Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhe ne nuk i harrojmë konferencat e Ikhuanëve për unifikimin e feve. Unë nukdi cili është shkaku i kësaj?! Ndoshta ata duan të shplajnë trutë e të rinjveSelefijunë dhe ata mjeranë mundohen t’i përulin e t’i nënshtrojnë para këtijshpërthimi vullkanik. Ata mundohen si e si t’i nënshtrojnë para asaj që thonëata. Esh’aritë sot kanë besimet e Xhehmive në mohimin e Cilësive të AllahutTebarake ue Te’ala, prandaj Shejkhul-Islam Ibn Tejmijeh shkroi në refuzimin etyre libra të shumtë, mes të cilave “Telbijsat el-Xhehmijeh.” Kush janëXhehmijet që kishte për qëllim Ibn Tejmijeh?! Në të vërtetë ishin Esh’aritë, sier-Rrazij dhe të tjerë si puna e tij. Kur përmend debatin që u zhvillua midis tijdhe Esh’arive në kohën e tij, ai thotë, “Kanë thënë Xhehmijet”, “Kanë thënëXhehmijet”... Dhe ka pohuar se Esh’aritë janë në të vërtetë Xhehmijeh, i kapërmendur ata si degëzim të Xhehmive. Ka përmendur Muëtezilet si degëzim iXhehmive dhe ka përmendur Esh’aritë si degëzim i Xhehmive. Pastaj tha përEsh’aritë: “Kush prej tyre ndjek “Ibanen” që shkroi Ebul-Hasen el-Esh’arijnë fundin e jetës së tij dhe nuk thotë të kundërtën e saj, pra kush thotëatë që gjendet tek kjo “Ibaneh”, ai është prej Ehli-Sunetit, me kusht që tëmos i atribohet Esh’ariut për shkak të dëmit që përmban ky atribuim dhemashtrimit të njerëzve.” [Mexhmu’ul-Fetaua, 6/359] Dhe shumica erefuzimeve të Ehli-Sunetit ndaj Xhehmive në të vërtetë konsistonin në çështjene mohimin të lartësimit të Allahut Tebarake ue Te’ala mbi Arsh (el-‘Uluw). Ata(Xhehmijet) thonë për këtë çështje: “Vërtet Allahu nuk është brenda botësdhe as jashtë saj, as lart e as poshtë, as, as...” Pra, ata hedhin poshtë memijëra argumente në Kur'an dhe në Sunet, ose thonë: “Vërtet Allahu ështëgjithandej.”Ka thënë ‘Abdullah Ibnul-Mubarak: “Me të vërtetë ne mund t’itransmetojmë fjalët e Çifutëve dhe fjalët e Kristianëve por ama nuk mundt’i transmetojmë fjalët e Xhehmijeve.” Po, sepse ata thonë fjalë të tilla si,“Allahu nuk është as lartë e as poshtë”, ose, “Allahu është në çdo vend”,duke i mohuar këto CilësiMadhështore dhe duke deformuar tekstet e shumta të Kur'anit dhe Sunetit kukanë ardhur këto Cilësi. Pra, të gjitha këto masa parandaluese e mbrojtëse dhekëto porosi janë për të ruajtur nderin e Imamët të Udhëzimit kur flasim për ta,të flasim me edukatë dhe respekt dhe me sinqeritet për Allahun Tebarake ueTe’ala. Dhe nuk lejohet përcjellja e fjalëve të tyre me qëllim që t’i qortojmë, t’iposhtërojmë e t’i shajmë, s’ka dyshim që kjo nuk lejohet kurrë. Kurse njerëzvetë së pavërtetës dhe njerëzve të bidatit beji të qarta poshtërsitë e tyre dhe për tanuk ka të tilla ndalesa. Poashtu edhe injorantëve, atyre që hiqen si dijetarë dhenuk janë dijetarë, duhet medoemos që të zbulohen gabimet e tyre dhe të bëhete qartë injoranca dhe devijimi i tyre.8 - En-Nisa`, 20.9 - Shënim i përkthyesit: Ka thënë Shejkhul-Albani RahimehUllah për këtëtransmetim: “Ky është da’ijf munker (i dobët, i refuzuar), e transmeton
Muxhalid nga Sha’bij nga ‘Umeri...” Pastaj vazhdon më tej Shejkhul-AlbaniRahimehUllah duke përmendur zinxhirët e tjerë të këtij transmetimi dhedobësinë e tyre. [el-Irua` el-Galijl fij Takhrijxh Ehadijth Menar es-Sebijl, 6/348]10 - En-Nisa`, 82.11 - Shënim i përkthyesit: Ka thënë Shejkhul-Albani RahimehUllah për këtëhadith: “Një gruaje i vdiq burri kur ajo ishte shtatzënë. Kur lindi, ajo morivesh se Pejgamberi ka thënë që kur vdes burri i një gruaje shtatzënë,periudha e saj e pritjes është derisa ajo të lindë fëmijën, dhe kjo gjendetnë Sahihun e Imam Bukharit. Dhe pasi lindi, ajo nxitoi të interesohej përt’u martuar. Kështu, ajo u zbukurua duke lyer sytë me kuhl. Kur atë e paEbu Senabili, ai i propozoi që të martohej me të, por ajo refuzoi.” Atëherëai i tha: “Ty s’të lejohet që të martohesh derisa të kesh mbaruar periudhëne mbajtjes së zisë, e cila është katër muaj dhe dhjetë ditë.” Dhe nga pamjae jashtme, ajo duket se ishte një grua të cilës i interesonte feja e saj, prandajajo veshi mbulesën e saj dhe nxitoi për tek Pejgamberi. Ajo i përmendi atë që ikishte thënë Ebu Senabili dhe Pejgamberi (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) tha:“Ebu Senabili ka gënjyer.””03 - Llojet e Këshillimit:Nëse u mor vesh për dikë se me refuzimin që u bën dijetarëve ai ka për qëllimqë të japë këshillë të sinqertë për Allahun dhe të Dërguarin e Tij, atëherë ështëobligim që ai të trajtohet me butësi, respekt dhe nderim, njësoj si të gjithëImamët e Muslimanëve, të cilët u përmendën më parë, si dhe ata të cilëtndoqën rrugën e tyre me mirësi.Dhe nëse merret vesh për dikë i cili kërkon me refuzimin e tij që të diskretitojë,të shajë e të nxjerrë në shesh mangësitë, atëherë ai meriton që të përballet memasa ndëshkimore në mënyrë që ai dhe ata që janë si puna e tij të ndalohennga këto vepra të shëmtuara e të ndaluara. 12Ky qëllim merret vesh ndonjëherë nga pohimi dhe pranimi i vetë atij që porefuzon dhe ndonjëherë nga domethëniet e veprimeve dhe fjalëve të tij.Dhe kushdo që njihet për diturinë, kapjen pas fesë dhe nderimin dherespektimin e Imamëve të Muslimanëve, ai e bën refuzimin apo sqarimin egabimit përveç se në atë mënyrë që e shohin të përshtatshme Imamët eDijetarëve.Kurse sa i përket shkrimeve dhe hulumtimeve, është obligim që të merret fjalae autorit sipas qëllimit që ka patur ai. Dhe kushdo që i merr fjalët e tij me njëkuptim tjetër - ndërkohë që gjendja e tij është e mirë - atëherë ai është prej
- Page 788 and 789: Profeti (sal-lAllahu ‘alejhi ue s
- Page 790 and 791: Na transmetohet nga el-Faruk Omer b
- Page 792 and 793: I Lartësuari thotë:أ ي د ي ه
- Page 794 and 795: Në këtë hadith, Abdullahu na tre
- Page 796 and 797: Ajo çka dua të them është se di
- Page 798 and 799: “Atyre që bëjnë vepra të mira
- Page 800 and 801: Atëherë, çfarë vlere ka besimi
- Page 802 and 803: ‘alejhi ue sel-lem), që të bëj
- Page 804 and 805: Selefizmi dhe kuptimi i tëatribuar
- Page 806 and 807: 03 - Që ajo çështje të mos jet
- Page 808 and 809: me vetë qeniet e tyre. Ata as nuk
- Page 810 and 811: pasuar dhe e çiltër, drejtimi i d
- Page 812 and 813: Nuk është mënyra e çlirimit nga
- Page 814 and 815: Nga shprehjet e pa qarta.Autor: She
- Page 816 and 817: Apo o vëllai im, mos hulumtoni në
- Page 818 and 819: Në rrugë duke ecur, në udhëtim
- Page 820 and 821: E para: Injoranca ndaj çështjeve
- Page 822 and 823: Ky hadith nënkupton së: Përngjas
- Page 824 and 825: gjendjen aktuale, bindjet e shumë
- Page 826 and 827: gjykim me diçka tjetër pos asaj q
- Page 828 and 829: Ky është ngjasim me diç me të s
- Page 830 and 831: “Ai është Imami, Hafidhi, Muhad
- Page 832 and 833: pranuar unanimisht - e pranonin të
- Page 834 and 835: del më pas që ai ishte ngatërrua
- Page 836 and 837: të këqija dhe bëhet e qartë në
- Page 840 and 841: atyre njerëzve që mendojnë keq p
- Page 842 and 843: Estagfirullah el-‘Adhijm! E njëj
- Page 844 and 845: Dhe po kështu i ka përshkruar edh
- Page 846 and 847: Ka thënë El-Hasen (el-Basri): “
- Page 848 and 849: duke i shtyrë ata të besojnë se
- Page 850 and 851: “Kërkoni ndihmë nga Allahu dhe
- Page 852 and 853: Kopshti i të mençurve.Autor: el-H
- Page 854 and 855: tillë, kjo i shëmbëllen sikurse
- Page 856 and 857: ngrënit, kurse ushqimi i mençuris
- Page 858 and 859: 02 - Është e detyrueshme për të
- Page 860 and 861: 01 - I mençuri është i obliguar
- Page 862 and 863: 05 - Esh-Sha’bi ka thënë: “Kj
- Page 864 and 865: Më mirë është të pendohesh pë
- Page 866 and 867: 21 - Si do që të jetë gjuha e nj
- Page 868 and 869: fryti më i madh i turpit ndaj Alla
- Page 870 and 871: 13 - Atë që përmendi Imam Ahmed
- Page 872 and 873: 09 - Ibn Sheudheb ka thënë: “Nj
- Page 874 and 875: 03 - Ekzistojnë dy lloje të shaka
- Page 876 and 877: 05 - I mençuri nuk duhet të robë
- Page 878 and 879: 04 - Njeriu i mençur nuk duhet të
- Page 880 and 881: 09 - Halid bin Safuan ka thënë:
- Page 882 and 883: armiqësia nuk të shpëton nga pla
- Page 884 and 885: 05 - Ai i cili shoqërohet me shok
- Page 886 and 887: 03 - Muxhahidi ka thënë: “Një
Muxhalid nga Sha’bij nga ‘Umeri...” Pastaj vazhdon më tej Shejkhul-Albani
RahimehUllah duke përmendur zinxhirët e tjerë të këtij transmetimi dhe
dobësinë e tyre. [el-Irua` el-Galijl fij Takhrijxh Ehadijth Menar es-Sebijl, 6/348]
10 - En-Nisa`, 82.
11 - Shënim i përkthyesit: Ka thënë Shejkhul-Albani RahimehUllah për këtë
hadith: “Një gruaje i vdiq burri kur ajo ishte shtatzënë. Kur lindi, ajo mori
vesh se Pejgamberi ka thënë që kur vdes burri i një gruaje shtatzënë,
periudha e saj e pritjes është derisa ajo të lindë fëmijën, dhe kjo gjendet
në Sahihun e Imam Bukharit. Dhe pasi lindi, ajo nxitoi të interesohej për
t’u martuar. Kështu, ajo u zbukurua duke lyer sytë me kuhl. Kur atë e pa
Ebu Senabili, ai i propozoi që të martohej me të, por ajo refuzoi.” Atëherë
ai i tha: “Ty s’të lejohet që të martohesh derisa të kesh mbaruar periudhën
e mbajtjes së zisë, e cila është katër muaj dhe dhjetë ditë.” Dhe nga pamja
e jashtme, ajo duket se ishte një grua të cilës i interesonte feja e saj, prandaj
ajo veshi mbulesën e saj dhe nxitoi për tek Pejgamberi. Ajo i përmendi atë që i
kishte thënë Ebu Senabili dhe Pejgamberi (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) tha:
“Ebu Senabili ka gënjyer.””
03 - Llojet e Këshillimit:
Nëse u mor vesh për dikë se me refuzimin që u bën dijetarëve ai ka për qëllim
që të japë këshillë të sinqertë për Allahun dhe të Dërguarin e Tij, atëherë është
obligim që ai të trajtohet me butësi, respekt dhe nderim, njësoj si të gjithë
Imamët e Muslimanëve, të cilët u përmendën më parë, si dhe ata të cilët
ndoqën rrugën e tyre me mirësi.
Dhe nëse merret vesh për dikë i cili kërkon me refuzimin e tij që të diskretitojë,
të shajë e të nxjerrë në shesh mangësitë, atëherë ai meriton që të përballet me
masa ndëshkimore në mënyrë që ai dhe ata që janë si puna e tij të ndalohen
nga këto vepra të shëmtuara e të ndaluara. 12
Ky qëllim merret vesh ndonjëherë nga pohimi dhe pranimi i vetë atij që po
refuzon dhe ndonjëherë nga domethëniet e veprimeve dhe fjalëve të tij.
Dhe kushdo që njihet për diturinë, kapjen pas fesë dhe nderimin dhe
respektimin e Imamëve të Muslimanëve, ai e bën refuzimin apo sqarimin e
gabimit përveç se në atë mënyrë që e shohin të përshtatshme Imamët e
Dijetarëve.
Kurse sa i përket shkrimeve dhe hulumtimeve, është obligim që të merret fjala
e autorit sipas qëllimit që ka patur ai. Dhe kushdo që i merr fjalët e tij me një
kuptim tjetër - ndërkohë që gjendja e tij është e mirë - atëherë ai është prej
Change language