Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

28. I mençuri dhe dhënia pas
kësaj bote.
01 - Allahu Azze ue Xhel ka bërë njeriun të jepet pas kësaj bote kalimtare aq sa
të mos shkatërrohet ajo. Ngase, kjo botë është shtëpia e të devotshmëve, vendi
ku të nënshtruarit ndaj Tij punojnë për të fituar shpërblime dhe vend ku njeriu
e mbush bagazhin me vepra të mira. Sikur të kishin hequr dorë nga kjo botë,
atëherë ajo do të shkatërrohej. Gjë e cila do të shkaktonte që njerëzit të mos
kenë mundësi që ti kryejnë obligimet e Allahut, e lëre më kur jemi tek veprimet
vullnetare që i bëjnë robit dobi në ahiret.
02 - Është e qortueshme që njeriu ta lë anash dynjanë.
03 - Ibnul-Mubarak ka thënë: “Bujaria e mos preokupimit me atë se çfarë
kanë të tjerët, është më me vlerë sesa bujaria në dorëlirësi ndaj të tjerëve.
Dinjiteti i të qenit i kënaqur me atë që ke është më me vlerë sesa
dorëlirësia ndaj të tjerëve.”
04 - Ibn Sirini ka thënë: “Nëse gjërat nuk janë ashtu si dëshiron ti, atëherë
duaji ashtu siç janë.”
05 - Njeriu më i pasur është ai që nuk është rob i kësaj bote. Kurse, njeriu më i
varfër është ai që udhëhiqet nga robëria pas kësaj jete. Dhënia pas kësaj bote
është arsye pse gjërat zhvendosen nga vendi i tyre. Dhënia pas kësaj bote është
e ndaluar (ngase ajo e vdes zemrën e njeriut), ashtu siç frika shkakton
vdekjen. Nëse dëmi i vetëm i dhënies pas kësaj bote do të ishte llogaridhënia e
gjatë para Allahut për atë që ka fituar, do të ishte e mjaftueshme që besimtari
të mos jepej pas kësaj bote.
06 - Dhënia pas kësaj bote nuk do ta shtojë rrizkun. Po që se vepron kështu,
më së paku që mund të dënohet është se, nuk do ta shijoj atë që e ka deri më
tash. Kështu që, njeriu lodhet për të arritur diçka që ai nuk është i sigurt nëse
do ta arrij atë apo do të vdes. Nëse i dhëni pas kësaj bote nuk do të ishte i tillë,
por më shumë do mbështetej në Krijuesin e qiejve, do të furnizohej me atë që
në realitet as që e ka pritur.
07 - Dhënia pas kësaj bote është shenjë e varfërisë, ndërsa koprracia petku i
varfërisë. Koprracia është ushqim i të dhënit pas kësaj jete, ashtu siç fanatizmi
e ushqen injorancën. Mosbamirësia është vëllai i të dhënit pas kësaj bote,
ndërsa mendjemadhësia është vëllai binjak i budallallëkut.
08 - Transmeton Abdirr-Rrahman el-‘Utbi se babai i tij ka thënë: “Benu
israilët u grinden në lidhje me kaderin 500 vjet. Pastaj ata shkuan tek