BIOLOGIJA-GLJIVA

MeĊutim, i ovaj sistem klasifikacije ima svoje nedostatke. Protisti
obuhvataju veliku grupu organizama koji se razlikuju i prema tipu ishrane i
prema filogenetskom porijeklu. Cavalier-Smith i saradnici su 1993. godine
predloţili da se ovo carstvo podijeli na dva nova: Protozoa, koje obuhvata
dotkivne, najĉešće jednoćelijske eukariotske organizme sa heterotrofnim
naĉinom ishrane (dotkivni organizmi mogu biti i višećelijski, ali nikada ne
obrazuju prava tkiva i organe po ĉemu su i dobili naziv), i Chromista, koje
obuhvata dotkivne, jednoćelijske, kolonijalne ili konĉaste eukariotske
organizme sa autotrofnim naĉinom ishrane. Ni prema ovoj podjeli npr. virusi
uopšte nisu klasifikovani u ţive organizme. Generalno, još uvijek ne postoji
sistematska podjela koja je prihvaćena od strane cjelokupne nauĉne javnosti,
budući da je 2012. godine predloţeno da se i virusima da rang carstva. Naime,
iako ne posjeduju neke od osnovnih karakteristika ţivih bića, nemaju ćelijsku
organizaciju, ne rastu, nemaju sopstveni metabolizam i karakteristike ţivog
pokazuju samo kada se naĊu unutar ćelije domaćina, neosporno je da
ostvaruju genetiĉki kontinuitet, tj. da se na osnovu jedne virusne ĉestice
formira veći broj identiĉnih kopija pa većina nauĉnika ipak smatra da se radi o
obliku ţivota. Pored toga, postoji i ĉitav niz organizama sa nejasnim
sistematskim poloţajem, koji imaju karakteristike dvije razliĉite grupe
organizama. Sluzave gljive npr. u jednom svom ţivotnom stadijumu imaju
karakteristike gljiva, dok su u drugom graĊeni kao protozoe i danas kaţemo
da su to „gljivama sliĉni organizmi“. Euglene sadrţe hlorofil a i b, primarno
su autotrofni organizmi, ali imaju sposobnost i heterotrofije, aktivno se kreću
pomoću biĉeva, sadrţe oĉnu mrlju pa ih većina nauĉnika više ne smatra
algama, gdje su ranije svrstavane, već ih ubraja u biĉare, odnosno u protozoe.
Sa napretkom nauke, novim saznanjima o filogenetskim vezama i razvojem
molekularnih analiza neprekidno se mijenja i sistematika ţivog svijeta i
predlaţu se novi sistemi klasifikacije organizama.
1.2. Položaj gljiva u živom svijetu
Grana biologije koja se bavi prouĉavanjem gljiva, njihove graĊe,
metabolizma, biohemije, ekologije i sistematike, naziva se mikologija (od
grĉkog mykes – gljiva, i logos – nauka). Budući da su gljive dugo smatrane
niţim biljkama mikologija se prvobitno razvijala u okviru botanike. Botaniĉari
su biljke dijelili na kormofite, odnosno više biljke koje posjeduju korjen,
stablo i list, i talofite, odnosno niţe biljke koje ne posjeduju tkiva i organe, a u
koje su svrstavali alge, gljive, lišajeve, pa ĉak i bakterije i viruse. MeĊutim, za
razliku od biljaka koje su autotrofni organizmi, posjeduju hlorofil i vrše
fotosintezu, gljive su heterotrofi, tj. hrane se uginulom organskom materijom -
saprotrofne gljive, ili ţivom organskom materijom – parazitske gljive.
8