten

oluşumunu sağlayan kalkerli

su, taşların üzerinde yer alan

bir gölde toplanıyor ve oradan

oluşum üzerinde dağılarak

taşların beyaz kalmasını sağlıyor.

Seben, hem içerdiği tarihi ve

kültürel zenginlikler hem de

çevresindeki doğal güzellikler

açısından eşsiz bir yer. Hala

gidip görmediyseniz yolunuzu

düşürün. Yazın olduğu gibi kış

aylarında da turistlerin gözdesi

olan bu bölgenin ormanlarının,

göllerinin, yaylalarının,

dağlarının ve tabi yemeklerinin

tadını çıkarın.

Akkayalar travertenleri

‘Bolu’nun Pamukkalesi’ diye

anılıyor

Akkayalar travertines are

called ‘Bolu’s Pamukkale’

18 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

of those who want to relax in a

quiet place surrounded by Ruddy

Shelduck and picnic areas, where

the green meets the blue.

‘Bolu’s Pamukkale’

Those who come to Seben should

visit the Akkayalar travertines,

called ‘Bolu’s Pamukkale’, located

on the Bolu-Mudurnu road. These

are the only travertines in Bolu

and in the Western Black Sea

Region. Indeed, they resemble the

travertines in Denizli a lot. The

Akkaya travertines, which have

not lost their natural properties

thanks to the lack of development,

consist of a 250-meter long

formation extending in the eastwest

direction. The calcareous

water accumulates on a lake over

stones, and keeps the stones white

by flowing over them.

Seben is a unique destination

because of both its historical and

cultural assets and the natural

assets surrounding it. If you still

have not visited it, you should

create an opportunity to do so.

Enjoy the forests, lakes, plateaus,

mountains and of course the

dishes of this region, which is a

favorite destination of tourists

both in summer and in winter.

20 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

GÜNCEL

actuel

öZGÜR RUHLU BİR ENTELEKTÜEL

Cumhuriyetin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ü, ölümünün 74’üncü

yıldönümünde saygı ve özlemle anıyoruz

Güzel sanatlarda muvaffak olmak, bütün inkılaplarda başarıya ulaşmak demektir.

Güzel sanatlarda muvaffak olamayan milletler ne yazık ki, medeniyet alanında yüksek

insanlık sıfatıyla yer almaktan ilelebet mahrum kalacaklardır

Mustafa Kemal Atatürk

a free-spiriTed inTellecTual

We respectfully and longingly commemorate the Great Leader Mustafa Kemal

Atatürk, founder of the Republic, on the 74 th anniversary of his death

Achieving success in fine arts means achieving success in all reforms.

Unfortunately, nations unable to achieve success in fine arts will lack the

ability of appearing on the ground of civilization as representatives of the high

humankind forever.”

Mustafa Kemal Atatürk

Mustafa Kemal felsefe, şiir, matematik ve

edebiyat okumayı severdi

Mustafa Kemal enjoyed philosophy, poetry,

mathematics and literature

O

başarılı bir asker,

hızlı ve doğru

kararlar verebilen

bir devlet adamı,

analitik düşünme ve davranma

yetisine sahip bir liderdi. Hem

meydanlarda hem masada

cesur, uluslararası ilişkilerde

yetkin bir insandı. O, Türkiye

Cumhuriyeti’nin kurucusuydu.

Demokrasiye inancı tam,

millete güveni sonsuzdu. Ama

Mustafa Kemal Atatürk, tüm bu

özelliklerinin yanında gerçek bir

entelektüeldi. Az rastlanır türden

bir dehaya sahipti. Nitekim,

David Lloyd George onun için,

“Dünyaya her 100 yılda bir

dahi gelir, bu yüzyılın dâhisi

ve kahramanı Türkler’den çıktı”

demişti.

Mustafa Kemal Atatürk’ü 10

Kasım 1938’de kaybettik. Bu

yıl ölümünün üzerinden 74 yıl

geçmiş olacak. Nasıl ki o, “Beni

görmek demek, mutlaka yüzümü

görmek demek değildir. Benim

fikirlerimi, benim duygularımı

anlıyorsanız ve hissediyorsanız,

bu kafidir” demişti, biz de onu

düşünceleriyle analım istedik.

Mustafa Kemal, çok okuyan, çok

yönlü okuyan bir entelektüeldi.

Felsefe kitaplarına büyük önem

verir, kütüphanesinde hem

yerli hem yabancı yazarlara yer

verirdi. İran Şahı Rıza Pehlevi

1930’da Türkiye’ye geldiğinde,

Atatürk onu ilk olarak Milli

Kütüphane’ye götürmüş, burada

iki lider kitaplar hakkında

konuşmuştur. Kitaplara büyük

önem veren Mustafa Kemal,

1924 yılında meydana gelen

Erzurum Depremi’nin ardından

halka kitap gönderen Kitapçı

Hilmi’ye bizzat teşekkürlerini

iletmiş, “Bu çok önemli bir

davranıştır, milletim adına

müteşekkirim” demiştir.

“Heyecanlarımın babası Namık

Kemal, fikirlerimin babası Ziya

Gökalp’tir” diyen Atatürk’ün,

Alman filozof Heidegger’i de

çok sevdiği biliniyor. Felsefe ve

düşünce kitaplarına önem verdiği

He was a successful army officer,

a statesman who was able to

make rapid and correct decisions,

a leader who was able to think

and act analytically. He was

courageous both in the fields and

during negotiations, and he was a

competent person in international

relations. He was the founder

of the Republic of Turkey. He

fully believed in democracy, he

endlessly trusted in the nation.

However, Mustafa Kemal Atatürk

was a real intellectual as well. He

had a rare genius. In fact, David

Lloyd George, Prime Minister of

United Kingdom, said, “A genius

appears in the world every 100

years, and the genius and hero of

our century appeared among the

Turks.”

We lost Mustafa Kemal Atatürk on

November 10, 1938. This is the

74 th anniversary of his death. He

said, “Seeing me is not just seeing

my face. If you understand and feel

my ideas, and my feelings, that is

enough”; thus, we have wanted to

commemorate him with his ideas.

Mustafa Kemal was an intellectual

who read much and who read in

many areas. Books on philosophy

were among his favorites, and his

personal library contained works

of both domestic and foreign

writers. When Reza Shah Pahlavi,

Shah of Iran, visited Turkey

in 1930, Atatürk first brought

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 21

kadar şiire de düşkün. İngilizce

ve Fransızca kaynakları orijinal

dillerinden okuyor. Matematik

ve geometri en sevdiği alanlar.

Fakat sadece okumuyor aynı

zamanda da yazıyor. Bir

geometri kitabı hazırlıyor,

Nutuk’u kaleme alıyor ayrıca 52

sayı çıkan ‘Minber’ adında bir

gazete çıkarıyor. “Çocukluğumda

elime geçen iki kuruştan birini

eğer kitaplara vermeseydim

bugün yapabildiğim işlerin

hiçbirini yapamazdım” diyor.

Kütüphanesinde, Katip Çelebi’nin

Cihannuma’sını, Mehmet Ali’nin

Tahsil-i Lisan-ı Alman’ını, Hilmi

Ziya Ülken’in Aristo Metafizik’ini

bulunduruyor. Cumhuriyet’in

ilanından sonra, Yıldız

Sarayı’ndaki kitapları bilimin

hizmetine sunmak için Darül

Fünun’a gönderiyor ve böylece

birçok nadir kitabı bünyesinde

bulunduran İstanbul Üniversitesi

Kütüphanesi oluşturuluyor.

Tarihten edebiyata, sosyolojiden

siyasete birçok tür ve konudaki

kitap, İstanbul Üniversitesi

Nadir Eserler Kütüphanesi’nde

korunuyor.

Mustafa Kemal’in entelektüel

kişiliğinin oluşmasında okumanın

yanı sıra, müziğin, plastik

sanatların, tiyatronun da yeri

büyük. Çok yönlü bir kültür

insanı. Yeme içmeden de, giyim

kuşamdan da anlıyor. Zevkli

olduğu kadar öğrenmeye de açık.

Kibar, ölçülü bir insan. Duruşu,

konuşması hep incelikli. Onun

dünyasında, kaba, zevksiz hiçbir

şeye yer yok. Bir asker olmasına,

uzun yıllar askeri eğitim almasına

karşın, diplomatik durumlar

dışında ‘sert’ mizaçlı bir insan

değil. Hayatın güzelliklerini

takdir etmesini biliyor. Musikiye

ayrı bir önem veriyor. Rumeli

türkülerinden de operadan da

hoşlanıyor. Askeri ataşe olarak

Sofya’ da görevli bulunduğu

dönemde çok sesli müziğe

ilgi duymaya başlıyor. Klâsik

müzik konserlerine ve operalara

giderek bu müzik türlerini

tanıyor. Cumhuriyet’in ilanından

sonra, ülkemizde bu müzik

türlerinin sevilmesini ve müzik

22 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

him to the National Library of

Turkey, and the two leaders

talked about books. When Kitapçı

(“bookseller”) Hilmi sent books to

the people after the 1924 Erzurum

Earthquake, Mustafa Kemal

extended his thanks personally:

“This is a very important conduct,

I am grateful on behalf of my

nation”. Once, Atatürk said,

“Namık Kemal is the father of

my emotions, and Ziya Gökalp

is the father of my ideas”; and it

is known that he liked German

philosopher Heidegger much. He

also was an enthusiast of poetry.

He read English and French

sources in their original languages.

He was interested in mathematics

and geometry. He did not only

read, but also write. He prepared

a book on geometry, wrote the

Speech (Nutuk), and published a

newspaper named ‘Minber’, 52

issues of which appeared.

He said, “If I had not bought books

with one of every two cents I had

received, I would not be able to do

any of the things that I do today”.

His personal library contained

Katip Çelebi’s “Cihannuma”

(Universal Geography), Mehmet

Ali’s “Tahsil-i Lisan-ı Alman”

(German Language Training)

and Aristotle’s “Metaphysics”

translated by Hilmi Ziya Ülken.

After the proclamation of the

Republic, he sent the books in

the Yıldız Palace to the İstanbul

University (then Darülfunun), so

that they could serve to scientific

development.

Thus, the Library of the İstanbul

University was established, which

houses many rare books. Many

books on history, literature,

sociology, politics etc. are

preserved in the Library of Rare

Books, İstanbul University.

The formation of the intellectual

personality of Mustafa Kemal owes

much to music, plastic arts and

theatre, as well as reading.

He is a many-sided man of culture.

He is knowledgeable about dining

and clothing. He is both refined

and open to learning.

He is a polite and prudent person.

His gestures, his speaking are

Atatürk, Fevzi Çakmak’ın kızının düğününde, 1 Mart 1930 Yıldız Sarayı (en üstte),

İstanbul Hukuk Fakültesi’nde öğrencilerle ders dinlerken (ortada) ve Florya’da

kürek çekerken

Atatürk, at the wedding of Fevzi Çakmak’s daughter, March 1, 1930, Yıldız Palace

(uppermost), while listening to the lecturer together with the students at the İstanbul

Faculty of Law (in the middle) and while rowing in Florya

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

kültürümüzde yer almasını

sağlamak amacıyla yapılan

çalışmalara önderlik ediyor.

Operaya hayran. Her bölümünü

ezbere bildiği ve kimi zaman

gözyaşları içinde dinlediği ‘Tosca’

operasını kimi zaman mırıldandığı

da oluyor. Kırmızı Gülün Alı Var

adlı Rumeli türküsünü çok sık

dinliyor. Safiye Ayla, Müzeyyen

Senar gibi sanatçılar onun için

söylüyor.

Aslında saymakla bitecek gibi

değil. Masasına her zaman

sanatçıları, bilim insanlarını davet

etmiş.

Ahlatlıbel’e arkeoloji çalışmalarına

gitmiş, bir ağacı kurtarabilmek

için mühendislik hesapları

24 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

yaparak koca bir evi yerinden

oynatmış, sinema filmi için

senaryo yazmış, adını da “Ben

bir inkılap çocuğuyum” koymuş.

Dans etmiş, ata binmiş, yüzmüş.

Tavla ve bilardo oynamaktan

büyük keyif almış, ince zevklerden

hoşlanmayı her zaman bilmiş,

sokaklarda korumasız yürümüş,

Lebon’a pasta yemeye, Rejans’a

Borç çorbası, Vefa’ya boza içmeye

gitmiş…

Modayı da yakından takip etmiş.

Her zaman temiz ve şık giyinmiş.

Mustafa Kemal, yüzyıla damgasını

vurmuş bir lider ve çağının çok

ötesinde bir entelektüeldi. Onun

mirası; zihnimizde, kalbimizde

baki…

Minber isimli bir gazete çıkaran Mustafa Kemal, gazeteye 52 sayı boyunca

yayın yönetmenliği yaptı

Mustafa Kemal issued a newspaper, Minber, and acted as the editorial director

of its 52 issues

always fine. His world contains

nothing coarse or unappealing.

Despite his being an army officer,

despite his having been received

military training for long years,

diplomatic circumstances aside, he

has not a “hard” temperament. He

is able to appreciate the beautiful

aspects of life.

Music has a special meaning for

him. He likes both Rumelian folk

songs and opera.

He begins to be interested in

polyphonic music during his

residence in Sofia as a military

attaché. He becomes acquainted

with classical music and operas by

going to concerts.

After the proclamation of the

Republic, he leads activities aiming

at making these music genres

popular and incorporating them

into our music culture. He is an

opera enthusiast.

Sometimes, he hums the opera

‘Tosca’, all parts of which he

knows completely and which

occasionally makes him shed

tears. He frequently listens to the

Rumelian folk song Red Rose has

its Scarlet. Singers such as Safiye

Ayla and Müzeyyen Senar perform

before him.

In fact, the important facts about

him are countless. He always

invited artists and scientists to his

dining table.

He went to the archaeological

surveys carried out in Ahlatıbel,

he moved a huge house to save

a tree by making engineering

calculations, he wrote a screenplay

for a film, and named it “I am a

child of the reforms”. He danced,

he rode, he swam.

He enjoyed playing backgammon

and billiards much, he always

knew enjoying refined tastes, he

walked through the streets without

guards, he went to Lebon to eat

cake, to Rejans to eat borscht, and

to Vefa to drink boza (a malt drink).

He closely followed the fashion too.

His clothes were always clean and

stylish.

Mustafa Kemal was a leader who

left his mark on the century, and

an intellectual much beyond his

age. His heritage remains in our

mind, in our heart.

Küçük Ayasofya Camii

Little Hagia Sophia Mosque

26 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

KİTAP

book

İSTANBUL’UN

HAZİNESİ

Şehrin en güzel camileri ‘İstanbul’un 100 Camisi’ adlı bir

kitapta toplandı. Sadabad Camii’nden Cihangir Camii’ne,

Ahi Çelebi Camii’nden Üç Mihraplı Camii’ne işte İstanbul’un

en güzel 10 camisi

The Treasure of İsTanbul

The finest mosques of the city have been collected in a book, ‘İstanbul’s 100

Mosques’. And here are İstanbul’s finest 10 mosques, including the Sadabad

Mosque, the Ahi Çelebi Mosque and the Üç Mihraplı Mosque

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 27

İstanbul bir camiler kenti…

Minarelerin siluetleri, gök

kubbede yankılanan ezan

sesleri bu kentin sembolleri…

Her caminin bir hikayesi, diğerine

benzemeyen farklı özellikleri

var. Hepsi biricik, hepsi kentte

yaşayanların gözbebeği… İstanbul

Büyükşehir Belediyesi Kültür

A.Ş.’nin yayımladığı İstanbul’un

100 Camisi adlı kitap, her gün

önünden geçtiğimiz camilerin

bilinmeyen özelliklerini anlatıyor.

Kitap için 100 cami seçilmiş ama

gelin biz size daha az bilinen on

tanesinden söz edelim…

Arap Camii

Mesela Arap Camii. Galata’da,

Kalyon Caddesi’nde bulunan bu

cami, sivri külahlı ve hayli yüksek

kare biçimli kulesiyle kolayca

fark edilir. İstanbul’da ilk ezan

sesinin yükseldiği yer 717 yılında

yapılmış olan İstanbul’un ilk cami

hüviyetini taşıyan Arap Camii’dir.

İstanbul’un Fethi için MS 717

yılında gelmiş olan Müslüman

Arap kumandanlarından ve

sahabe neslinden meydana gelen

bir ordu başında Mesleme Bin

Abdülmelik adındaki komutan;

Galata’da Bizans semalarına

ilk Ezan-ı Muhammedi sesinin

yükseldiği bir cami yaptırmış ve

adına da Arap Camii denilmiştir.

15 Ağustos 717’de Mesleme Bin

Abdülmelik; karadan bir ordu,

denizden kuvvetli bir donanma

ile Bizans’ı kuşatmıştı. Kuşatma

bir yıl kadar devam etmiş ancak

‘Constantinople’ alınamamıştı.

Ama Galata zaptedilmiş ve

fethedilmişti. Mesleme ve

İmparator Leon arasında varılan

bir anlaşma sonucu Arap mescidi

ibadete açılmıştı. Yedi yıl kadar

İstanbul’da kalmış olan Arap

Müslüman ordusu da ibadetini

burada yaptı. Daha sonra Şam’da

çıkan bir isyan üzerine Arap

ordusu Şam’a gitmiş, Dominiken

Papaz ve Rahipleri de burayı kilise

haline sokmuştu. Şimdi minare

olarak kullanılan çan kulesini

bu esnada da ilave etmişlerdi.

İstanbul’un Fethi’nden sonra kilise

camiye çevrilerek öndeki mihrap

ve minber ilave edilmiş ve Osmanlı

28 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

kayıtlarında yine Arap Mescidi

ismini almıştı.

III. Mehmed ve I. Mahmud’un

annesi Saliha Sultan ve II.

Mahmud’un kızı Adile Sultan

değişik dönemlerde camiyi

onartmış; hünkar mahfili, sebil,

çeşme, şadırvan gibi ögeler

ekletmişlerdir. Yapı, İstanbul’un

tek Gotik yapısı olması özelliğiyle

çok önemlidir ve her ne kadar

İslami bir kimlik kazanmışsa da

Gotik geçmişini gizlemez.

Arap Camii Gotik mimarisiyle dikkat çekiyor

The Arap Mosque attracts attention with its Gothic style

İstanbul is a city of mosques. The

silhouettes of the minarets, the sounds

of adhan echoing in the sky are the

symbols of this city. Each mosque

has its own story and distinguishing

features. Each of them is unique,

and each of them is the apple of the

inhabitants’ eye. The book, ‘İstanbul’s

100 Mosques’, published by the

İstanbul Metropolitan Municipality

Culture Inc. describes the unknown

features of the mosques passed by us

every day. 100 mosques were selected

for the book, but let us mention ten

less known ones.

Arap Mosque

For instance, the Arap (“Arab”)

Mosque. This mosque, located on

the Kalyon Street, Galata, is easily

recognized, thanks to its quite high

square-shaped tower with a pointed

conical roof. This mosque, built in 717,

where the adhan (call to prayer) was

recited for the first time in İstanbul,

was the first mosque of the city. A

commander named Maslamah ibn Abd

al-Malik, leading an army consisting

of Muslim Arab commanders and

descendants of the sahaba that came

in 717 AD to conquer İstanbul, built in

Galata a mosque where the first adhan

in the Byzantine territory was recited,

and it was called the Arap Mosque.

In the meantime, Maslamah ibn Abd

al-Malik besieged the Byzantine state

on August 15, 717, by land with an

army and by sea with a strong fleet.

The siege lasted about one year, but

Constantinople could not be captured.

However, Galata was occupied and

conquered. In accordance with an

agreement reached by Maslamah and

Emperor Leo, the Arap Mosque was

built and opened to worship. And the

Muslim Arab army, that stayed in

İstanbul for about 7 years, used this

mosque. Later, the Arab army went

to Damascus because of a riot, and

the Dominican monks and priests

converted this place into a church.

They added the bell tower, which

serves now as a minaret, during this

conversion. After the conquest of

İstanbul, the church was converted

into a mosque, the mihrab (niche

indicating the direction of Mecca) and

the minbar (pulpit) were added, and

it entered into the Ottoman records

again as the Arab Mosque.

Mehmed III, Mahmud I’s mother

Saliha Sultan, and Mahmud II’s

daughter Adile Sultan renovated this

mosque in different periods; and they

added some elements such as the

sultan’s platform, public fountain,

fountain and the şadırvan (fountain

for ritual ablutions). The building is

very important as the only Gothic

building in İstanbul, and despite its

Islamic identity, it does not hide its

Gothic past.

Aziz Mahmud Hüdai

Efendi Camii

Aziz Mahmud Hüdai Efendi

Camii ise Üsküdar’ın en güzel

küçük camilerindendir. Aziz

Mahmud Hüdai Efendi adına

yapıldığından onun ismiyle

anılır. Bu cami bir bakıma,

Hırka-i Şerif’in Fatih’e kattığı

manevi derinliği Üsküdar’a

katmıştır. Yaklaşık 10 bin

metrekarelik çok geniş bir alana

yayılan bir külliyenin içinde yer

alan cami, çevresindeki imaret,

türbe, kütüphane, çeşme, derviş

hücreleri, şeyh evi, fırın ve

hamamdan oluşur. Aziz Mahmud

Hüdai Efendi Türbesi çok

ziyaretçi alır, cami avlusu da her

zaman dolar taşar…

Bebek Camii

Bebek Camii, Boğaziçi’nin

gözdesidir. Cami, Bebek-

Rumelihisarı yolunun deniz

tarafında, Bebek Vapur

İskelesi’nin batısında yer alır.

1912 yılında Mimar Kemalettin

tarafından, daha önce Nevşehirli

Damat İbrahim Paşa tarafından

yaptırılmış bir caminin yerine

Kılıç Ali Paşa Camii, Tophane Meydanı’nın sembolü

The Kılıç Ali Pasha Mosque is the symbol of the Tophane Square

kesmetaş kullanılarak yapılmış

olan bu cami, Osmanlı dönemi

camisi olmakla birlikte neoklasik

denilen ulusal mimarlık üslubu

içinde değerlendirilir. Mihraptaki

yazı, hattat Hüseyin Macit

Ayral’a aittir. Mimber ve vaaz

kürsüsü ahşaptan yapılmıştır.

Kılıç Ali Paşa Camii

Tophane Meydanı’nda,

cami, medrese, türbe, sebil

ve hamamdan oluşan küçük

bir külliye vardır. Tophane

rıhtımının sembolüdür. Önünden

akan karmaşayı yüzlerce

yıllık bir sükunetle dinler

adeta. Uluç Ali Reis olarak da

bilinen Kaptanıderya Kılıç Ali

Paşa tarafından 1581 yılında

Mimar Sinan’a yaptırılmıştır.

Cami, Mimar Sinan’ın yaşlılık

dönemindeki son eserlerindendir.

Halk arasında anlatılan hikayeye

göre, cami yaptırmak için Sultan

III. Murad’dan yer isteyen Kılıç

Ali Paşa’ya kaptanıderya olduğu

için camiyi denize yaptırması

söylenmiştir. Bu nedenle Kılıç Ali

Paşa denizi toprakla doldurtarak,

kıyısına bu camiyi yaptırmıştır.

Aziz Mahmud Hüdai

Efendi Mosque

The Aziz Mahmud Hüdai Efendi Mosque

is one of the finest small mosques in

Üsküdar. It bears the name of Aziz

Mahmud Hüdai Efendi, to whom it was

dedicated. The moral depth added to

the Fatih neighborhood by the Holy

Mantle (Hırka-i Şerif), has been, so to

say, added to Üsküdar by this mosque.

The complex around the mosque covers

a very wide area of about 10 thousand

square meters, and it contains a soup

kitchen, a tomb, a library, a fountain,

dervish cells, a sheikh’s house, a

bakery and a bath. The tomb of the

Aziz Mahmud Hüdai Efendi attracts

many visitors and the courtyard of the

mosque is always full of people.

Bebek Mosque

The Bebek Mosque is the favorite of the

Bosphorus. It is located on the sea side

of the Bebek-Rumelihisarı road, west

of the Bebek Ferry Port. This mosque,

built by the Architect Kemalettin in

1912, on the site of a former mosque

built by Nevşehirli Damad Ibrahim

Pasha, is made of cut stone, and

although it is an Ottoman mosque, it is

considered an example of the national

architecture style, which is called a

neo-classical one. The inscription on

the mihrab belongs to the calligrapher

Hüseyin Macit Ayral. The minbar is

made of wood.

Kılıç Ali Paşa Mosque

There is a small complex consisting of

a mosque, a medrese (school), a tomb,

a public fountain and a bath, at the

Topkapı Square. It is the symbol of the

Tophane port. So to say, it listens to the

chaotic movements in front of it with a

silence of hundreds of years. It was built

by Grand Admiral Kılıç Ali Pasha, also

known as Uluç Ali Reis, in 1581, and

is one of the last late works of Architect

Sinan. According to the rumor, when

Kılıç Ali Pasha asked Sultan Murad III

for a site to build a mosque, the reply

was that he had to build it on the sea,

because he had been the grand admiral.

Thus, Kılıç Ali Pasha filled the sea, and

built this mosque on its coast.

Küçük Ayasofya Mosque

The Küçük Ayasofya (Little Hagia

Sophia) Mosque is located in the

Sultanahmet neighborhood, just next to

the sea wall between Cankurtaran and

Kadırga. It is overshadowed by the other

mosques, since there are many mosques

in this neighborhood. However, it is a

very fine and old building. This building

was built by the Byzantine Emperor

Justinian I and his wife Theodora in

527-536 as the Church of Saints Sergius

and Bacchus. It was converted into a

mosque by Hüseyin Ağa, chief of the

White Eunuchs at the Topkapı Palace,

during the reign of Sultan Bayezid II.

According to the legend, during the reign

of Anastasius I, Justinian I and his uncle

Justin I were sentenced to death because

of allegedly participating in an uprising

against Emperor Anastasius.

The night before the execution, the

Saints Sergius and Bacchus appear in

the dream of Emperor Anastasius, and

give testimony in favor of Justin I and

Justinian I. Thus, the emperor forgives

them. After ascending to the throne

and becoming the emperor, Justinian I

built the Church of Saints Sergius and

Bacchus, to pay his debt of gratitude.

The building was called the Little Hagia

Sophia, because of its similarity to the

Hagia Sophia.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 29

Küçük Ayasofya Camii

Küçük Ayasofya Camii, Sultanahmet

semtinde, Cankurtaran’la Kadırga

arasında deniz surlarının hemen

yanındadır. Belki de bu yüzden,

yani camisi çok olan bir semtte

olduğundan, diğer camilerin

gölgesinde kalır. Halbuki çok

güzel, çok köklü bir yapıdır. Burası,

Bizans İmparatoru I. Jüstinyen ve

karısı Theodora tarafından 527-

536 yılları arasında Aya Sergios ve

Bachos Kilisesi adıyla yaptırılmış.

Sultan II. Bayezid döneminde

Topkapı Sarayı kapı ağası Hüseyin

Ağa tarafından camiye çevrilmiş.

Efsaneye göre I. Anastasius devrinde

I. Justiniaunus ve amcası I. Justinos,

İmparator Anastasius aleyhinde bir

ayaklanmaya adları karıştığı için

idama mahkum edildiler. Hüküm

yerine getirilmeden bir gece önce

çifte azizler Ss. Sergius ve Bacchus

İmparator Anastasius`un rüyasına

girip I. Justinos ve I. Justiniaunus

lehinde tanıklık ederler. Bu olaydan

etkilenen imparator onları affeder.

I. Justinianus tahta çıkıp imparator

olduğunda çifte azizlere karşı

şükran borcunu ödemek için adak

kilisesi olarak Ss. Sergius ve Bacchus

kilisesini yaptırır. Yapı, Ayasofya’ya

benzerliğinden ötürü Küçük

Ayasofya adıyla anılır.

30 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

Sadabad Camii

Kağıthane deresi kıyısında yer alan

Sadabad Camii, Çağlayan ya da

Aziziye adıyla da bilinir. Sultan

Abdülaziz döneminde yeniden inşa

edilen caminin yerinde yapılan ilk

cami Lale devrinde, 1722’de inşa

edilmiş. Bu yapı daha sonra III.

Selim ve II. Mahmud dönemlerinde

iki kez onarım görmüş, son olarak

da Abdülaziz tarafından 1862’de

yeniden yaptırılmış. İşte günümüze

kalan yapı bu. Mimarı Sarkis

Balyan’dır ve camiyi kardeşi Agop

Balyan ile birlikte tasarlamış ve

inşa etmiştir. Caminin minaresine,

her biri yüz basamaklı iki taş

merdivenle çıkılır. Mimar Sinan’ın

Edirne’de inşa ettiği Selimiye

Camii’nde olduğu gibi burada da

iki kişi birbirini görmeden şerefeye

çıkabilir. Bu caminin biri Hünkar,

diğeri Vezir adlı iki iskelesi vardır.

Cemaati camiye ulaştırmak için cami

önüne doğru kıvrılırlar adeta…

Ahi Çelebi Camii

Ahi Çelebi Camii’nin ilginç bir

hikayesi vardır. Anlatılanlara göre

Evliya Çelebi rüyasında kendisini

Ahi Çelebi Camii’nde görür.

Caminin içinde Hz. Muhammed’le

karşılaşan Çelebi, heyecanlanarak

“Şefaat ya Resulâllah” yerine

Laleli Camii

Laleli Mosque

Ahi Çelebi Camii

Ahi Çelebi Mosque

Sadabad Mosque

The Sadabad Mosque located on the

shore of the Kağıthane creek is also

known as the Çağlayan Mosque or

the Aziziye Mosque. The first mosque

on the site of the mosque re-built

during the reign of Sultan Abdülaziz

had been constructed during the Tulip

Period, in 1722. The initial building

had been renovated two times, during

the reigns of Selim III and Mahmud

II, and finally it was re-built by

Sultan Abdülaziz in 1862. This is the

present-day building. Its architect

is Sarkis Balyan, who designed

and constructed it together with his

brother Agop Balyan. The minaret of

the mosque has two stone stairways,

each of which has hundred steps. As

it is the case in the Selimiye Mosque

built in Edirne by Architect Sinan,

two persons can climb here to the

balcony without seeing each other.

This mosque has two ports, named

the Hünkar (Sultan) and the Vezir

(Vizier). So to say, they curl towards

the front of the mosque, in order to

lead the community to the mosque.

Ahi Çelebi Mosque

The Ahi Çelebi Mosque has an

interesting story. According to the

rumor, the Turkish traveler Evliya

Çelebi sees himself in the Ahi Çelebi

Mosque, in a dream. When he met the

Prophet Muhammad in the mosque,

in a slip of the tongue, he asked him

not for ‘şefaat’ (mercy) but ‘seyahat’

(travel). And this was the beginning

of his grand voyage. The mosque

has a special place in the folklore of

İstanbul, due to this feature.

yanlışlıkla “Seyahat ya Resulâllah”

der. Ve büyük yolculuk başlar. Bu

özelliği nedeniyle caminin İstanbul

foklorundaki yeri ayrıdır.

Laleli Camii

Laleli Camii ise, Sultan III. Mustafa

tarafından 1760-1763 yıllarında,

III. Mustafa’nın yaptırdıktan sonra,

velisi saydığı Laleli Baba’nın adını

verdiği bir cami. Rivayete göre,

yaptırdığı hiçbir camiye kendi

adını vermeyen Sultan, ilk kez bu

camiye kendi adını vermek ister.

Ancak bunun üzerine büyük bir

hastalık geçirir. Hastalığı sırasında,

orada yaşayan Laleli Baba’nın adını

vermenin daha doğru olacağını

düşünür ve caminin adının Laleli

Camii olacağını açıklar. Sultan III.

Mustafa da cami içindeki türbede

yatmaktadır.

Üç Mihraplı Camii

Üç Mihraplı Camii veya Üç Mihraplı

Hoca Hayreddin Camii, İstanbul

Unkapanı Küçükpazar semtindedir.

15. yüzyılda yapılan bu cami,

İstanbul’da üç tane mihrabı olan

tek camidir. 874 yılında yapılan

bu camiye ikinci mihrabı Fatih

Sultan Mehmed, üçüncü mihrabı

ise Hayreddin Efendi’nin Şam

kadısıyken ölen oğlu Ahmed

Efendi’nin hanımı eklemiştir.

İstanbul camilerinin hikayeleri, tarihi

ve mimari özellikleri anlatmakla

bitmez. En iyisi, gezip görmek,

görüp öğrenmek…

Üç Mihraplı Hoca Hayreddin Camii

Üç Mihraplı Hoca Hayreddin Mosque

32 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

Laleli Mosque

The Laleli Mosque was built by Sultan

Mustafa III in 1760-1764, and named

by Mustafa III after Laleli Baba,

whom he considered his patron, after

building it. According to the rumor,

the sultan, who had been unable to

give his name to any of the mosques

built by him, wanted to give his name

to this mosque, for the first time.

However, afterwards, he suffered a

serious illness. During his illness,

he thought that it would be more

appropriate to name the mosque after

Laleli Baba, who had been residing

there, and he announced that the

name of the mosque would be the

Laleli Mosque. The tomb of Sultan

Mustafa III is in this mosque.

Üç Mihraplı Mosque

The Üç Mihraplı Mosque (“mosque

with three mihrabs”), or the Üç

Mihraplı Hoca Hayreddin Mosque,

is located in the neighborhood of

Küçükpazar, Unkapanı, İstanbul.

This mosque built in the 15 th century

is the only mosque in İstanbul that

has three mihrabs. The mosque was

built in 874, and its second mihrab

was added by Sultan Mehmed II (the

Conqueror) and the third one by the

wife of Hayreddin Efendi’s son Ahmed

Efendi, who died when he was the

kadı (judge) of Damascus.

The stories, histories and historical

aspects of the mosques in İstanbul

are endless. Therefore, it is better to

visit them.

Şehzade Cihangir’in

ardından…

İstanbul’un en güzel camilerinden biri de Beyoğlu Pürtelaş

mahallesi içinde yer alan Cihangir Camii’dir. İlk cami Kanuni Sultan

Süleyman tarafından, 1559 yılında Şehzade Cihangir için Mimar

Sinan’a yaptırılmıştı. Cami deprem ve yangınlarda defalarca yıkılıp

yapılmış, en son 1889’da II. Abdülhamid tarafından yenilenmişti.

Burası, henüz iki yaşındayken ölen Şehzade Cihangir’in anısını

yaşatması bakımından önemli. Kanuni Sultan Süleyman’ın çok

sevdiği oğlunun ölümünün ardından İstanbul’dan bir süreliğine

ayrıldığı, altı yıl sonra bu camiyi yaptırdığı biliniyor. Zaten semt de

ismini Şehzade Cihangir’den alıyor. Evliya Çelebi, Fındıklı’dan dik

merdivenle çıkılan ve o günün İstanbul’unu neredeyse tamamen

gören camiyi, köşk ve konakların seyir kısmına benzeterek

‘cihannüma’ olarak niteliyor.

Cihangir Camii ve Kanuni Sultan Süleyman

Cihangir Mosque and Suleiman the Magnificent

In memory of Prince Cihangir

One of the finest mosques in İstanbul is the Cihangir Mosque located in the

Pürtelaş neighborhood of Beyoğlu. The first mosque was built by Suleiman

the Magnificent for Prince Cihangir, and it was designed by Architect

Sinan. The mosque was destroyed and re-built many times by earthquakes

and fires, and eventually, it was renovated by Sultan Abdülhamid II, in

1889. This is an important place, because it embalms Prince Cihangir,

who died when he was just two years old. It is known that Suleiman the

Magnificent had left the city for a while after the death of his much-loved

son, and built this mosque six years later. In fact, the neighborhood was

named after Prince Cihangir. Evliya Çelebi likened the mosque, which had

been climbed through steep stairs and which had been overlooking almost

the whole İstanbul, to the observation terraces of kiosks or mansions, and

he designated it as a “pinnacle”.

34 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

ŞEYLERİN TARİHİ

history of things

UZAKLARI YAKIN ETMEK

21. yüzyılda bırakın dünyayı, uzayın haritasını çizebiliyoruz:

Samanyolu’nu geç... Sağa dönünce ikinci karadeliğin yanı...

Haritacılık bu kadar gelişti. Ama bir zamanlar dünyamız birkaç

yüz kilometre ile sınırlıydı. Sonrası karanlık, belirsiz ve bu

nedenle korkutucuydu. O karanlığı ışıklarıyla aydınlatan, uzakları

yakınımıza getiren haritacılara ve benzersiz çalışmalarına kadar

2 Aylin Şen

making disTanT regions knoWn

In the 21 st century, we are able to map the space, not to mention the earth.

Leave the Milky Way behind you, turn right, it is just next to the second black

hole! Cartography has reached this point. However, once, our earth was only

a few hundred kilometers long. The rest was dark, uncertain and therefore

frightening. Until the appearance of cartographers and their unique works,

which illuminated those dark fields and made distant regions known

Dünyanın en eski haritası

herhalde bir mağara

duvarındaki ‘av sahası’

çizimidir. Onu çizenler

için de dünya muhtemelen o av

sahası ve biraz daha ötesinden

ibarettir.

Binlerce yıl sonra, bugün, ‘tüm

dünya’ insanoğlunun ayaklarının

altında. İş için, gezmek için ve

hatta ilk insanlar gibi avlanmak

için dünyanın herhangi bir yerine

gidip, aradığı yeri eliyle koymuş

gibi bulabiliyor. Haritalar öylesine

gelişti ki, evinizde otururken Paris

sokaklarında dolaşıyorsunuz.

Seçtiğiniz müzeye, kalacağınız

otelden nasıl gideceğinizi

görebiliyorsunuz.

Harita, bir bakıma uygarlığın ve

gelişmişliğin ölçüsü gibi. Tarihçesi

de zaten bunu gösteriyor. Hem de

çok ilginç örneklerle.

6 bin yıl önce

Arkeolojik buluntular, ilkçağ

haritacılığı için MÖ 4000 yıllarını

ve Mezopotamya’yı işaret ediyor.

Bilinen örneklerden biri, bugünün

Irak topraklarında yer almış olan

Babil kentine ait. Tablet üzerine

çizilmiş harita, bir tür ‘kadastro

haritası’. Yani kentteki yerleşimi

gösteriyor. Yine ilk örnekler

arasında, Fırat Nehri’nin akışını/

yolunu gösteren bir harita var.

Zaten insanoğlu haritayı ihtiyaçları

için yaratmış. Su ve suyun en büyük

kaynağı olan nehirler, kuşkusuz

en büyük ihtiyaç. Bu nedenle de

ilk haritalarda Dicle, Fırat, Nil hep

başrolde olmuş.

Tarihi anlatırken söze hep

Mezopotamya, Orta Doğu, Anadolu

diye başlanır ve Çin’le devam edilir.

Binlerce yıl önce birbirleriyle ilişkisi

olması mümkün görünmeyen bu

coğrafyalarda, pek çok şey gibi

haritalar da eş zamanlı ortaya

çıkmış. Kaynaklara göre, MÖ 3000

dolaylarında bilgin Yu-Kong, Çin’in

haritasını çizmiş. Elbette bugünkü

ölçekte ve detaylarda değil ama,

o dönem için hayret verici bir

bütünlükle. Takvimler Milat çizgisine

doğru ilerlerken, haritalar da hem

genişlemiş hem de detaylanmış.

Artık bölge değil kıta çapında

çizimler yapılmaya başlanmış. Asıl

ilginç olansa, büyük kentlerdeki

kadastro haritalarında yaşanmış. O

haritalarda artık neredeyse her ev

haritaya kaydedilmiş, işaretlenmiş.

Neden mi? Neden olacak!

Yöneticilerin koyduğu vergilerin

düzenli alınabilmesi için!

Köşeler yuvarlaklaşıyor

İnsanoğlu vergiyi icat etmiş

etmesine, ama daha dünyayı

anlamaktan elbette çok uzak.

Dünya, o zaman diliminde henüz

bir tepsi gibi düz. Uzak denizden

sonrasında da sona eriyor. Yine de

kimi gözlemler ve akıl yürütmeler

yeni uygarlık ışıkları yakmaya

başlamış. Tıpkı İskenderiyeli

Batlamyus gibi. İskenderiye, bir

zamanların ‘silikon vadisi’ gibi.

Sadece Mısır’dan değil, Atina’dan,

Babil ya da başka büyük kentlerden

bilim ve sanat adamları oraya

geliyor. Buluşlar, yeni fikirler,

yeni eserler hep orada yeşeriyor.

Batlamyus da dünyanın yuvarlak

olduğu konusundaki görüşün

öncü isimlerinden. MS 2. yüzyılda,

bunu hesaba katarak ilk kez ‘konik

projeksiyon’ sistemini kullanımş ve

enlem/boylam dairelerini çizmiş.

Batlamyus ve MS 2.

yüzyılda çizdiği dünya

haritası

Ptolemy and the world

map he drew in the 2 nd

century AD

Probably, the world’s oldest map was a

drawing of a “hunting area” on a cave

wall. And probably, for the creators of

it, the earth was not much greater than

that hunting area.

Thousands of yeas later, today,

the “whole earth” is a village of the

humankind. One can go to anywhere in

the world for business, as a tourist or

even for hunting, just like our ancestors,

and easily find every location. The maps

have become so sophisticated that you

can make a Paris tour while sitting

in your home. You can plan your trip

from the hotel that you will stay to the

museum that you will visit.

The maps are, in a sense, measures

of civilization and development, as

indicated by their history, which

contains very interesting details.

6 thousand years ago

With regard to the ancient cartography,

archaeological evidence point to the

4000s BC and to Mesopotamia. One of

the known examples is the map of the

city of Babylon, which is located in the

present-day Iraq, drawn on a tablet. It is

a kind of “cadastral map”; i.e., it depicts

the settlement in the city. Another early

example is a map depicting the course

of the Euphrates. Indeed, necessity

was the mother of maps. Obviously, the

most important necessity was water,

and the rivers as the main sources of

water. Thus, the Tigris, the Euphrates,

and the Nile played the leading roles in

the early maps.

Narratives about history always begin

with Mesopotamia, the Middle East

and Anatolia, and continue with China.

It seems that maps, as well as many

other things, appeared simultaneously

in these regions, which could not have

connections. According to the sources,

Yu-Kong, a scholar, drew the map of

China in about 3000 BC. It was lacking

the present-day scale and details, but

it was surprisingly comprehensive for

that period.

Towards the Common Era, the maps

become wider and more detailed.

Regional maps were replaced by

continental maps. However, the most

interesting change was in the cadastral

maps of cities. Almost every house was

depicted in these maps. Why? Of course,

in order to be able to collect all taxes

levied by the governments regularly!

The corners became round

The humanity had invented taxes,

but of course, it was still far away of

understanding the earth. Then, the

earth was still flat like a tray. Its outer

boundary was drawn by the seas.

Nevertheless, some observations and

reasoning began to provide the signs

of a new civilization, like Ptolemy from

Alexandria. Alexandria was like the

“Silicon Valley” of that period. It was a

meeting point of scientists and artists

of not only Egypt, but also of Athens,

Babylon and of other big cities. It was

a spring of inventions, new ideas and

new works. And Ptolemy was one of the

earliest persons who argued that the

earth was spherical. In the 2 nd century

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 35

Cennetin haritası!

Dünyanın yuvarlak olduğuna dair

bilginin kesinleşmesi.. Ya da uzak

denizin sonrasında yeni bir kıtanın

olduğunun keşfedilmesi... Daha

pek çok detay... Bütün bunlar

için daha yüzyıllarca beklemek

gerekiyor elbette. O zamana kadar

da, haritacılık, giderek yaygınlaşan

Hıristiyanlığın fantezileriyle meşgul

olacak. Örneğin Avusturyalı rahip

Beatus’un 778 yılına ait haritası...

Beatus, cennetin haritasını çıkartmış!

Dahası, cenneti bir rehber gibi kat

kat anlatmış. Türk ve Müslüman

bilim insanları ise, haritacılığı

bilimsel anlamda geliştirmek için

inanılmaz örnekler sergilemiş.

Örneğin, 950 yılında coğrafyacı

Ebu İshak İstikrari geometrik bir

dünya haritası çizmiş. Türk asıllı

Biruni, çalışmaları, XI. yüzyılın ilk

yarısında bir ‘denizler haritası’

çizebilecek kadar ilerletmiş. Kaşgarlı

Mahmut’un 1072-1074 yılları

arasında yazdığı ‘Divanü Lügat-üt

Türk’ adlı eserinde yeralan daire

biçimindeki dünya haritası ise,

çağının en önemli katkılardan biri

olarak tarihe geçmiş.

Dünya bir elma...

Haritacılıktaki tüm kilometre

taşlarını saymak, bir derginin

boyutlarına sığmaz. Ama Piri Reis

ve Kristof Kolomb’un katkılarına

geçmeden önce ilginç bir not

düşmekte yarar var. Malum,

dünyanın şekli şemali henüz bilimsel

anlamda bir meçhul. Bu yüzden

kendisine bilim insanı diyenler bile

keyfine göre bir dünya seçiyor!

Orta Çağ’ın en ilginç dünyası ise J.

Hunter’e ait. Çünkü onun haritası

bir kalp biçiminde. Lafreri, her

nedense iki yarım elma şeklinde

resmetmiş. 1581’de ise Huntig’in

üç kıtayı bir çiçeğin üç taç yaprağı

olarak çizdiği görülüyor.Harita

biliminin öncüleri anlaşılan bilimle

fantaziyi yan yana yürütmüş!

Neyse ki, sıra artık bilimin son

hız koşmaya başladığı bir çağda.

Rönesans, yani Aydınlanma

çağında. Bu nitelemelerle, elbette

sadece Avrupa’dan söz etmiyoruz.

Özellikle de haritacılık konusunda.

Nitekim, Osmanlı İmparatorluğu,

sınırlarıyla birlikte haritacılığı da

36 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

öylesine geliştirmiş ki, neredeyse

günümüzü yakalamış. XVI. yüzyılın

hemen başında Piri Reis’in haritaları

Akdeniz Bölgesinde uzun zaman

yalnız Osmanlılar için değil, batılı

harita çizerleri ve denizciler için

de önemli bir kaynak olmuş.

Piri Reis’in, Kolomb’un ‘aslı

bulunamayan’ Amerika haritasından

çekilmiş paftası ise, eserin aslına

da ışık tutan bilimsel miras kabul

edilmiş.

Haritanın tarihinde, Romalılardan,

Hanibal’in ordusuna, Haçlı

seferlerinden Yakın Çağ’ın

savaşlarına kadar genellikle askeri

amaçlar öne çıkıyor. Ama ticaret

yolları da hiç kuşkusuz büyük

önem taşıyor. Amacı ne olursa

olsun haritaların ortak noktası

ise, hiçbir yazılı/basılı üründe

olmadığı kadar kişisel çaba ve

Kristof Kolomb (solda) ve Piri Reis’in Avrupa ve Akdeniz’i gösteren haritası

Christopher Columbus (left) and Piri Reis’ map depicting Europe and the

Mediterranean Sea

BC, he used the “conical projection”

system for the first time, and drew the

lines of latitude and longitude.

A map based on the Bible

Of course, many details, including the

general acceptance of the fact that the

earth is spherical, and the discovery of

the existence of a new continent after

the ocean, appeared hundreds of years

later.

Until then, cartography was to deal

with the fantasies of Christianity

that was increasingly spreading. For

instance, the map of the Austrian monk

Beatus drawn in 776 was based on the

accounts given by the Bible.

On the other hand, Turkish and Muslim

scientists produced unbelievable works

to develop cartography in a scientific

manner. For instance, in 950, the

geographer Abu Ishaq Istakhri drew a

geometric world map. In the first half

of the 11 th century, Biruni, a person of

Turkish origin, drew a “map of seas”.

The circular world map included in the

Diwan (Compendium of the languages

of the Turks) written by Mahmud al-

Kashgari between 1072 and 1074 is

considered one of the most important

contributions of that time.

Apple-shaped earth

It is impossible to list all milestones of

cartography in a magazine. However,

before mentioning the contributions of

Piri Reis and Christopher Columbus, we

can share an interesting point.

As it is known, the shape of the earth

was not scientifically definite then.

Therefore, even those who called

themselves scientists, created arbitrary

earth shapes! The most interesting

earth of the Middle Ages belonged to

J. Honter. For, his map was a heartshaped

one. For some reason, Lafreri

depicted it as two halves of an apple.

Huntig drew the three continents as

three petals of a flower in 1581. So, the

pioneers of cartography united science

and arts!

Fortunately, we arrived in the age

of rapid scientific development:

The Renaissance, or the Age of

Enlightenment. Of course, we do not

solely refer to the Europe. Especially,

araştırma gerektirmesi. İnsana,

tarihin başlangıcından bugüne

kadar yepyeni ufuklar

açan haritacılığın

tarihine, biz de

ilginç bir notla

nokta koyalım:

17. yüzyılda

İstanbul’da

sekiz dükkanda

15 kişi

haritacılık

yapıyordu.

O haritacılar,

birkaç dili

ve elbette

Latinceyi çok iyi

bilirlerdi. Okudukları

sayısız kitaptan

edindikleri bilgilerle haritalar

çizerlerdi. Uzak coğrafyaları

ya da yakınımızda ama çıplak

gözlerimizle ayırt edemeyeceğimiz

yerleri kağıda dökerlerdi. Kimbilir

ne hayallerle! Kimbilir nasıl ‘çekip

gitmek, görüp gelmek’ dilekleriyle!

‘Kitab-ı Bahriye’

Piri Reis

when the subject is cartography. In

fact, while extending its borders, the

Ottoman Empire improved

cartography as well.

In the early 16 th

century, the

maps of Piri

Reis became

an important

reference

for the

Mediterranean

Region not

only among

the Ottomans,

but also among

the Western

cartographers and

sailors. The map section

copied from Columbus’ map of

America, the original of which could not

be found, was considered a scientific

heritage providing information on the

original map.

In the history of cartography, military

concerns were dominant, from the

Piri Reis’in Dünya Haritası, adından da anlaşılacağı üzere, aslında

denizleri anlatmak için çizilmiş. Ceylan derisi üzerine, 90 x 60 cm

boyutlarındaki haritada, enlem ve boylam çizgileri yerine anahtar

noktalarda yönleri gösteren pusula gülleri ve bunlardan ışınsal olarak

yayılan yön çizgileri bulunuyor.

Kenarlardaki açıklayıcı nitelikte notların bir kısmı, tutsak edilmiş Portekiz

ve İspanyol denizcilerin ifadelerine dayalı. Ve Yeni Dünya’nın -yani

Amerika kıtasının- yerlileri, madenleri, ilginç özellikleri hakkında bilgiler

veriyor.

Bu notlardan birinde, “haritanın batıda Kristof Kolomb’un keşfettiği

yöreler, doğuda da ‘Çin, Hint ve Sint’ bölgelerini gösterdiğini” yazıyor.

Hem bu bilgi hem de sağ kenardaki notların bazılarında cümlelerin

yarım kalması, bu haritanın daha büyük bir dünya haritasının sol yarısı

olduğunu gösteriyor. Haritanın diğer yarısı ise tıpkı Kolomb’un haritası

gibi ne yazık ki, kayıp.

Piri Reis’in haritası, neredeyse gerçeğine yakın. Küba’nın -tıpkı Kolomb

gibi- ada değil de Amerika kıtasının parçası sanılması gibi yanlışlıklar ya

da eksiklikler var. Ancak dönemi göz önüne alındığında, nasıl büyük bir

araştırma ve emek ürünü olduğu da açık.

İşte bu nedenle, Piri Reis haritası, 20. yüzyılda bile çağını aşan bir harita

diye nitelendi. Kimileri ise bu ‘çağı aşmak’ meselesini uzaylılara kadar

getirip dayadı. Örneğin 1960’larda Charles Hapgood, haritadaki bir

detayı, Piri Reis’in yaşadığı dönemde bilinmeyen Antarktika kıtası diye

anlayıp takdim etti. Böylece durumu ‘gizemli bir bilgi’ye dönüştürdü.

O gizemin adını da, Erich Von Daniken koydu. ‘Tanrıların Arabaları’

kitabında, Piri Reis haritasındaki bazı şekil bozukluklarını açıklamak için,

‘uzaylıların YUKARIDAN çektiği bir fotoğraftan yararlanıldığını’ öne

sürdü.

Roman Empire to the Hannibal’s

army, from the Crusades to

the wars of the modern age. Of

course, trade routes were very

important too. Regardless of

the aim, all maps require more

personal effort and research,

compared to any other written/

printed work.

Let us finish the history of

cartography, which opened new

horizons to the humankind since

the beginning of history, with an

interesting note from our own history.

In the 17 th century, 15 people worked

as cartographers in 8 workshops.

These cartographers knew several

languages and of course Latin

very well. They drew maps using

information from countless books.

They drew distant regions and closer

regions that we could not distinguish

with bare eyes. Who knows, what they

dreamed! Who knows, how much they

thought about “leaving suddenly and

seeing those places”!

“Book of Navigation”

Piri Reis’in dünya haritasından

bir parça

A piece from Piri Reis’ world map

As its name implies, Piri Reis’ World Map was in fact drawn to describe

the seas. In the 90 x 60 cm map drawn on gazelle skin, instead of lines

of latitude and longitude, there are compass roses at critical points and

radial direction lines emerging from them.

Some of the explanatory inscriptions on the edges are based on the

testimonies of Portuguese and Spanish sailors taken captive.

And, information on the natives, mines and interesting features of the

New World (the Americas) is given.

According to one of these notes, the map depicts the regions discovered

by Christopher Columbus in the west and the regions of “China, India and

Sind” in the east.

Both this information and the unfinished sentences of the notes on the

right edge indicate that this map is the left half of a larger world map.

Unfortunately, the second half of the map is missing, like Columbus’ map.

Piri Reis’ map is very accurate. It includes inaccuracies or defects such

as the depiction of Cuba as a part of the Americas (just like Columbus

did).

However, it is very clear that it was a very great work for that time.

Therefore, Piri Reis’ map was defined as a map beyond its time, even in

the 20 th centuries. And some people connected this issue of “being beyond

its time” with the aliens.

For instance, Charles Hapgood presented a detail in the map as a

depiction of the Antarctica, which was not known by the contemporaries

of Piri Reis. Thus, he created a “mysterious information”.

The mystery was explained by Erich Von Daniken.

In his “Chariots of the Gods?”, he interpreted some deformities in Piri

Reis’ maps as “results of a photograph taken by the aliens FROM

ABOVE”.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 37

38 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

KÜLTÜR

culture

YAHUDİ KÜLTÜRÜ

AVRUpA GÜNÜ KUTLANdI

Yahudi Kültürü Avrupa Günü 7 Ekim Pazar günü yapılan bir dizi

etkinlikle kutlandı. Bu yılın teması olan ‘Yahudi mizahı’ Erdil Yaşaroğlu

ve İrvin Mandel gibi mizahçıların katıldığı bir panelde anlatıldı

Armiko de tomat

yani domates

yahnisi, kaşkarikaz

yani kabak

kabuğu yemeği, Roş Aşana

yani yılbaşı, Hanuka yani Işık

Bayramı, Yahudi mizahı, Yahudi

deyişleri… Yahudi kültürü

deyince aklımıza gelen pek

çok özellikten birkaçı… İşte

bu zengin kültürü anlamak ve

anmak için Avrupa’da 1999,

Türkiye’de ise 2006 yılından

bu yana her yıl ‘Yahudi Kültürü

Avrupa Günü’ etkinlikleri

düzenleniyor. Avrupa’nın 30

farklı ülkesinde düzenlenen

etkinlikler kapsamında

konserler, söyleşiler, dans

ve tiyatro gösterileri, sergi

ve konferanslar yer alıyor.

Her yıl farklı bir temayla

düzenlenen Yahudi Kültürü

Avrupa Günü bu yıl 7 Ekim

Pazar günü İstanbul’un Galata

ve Balat gibi Yahudilerin

yüzyıllar boyunca yoğun olarak

yaşadığı çeşitli bölgelerinde

yapılan etkinliklerle kutlandı.

Bu yılın teması ‘Yahudi

Mizahı’ olarak belirlendiği

için, Schneidertempel Sanat

Merkezi’nde Erdil Yaşaroğlu,

Kandemir Konduk, Metin Serezli

ve İrvin Mandel’in katıldığı bir

panel düzenlendi.

Etkinlikten önce düzenlenen

basın toplantısında konuşan

Türk Musevi Cemaati Basın

Sözcüsü Deniz Baler Saporta,

etkinliğin amacının Yahudi

kültürünü anlatabilmek ve

tanıtabilmek olduğunu söyledi.

Türk Yahudileri’nin kendine

özgü gelenek ve görenekleri,

mutfakları, kültürel ve tarihi

bir mirasları olduğunu

anlatan Saporta, “Yahudi

kültürü çoğu zaman merak

edilen ve tanınmak istenen

bir kültür. Fakat yaşadıkları

yerde Yahudiler çok sayıda

Neve Şalom Sinagogu’nda Bat Mitzvah töreni düzenlendi

A Bath Mitzvah was held at the Neve Shalom Synagogue

european day of JeWish culTure Was celebraTed

The European Day of Jewish Culture was celebrated with a series of events

held on October 7, Sunday. The ‘Jewish humor’, this year’s subject matter,

was described at a panel discussion attended by humorists including Erdil

Yaşaroğlu and Irvin Mandel

Armiko de tomat (tomato-and-rice

stew), kashkarikas (dish with

zucchini peels), Rosh Hashanah

(New Year), Hanukkah (Festival of

Lights), Jewish humor, and Jewish

sayings are only a few examples

of the many things brought to

our minds by the Jewish culture.

In order to understand and

commemorate this rich culture,

“European Day of Jewish Culture”

events are held every year since

1999 in Europe and since 2006

in Turkey. The events held in

30 different European countries

include concerts, forums, dance

and theatre performances,

exhibitions and conferences. The

European Day of Jewish Culture,

which has a different subject

matter every year, was celebrated

this year with events held in

İstanbul’s regions such as Galata

and Balat, where many Jews lived

for many centuries, on October 7,

Sunday. Since this year’s subject

matter was the ‘Jewish Humor’, a

panel discussion attended by Erdil

Yaşaroğlu, Kandemir Konduk,

Metin Serezli and Irvin Mandel was

held at the Schneidertempel Art

Gallery.

Turkish Jewish Community

Spokesperson Deniz Baler Saporta

said that the events’ aim was

to describe and promote the

Jewish culture. Saporta, who

emphasized that the Turkish Jews

had their own traditions, cuisine,

and a cultural and historical

heritage, said, “The Jewish culture

frequently arouses interest, and

people want to know it. However,

since there are not many Jews

where they live, this culture is not

sufficiently accessible. We believe

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 39

olmadıkları için insanların çok

fazla ulaşamadığı bir kültür.

Türkiye’de az sayıda kalmış

Yahudi toplumunun kendisini

geniş topluma tanıtması

açısından bu etkinliğin yararlı

olduğunu düşünüyoruz.” dedi.

Etkinlik kapsamında Neve

Şalom Sinagogu’nda temsili

Bar Mitzvah töreni düzenlendi.

İbranicede ‘Bar’ oğlan, ‘Mitzvah’

uyulması gereken kurallar

anlamına geliyor. Bugün, Yahudi

kültüründe 13 yaşındaki erkek

çocuğunun ergenliğe geçişinin ilk

adımı olarak kabul ediliyor.

Yahudi toplumunun bir üyesi

olmaya hak kazanan çocuk

bundan sonra dini sorumlulukları

dahil kendi yaşamından,

yaptıklarının sonuçlarından mesul

oluyor.

Törenin mum yakma bölümünde,

13 yaşı temsilen çocuğun sevdiği

kişiler tek tek toplam 13 mum

yaktı.

Anne ve babaya 11 ve 12.

mumlar düşerken, en sevilen

kişinin yaktığı 13. mum törene

katılanlar için ateşlendi.

Kız çocukları için Bat Mitzvah

töreni, erkek çocuklarının aksine

12 yaşında, beyaz elbiseler içinde

ve toplu olarak yapılıyor.

Ortodoks Museviliğinde kız

çocuklarının sinagogda Tora’yı

okumaları yasak olduğu için

sadece dini vaaz verebiliyorlar.

Etkinliğin bir diğer ayağı da

Avusturya Lisesi’nde düzenlenen

Ayhan Sicimoğlu & Latin All Stars

grubu konseriydi.

Dinleyiciler, Latin ve Küba esintili

şarkılar ile eğlendi.

Ayrıca İspanya’dan göç eden

Yahudilerin klasik Türk musikisi

ve tasavvuf müziğinden

etkilenerek sergilemeye

başladıkları İbrani Tasavvuf

İlahileri de İtalyan Sinagogu’nda

dinleyicileriyle buluştu.

Aşkenaz Sinagog’u ise kapılarını

Renan Koen’in Sedef Çetin

Atala ve Nermin Kaygusuz’la

oluşturduğu Renan Koen Trio

konseri için açtı. Etkinlikler

sırasında geleneksel Yahudi

mutfağından örnekler de

sunuldu.

40 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

that this event would be useful

with regard to the quite declined

Turkish Jewish community’s

making itself known to the wide

society”.

Within the scope of the events,

a Bar Mitzvah representation

was held at the Neve Shalom

Synagogue.

The Hebrew word ‘Bar’ means

son, and ‘Mitzvah’ means

commandments.

In the Jewish culture, this day

is considered the first step of a

13-year-old male child towards

becoming an adult person. The

child, who becomes entitled to be a

member of the Jewish community,

begins to be accountable for his life

and actions, including his religious

duties.

At the candle-lighting ceremony,

the persons that the child loves

individually lit 13 candles

symbolizing his age.

The 13 th candle, usually lit by the

most loved one, was lit on behalf of

the participants of the ceremony,

while the mother and the father lit

the 11 th and 12 th candles.

The Bat Miztvah ceremony for

the girls, on the contrary, is held

collectively by girls wearing white

dresses, when they become 12.

Since Orthodox Judaism does

not allow girls to read Torah in

synagogues, they can only preach.

Another event was the performance

of the Ayhan Sicimoğlu & Latin All

Stars group at the Austrian High

School.

The auditors enjoyed Latin

American and Cuban songs.

Additionally, Jewish Religious

Hymns produced by Jews

emigrated from Spain under the

influence of the traditional Turkish

music and the mystical music,

met its auditors at the Italian

Synagogue.

On the other hand, the Ashkenazi

Synagogue opened its doors for

the concert of the Renan Koen Trio,

formed by Renan Koen together

with Sedef Çetin Atala and Nermin

Kaygusuz.

During the events, examples from

the traditional Jewish cuisine were

presented as well.

Yahudi Kültürü Avrupa Günü

kapsamında çeşitli etkinlikler

düzenlendi

Various events were held

during the European Day of

Jewish Culture

“Mizah sosyal

rahatlama yoludur”

Yahudi geleneğinde mizahın Tevrat’a kadar uzanan bir geçmişi

vardır. Ancak Yahudi mizahı günümüzde, Amerika Birleşik

Devletleri’nde gelişmiş olan sözlü, kendiyle alay eden ve

çoğunlukla fıkra türündeki sanattır. Yahudi mizahı pek çok

değişik gelenekten beslenir. Bunların ilki Tevrat’ın entelektüel

yönü ve dini kanunlarla ilgili olan tartışma yöntemleridir.

Yahudi mizahı araştırmacısı Haham Moshe Waldoks, şöyle

demiştir: Kendilerini diğerlerinden yüksek ve güçlü gören

kişilerin kibrini azaltmak için kullanılan ‘shtoch’ denen

dürtmeler, alaylar vardı. Ancak Yahudi mizahı toplumun içinde

kendi kendini eleştirmek için kullanılan ve bu konuda çok

güçlü olan bir araçtı. Mizahçı, peygamber gibi, insanları zayıf

noktalarından yakalardı. Doğu Avrupa’nın mizahı özellikle fakiri

yüksek sınıftan olan kişilerin veya resmi yetkililerin istismarından

korumak için kullanıldığından, Hahamlar, hükümet yetkilileri ve

zenginler hep mizah konusu olarak kullanıldılar.

“Humor

serves as

a social

catharsis”

Humor has a long

tradition in Judaism

dating back to the

Torah. However, today,

Jewish humor refers

to the verbal, selfdeprecating

and often

anecdotal humor, which

has developed in the

United States. Jewish

humor is rooted in

several traditions. The

first is the intellectual

and legal methods

of the Talmud. Rabbi Moshe Waldoks, a scholar of Jewish humor,

said: You have a lot of shtoch, or jab humor, which is usually meant

to deflate pomposity or ego, and to deflate people who consider

themselves high and mighty. But Jewish humor was also a device for

self-criticism within the community, and I think that’s where it really

was the most powerful. The humorist, like the prophet, would basically

take people to task for their failings. The humor of Eastern Europe

especially was centered on defending the poor against the exploitation

of the upper classes or other authority figures, so rabbis were made

fun of, authority figures were made fun of and rich people were made

fun of.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 41

GÜNCEL

actuel

BOğAZ’IN EFENDİSİ

pALAmUT

Bizans İmparatorluğu döneminde, resmi bronz sikkelerin

üzerine basıldı... Bir dönem o kadar çoktu ki, Boğaz kıyısında

insanlar ‘ellerini uzatıp’ yakaladı... Fırınlandı, dolması yapıldı,

tütsülendi, tuzlandı... Boğaz kültürünün efendisi Palamutun

şimdi tam zamanı

2 Elif Türkölmez

lord of The bosphorus boniTo

In the Byzantine Period, it was depicted on the bronze

coins. Once, it was so plentiful, that people could

gather it by hand along the shores of the Bosphorus.

It was baked, used as an ingredient of stuffed dishes,

smoked and salted. Now, it is the best time for bonito, the

lord of the Bosphorus culture

Ara Güler, İstanbul

Boğazı’nda balığın

bol olduğu günlerde

çektiği palamut

fotoğraflarının birinin altına ‘fakirin

balığı’ diye not düşer. Gerçekten

de balık, özellikle de palamut

o kadar boldur ki 50’li yıllarda,

halk üç öğün balıkla beslenir.

Yalnız yoksulların değil, yalnız

50’li yılların da değil, palamut her

dönemin, hatta Bizans’tan bu yana

Boğaz’ın efendisi, İstanbullu’nun

başlıca yemeğidir. Şimdilerde

Boğaz eskisi kadar zengin değil;

palamut, lüfer, hamsi sürüleri

öyle gürül gürül akmıyor akıntının

içinden ama yine de halkın ağzını

tatlandırmaya devam ediyor.

Hem de tam bu mevsim. Tam

şu günlerde, Boğaz’ın efendisi

palamutun zamanı. Öyleyse biz de,

yüzyıllardır bu sularda yaşayan,

gümüş sırtlı bu soylu balığı

analım…

Palamut ismi ‘pelamydes’ten

geliyor. Bizans İmparatorluğu

Dönemi’nin yükselişinde bile

payı var. Çünkü o varken

kıtlık yok. Deniz palamut

kaynıyor, halkın karnı, savaşta,

kuşatmada bile tok. Tuzlanarak

ve tütsülenerek saklanıyor.

Dolayısıyla az olduğu mevsimde

bile masada palamut var. Bizans

Dönemi’nde, özellikle MS

1.-3. yüzyıllarda basılmış bazı

bronz sikkelere bakacak olursak

arka yüzlerinde palamut resmi

olduğunu görürüz.

Bazı sikkelerde ise

palamudun yanı

sıra ton balığı ve

yunus resmi olduğu

da görülür. Bizans

kültüründe çok önemli,

neredeyse ‘kutsal’ bir balık

palamut.

Palamut göçmendir ve Akdeniz

ile Karadeniz arasında göç

eder. Başta küçük balıklar ve

karideslerle beslenir. Üreme

dönemi Mayıs’tan Haziran’a

kadardır. 33 ile 57 cm arasındaki

boylarda olgunluğa ulaşırlar.

Bu, iki yaşından sonradır.

Marmara’dan Karadeniz’e

üreme göçü Mayıs ayında,

su sıcaklığının 11 derece

olduğu dönemde başlar. 20.

yüzyıl başlarında İstanbul

Balıkhanesi’nin müdürlüğünü

yapan Karekin Deveciyan

lüfer balığındaki ‘yaprak,

sarıkanat, çinekop, lüfer, kofana’

Ara Güler wrote under a bonito

photograph, which was taken

when fishes were abundant in the

İstanbul Strait, the following note:

‘Fish of the poor’.

In fact, fishes, especially bonito

were so plentiful, that people

ate fish three meals a day in the

1950s.

The Atlantic bonito has been the

lord of not only the poor, but also

of the Bosphorus, and not only in

the 1950s, but in all periods since

the Byzantine times, and it is the

main dish of the İstanbulians.

Nowadays, the Bosphorus is not

as rich as it was used to be; the

schools of bonito, bluefish and

anchovy following the underwater

currents are not abundant, but

people still like them.

And especially during this season.

Exactly this moment is the time of

bonito, the lord of the Bosphorus.

Then, let us commemorate this

silver-skinned noble fish, which

has been living in these waters for

centuries.

The name of the bonito derives

from ‘pelamydes’.

It even contributed to the rise of

the Byzantine Empire.

For, its existence meant the lack

of famine.

The sea was full of bonito, and

people had enough to eat even

during wars and under sieges.

It was smoked and salted for

preservation. Thus, even when

bonito was out of season,

the meals contained it. The

rear sides of Byzantine coins,

especially those minted in the

1 st -3 rd centuries AD, bear bonito

depictions.

Furthermore, some coins contain

tuna fish and dolphin depictions

as well. Bonito played an

important role in the Byzantine

culture, and it was almost a ‘holy’

fish.

Bonito is a migratory fish,

traveling between the

Mediterranean Sea and the Black

Sea.

It eats small fishes and shrimps.

It spawns during May and June.

Adult bonito, which are older than

two years old, are 33 to 57 cm

long. The travel of bonito from

the Sea of Marmara to the Black

Sea for spawning begins in May,

when the water temperature is 11

degrees Celsius.

According to Karekin Deveciyan,

who was the director of the

Istanbul Wholesale Fish Market

in the early-20 th century, as in

the case of bluefish, which are

categorized according to their

ages and sizes (yaprak, sarıkanat,

çinekop, lüfer, and kofana), bonito

can also be categorized as follows:

Altıparmak, vonoz, çingene,

palamut, torik, pişota, and sivri.

Fish markets sell bonito always in

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 43

sıralamasının palamutta da

geçerli olduğunu söylüyor ve

sıralıyor: Altıparmak, vonoz,

çingene, palamut, torik, pişota,

sivri... Yıllardır değişmeyen

bir alışkanlıkla palamutlar

balıkhanelerde daima çift olarak

satılır. Palamudun eti bembeyaz

olur, piştikçe beyazlaşır. En

iyi eşlikçisi kırmızı soğan ve

turptur.

Palamudun tavası, ızgarası,

pilakisi, fırını, papaz

yahnisi, pilavı, çorbası ve

daha pek çok yemeği yapılır.

Palamut sevenler, palamudun

‘ağabeyi’ diyebileceğimiz torik’e

de bayılırlar. Torik, denizlerin

endamlı, yağlı, lezzetli bir

armağanıdır. Meze olarak

tüketilen lakerda torikten yapılır

ama palamut kullanıldığı da olur.

Romalı yazar Plinius Haliç’i ‘Altın

Boynuz’ (Aurei Cornus) olarak

tanımlar. Şöyle yazar Plinius:

Marmara Denizi’ni, Karadeniz’e

bağlayan Trakya Boğazı’nda

(İstanbul Boğazı), Avrupa ve

Asya’yı ayıran boğazın en dar

yerinde, Asya yakasındaki

Kalkhedon yakınında, dipten

yüzeye doğru suyun arasından

parıldayan şahane beyazlıkta bir

kaya vardır. Palamutlar bu kayayı

birden bire karşılarında görünce,

her zaman ürkerler. Sürü

halinde dosdoğru karşı taraftaki

Byzantion burnuna yönelirler.

Buranın Altın Boynuz olarak

anılmasının nedeni de budur.

Sonunda tümü Byzantion’da

Vağinag Pürad’ın palamut

pilakisi tarifi

Aşçı ve yemek yazarı Vağinag Pürad, 1926 tarihli ‘Mükemmel

Yemek Kitabı’ adlı kitabında ağız sulandıran bir palamut pilakisi tarifi

veriyor: Karnı yarılmadan halka halka doğranmış palamut balıklarını,

rendeden geçirilmiş soğan, tuz ve biberle piyazlayıp on iki saat terk

etmeli, sonra üzerindeki soğanları silkip atmalı. İnce olarak halka

halka doğranmış soğanı tuzla ovduktan sonra maydanoz, sarımsak,

taze domatesle karıştırıp hazırlamalı. Balıkları tepsiye dizmeli,

üzerini piyazla örtmeli, bu suretle iki üç kat balık koymalı. Bir kepçe

zeytinyağı, bir kepçe de su koyup ağzı açık olduğu halde hafif ateşte

pişirmeli. İndirileceğine yakın limon sıkmalı ve tarçın eklenmelidir.

44 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

yakalanır. Plinius,

Haliç’e (Keras), ‘Altın

Boynuz’ denmesinin, bu

körfezde kaynayan balıklardan

dolayı olduğunu söyler. Keza,

Strabon da akıntının palamutları

sürü halinde Haliç’e girmeye

zorladığını ve dar bir bölgede

elle bile yakalandığını yazar.

Haliç, palamut kaynayan bir

körfezdir. Antikçağ’ın, içi

meyve dolu bereket boynuzu

(cornucopiae), Bizans’ta içi

palamut dolu bereket boynuzu

oluvermiş. Bizanslılar için

palamut altın kadar değerlidir.

Siz de tam mevsimiyken, şıkır

şıkır balık pazarlarından birine

uğrayıp bir çift palamut almayı

unutmayın.

pairs and this is

an unchanging habit.

The meat of bonito is white, and

it gets even whiter while cooked.

Its best accompaniments are red

onion and radish.

Bonito can be fried, grilled,

stewed, baked, and it can be used

as an ingredient of many dishes

including pilaf and soups.

Those who love bonito are fans of

larger bonito (torik), which can be

called the ‘big brothers’ of bonito.

Larger bonito is a wellproportioned,

fatty and delicious

present of the seas.

Lakerda, the pickled bonito dish

consumed as an appetizer, is made

of larger bonito, but sometimes,

ordinary bonito can also used.

Vağinag Pürad’s bonito

‘pilaki’ recipe

Pliny, the Roman writer, describes

the story of the name ‘Golden

Horn’ (Aurei Cornus) as follows:

“In the Thracian Strait (İstanbul

Strait) connecting the Sea of

Marmara with the Black Sea, in

the narrowest section of the

strait separating Europe and

Asia, near the Kalkhedon

located on the Asian side,

there is an excellently

white glaring underwater

rock.

Bonito are always scared when

they suddenly encounter this

rock. The bonito schools directly

turn towards the promontory

of Byzantion on the other side.

Therefore, this place is called

the Golden Horn. Eventually, all

bonito get caught in Byzantion.”

According to Pliny, this inlet

(Keras) was called the Golden

Horn, because of the abundant

bonito.

Similarly, Strabo wrote that

the flowing water forced bonito

schools to enter the Golden Horn,

and they could be gathered even

by hand.

The Golden Horn is a gulf full of

bonito.

The horn of plenty (cornucopia)

overflowing with fruits became a

horn of plenty full of bonito.

For the Byzantine people, bonito

was as valuable as gold.

Do not forget to buy a pair of

bonito from one of the lively fish

markets, as we are in the bonito

season.

Cook and cookbook writer Vağinag Pürad’s book, ‘The Excellent

Cookbook’, dated 1926, includes a mouthwatering bonito ‘pilaki’ recipe:

Mix bonito cut in slices without the removal of its interior with a salad

(piyaz) made of grated onion, salt and pepper, let it wait for twelve hours,

then remove the onion. Rub onion cut in thin slices with salt. Add parsley,

garlic and fresh tomatoes, and mix them. Place the bonito slices on a sheet

pan, cover it with salad, and obtain two or three such layers. Add a ladle

olive oil and a ladle water, and stew it with an open mouth. You should

add lemon juice and cinnamon shortly before the end of the cooking

process.

46 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

NOT DEFTERİ

notebook

ODANIZI NEREDEN AYIRALIM?

YERİN ALTINDA MI

BETON BORUdA mI

Which secTion Would you prefer?

underground or concreTe pipe

During the global economic turmoil, tourism is the

lifebuoy of countries. For, moderate investments

produce high returns. Naturally, there is a fierce

competition. As indicated by the European Tourism

Awards, about which we provide detailed information in

this issue of our magazine, Turkey has made progress

in terms of “quality” as well. Many hotels and tourist

facilities in Turkey received awards, which are not

followed only in Europe, but also throughout the world.

Thus, for our interesting notes, we selected an area

that could reveal the dimensions of competition: The

most interesting hotels in the world (and of course,

in Turkey). Stops, which are among the “must visit”

places of travel enthusiasts

Küresel ekonomik sıkıntıda, turizm ülkelerin can simidi. Ne de olsa yatırımı

mütevazı ama getirisi çok önemli. Doğal olarak rekabet de büyük. Bu sayıda

ayrıntılarını verdiğimiz Avrupa Turizm Ödülleri de gösteriyor ki, Türkiye

artık ‘kalitede’ de mesafe aldı. Türkiye’nin çok sayıda oteli ve

turistik tesisi, sadece Avrupa’da değil dünyada da sektörün

dikkatle izlediği ödüllere layık görüldü. Biz de ilginç

notlarımızı, rekabetin boyutlarını ortaya koyacak bir

alandan seçtik: Dünyanın -ve elbette Türkiye’nin- en

ilginç otelleri. Seyahat sevdalılarının “bir gün

mutlaka uğramalıyım” dediği duraklar

2 Aylin Şen

Hani, “bunu bile gördük”

denir ya! İlk notumuz

böyle dedirtecek kadar

ilginç. Hatta tuhaf!

İsveç’in bir kasabasındaki otel,

yerin altında. Bodrum niyetine 5-10

kattan söz etmiyoruz. Otelin girişi,

yeryüzünden 153 metre aşağıda.

Gözünüzde daha iyi canlanması

için örnek verelim: Bu mesafe

yaklaşık 38 katlı bir gökdelene eşit.

Yani o kadar aşağı iniyorsunuz.

Çünkü otel, eski bir gümüş

madeni ocağına inşa edilmiş.

Üstelik, odalarından restoranına,

madenin doğal atmosferi/duvarları

korunarak.

Avrupa kıtasından devam

edelim: İlginç oteller dizisinde

Almanya da ‘Otel Alcatraz’ ile

yerini alıyor. İsminden anlamış

olmalısınız. Otel bir cezaevi gibi.

Daha doğrusu, eski bir cezaevinin -yine atmosferi ve yapısı aynen

korunarak- otele dönüştürülmüş hali. Otel, fiziki benzerlikle yetinmemiş.

Konuklar, eski mahkum hücrelerinde kalıyor. Sabahları kapıdaki

delikten uzatılan bir dilim reçelli ekmekle bir fincan kahveye razı oluyor.

‘Hücre arkadaşlarıyla’ da belirli saatlerde, demir parmaklıklarla çevrili

bölümlerde görüşebiliyor.

Asya’ya, Uzak Asya’ya gidelim. Dünyanın önemli gezi

programlarında bile yer bulan bir otel var. Turizm fakiri Kamboçya’daki

otelin adı ‘One Hotel’. Dünya mirası sayılan antik Angkor Tapınakları

kalıntılarının yakınında. Ama ismi bölgedeki ‘tek otel’ olmasından

gelmiyor. Otelin tek, evet tek bir odası var. Resepsiyonist, aşçı, garson,

temizlikçi; yani bir otelde olması gereken tüm personel bir tek oda için

görev yapıyor. Kendinizi ‘çok özel’ hissetmenin daha iyi bir yolu olabilir

mi!

Kamboçya’dan Japonya’ya geçelim. Hoshi Ryokan Oteli,

Kamboçya’daki örneğin aksine 100 odalı. Ama bu nedenle değil,

bambaşka ve benzersiz bir unvanla listemizde. Otel, 717 yılında açılmış.

Hayır, rakam eksik değil! 717 yılında, şifalı bir kaplıcanın yanında

açılmış. Yani yaklaşık 1300 yıldır hizmet veriyor. Geleneksel mimari ve

dekorasyonunu da büyük ölçüde koruyor.

Zaten, bu özelliği olmasa, 100 odasıyla listeye giremezdi. Bu sayı,

artık ‘orta boy oteller’ için geçerli. Büyük oteller, yüzlerce odaya sahip.

Malezya’daki First World Hotel ise, tam 6 bin 118 odasıyla bu listenin

açık ara zirvesinde. Buna rağmen boş oda bulmak kolay değil. Zira yılda,

bazı ülkelerin toplam turist sayısının bile üstünde bir rakamla, yaklaşık 3

milyon konuk ağırlıyor.

Dünya turunda, bir de ‘tevazu örneği’ bir otelden söz edeceğiz.

Adı, Park Otel. Avusturya’nın küçük kentlerinden birinde.. Ve adını,

sahiden bir parkta konuşlandığı için almış. Peki, özelliği ne, diyeceksiniz!

‘Konuşlanmak’ sözcüğü ipucuydu. Çünkü bu otel, parka yan yana

dizilmiş, ‘künk’ denilen devasa beton borulardan ibaret. Her boru, bir

oda. Çimenlerle ağaçlar da bedava!

Son notumuz bizden. Dünyanın en ünlü delux otel zincirlerinden

Shangri-La’nın, İstanbul Boğazı’nda Dolmabahçe Sarayı’nın yanında

yaptığı otel yılbaşında açılacak. Otelin en önemli özelliği, ilk maddeyi

hatırlatır biçimde,’tersine inşa edilmiş’ olması. Boğaz’ın siluetini

bozmamak için, 13 katlı otelin 6 katı deniz seviyesinin altında.

Japonya’daki 1300 yıllık Hoshi Ryokan Oteli

The 1300-year old Hoshi Ryokan Hotel in Japan

Our first example reminds

the phrase “We even saw this”.

Furthermore, it is strange! The hotel

located in a town of Sweden is under

the ground. We do not talk about 5 or

10 underground floors. The entrance

of the hotel is 153 meters below the

ground. Let us give a demonstrative

example: This distance is almost

equal to the height of a 38-storey

skyscraper. You go that much down.

For, the hotel was built in an old

silver mine. Moreover, the natural

atmosphere/walls of the mine have

been preserved in its rooms and

restaurant.

Let us stay in the Continental

Europe. In our series of interesting

hotels, the next one is the “Alcatraz

Hotel” in Germany. As its name

implies, the hotel is like a prison. In

fact, it is an old prison converted into

a hotel. Again, the atmosphere and the structure of the prison have been

preserved. The guests stay in the cells. Their breakfast is a slice of bread

with jam and a cup of coffee served through the hatches of the cell doors.

They met their “cell friends” at certain hours, in spaces behind bars.

Now, we will go to Asia, to the Far East. There is a hotel, which is

included even in notable international travel programs. The name of the hotel

in Cambodia, a country poor of tourism, is the “One Hotel”. It is near the

ruins of the ancient temples of Angkor, which are a world heritage. However,

does not owe its name to its being the only hotel in the region. This hotel has

only one room. The receptionist, the cook, the waiter, the cleaner, in short,

the whole hotel staff serves a single room. Can there be a better way of

feeling yourself “very special”!

Let us go to Japan from Cambodia. Contrary to the hotel in Cambodia,

the Hoshi Ryokan has 100 rooms.

However, the reason why it is in our list is a quite different and unique

feature. The hotel was founded in 717.

No, there is no lacking digit! It was opened in 717, next to a healing hot

spring. Thus, it serves for about 1300 years. It preserves its traditional

architecture and decoration largely.

In fact, it could not enter this list only due to its 100 rooms. This has

become a number valid for “medium-sized” hotels. Big hotels have hundreds

of rooms.

And, the First World Hotel in Malaysia is by far at the top of this list, with its

6,118 rooms. This hotel hosts almost 3 million guests every year, a figure

higher than some countries’ total numbers of incoming tourists.

Our world tour includes a hotel, which is an “example of modesty”. Its

name is Park Hotel. It is in one of the small towns of Austria. It owes its

name to its being situated in a park.

You will ask what its feature is. The word “situated” was a hint. For, this

hotel consists of only huge concrete pipe sections sitting in a park. Each pipe

section is a room. The grass and trees are gratis!

Our last example is a domestic one. The hotel built by Shangre-La,

world’s one of the most renowned chains of deluxe hotels, along the İstanbul

Strait, next to the Dolmabahçe Palace, will open in the first quarter of 2013.

The most important feature of this hotel reminds our first example: To

protect the silhouette of the Bosphorus, it is “reversely” built; i.e., 6 floors of

the 13-storey building are under the sea level.

TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012 47

48 TÜRSAB DERGİ | KASIM 2012

GÜNCEL

actuel

TRAVEL TURKEY İçİN

GERİ SAYIM BAŞLADI

Türkiye turizminin en önemli organizasyonlarından Travel

Turkey İzmir Turizm Fuar ve Konferansı bu yıl 6-9 Aralık

tarihlerinde gerçekleşecek

The counTdoWn To Travel Turkey has begun

The Travel Turkey İzmir Trade Fair and Conference, one of the

most important organizations of the Turkish tourism industry,

will be held on December 6-9

Türkiye’nin en büyük

turizm fuarına sayılı

günler kaldı. Turizm

alanındaki en önemli

buluşmalardan biri olan ‘Travel

Turkey İzmir’ Turizm Fuar ve

Konferansı Türkiye Seyahat

Acentaları Birliği-TÜRSAB,

Uluslararası fuar organizatörü

Hannover-Messe International

İstanbul ve İZFAŞ ortaklığıyla altıncı

kez 06-09 Aralık 2012 tarihleri

arasında İzmir Uluslararası Fuar

Alanı’nda gerçekleşecek.

Kültür ve Turizm Bakanlığı

himayesinde düzenlenen Travel

Turkey İzmir Turizm Fuar ve

Konferansı, geçtiğimiz yıl 638

katılımcı ve 34 ülkeden 20 bin 568

ziyaretçiyi bir araya getirmiş ve

yakalamış olduğu başarı grafiği ile

dikkatleri üzerine toplamıştı.

Fuar bu yıl, 5 salonda 750’nin

üzerinde firma ve önemli sayıda

yurtdışı temsilcisinin katılımıyla

büyümeye, katılımcılarına

fırsatlar sunmaya ve dünya turizm

sektöründe bilinirliğini artırmaya

devam edecek.

Travel Turkey İzmir Fuarı

kapsamında bu yıl da, dünyanın

çeşitli ülkelerinden fuarı ziyarete

gelecek uluslararası turizm

profesyonelleri, katılımcı firmalarla

işbirliği yapmak üzere fuara davet

ediliyor. Gerçekleştirilen bu özel

program çerçevesinde, yurtdışından

gelecek olan özel delegasyonla fuar

alanında stand sahibi turizmcilerin

bir araya gelerek profesyonel bir

ortamda iş bağlantıları yapmaları

ve ülkenin turizm gelirlerini

artıran sözleşmelere imza atmaları

hedefleniyor.

Yeni ve gelecek vaat eden acentelik

anlaşmalarına zemin hazırlamak,

yeni ürün ve hizmetlerin lansmanını

yapmak, yeni iş ortakları ve

bayiler kazanmak, Avrasya ve

Ortadoğu’daki önemli karar

vericilere doğrudan ulaşabilmek,

yurtdışından davet edilen satın

almacılarla doğrudan görüşmeler

yapabilmek, yeni seyahat

eğilimlerini ve tatil destinasyonlarını

tanıtmak, marka bilinirliği

yaratmak ve güçlendirmek,

ulusal ve uluslararası turizm

uzmanları arasında bilgi alışverişi

gerçekleştirmek, müşteri sadakatini

geliştirmek, sektör araştırması

yapmak ve ürün ve hizmetlerle

medyada yer almak için bu fuara

katılmak önemli.

Dünyanın farklı destinasyonlarını

başta İzmir halkı olmak üzere

çevre illerden turizm meraklılarıyla

da buluşturacak olan fuarın,

tüketiciye de yönelik olacak son

iki gününde katılımcı firmalar

tarafından düzenlenen etkinlikler,

yemek sunumları, çekilişler ve özel

dans gösterileri bu yıl da devam

edecek.

Few days are left before Turkey’s

biggest tourism fair.

The sixth ‘Travel Turkey İzmir’

Trade Fair and Conference

for Tourism, one of the most

important meetings of the tourism

industry,

co-organized by TÜRSAB,

Hannover-Messe International

İstanbul and İZFAŞ (organizer of

the İzmir International Fair), will

be held between December 6 and

9, 2012, at the İzmir International

Fair Area.

Last year, the Travel Turkey

İzmir Trade Fair and Conference

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab ... View more Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab

Delete template?

Save as template ?

Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab Özgür ruhlu bir entelektüel: Mustafa Kemal Atatürk A free ... - Türsab