Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

grumbullimi i të hollave në qoftë se ato nuk janë të ndaluara për personin. Më
pas, personi duhet të përmbushë të drejtat e Allahut lidhur me këtë pasuri.
03 - Kajs bin Asim i tha bijve të tij kur ai ishte në shtratin e vdekjes: “Kini dhe
fitoni para! Ato e karakterizojnë bujarin. Ai që ka para nuk ka nevojë për
të mallkuarin. Unë iu paralajmëroj nga të lypurit nga njerëzit! Lypja është
furnzimi i fundit i njeriut.”
04 - Megjithatë, ajo që i sjell dobi më së shumti njeriut në të dy jetët është
devotshmëria dhe veprat e mira.
05 - I mençuri është i detyruar që në rini të punoj për të përmbushur nevojat e
tij, si diçka që kurrë nuk e lë atë, dhe ta korigjojë fenë e tij, sikurse të jetë
diçka që ai nuk mund ta gjejë nesër. Marrëdhëniet e tij me të pasurinë duhet të
jetë në mënyrë që ai të mund të jetojë, të mbroj veten dhe të përfitojnë prej tyre
në jetën tjetër dhe ta kënaq Krijuesin e tij. Varfëria është më e mirë se pasuria
e ndaluar. Personi i pasur dhe i pa vlerë është më i keq se qeni.
06 - Muhamed bin el-Munkadir ka thënë: “Pasuria është një ndihmë e mirë
për devotshmërinë.”
07 - ez-Zubejri ka thënë: “Umer bin el-Hatabi kaloi pranë Muhamed bin
Meslemeh që qëndronte duke mbjellë pemë të vogla. Ai i tha: “O Ibn
Meslemeh! Çfarë po bën?” Ai u përgjigj: “Ti po e sheh. Unë veprojë kështu
që të mos kam nevojë për të tjerët.”
08 - Abdan ka thënë: “Unë hyra tek Abdullah bin el-Mubarak i cili ishte ulur
dhe qante. Unë i thashë: “Abu Abdirr-Rrahman! Pse po qan?”Ai u përgjigj:
“Më ka humbur një mall.” I thash: “A je duke qarë për një pronë?” Ai tha:
“Ajo mban fenë time.”
09 - Një nga njerëzit më të lumtur është personi i cili përmbahet kur ai është i
pasur dhe i lumtur dhe kur ai është i varfër. I varfëri detyrohet që ta braktis
drojën. Varfëria shkatërron intelektin dhe dinjitetin e njeriut. Ajo heq dijen dhe
etiken. Varfëria është pothuajse mosbesim. I varfëri është gjithmonë i dyshar.
Ai është i prirur për të gjitha sprovat. Përjashtimi i vetëm është i varfëre që ka
një zemër të devotshëm dhe të kënaqur.
10 - Ejubi ka thënë: “Ebu Kilabeh më tha: “O Ejub! Rri në tregun tënd.
Vëllezërit e tu do të vlerësojnë për derisa nuk ke nevojë për ta.”
11 - Nuk ka asnjë cilësi që është e lavdërueshme tek i pasuri pa qenë e njejta
cilësi e dënueshme tek i varfëri. Nëse i varfri është i butë, thuhet se ai është
budalla. Nëse i varfëri është i mençur, thuhet se ai është dinak. Nëse i varfëri
është gojëtar, thuhet se ai flet palidhje. Nëse i varfëri është i zgjuar, thuhet se
ai është brutal. Nëse i varfëri hesht, thuhet se ai është injorant. Nëse i varfëri