Jabberwocky Translations

Imitated in Other Languages

Jabberwocky
Lewis Carrol
1871
In the original English and translated
into various languages

Contents
Jabberwocky English
Le Jaseroque French
Der Jammerwoch German
Il Ciarlestrone Italian
Gabrobocchia Latin
Chacaloco Spanish
Jaguardarte Portuguese
De Krakelwok Dutch
Die Flabberjak Afrikaans
Jabberwocky Danish
Tjatterskott Swedish
Бармаглот Russian
Jabawo-ku Japanese (transcription)
Rubberjocky American Parody
Can you add to this list?
Editor

Jabberwocky
Lewis Carroll 1871
'Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe:
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
He took his vorpal sword in hand:
Long time the manxome foe he sought--
So rested he by the Tumtum tree,
And stood awhile in thought.
And, as in uffish thought he stood,
The Jabberwock, with eyes of flame,
Came whiffling through the tulgey wood,
And burbled as it came!

English
One, two! One, two! And through and through
The vorpal blade went snicker-snack!
He left it dead, and with its head
He went galumphing back.
"And hast thou slain the Jabberwock?
Come to my arms, my beamish boy!
O frabjous day! Callooh! Callay!"
He chortled in his joy.
'Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe:
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.

Le Jaseroque
Frank L. Warrin 1931
Il brilgue: les tôves lubricilleux
Se gyrent en vrillant dans le guave.
Enmîmés sont les gougebosqueux
Et le mômerade horsgrave.
«Garde-toi du Jaseroque, mon fils!
La gueule qui mord; la griffe qui prend!
Garde-toi de l'oiseau Jube, évite
Le frumieux Band-à-prend!»
Son glaive vorpal en main il va-
T-à la recherche du fauve manscant;
Puis arrivé à l'arbre Té-Té,
Il y reste, réfléchissant.
Pendant qu'il pense, tout uffusé,
Le Jaseroque, à l'oeil flambant,
Vient siblant par le bois tullegeais,
Et burbule en venant.

French
Un deux, un deux, par le milieu,
Le glaive vorpal fait pat-à-pan!
La bête défaite, avec sa tête,
Il rentre gallomphant.
«As-tu tué le Jaseroque?
Viens à mon coeur, fils rayonnais!
Ô Jour frabbejeais! Calleau! Callai!»
Il cortule dans sa joie.
Il brilgue: les tôves lubricilleux
Se gyrent en vrillant dans le guave.
Enmîmés sont les gougebosqueux
Et le mômerade horsgrave.

Der Jammerwoch
Robert Scott 1872
Es brillig war. Die schlichte Toven
Wirrten und wimmelten in Waben;
Und aller-mümsige Burggoven
Die mohmen Räth' ausgraben.
»Bewahre doch vor Jammerwoch!
Die Zähne knirschen, Krallen kratzen!
Bewahr' vor Jubjub-Vogel, vor
Frumiösen Banderschntzchen!«
Er griff sein vorpals Schwertchen zu,
Er suchte lang das manchsan' Ding;
Dann, stehend unterm Tumtum Baum,
Er an-zu-denken-fing.
Als stand er tief in Andacht auf,
Des Jammerwochen's Augen-feuer
Durch tulgen Wald mit Wiffek kam
Ein burbelnd Ungeheuer!

German
Eins, Zwei! Eins, Zwei! Und durch und durch
Sein vorpals Schwert zerschnifer-schnück,
Da blieb es todt! Er, Kopf in Hand,
Geläumfig zog zurück.
»Und schlugst Du ja den Jammerwoch?
Umarme mich, mien Böhm'sches Kind!
O Freuden-Tag! O Halloo-Schlag!«
Er schortelt froh-gesinnt.
Es brillig war. Die schlichte Toven
Wirrten und wimmelten in Waben;
Und aller-mümsige Burggoven
Die mohmen Räth' ausgraben.

Il Ciarlestrone
Adriana Crespi 1974
Era brillosto, e gli alacridi tossi
succhiellavano scabbi nel pantúle:
Méstili eran tutti i paparossi,
e strombavan musando i tartarocchi.
«Attento al Ciarlestrone, figlio mio!
Fauci che azzannano, fauci che ti artigliano,
attento all'uccel Giuggio e attento ancora
Al fumibondo chiappabana!»
Afferò quello la sua vorpi da lama
a lungo il manson nemico cercò...
Cosí sostò presso l'albero Touton
e riflettendo alquanto dimorò.
E mentre il bellico pensier si trattenea,
il Ciarlestrone con occhiali brage
venne sifflando nella fulgida selva,
sbollentando nella sua avanzata.

Un, due! Un, due! E dentro e dentro
scattò saettante la vorpida lama!
Ei lo lasciò cadavere, e col capo
Se ne venne al ritorno galumpando.
«E hai tu ucciso il Ciarlestrone?
Fra le mie braccia, o raggioso fanciullo!
O giorno fragoroso, Callò, Callài!»
stripetò quello dala gioia.
Era brillosto, e gli alacridi tossi
succhiellavano scabbi nel pantúle:
Méstili eran tutti i paparossi,
e strombavan musando i tartarocchi.

Gabrobocchia
Unknown Author Undated
Est brilgum: toui slimici
In uabo tererotitant
Brogoui sunt macresculi
Momi rasti strugitant.
"Fuge Gabrobocchia, fili mi
Qui fero lacerat morsu:
Diffide Iubiubae aui
Es procul ab Unguimanu."
Uorpalem ensem extulit;
Hostem quaesiuit manximum
Tumtumi stirpi astitit
Et extudit consilium.
Subtectim consultante eo
En, Gabrobocchia flammifer
Ex luco sprinxit tulgido
Perbullans usque ugriter.

Tum semel, bis et iterum
Uorpale ferrum pupugit.
Necati caput exanimum
Citumphans retro rettulit.
"Num Gabrobocchia periit?
Gaudiferum amplectar te!
Dies frabiosus! graustussit!"
Suffremuit praehilare.
Est brilgum: toui slimici
In uabo tererotitant
Brogoui sunt macresculi
Momi rasti strugitant.

Chacaloco
Erwin Brea Undated
'Era brilligio, y los rebalosioso mocasos
Giraban y Girareon en las ondabolsciabo:
Todo debilirana estaban las ramianandos
Y los momiasera ratianeras fuerandabando.
"Tenga cuidadao del Chacaloco, mi hijo!
La quijadas que muerden, las garras que cojen!
Tenga cuidado del Jubojubo - ese monstro pajaro
y evite el furiaboso murcielageren!"
El cogio su voraciabada espada en la mano:
Mucho tiempo el manfiamado adversario busco--
Asi descanzo por el arbol Tumtumano
Y se paro un tiempo en pensamiento.

Y, como en pensamiento estaba parado,
El Chacaloco, con ojos de llama,
vino pistandabondo por la selva disturbiamoso.
Y orrutabilaba como venia!
Uno dos! Uno dos! Y a traves, a traves
la voraciabada espada fue 'snecke-snak!'
El lo dejo muerto, y con la cabeza
El se fue gallardio para atras.
"Y has matado usted el Chacaloco?
Venga a mis brazos, mi bellariazon hijo!
O fantilimandeza dia! Callaya! Calluso!"
El sotociamanado en su alegria.
'Era brilligio, y los rebalosioso mocasos
Giraban y Girareon en las ondabolsciabo:
Todo debilirana estaban las ramianandos
Y los momiasera ratianeras fuerandabando.

Jaguardarte
Augusto de Campos 1971
Era briluz. As lesmolisas touvas
Roldavam e relviam nos gramilvos.
Estavam mimsicais as pintalouvas,
E os momirratos davam grilvos.
"Foge do Jaguadarte, o que não morre!
Garra que agarra, bocarra que urra!
Foge da ave Felfel, meu filho, e corre
Do frumioso Babassurra!''
Êle arrancou sua espada vorpal
E foi atrás do inimigo do Homundo.
Na árvora Tamtam êle afinal
Parou, um dia, sonilundo.
E enquanto estava em sussustada sesta,
Chegou o Jaguadarte, ôlho de fogo,
Sorrelfiflando através da floresta,
E borbulia um riso louco!

Um, dois! Um, dois! Sua espada mavorta
Vai-vem, vem-vai, para trás, para diante!
Cabeça fere, corta, e, fera morta,
Ei-lo que volta galunfante.
"Pois então tu mataste o Jaguadarte!
Vem aos meus braços, homenino meu!
Oh dia fremular! Bravooh! Bravarte!''
Êle se ria jubileu.
Era briluz. As lesmolisas touvas
Roldavam e relviam nos gramilvos.
Estavam mimsicais as pintalouvas,
E os momirratos davam grilvos.

De Krakelwok
Westervaarder & René Kurpershoek1982
't Was bradig en de slijp'le torfs
Driltolden op de wijde weep:
Misbrozig stonden borogorfs,
't Verdoolde grasvark schreep.
'Mijn zoon, vrees de Krakelwok!
Zijn kakement, zijn grepe klauw!
Vrees ook de Jubjub-vlerkenbrok,
De gritse Bandjegauw!'
Hij nam 't vorpalen zwaard ter hand:
Lang zocht hij naar het manxaam vod--
Toen, rustend bij de Ploemploemplant,
Bepeinsde hij zijn lot.
Zo, nijvig peinzend, stond hij daar,
Toen Krakelwok, zijn oog vol vlam,
Door het rapuinhout blaaide, zwaar
Burbelend waar hij kwam!

Hup één! Hup twee! Het scherp vorpaal
Hieuw kriskras en met luid gedruis!
Het beest lag dood; hij, galomfaal,
Reed met de kop naar huis.
'Hebt gij de Krakelwok geveld?
O heugle dag! Hoezee! Hoezot!
Omhels mij, zoonlief, brale held!'
Hij gnorde van genot.
't Was bradig en de slijp'le torfs
Driltolden op de wijde weep:
Misbrozig stonden borogorfs,
't Verdoolde grasvark schreep.

Die Flabberjak
Linette Retief 1992
Dis gonker en die vore garings
Fruip en gronkel in die bloof;
Ja, grimvol was die kilderboom,
En die ploert wil kroof.
'O wee die Flabberjak, my seun!
Die kaak wat kou, die klou wat klap!
O wee die Flikflokvoël, en flak
Die frose Blakkerdap!'
Sy hand omsluit die fredel swaard:
En soek, soek hy die frap voorwaar--
Hy rus onder die Kloringboom,
En dink 'n bietjie daar.
Hy staan nog daar so friep te dink,
Toe kom die Flabberjak al aan--
Sy oge vlam deur brose bos,
Sy mond die skuim en traan!

Hoera! Dis da'! Hy's deur, reg deur!
Die fredel swaard maak klikker-klak...
Hy los die lyf and vat die kop
En vlieg daar weg op 'n galop.
'En is die Flabberjak nou dood?
Kom skud my blad, my frawe seun!
O flore dag! Floera! Floerag!'
Kon hy van blydskap kreun.
Dis gonker en die vore garings
Fruip en gronkel in die bloof;
Ja, grimvol was die kilderboom,
En die ploert wil kroof.

Jabberwocky
Mogens Jermiin Nissen 1946
I glummert lys den slyge spæg
stod gomrende og glim.
I børkens dyb stod mamren fjæg
og bungrede i skim.
"Vogt dig for Kloppervok, min søn,
pas på dens tand og klo!
Hold dig fra fuglen Djubberløn
og fra den spuge flog!"
Han tog sit vorpne sværd i hånd
og søgte fjenden trum,
Ved tomtetræets smækre vånd
han ventede så stum.
Som uffig han i tanker stod,
den kurpe Kloppervok
med flammeøjne ret imod
ham kom og guste spok.

Men hug på hug! Og sværdfet slog
så vorpent mod dens hals!
Dér lå den død; dens hoved tog
han med sig i gefals.
"Og, har du fældet Kloppervok?
Min søs, du est en knog!
Det er en glamrig dag, og nok
en spurkel værd, mintro!"
I glummert lys den slyge spæg
stod gomrende og glim.
I børkens dyb stod mamren fjæg
og bungrede i skim.

Tjatterskott
Harry Lundin 1977
Det bryning var, och slimiga tovar
i styckern gynde och norrade.
Smändiga var alla borogovar,
och vilna rator skrorrade.
"För Tjatterskott se upp, min son,
för tand som biter, klo så vass!
Sky jubjubfågeln, fly ifrån
den vilskna banderryckens tass!"
Han tog sitt stunga svärd i hand
och irrade och snubblade.
Så kom han till ett tamtamträd
och stod en stund och grubblade.
Och bäst han stod där, ljöd ett skrak,
och Tjatterskott med blick i brand
kom frustrande med väldigt brak
och visade varenda tand.

Ett, två! Ett, två! Och in och ut
han stack sitt stunga svärd.
Och Tjatterskottets huvud tog
han med till hemmets härd.
"Du Tjatterskott har fällt, min son!
Kom i min famn, mitt hjärtlingsgryn!
O sköna dag! Hurra! Hurra!"
han jublade mot skyn.
Det bryning var, och slimiga tovar
i styckern gynde och norrade.
Smändiga var alla borogovar,
och vilna rator skrorrade.

Бармаглот
E. Orlova and O. Demurova Undated
Варкалось. Хливкие шорьки
Пырялись по наве,
И хрюкотали зелюки,
Как мюмзики в мове.
О бойся Бармаглота, сын!
Он так свирлеп и дик,
А в глyще рымит исполин --
Злопастный Брандашмыг.
Но взял он меч, и взял он щит,
Высоких полон дyм.
В глyщобy пyть его лежит
Под дерево Тyмтyм.
Он стал под дерево и ждет,
И вдрyг граахнyл гром --
Летит yжасный Бармаглот
И пылкает огнем!

Раз-два, раз-два! Горит трава,
Взы-взы -- стрижает меч,
Ува! Ува! И голова
Барабардает с плеч.
О светозарный мальчик мой!
Ты победил в бою!
О храброславленный герой,
Хвалy тебе пою!
Варкалось. Хливкие шорьки
Пырялись по наве,
И хрюкотали зелюки,
Как мюмзики в мове.

Jabawo-ku
Andrew Thompson
Transcription of work in progress undated
Buririggu datta. Soshite suraivi na to-v ga
We-bu ni jairu shite jimburu shita
Baroguro-bu wa totemo mimuji de
Mo-mu rasu ga autogure-bu shita.
"Jabawo-ku to iu kaijuu ni ki o tsukete
Kamitsuku ago ni, hittakuru tsume ni
Jabujabu no tori to iu kaijuu ni ki o tsukete
Furu-miasu na Ba-ndasnatchi o sakeru no da!"
Voruporu no tsurugi wo soubi shite
Nagai aida ni ano mankusomu na teki o sagashite
kara
Tamutamu no ki no shita ni yasunde
chotto tatte omotta

Affisshu sou ni omotte
Honoo no you na me no Jabawo-ku ga
Tarugi na shinrin ni wiffuru shite kite
Ugoki nagara ba-buru shita!
Ichido, Nido! Ichido, Nido! Kitta, kitta!
Voruporu no tsurugi ga sunika sunaka shita!
Shini mama ni shiteoite atama o te ni irete
Garanfu shite kaeta.
"Hontou ni Jabawo-ku o taoshita no ka?!
Somo bi-mishu na ko yo! Watashi no ude ni!
O, Furabujasu na hi da yo! Karu-! Kare-!"
To yorokobi ni yobidashita.
Buririggu datta. Soshite suraivi na to-v ga
We-bu ni jairu shite jimburu shita
Baroguro-bu wa totemo mimuji de
Mo-mu rasu ga autogure-bu shita.

Rubberjocky
Stefan Korona
'Twas brilthy and the stealzy slews
Did squart and jamble in the creach;
All brancy were the oracuse,
And the pone frads outleach.
"Beware the rubberjock, my son!
The cusps that nip, the maw that sucks!
Beware the jigjig bard, and shun
The lewdicrous grobing pucks!"
He took his porcal vain in brand:
Long time the scatsum foe he sought -
So loitered he by the Modmod stand,
And gloosed himself in thought.
And as in ruffish traid he stood,
The rubberjock with arse aflame
Came gruffling through the bulgey hood
And slibbered as it came.

In, out! In, out! and back and up
The porcal tool went sugar-shack!
He left it dead, and with its crup
He went caloofing back.
"And hast thou slain the rubberjock?
Come to my clutch , my awebled boy!
O lubscious day! Culu! Cogñé!
He snickled in his joy.
'Twas brilthy and the stealzy slews
Did squart and jamble in the creach;
All brancy were the oracuse,
And the pone frads outleach.
Through The Gym Mirror and What Alex Found
There: Art-House Co-op New York 2012

Lewis Carroll wrote this piece of nonsense verse
as a literary amusement. After the Success of
Alice in Wonderland (1865/66), he found a home
for Jabberwocky in his sequel—Through the
Looking Glass, and What Alice Found There
(1871).
The poem is printed in mirror-writing which
Alice holds up to a looking glass.
It is made of portmanteau words—the
combination of two existing words into a new
coinage. The word ‘chortle’ (chuckle and snort)
entered the English language.
The illustration of the Jabberwock by Sir John
Tenniel is perhaps the best known of Victorian
graphics, although Sir John became irritated with
Carroll whom he found unbearably fussy.
Tenniel refused the first edition of Wonderland
because of poor printing and out of spite, but
Queen Victoria admired the book and Sir John
was an obliging courtier.