BIOLOGIJA-GLJIVA
Podrazdio Ustilaginomycotina sadrţi ĉetiri klase: Ustilaginomycetes,Exobasidiomycetes, Malasseziomycetes i Moniliellomycetes.Klasa Ustilaginomycetes sadrţi oko 1400 vrsta biljnih patogena uokviru 2 reda. Red Ustilaginales sadrţi vrste koje izazivaju oboljenjaekonomski znaĉajnih biljaka. Najpoznatija je Ustilago maydis ili mjehurastagar koja napada nadzemne dijelove biljke kukuruza i veoma je ĉesta na našimprostorima. Napada klip kukuruza, ali i stablo, listove i metlicu gdje dovodido nekontrolisane proliferacije biljnih ćelija. Inficirano tkivo obrazujemjehuraste guke ili tumore sunĊeraste konzistencije koji predstavljajumješavinu micelije gljive i uvećanih ćelija kukuruza. Ove guke se u nekimdijelovima svijeta, naroĉito na podruĉju Latinske Amerike, smatraju zadelikates. U poĉetku su svijetle boje, a sazrijevanjem pocrne, pucaju ioslobaĊaju masu teliospora gljiva. Na listu se bolest javlja duţ glavnog nerva,zbog ĉega se list uvija, deformiše i suši. I druge vrste iz ovog roda izazivajuoboljenja ekonomski znaĉajnih biljaka: Ustilago tritici izaziva oboljenje garpšenice, Ustilago nuda – gar jeĉma, Ustilago avenae – gar ovsa itd.Drugi red u okviru klase Ustilaginomycetes je Urocystales. Sadrţibiljne patogene koji izazivaju oboljenja trava i drugih biljaka. Urocystisagropyri uzrokuje lisnu snijet koja inficira biljke iz porodice Poaceae (trave),a najveću ekonomsku štetu pravi na pšenici.Klasa Exobasidiomycetes takoĊe obuhvata biljne patogene ĉije se mrketeliospore uoĉavaju kao gareţ na listovima i stabljikama domaćina. Kao iUstilaginomycetes dovode do proliferacije tkiva i obrazovanja tumorskihizraslina ili guka. Kao što je već reĉeno, razlikuju se po lokalnoj kontaktnojzoni hifa i ćelija domaćina.Slika 126. Smrdljiva snijet pšenice.174
Vrste Tilletia caries i Tiletia foetida uzrokuju smrdljivu snijet pšenice, amogu inficirati i raţ, jeĉam, uzgajane trave i druge biljke iz porodice Poaceae.Inficirana zrna su kraća, deblja, okruglasta i tamna. Unutrašnjost im jeispunjena crnom, praškastom masom spora neprijatnog mirisa na ribu poĉemu je oboljenje i dobilo naziv (Slika 126). U pravilu su sva zrna u klasuzaraţena, a jedno zrno moţe sadrţati i nekoliko miliona spora koje se raznosevjetrom.Predstavnici klase Malasseziomycetes obuhvataju oportunistiĉkepatogene kvasce koji ţive na koţi ĉovjeka i ţivotinja. Ovo je monotipskaklasa sa samo jednim redom Malasseziales, familijom Malasseziaceae i rodomMalassezia. Do 2014. godine su svrstavane u klasu Exobasidiomycetes, ali suzbog razliĉitih ultrastrukturnih i fizioloških karakteristika i na osnovugenetiĉkih analiza izdvojene u zasebnu klasu. Vrsta Malassezia ovale usluĉaju pada imuniteta domaćina moţe dovesti do hipopigmentacije ilihiperpigmentacije koţe.Moniliellomycetes su kao i Malasseziomycetes dignute na rang klase2014. godine nakon izvršenih genetiĉkih analiza. TakoĊe je rijeĉ o crnimkvascima koji mogu uzrokovati oboljenje koţe ĉovjeka i ţivotinja, najĉešćemaĉaka. Rijeĉ je o monotipskoj klasi sa samo jednim rodom Moniliella i 9 dodanas opisanih vrsta.6.8.3. AgaricomycotinaPodrazdio Agaricomycotina obuhvata gljive koje obrazuju himeniju nasvojim plodnim tijelima, kao i gljive sa zatvorenim angiokarpnim plodnimtijelima i većinu ţelatinoznih gljiva. Dijeli se na tri klase: Agaricomycetes,Dacrymycetes i Tremellomycetes.Klasa Agaricomycetes obuhvata 21000 vrsta u okviru 2 podklase 17redova i 100 familija. Prema ranijim sistematikama ovde su se ubrajale samogljive koje imaju himeniju otvorenu prema spoljašnjoj sredini, tako da sebazidiospore lako izbacuju u spoljašnju sredinu (stari naziv klase jeHymenomycetes). MeĊutim, prema savremenoj sistematici, pored gljiva kojeobrazuju peĉurke, konzolasta i resupinantna plodna tijela, u Agaricomycetesspadaju i gljive koje obrazuju zatvorena trbušasta plodna tijela, a koje suranije bile izdvojene u zasebnu klasu Gasteromycetes. Mali broj predstavnikaove klase, kao što je Auricularia auricula judae, ima i ţelatinozna plodnatijela koja su inaĉe karakteristiĉna za gljive iz klasa Dacrymycetes iTremellomycetes. Bazidiokarpi su dobro razvijeni i njihove morfološkekarakteristike, kao i karakteristike himenofora, su veoma bitne prilikom175
- Page 125 and 126: Scleroderma citrinum - otrovna puha
- Page 127 and 128: 5.3.4. MikotoksiniVeliki broj gljiv
- Page 129 and 130: koristila i kao tzv. „serum istin
- Page 131 and 132: 6. TAKSONOMIJA GLJIVAKao što je ve
- Page 133 and 134: oksidativne fosforilacije. U njima
- Page 135 and 136: ‣ Chytridiomycetes‣ Monoblephar
- Page 137 and 138: proljeće i jesen kada je niţa tem
- Page 139 and 140: Slika 95. Ţivotni ciklus Allomyces
- Page 141 and 142: površini nalaze karakteristiĉni t
- Page 143 and 144: heterogena grupa organizama koji ne
- Page 145 and 146: sporangija ispunjena stotinama besp
- Page 147 and 148: ljepljive, znatno sitnije spore na
- Page 149 and 150: Zoopagomycotina obuhvata 215 vrsta
- Page 151 and 152: arhikarpa i anteridija unutar kojih
- Page 153 and 154: Pupljenje je holoblastiĉnog tipa,
- Page 155 and 156: pseudotecije. Razvoj askostrome po
- Page 157 and 158: ‣ Pleosporomycetidae u svojim lok
- Page 159 and 160: najkancerogenija supstanca biološk
- Page 161 and 162: miceliju izgraĊenu iz jednojedarni
- Page 163 and 164: kojoj podklasi pripadaju. Ovde spad
- Page 165 and 166: šumarstvu i voćarstvu. Nectria ci
- Page 167 and 168: Podklasa Xylariomycetidae predstavl
- Page 169 and 170: Bazidije se obrazuju na vrhovima ge
- Page 171 and 172: razvojnog ciklusa mijenja dva doma
- Page 173 and 174: pilosum i Septobasidium theae nanos
- Page 175: veliku zonu kontakta, dok je kod gl
- Page 179 and 180: Psathyrella aquatica, koja je jedin
- Page 181 and 182: Porodica Hygrophoraceae obuhvata ok
- Page 183 and 184: oblika, sa listastim himenoforom, p
- Page 185 and 186: mesnatog dijela peĉurke koji nosi
- Page 187 and 188: obrazuje cjevast himenofor koji se
- Page 189 and 190: suhom vremenu reţnjevi zatvaraju
- Page 191 and 192: Red Auriculariales sadrţi 32 roda
- Page 193 and 194: ĉovjeka i ţivotinja. Ĉesto uzrok
- Page 195 and 196: 7. Gljivama sliĉni organizmi - pse
- Page 197 and 198: Prave plazmodijalne sluzave gljive
- Page 199 and 200: Fuligo septica (ţuta sluznjaĉa, p
- Page 201 and 202: Dictyostelium purpureum predstavlja
- Page 203 and 204: Razdio Oomycota sadrţi klasu Oomyc
- Page 205 and 206: Prvi simptomi bolesti najĉešće s
- Page 207 and 208: PRILOGLista originalnih fotografija
- Page 209 and 210: Macrolepiota procera - sunĉanica,
- Page 211 and 212: Lista slika sa literaturnim izvorim
- Page 213 and 214: Slika 55. Ţivotni ciklus Basidiomy
- Page 215 and 216: Slika 84. Tinea unguim.https://en.w
- Page 217 and 218: Slika 94. Allomyces sp.http://www.u
- Page 219 and 220: Slika 129. Hygrocybe pratensis.http
- Page 221 and 222: LITERATURAAlexopoulos C., Mims. C.,
- Page 223 and 224: http://www.tolweb.org/Sordariomycet
- Page 225 and 226: https://www.sciencedirect.com/scien
Vrste Tilletia caries i Tiletia foetida uzrokuju smrdljivu snijet pšenice, a
mogu inficirati i raţ, jeĉam, uzgajane trave i druge biljke iz porodice Poaceae.
Inficirana zrna su kraća, deblja, okruglasta i tamna. Unutrašnjost im je
ispunjena crnom, praškastom masom spora neprijatnog mirisa na ribu po
ĉemu je oboljenje i dobilo naziv (Slika 126). U pravilu su sva zrna u klasu
zaraţena, a jedno zrno moţe sadrţati i nekoliko miliona spora koje se raznose
vjetrom.
Predstavnici klase Malasseziomycetes obuhvataju oportunistiĉke
patogene kvasce koji ţive na koţi ĉovjeka i ţivotinja. Ovo je monotipska
klasa sa samo jednim redom Malasseziales, familijom Malasseziaceae i rodom
Malassezia. Do 2014. godine su svrstavane u klasu Exobasidiomycetes, ali su
zbog razliĉitih ultrastrukturnih i fizioloških karakteristika i na osnovu
genetiĉkih analiza izdvojene u zasebnu klasu. Vrsta Malassezia ovale u
sluĉaju pada imuniteta domaćina moţe dovesti do hipopigmentacije ili
hiperpigmentacije koţe.
Moniliellomycetes su kao i Malasseziomycetes dignute na rang klase
2014. godine nakon izvršenih genetiĉkih analiza. TakoĊe je rijeĉ o crnim
kvascima koji mogu uzrokovati oboljenje koţe ĉovjeka i ţivotinja, najĉešće
maĉaka. Rijeĉ je o monotipskoj klasi sa samo jednim rodom Moniliella i 9 do
danas opisanih vrsta.
6.8.3. Agaricomycotina
Podrazdio Agaricomycotina obuhvata gljive koje obrazuju himeniju na
svojim plodnim tijelima, kao i gljive sa zatvorenim angiokarpnim plodnim
tijelima i većinu ţelatinoznih gljiva. Dijeli se na tri klase: Agaricomycetes,
Dacrymycetes i Tremellomycetes.
Klasa Agaricomycetes obuhvata 21000 vrsta u okviru 2 podklase 17
redova i 100 familija. Prema ranijim sistematikama ovde su se ubrajale samo
gljive koje imaju himeniju otvorenu prema spoljašnjoj sredini, tako da se
bazidiospore lako izbacuju u spoljašnju sredinu (stari naziv klase je
Hymenomycetes). MeĊutim, prema savremenoj sistematici, pored gljiva koje
obrazuju peĉurke, konzolasta i resupinantna plodna tijela, u Agaricomycetes
spadaju i gljive koje obrazuju zatvorena trbušasta plodna tijela, a koje su
ranije bile izdvojene u zasebnu klasu Gasteromycetes. Mali broj predstavnika
ove klase, kao što je Auricularia auricula judae, ima i ţelatinozna plodna
tijela koja su inaĉe karakteristiĉna za gljive iz klasa Dacrymycetes i
Tremellomycetes. Bazidiokarpi su dobro razvijeni i njihove morfološke
karakteristike, kao i karakteristike himenofora, su veoma bitne prilikom
175
Change language