Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
del më pas që ai ishte ngatërruar me thënien e atij dijetari, atëherë edhe për tënuk ka asnjë problem.Disa prej Selefëve, nëse u mbërrinte ndonjë thënie të cilën ata ia refuzoninautorit të saj, thonin: “Filani ka gënjyer.” Kjo është e njëjtë me thënien ePejgamberit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem):” ذ و سن ل.““Ebus-Senabil ka gënjyer”, kur atij i erdhi lajmi se ai (Ebus-Senabil) kishtedhënë fetva për gruan të cilës i kishte vdekur burri kur ishte shtatzënë, se asajnuk i lejohej që të martohej sërish kur të lindte fëmijën, por duhet të priste derisa të kalonin edhe katër muaj e dhjetë ditë. 11Imamët e devotshëm arritën deri në atë pikë saqë hodhën poshtë thëniet edobëta të disa dijetarëve dhe i refuzuan ato me shkallën më të lartë tërefuzimit, siç refuzonte Imam Ahmedi (RahimehUllah) mendimet e dobëta tëEbu Theurit dhe të tjerëve, mendime të cilat i kishin vetëm ata (dhe askushtjetër veç tyre). Dhe ai shkoi akoma më larg duke i refuzuar mendimet e tyrepër çështje që janë të dukshme.Kurse për sa i përket çështjeve të fshehta, nëse qëllimi i atij që bën kritikënështë vetëm që të sqarojë të vërtetën në mënyrë që njerëzit të mos mashtrohennga thëniet e dikujt që ka gabuar në to, atëherë s’ka dyshim se ky njeri do tëshpërblehet për nijetin e tij dhe me këtë veprim të tij bashkë me këtë nijet (përt’u sqaruar njerëzve të vërtetën), atëherë ai hyn në kategorinë e njerëzve qëjapin këshillë të sinqertë për Allahun, për të Dërguarin e Tij, për udhëheqësit eMuslimanëve dhe për mbarë popullin në përgjithësi.E njëjta gjë është edhe nëse ai që sqaron gabimin është i ri apo i vjetër nëmoshë; ai ka si shembull ata dijetarë që refuzuan mendimet (e dobëta) të Ibn‘Abbasit (radij-Allahu ‘anhuma) të cilat janë shpallur të pasakta dhe janërefuzuar nga dijetarët, siç janë mendimet e tij për martesën e përkohëshme(mut’ah), shkëmbimin e mallrave (sarf), dy ‘umret, si dhe çështje të tjera.Gjithashtu, ai ka si shembull ata që refuzuan fjalën e Se’id Ibn el-Musejjib(RahimehUllah) për lejimin e gruas që ishte divorcuar tri herë që të martohetsërish me burrin e saj të parë vetëm duke bërë aktin e martesës, si dhemendimet e tjera të tij që kundërshtonin Sunetin e qartë. Ka edhe dijetarë tëtjerë që refuzuan el-Hasen el-Basrin për mendimin e tij që gruaja nuk duhet tëmbajë zi për burrin e saj të vdekur; edhe ata që refuzuan ‘Attanë për mendimete tij të dobëta, edhe ata që refuzuan Tausin në shumë çështje me të cilat aikundërshtoi dijetarët, si dhe të gjithë ata (dijetarë të tjerë) për të cilëtMuslimanët janë pajtuar njëzëri për udhëzimin e tyre, diturinë e tyre, si dhepër dashurinë dhe lavdërimin ndaj tyre.
Dhe asnjë prej dijetarëve nuk e konsideroi refuzimin e këtyre çështjeve apoçështjeve të tjera si sharje dhe poshtërim të atyre Imamëve.Vërtet, librat e Imamëve të Muslimanëve, prej të mëhershmëve e prej tëmëvonshmëve, janë të mbushura me sqarime të këtyre mendimeve etj, siç janëlibrat e Shafiut, Is`hakut, Ebu ‘Ubejdit, Ebu Theurit dhe librat e Imamëve tëHadithit, Fik’hut etj. që erdhën pas tyre, të cilët i hodhën poshtë ato mendime,të cilat ishin të shumta. Dhe nëse do t’i përmendnim ato fjalë për fjalë, atëherëky diskutim do të zgjatej tej mase.Por nëse qëllimi i atij që po refuzon është që nxjerrë në shesh gabimet e atij qëpo refuzohet për ta poshtëruar atë dhe të nxjerrë në shesh injorancën dheshkurtpamësinë e tij në dije e gjëra të tjera të kësaj natyre, atëherë kjo ështëharram (e ndaluar), qoftë kur ky refuzim bëhet në prani të atij që por refuzohetose në mungesë të tij, apo qoftë kur bëhet gjatë jetës së tij apo mbas vdekjes sëtij. Ky lloj veprimi hyn tek ato vepra të cilat i ka qortuar Allahu në Librin e Tijdhe ka kërcënuar vepruesin e saj për shpifjen dhe përgojimin e tij. Ky veprimhyn gjithashtu në thënien e Pejgamberit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem):ن م و و بت ال نیم سم ؤ ال ب ن ؤ م س ن ن رش " ". تی فو و حضن و هللا عبت م و عبت و هللا عبت“O ju grup i njerëzve që besoni me gjuhët tuaja por jo me zemrat tuaja!Mos i dëmtoni Muslimanët dhe as mos i gjurmoni të metat e tyre, sevërtet, ai që gjurmon gabimet e tyre, Allahu do t’i gjurmojë të metat e tij.Dhe nëse Allahu gjurmon të metat e dikujt, Ai ka për ta turpëruar atë,edhe në qoftë brenda shtëpisë së tij (për ato që ka bërë).”Dhe i gjithë ky diskutim është për dijetarët e respektuar që janë shembull përt’u pasuar në Fe. Kurse për sa i përket njerëzve të bidatit dhe dalaletit(devijimit) dhe atyre që imitojnë dijetarët porse nuk janë prej tyre, atëherëlejohet të nxirret në shesh injoranca e tyre dhe të bëhen të ditura mangësitë etyre me qëllim që të tërhiqet vërejtje kundër pasimit të tyre.Sidoqoftë, diskutimi ynë tani lidhet me këtë temë (rreth dijetarëve të nderuartë Sunetit).Dhe Allahu e di më së miri.2 - Komentoi Shejkh Rabij’ Ibn Hadij el-Medkhalij: Ky është libri “Dallimimidis Këshillës dhe Poshtërimit”. Ti nëse i bën kritikë dikujt, atëherë e keobligim që t’i përmbahesh hakut, besnikërisë dhe sinqeritetit, si dhe të jetëqëllimi yt sqarimi i të vërtetës dhe tërheqja e vëmendjes nga gabimi qëkundërshton këtë të vërtetë. Nëse ky është qëllimi yt, atëherë ky është njëqëllim fisnik dhe një çështje madhështore për të cilën ti falenderohesh nga igjithë Umeti dhe askujt nuk i lejohet të të akuzojë për keq. Dhe nëse ke synime
- Page 784 and 785: Kur Allahu dëshiron që ta largoj
- Page 786 and 787: dyshime në fjalët e të Dërguari
- Page 788 and 789: Profeti (sal-lAllahu ‘alejhi ue s
- Page 790 and 791: Na transmetohet nga el-Faruk Omer b
- Page 792 and 793: I Lartësuari thotë:أ ي د ي ه
- Page 794 and 795: Në këtë hadith, Abdullahu na tre
- Page 796 and 797: Ajo çka dua të them është se di
- Page 798 and 799: “Atyre që bëjnë vepra të mira
- Page 800 and 801: Atëherë, çfarë vlere ka besimi
- Page 802 and 803: ‘alejhi ue sel-lem), që të bëj
- Page 804 and 805: Selefizmi dhe kuptimi i tëatribuar
- Page 806 and 807: 03 - Që ajo çështje të mos jet
- Page 808 and 809: me vetë qeniet e tyre. Ata as nuk
- Page 810 and 811: pasuar dhe e çiltër, drejtimi i d
- Page 812 and 813: Nuk është mënyra e çlirimit nga
- Page 814 and 815: Nga shprehjet e pa qarta.Autor: She
- Page 816 and 817: Apo o vëllai im, mos hulumtoni në
- Page 818 and 819: Në rrugë duke ecur, në udhëtim
- Page 820 and 821: E para: Injoranca ndaj çështjeve
- Page 822 and 823: Ky hadith nënkupton së: Përngjas
- Page 824 and 825: gjendjen aktuale, bindjet e shumë
- Page 826 and 827: gjykim me diçka tjetër pos asaj q
- Page 828 and 829: Ky është ngjasim me diç me të s
- Page 830 and 831: “Ai është Imami, Hafidhi, Muhad
- Page 832 and 833: pranuar unanimisht - e pranonin të
- Page 836 and 837: të këqija dhe bëhet e qartë në
- Page 838 and 839: Dhe ne nuk i harrojmë konferencat
- Page 840 and 841: atyre njerëzve që mendojnë keq p
- Page 842 and 843: Estagfirullah el-‘Adhijm! E njëj
- Page 844 and 845: Dhe po kështu i ka përshkruar edh
- Page 846 and 847: Ka thënë El-Hasen (el-Basri): “
- Page 848 and 849: duke i shtyrë ata të besojnë se
- Page 850 and 851: “Kërkoni ndihmë nga Allahu dhe
- Page 852 and 853: Kopshti i të mençurve.Autor: el-H
- Page 854 and 855: tillë, kjo i shëmbëllen sikurse
- Page 856 and 857: ngrënit, kurse ushqimi i mençuris
- Page 858 and 859: 02 - Është e detyrueshme për të
- Page 860 and 861: 01 - I mençuri është i obliguar
- Page 862 and 863: 05 - Esh-Sha’bi ka thënë: “Kj
- Page 864 and 865: Më mirë është të pendohesh pë
- Page 866 and 867: 21 - Si do që të jetë gjuha e nj
- Page 868 and 869: fryti më i madh i turpit ndaj Alla
- Page 870 and 871: 13 - Atë që përmendi Imam Ahmed
- Page 872 and 873: 09 - Ibn Sheudheb ka thënë: “Nj
- Page 874 and 875: 03 - Ekzistojnë dy lloje të shaka
- Page 876 and 877: 05 - I mençuri nuk duhet të robë
- Page 878 and 879: 04 - Njeriu i mençur nuk duhet të
- Page 880 and 881: 09 - Halid bin Safuan ka thënë:
- Page 882 and 883: armiqësia nuk të shpëton nga pla
del më pas që ai ishte ngatërruar me thënien e atij dijetari, atëherë edhe për të
nuk ka asnjë problem.
Disa prej Selefëve, nëse u mbërrinte ndonjë thënie të cilën ata ia refuzonin
autorit të saj, thonin: “Filani ka gënjyer.” Kjo është e njëjtë me thënien e
Pejgamberit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem):
” ذ و سن ل.“
“Ebus-Senabil ka gënjyer”, kur atij i erdhi lajmi se ai (Ebus-Senabil) kishte
dhënë fetva për gruan të cilës i kishte vdekur burri kur ishte shtatzënë, se asaj
nuk i lejohej që të martohej sërish kur të lindte fëmijën, por duhet të priste deri
sa të kalonin edhe katër muaj e dhjetë ditë. 11
Imamët e devotshëm arritën deri në atë pikë saqë hodhën poshtë thëniet e
dobëta të disa dijetarëve dhe i refuzuan ato me shkallën më të lartë të
refuzimit, siç refuzonte Imam Ahmedi (RahimehUllah) mendimet e dobëta të
Ebu Theurit dhe të tjerëve, mendime të cilat i kishin vetëm ata (dhe askush
tjetër veç tyre). Dhe ai shkoi akoma më larg duke i refuzuar mendimet e tyre
për çështje që janë të dukshme.
Kurse për sa i përket çështjeve të fshehta, nëse qëllimi i atij që bën kritikën
është vetëm që të sqarojë të vërtetën në mënyrë që njerëzit të mos mashtrohen
nga thëniet e dikujt që ka gabuar në to, atëherë s’ka dyshim se ky njeri do të
shpërblehet për nijetin e tij dhe me këtë veprim të tij bashkë me këtë nijet (për
t’u sqaruar njerëzve të vërtetën), atëherë ai hyn në kategorinë e njerëzve që
japin këshillë të sinqertë për Allahun, për të Dërguarin e Tij, për udhëheqësit e
Muslimanëve dhe për mbarë popullin në përgjithësi.
E njëjta gjë është edhe nëse ai që sqaron gabimin është i ri apo i vjetër në
moshë; ai ka si shembull ata dijetarë që refuzuan mendimet (e dobëta) të Ibn
‘Abbasit (radij-Allahu ‘anhuma) të cilat janë shpallur të pasakta dhe janë
refuzuar nga dijetarët, siç janë mendimet e tij për martesën e përkohëshme
(mut’ah), shkëmbimin e mallrave (sarf), dy ‘umret, si dhe çështje të tjera.
Gjithashtu, ai ka si shembull ata që refuzuan fjalën e Se’id Ibn el-Musejjib
(RahimehUllah) për lejimin e gruas që ishte divorcuar tri herë që të martohet
sërish me burrin e saj të parë vetëm duke bërë aktin e martesës, si dhe
mendimet e tjera të tij që kundërshtonin Sunetin e qartë. Ka edhe dijetarë të
tjerë që refuzuan el-Hasen el-Basrin për mendimin e tij që gruaja nuk duhet të
mbajë zi për burrin e saj të vdekur; edhe ata që refuzuan ‘Attanë për mendimet
e tij të dobëta, edhe ata që refuzuan Tausin në shumë çështje me të cilat ai
kundërshtoi dijetarët, si dhe të gjithë ata (dijetarë të tjerë) për të cilët
Muslimanët janë pajtuar njëzëri për udhëzimin e tyre, diturinë e tyre, si dhe
për dashurinë dhe lavdërimin ndaj tyre.