Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

hadithe. Në këtë rast, zekati i dijes është dhënë. Mirëpo, edhe nëse ai nuk
mund të punojë me dijen që ka, kjo nuk do të thotë që ai duhet ta braktisë të
mësuarit e saj.
15 - Uehb bin Munebih ka thënë: “Kush mëson dije të vërtetë të mbështetur
në Sunnet, Allahu kurrë nuk do t’ia marrë mendjen atij.”
16 - El-Mu’temir bin Sulejman ka thënë: “Babai im më shkroi letër kur unë
isha në Kufe, në të cilën shkruante: “Bli letra dhe shkruaje dijen, ngase
pasuria humbet, ndërsa dituria mbetet.”
17 - Udhëtimi i shumtë, braktisja e familjes dhe vendlindjes (për kohë të
gjatë) për hir të dijes, por pa vepruar sipas saj ose për ta mësuar përmendësh,
nuk i përket cilësive të të mençurve. Gjëja më e mirë që njeriu mund të bëjë në
këtë rast, është që të priret në të mirë, duke e shoqëruar këtë me përkushtim të
madh dhe ruajtje nga mëkatet.
18 - El-Uaki’i ka thënë: “Mësimin përmendësh ndihmoje duke u ruajtur nga
mëkatet.”
19 - I mençuri nuk lufton për diçka që nuk sjell përfitim në të dy jetët. Nëse ai
arrin dituri, ai nuk duhet të jetë koprrac, duke mos ua dhënë të tjerëve atë
dije. Mirësia e parë e dijes është mësimdhënia. Unë nuk kam parë askënd, i cili
është koprrac në mësimdhënie, veçse nuk kanë përfituar nga dituria e tij.
Ashtu siç nuk ka dobi nga uji nën tokë, derisa ai të fillon të rrjedhë, po ashtu
nuk ka dobi nga dija përderisa ajo nuk përhapet dhe nuk u jepet/mësohet të
tjerëve.
20 - Ebu Derda radijAllahu ‘anhu ka thënë: “Njerëzit duhet të jenë ose
dijetarë ose janë duke mësuar. Nuk ka hajr/mirësi në kategoritë e tjera.”
09. I mençuri dhe heshtja.
01 - I Dërguari i Allahut sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem ka thënë:
“Kush beson në Allahun dhe Ditën e Fundit, le të flasë mirë ose le të
heshtë.”
02 - Njeriu i mençur është i detyruar të luftojë me vetveten, derisa gjuha e tij të
flasë vetëm atë që është e mirë. Gjuha e shpie personin në shkatërrim, ndërsa
heshtja e shpie në dashuri dhe respekt. Ai që e ruan gjuhën, do të jetë i qetë.
هلل