Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
“Allahu është Një, nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Atij. Aiështë Mbikëqyrës i Përhershëm dhe i Përjetshëm. Atë nuk e kap as kotja eas gjumi, gjithçka ka në qiej dhe në tokë është vetëm e Tij. Kush mund tëndërmjetësojë tek Ai, përveç se me lejen e Tij, e di të tashmen që ështëpranë tyre dhe të ardhmen, nga ajo që Ai di, tjerët dinë vetëm aq sa Ai kadëshiruar.” (El-Bekare, 255)Pra, Allahu - ‘Azze ue Xhel-le - na ndaloi nga sjellja e shembujve për Të, dhe nandaloi që të marrim krahas Tij ortakë, ndihmës dhe të ngjashëm me Të, sepseAllahu nuk ka të ngjashëm, nuk ka si shembulli i Tij, nuk ka shokë dhe nukka të barabartë. Ai është i Pastër nga çdo mangësi dhe e metë dhe është iLartësuar nga ajo që i shoqërojnë.Allahu - Xhel-le ue 'Ala - na urdhëroi që t‘i lutemi Atij me Emrat dhe Cilësitë eTij.Thotë i Lartësuari:“Allahu ka Emrat më të mirë, andaj thirreni Atë me ato (Emra) dhe lëriniata që bëjnë shtrembërime me Emrat e Tij. Ata kanë për t‘u shpërblyer(me dënim) për veprimet e tyre.” (El-'Araf, 180)Pra, Ai - Subhanehu ue Te‘Ala - na sqaroi neve këto që vijojnë:E para: i atribuoi Vetes së Tij Emra, “Allahu ka Emrat më të mirë.”E dyta: i cilësoi ato se janë të mira. Kështu që, çdo Emër i Allahut është i mirë.E treta: na urdhëroi neve që ta lusim Atë me këto Emra.E katërta: na ndaloi neve prej ilhad-it (shmangies nga e vërteta qëpërmbajnë këto Emra). Kuptimi i ilhad-it është: shmangie.Ndërsa ilhad-i në Emrat e Allahut është devijimi i tyre nga kuptimi që atoargumentojnë, duke i ndryshuar dhe duke i interpretuar në kuptime të cilatato nuk i përmbajnë dhe Allahu - Subhanehu ue Te‘Ala - nuk e ka dashur atëkuptim, sikurse veprojnë Xhehmijet, M‘utezilit dhe ata që ecin në gjurmët ekëtyre prej grupeve të devijuara.Ndërsa pasuesit e Sunetit dhe Xhematit janë në rrugë të drejtë në këtë çështjesi dhe në të gjitha çështjet e fesë tyre - të gjitha falenderimet dhe lavdërimet itakojnë Allahut - ndërsa lëmin e besimit e veçojnë duke i kushtuar më shumërëndësi dhe përkujdesje, sepse devijimi në besim është devijim i madh, dhegabimi në besim është i madh dhe është rrëshqitje dhe devijim i kuptimeve.
Gabimi në besim nuk është si gabimi në lëmit (fushat) e tjera, sepse ai i ciligabon në besim kihet frikë për të nga kufri, devijimi i rëndë dhe humbja elargët.Ndërsa ai që gabon në lëmit e tjera (përveç akides), atëherë gabimi i tij ështëmë i vogël edhe pse gabimi nuk lejohet në asnjë çështje të fesë, dhe nuk ilejohet njeriut që të qëndrojë në gabim apo të pasojë verbërisht dikë që kagabuar, porse disa gabime janë më të rënda se disa të tjera.Gabimi në besim është gabimi më i rëndë, dhe devijimi në besim është devijimimë i rëndë, sepse gabimi në besim nuk kompensohet, ndërsa gabimi në lëmit etjera është nën Mëshirën e Allahut.“Është e vërtetë se Allahu nuk fal (mëkatin) t‘i bëhet Atij shok, e pos këtij(mëkati), të tjerat i fal atij që dëshiron. Ai që i përshkruan shok Allahut, aika humbur dhe ka bërë një largim të madh (prej të vërtetës).” (En-Nisa,116)Dhe në një ajet tjetër: “Kush i përshkruan Allahut shok, ai ka trilluar njëmëkat të madh.” (En-Nisa, 48)Besimi në bazat e tjera të fesë.Për sa i përket besimit në bazat e tjera të fesë, të cilat janë: besimi në Melaiket,Librat, të Dërguarit, në Ditën e Fundit dhe në Kaderin qoftë e mirë apo e keqe,të gjitha këto pasojnë besimin në Allahun -‘Azze ue Xhel-le - dhe të gjitha këtodegëzohen nga besimi në Allahun - Subhanehu ue Te‘Ala -, sepse Ai na tregoineve për ekzistencën e melaikeve dhe na tregoi ne për të fshehtat që kanëkaluar, për dërgimin e të Dërguarve, dhe na tregoi për Ditën e Fundit dhe çfarëdo ketë në të.Kështu që, ne jemi të obliguar ta besojmë këtë dhe shumica e tyre janë pjesë ebesimit në të fshehtën.Ne besojmë në Allahun dhe besojmë në engjëjt e Tij, dhe kjo është prej besimitmë të madh në të fshehtën (gajb).Gjithashtu besojmë te të Dërguarit edhe pse nuk i kemi parë ata, porse nebesojmë tek ata sepse na ka treguar Allahu -‘Azze ue Xhel-le - që Ai ka dërguartë Dërguar, përgëzues dhe paralajmërues. I pari i tyre ishte Nuhu dhe i funditishte Muhamedi - sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem.Besojmë në engjëjt edhe pse nuk i shikojmë ata, porse ne besojmë sepse na katreguar Allahu - Subhanehu ue Te‘Ala - dhe na ka treguar i dërguari i Tij - sallAllahu‘alejhi ue sel-lem.
- Page 46 and 47: të ishte i krijuar, pasi që çdo
- Page 48 and 49: [Vini re: kjo nuk është e njëjta
- Page 50 and 51: më të Lartit. Kështu, çfarë at
- Page 52 and 53: episkopale (bëhet fjalë për një
- Page 54 and 55: (1) - Bidat quhet çdo gjë e shpik
- Page 56 and 57: Akuzat e tyre nuk u kufizuan vetëm
- Page 58 and 59: [4] - Sure, Sebe: 49.[5] - Sure Ali
- Page 60 and 61: pasojnë Dinin origjinal dhe Sheria
- Page 62 and 63: daveti i tij lulëzoi dhe arriti su
- Page 64 and 65: për në rrugën e drejtë njerëzi
- Page 66 and 67: pasur edhe ndihmën e Ibn Saudit dh
- Page 68 and 69: ,dhe ua pan hajrin shume popuj,kur
- Page 70 and 71: eshte se kinse Vehabit e pasojken k
- Page 72 and 73: Imam Muhamed bin ‘Abdul-Uehab, je
- Page 74 and 75: Pastaj u drejtua për në el-Ahsa.
- Page 76 and 77: Tani, Shejkhu dhe ata që ishin me
- Page 78 and 79: do të ndihmojë dhe do të mbrojë
- Page 80 and 81: nuk kishte njerëz që e ndihmonin
- Page 82 and 83: Më mbas, në vitin 1158 Hixhrij ni
- Page 84 and 85: interesat e tij në dynja; ai i th
- Page 86 and 87: 02. Refuzimi që bëri ai kundër b
- Page 88 and 89: Përktheu: Muhamed Kallashi© Selef
- Page 90 and 91: “Dhe se kjo është rruga (feja)
- Page 92 and 93: Ky lloj është i ngulitur në naty
- Page 94 and 95: Pra, Teuhidi Uluhije është ai në
- Page 98 and 99: Besojmë në Ditën e Fundit edhe p
- Page 100 and 101: Grupi i dytë: M'utezilitë të cil
- Page 102 and 103: kundërshtime, sepse metodologjia e
- Page 104 and 105: Po paraqes para duarve të lexuesë
- Page 106 and 107: Në këtë periudhë, fuqia e prij
- Page 108 and 109: Abdulgafir el Farisi thotë: Babai
- Page 110 and 111: 03 - Vetë autori, kur paraqiti në
- Page 112 and 113: Zinxhiri i transmetuesëve të libr
- Page 114 and 115: Po ashtu, Kurani i ka përmendur Dy
- Page 116 and 117: - Autori thotë: Kam dëgjuar El Ha
- Page 118 and 119: qëllim se ai me shqiptimin tonë
- Page 120 and 121: se njerëzit i krijojnë vetë pun
- Page 122 and 123: haxhin (para Islamit) dhe u thoshte
- Page 124 and 125: Kështu ka thënë Allahu për të
- Page 126 and 127: Imami ynë, Ebu Abdullah Muhamed ib
- Page 128 and 129: [1] - Këtë fjalë të saj e ka nx
- Page 130 and 131: Kam lexuar në një letër të Ebu
- Page 132 and 133: Na ka treguar Ebu Ali Zahir ibën A
- Page 134 and 135: Atë shtesë na e ka treguar Ebu Je
- Page 136 and 137: Kam dëgjuar profesor Ebu Mensur, m
- Page 138 and 139: Atëherë, i Dërguari (sal-lAllahu
- Page 140 and 141: [23] - E ka nxjerrë Ibën Hibbani
- Page 142 and 143: U themi atyre: “Ne nuk iu kemi ng
- Page 144 and 145: është dhënë urdhëri i prerë (
“Allahu është Një, nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Atij. Ai
është Mbikëqyrës i Përhershëm dhe i Përjetshëm. Atë nuk e kap as kotja e
as gjumi, gjithçka ka në qiej dhe në tokë është vetëm e Tij. Kush mund të
ndërmjetësojë tek Ai, përveç se me lejen e Tij, e di të tashmen që është
pranë tyre dhe të ardhmen, nga ajo që Ai di, tjerët dinë vetëm aq sa Ai ka
dëshiruar.” (El-Bekare, 255)
Pra, Allahu - ‘Azze ue Xhel-le - na ndaloi nga sjellja e shembujve për Të, dhe na
ndaloi që të marrim krahas Tij ortakë, ndihmës dhe të ngjashëm me Të, sepse
Allahu nuk ka të ngjashëm, nuk ka si shembulli i Tij, nuk ka shokë dhe nuk
ka të barabartë. Ai është i Pastër nga çdo mangësi dhe e metë dhe është i
Lartësuar nga ajo që i shoqërojnë.
Allahu - Xhel-le ue 'Ala - na urdhëroi që t‘i lutemi Atij me Emrat dhe Cilësitë e
Tij.
Thotë i Lartësuari:
“Allahu ka Emrat më të mirë, andaj thirreni Atë me ato (Emra) dhe lërini
ata që bëjnë shtrembërime me Emrat e Tij. Ata kanë për t‘u shpërblyer
(me dënim) për veprimet e tyre.” (El-'Araf, 180)
Pra, Ai - Subhanehu ue Te‘Ala - na sqaroi neve këto që vijojnë:
E para: i atribuoi Vetes së Tij Emra, “Allahu ka Emrat më të mirë.”
E dyta: i cilësoi ato se janë të mira. Kështu që, çdo Emër i Allahut është i mirë.
E treta: na urdhëroi neve që ta lusim Atë me këto Emra.
E katërta: na ndaloi neve prej ilhad-it (shmangies nga e vërteta që
përmbajnë këto Emra). Kuptimi i ilhad-it është: shmangie.
Ndërsa ilhad-i në Emrat e Allahut është devijimi i tyre nga kuptimi që ato
argumentojnë, duke i ndryshuar dhe duke i interpretuar në kuptime të cilat
ato nuk i përmbajnë dhe Allahu - Subhanehu ue Te‘Ala - nuk e ka dashur atë
kuptim, sikurse veprojnë Xhehmijet, M‘utezilit dhe ata që ecin në gjurmët e
këtyre prej grupeve të devijuara.
Ndërsa pasuesit e Sunetit dhe Xhematit janë në rrugë të drejtë në këtë çështje
si dhe në të gjitha çështjet e fesë tyre - të gjitha falenderimet dhe lavdërimet i
takojnë Allahut - ndërsa lëmin e besimit e veçojnë duke i kushtuar më shumë
rëndësi dhe përkujdesje, sepse devijimi në besim është devijim i madh, dhe
gabimi në besim është i madh dhe është rrëshqitje dhe devijim i kuptimeve.
Change language