BIOLOGIJA-GLJIVA

mješak u kom se formiraju spore, tzv. sporangiju. Ćelije koje obrazuju dršku,
kao i same spore, sadrţe ćelijski zid u kom dominira celuloza. Obe ove grupe
su, izmeĊu ostalog i zbog posjedovanja celuloze u ćelijskom zidu, prema
novoj sistematici izbaĉene iz carstva gljiva.
2.1.2. Septe i Woroninova tjelašca
Još jedna od specifiĉnosti graĊe ćelije kod gljiva jeste postojanje već
navedene mogućnosti kretanja citoplazme, ali i organela pa i jedra iz jedne
ćelije u drugu. To je moguće zahvaljujući postojanju specifiĉnih otvora pora
na pregradama, septama, koje razdvajaju dvije susjedne ćelije. GraĊa pora,
kao i mehanizam njihovog zatvaranja, karakteristiĉan je za razliĉite grupe
gljiva. Budući da zbog postojanja pora izmeĊu ćelija postoji kontinuitet,
ukoliko bi došlo do mehaniĉke povrede iscurio bi kompletan ćelijski sadrţaj,
ne samo iz oštećene, već i iz susjednih ćelija, što bi moglo dovesti do ugibanja
cijelog organizma. Da do toga ne bi došlo, uz pore se nalaze posebne strukture
Woroninova tjelašca, ĉija je osnovna funkcija zatvaranje pora kako bi se
gljiva zaštitila od ozlijeda.
Konĉaste gljive iz razdjela Ascomycota imaju prostije graĊene pore i
Woroninova tjelašca (Slika 11). Kod njih su pore predstavljene jednim
centralnim prostim otvorom na septi izmeĊu dvije ćelije, a zatvaraju ih
granularna Woroninova tjelašca.
Slika 11. Woroninova tjelašca
Septe nastaju invaginacijom naspramnih boĉnih dijelova ćelijskog zida
i ćelijske membrane pri ĉemu u centru ostaje otvor pora kroz koji struji
17