Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Këta kundërshtarë dhe armiq mund të ndahen në dy grupe. Njëri grup e
kundërshtoi atë në emër të Fesë, ndërsa grupi tjetër e kundërshtoi në emër të
politikave edhe pse ata mbuloheshin me petkun e dijes dhe fesë. Ata
shfrytëzuan armiqësinë e atyre dijetarëve që e urrenin atë dhe e akuzonin si të
devijuar. Ndërkaq, Shejkhu vazhdoi misionin e tij duke larguar dyshimet e
njerëzve me fakte dhe duke i udhëzuar ata tek argumentet e Kur'anit dhe
Sunetit.
Disa herë kundërshtarët e tij thonin se ai ishte Khauarixh. Ndonjëherë thonin
se ai e kishte hedhur poshtë Ixhmanë dhe se pretendonte autoritetin për
Ixhtihad absolut pa marrë parasysh dijetarët apo fekihët përpara tij. Kurse disa
e kritikonin për shkak se ata vetë nuk kishin dije të saktë. Një grup tjetër e
urrente atë për shkak se ata ndiqnin verbërisht dhe mbështeteshin tek të
tjerët. Ndërsa një tjetër grup frikësohej se mos humbisnin pozitën që mbanin,
prandaj ata e urryen atë politikisht duke u mbuluar me petkun e Islamit dhe
fesë dhe duke u bazuar në fjalët e njerëzve të bestytnive dhe devijimeve.
Në fakt, ishin tri grupe që e kundërshtonin Shejkhun. Grupi i parë përbëhej
nga dijetarët e pamoralë që e shikonin të vërtetën si të pavërtetë dhe të
pavërtetën si të vërtetë. Ata besonin se ndërtimi i tyrbeve dhe xhamive nëpër
varre dhe kërkimi i ndihmës nga të vdekurit në varre e vepra të ngjashme me
këto ishin të drejta dhe i përmbante Islami. Ata menduan gjithashtu se kushdo
që dilte kundër këtyre gjërave i urrente njerëzit e mirë dhe eulijatë dhe se
xhihadi kundër këtij njeriu ishte i detyrueshëm.
Grupi i dytë ishin njerëz të dijes, por ata ishin injorantë rreth realitetit të
misionit që kishte ndërmarrë Shejkhu. Ata nuk dinin asgjë për të vërtetën ku ai
po i thërriste njerëzit. Ata thjesht ndoqën të tjerët dhe besuan çdo gjë që
dëgjuan nga dijetarët e pamoralë e të devijuar. Rrjedhimisht, ata e dënuan atë
dhe u distancuan prej tij.
Grupi i tretë kishin frikë se mos humbisnin pozitat dhe gradat e tyre. Ata u
treguan armiqësorë me të që përkrahësit e misionit Islamik të mos arrinin dot
te ata dhe t’u merrnin pozitat dhe tokat e tyre.
Kështu që, luftimi me fjalë, argumente dhe debate ndërmjet Shejkhut dhe
kundërshtarët e tij vazhdoi. Ai debatoi me ta, u shkruante letra dhe ata i
kundërpërgjigjeshin. Ai i refuzonte ndërsa ata i kundërpërgjigjeshin. Për
rrjedhojë, një numër i madh pyetjesh dhe përgjigjesh u mblodhën dhe u
përpiluan në disa vëllime. Dhe lavdi Allahut pjesa më e madhe e tyre janë
botuar.
Shejkhu e vazhdoi misionin e tij të predikimit dhe luftimit me ndihmën dhe
përkrahjen e Princit Muhamed bin Sa’ud, sundimtari i Dar’ijes dhe më pas
themeluesi i Dinastisë Saudite.