BIOLOGIJA-GLJIVA

Uzgajanje gljiva u Evropi datira još iz XVII vijeka kada se za vrijeme
Luja XIV u Parizu krenulo sa proizvodnjom šampinjona. Gajeni su na
konjskom Ċubrivu i to u pećinama, jer su obezbjeĊivale stabilnu temperaturu i
vlaţnost.
Slika 74.
Agaricus
bisporus
Slika 75. Pleurotus ostreatus
Slika 76. Lentinula
edodes
Shiitake se u Evropi uzgaja tek od Drugog svjetskog rata, kada je
uvezena iz Japana. Uzgaja se na umjetnim trupcima od sjeckanog drveta. Na
sliĉan naĉin se uzgajaju i bukovaĉe. Gljiva slame se gaji na prostorima Kine i
Jugoistoĉne Azije preko 2000 godina. Na našim podruĉjima nije zastupljena
njena komercijalna proizvodnja, ali je treba spomenuti jer je ovo prema
proizvodnji ĉetvrta najviše uzgajana gljiva u svijetu. Naziv je dobila po tome
jer se gaji na kompostu od riţine slame, a prodaje se u stadijumu jajeta, dok
još nije razvila šešir. Nameko gljiva je najuzgajanija gljiva u Japanu. Od nje
se priprema tradicionalna japanska Miso supa. Pored svog izvanrednog okusa
gaji se i kao medicinski znaĉajna gljiva jer ima izraţeno antikancerogeno
dejstvo.
U poslednje vrijeme se sve više radi na uzgajanju tartufa. Naroĉito je
cijenjen bijeli tartuf, Tuber magnatum, ĉija trţišna cijena dostiţe i 8000 KM
po kilogramu za vrijeme sušnih godina. Pored njega gaji se i crni tartuf (Tuber
melanosporum). Rijeĉ je o gljivama iz razdjela Ascomycota koje obrazuju
podzemna, hipogeiĉna plodna tijela na dubini od 10-30 cm pod zemljom pa ih
je teško i pronaći. Tradicionalno se traţe pomoću posebno obuĉenih svinja i
pasa koji im osjete miris pod zemljom. Zbog visoke cijene godinama se
pokušava komercijalno proizvoditi. U Francuskoj su razvili sistem uzgajanja
crnih tartufa zasnovan na ĉinjenici da je rijeĉ o mikorizalnoj gljivi koja ţivi u
simbiozi sa hrastovima (Quercus sp.). Sadnice hrasta se sade na podruĉjima za
koja je poznato da su bogata tartufima. Sadnice se prethodno gaje u
staklenicima gdje se vještaĉki kolonizuju micelijom tartufa. Nakon 7 do 15
81