Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Në këtë hadith, Abdullahu na tregon për dy gjëra: për të pirët duke qenë nëkëmbë dhe për të ngrënit duke ecur, si dhe na bën të ditur se kjo ndodhte nëkohën e Profetit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).Cili pra është gjykimi i sheriatit për këto dy gjëra; -pra, për të pirë gjatëqëndrimit në këmbë dhe për të ngrënit duke ecur?!Nëse zbatojmë fjalët tona të mëparshme, mund të nxjerrim gjykimin e sheriatitpër këtë gjë, natyrisht duke pasur parasysh diçka: njohjen e Sunnetit të tëDërguarit të Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) – fjalët praktikën dheaprovimin e tij.Nëse i kthehemi Sunnetit autentik në lidhje me çështjen e parë me të cilënsprovohen shumë prej myslimanëve, për të mos thënë shumica e tyre, dukekundërshtuar fjalët e të Dërguarit të ndershëm (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) eqë është ‘të pirët në këmbë’. Sahabet kanë pirë në këmbë, kanë mbajtur flori,kanë veshur mëndafsh. Këto janë të vërteta dhe nuk mund të mohohen.Por, a i aprovoi ato i Dërguari?Përgjigja është: për disa gjëra tërhoqi vërejtjen e disa i aprovoi.Ajo për të cilën tërhoqi vërejtjen u kategorizua tek të ndaluarat dhe ajo qëaprovoi u klasifikua tek të lejuarat.Tërhoqi vërejtjen nga pirja në këmbë në hadithe të shumta, gjë të cilën nukdua të thellohem për të mos dalë nga tema e për të lënë kohë për pyetjet tuajadhe për arsye se kjo çështje kërkon një trajtim të veçantë.Më mjafton t’ua përmend juve një hadith autentik, të cilin e transmeton imamMuslimi në Sahihun e tij nga Enes bin Maliku (radijAllahu ‘anhu) se ka thënë:“E ka ndaluar i Dërguari i Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) të pirët nëkëmbë.”Në një transmetim tjetër thuhet se:“I Dërguari i Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) e ka qortuar nga tëpirët në këmbë.”Atëherë ajo që është vepruar, siç mësojmë nga hadithi i Ibën Umerit në kohën etë Dërguarit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), u ndalua më vonë dhe kështu ushndërrua në çështje të anuluar përmes ndalimit të vetë të Dërguarit.
Për sa i përket pjesës së dytë të hadithit, që lidhet me të ngrënurit duke ecur,nuk na ka ardhur ndonjë ndalim nga ana e të Dërguarit të Allahut (sal-lAllahu‘alejhi ue sel-lem).Kështu pra, nga ky aprovim përfituam një gjykim të sheriatit. Po mjaftohem mekaq në këtë sqarim që ka të bëj me domosdoshmërinë e mbështetjes në tëkuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit sipas të parëve tanë të mirë.E jo që njeriu të pavarësohet në të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit vetëm nënjohuritë personale të çdonjërit prej nesh, për të mos thënë në injorancënindividuale.Tani që u bë e qartë rëndësia e çështjes së të parëve tanë të mirë, duhet që tëmarrim disa shembuj praktikë.Që në kohët e hershme myslimanët janë përçarë në grupacione të ndryshme,siç dini për mutezilitë, murxhitë, hauarixhët, zejditë pa përmendur shijat,rafidat etj.Nuk ka asnjë prej këtyre grupeve sado të humbur që të jenë, që të mosbashkohen me pjesën tjetër të myslimanëve në parimin se: ne mbështetemi nëKur’an dhe Sunnet.Asnjë prej tyre nuk thotë se nuk mbështetet në Kur’an dhe Sunnet, sepse nësedikush do ta thoshte këtë, do të dilte tërësisht prej islamit.Atëherë, përse gjithë kjo përçarje përderisa të gjithë pretendojnë se bazohen nëKur’an dhe Sunnet?Kjo mbështetje nuk mund ndodhë kur nuk mbështetesh edhe në shtyllën etretë: të parët tanë të mirë; duke vënë në dukje edhe diçka tjetër. Atë seSunneti ndryshon shumë nga Kur’ani fisnik, për vetë faktin se Kur’ani është iruajtur dhe i tubuar përbrenda dy kapakëve të Mus’hafit, siç e dinë të gjithë.Ndërsa Sunneti, së pari duhet thënë se është i shpërndarë nëpër qindra libra,për të mos thënë në mijëra libra, një pjesë e madhe e të cilëve vazhdojnë të jenënë një botë të panjohur, në botën e dorëshkrimeve.Edhe librat e njohura sot përmbajnë hadithe autentike dhe të dobëta. Ata tëcilët bazohen në Sunnet, qofshin nga ata që i përkasin pasuesve të Sunnetitdhe në metodologjinë e të parëve tanë të mirë, apo qofshin nga grupet e tjera,shumë prej tyre nuk e dallojnë Sunnetin autentik nga ai i dobët dhe bien nëkundërshtim me Kur’anin dhe Sunnetin për shkak të mbështetjes tek hadithete dobëta apo të shpikura.
- Page 744 and 745: Sepse muslimani ka të drejtë që
- Page 746 and 747: Sepse rebelimi ndaj pushtetarit kun
- Page 748 and 749: 55. Ne nuk dëshmojmë përasnjë m
- Page 750 and 751: “Thuaj: O robërit e Mi, të cil
- Page 752 and 753: Imam Ahmedi (RahimehUllah) ka thën
- Page 754 and 755: 59. Ai që e degradon njësahabi ë
- Page 756 and 757: “Hipokrizia (nifaku) është mosb
- Page 758 and 759: “Është mosbesim ndaj Allahut he
- Page 760 and 761: është e lejuar atëherë është
- Page 762 and 763: 2 - Bukhari (121) dhe Muslimi (65).
- Page 764 and 765: Shpjegimi:Kjo është një nga për
- Page 766 and 767: 63. Namazi i xhenazes duhett´u fal
- Page 768 and 769: Allahu na udhëzoftë në atë që
- Page 770 and 771: “(Allahu) është Ai që e ka çu
- Page 772 and 773: lAllahu ‘alejhi ue sel-lem). Dhe
- Page 774 and 775: Kështu që, nuk ka dyshim se cilë
- Page 776 and 777: Kush janë themelet kryesoretë rru
- Page 778 and 779: mbajmë atë në rrugën të cilën
- Page 780 and 781: 06 - Kjo është thirrja dhe ftesa
- Page 782 and 783: Padyshim se ata janë trashëgimtar
- Page 784 and 785: Kur Allahu dëshiron që ta largoj
- Page 786 and 787: dyshime në fjalët e të Dërguari
- Page 788 and 789: Profeti (sal-lAllahu ‘alejhi ue s
- Page 790 and 791: Na transmetohet nga el-Faruk Omer b
- Page 792 and 793: I Lartësuari thotë:أ ي د ي ه
- Page 796 and 797: Ajo çka dua të them është se di
- Page 798 and 799: “Atyre që bëjnë vepra të mira
- Page 800 and 801: Atëherë, çfarë vlere ka besimi
- Page 802 and 803: ‘alejhi ue sel-lem), që të bëj
- Page 804 and 805: Selefizmi dhe kuptimi i tëatribuar
- Page 806 and 807: 03 - Që ajo çështje të mos jet
- Page 808 and 809: me vetë qeniet e tyre. Ata as nuk
- Page 810 and 811: pasuar dhe e çiltër, drejtimi i d
- Page 812 and 813: Nuk është mënyra e çlirimit nga
- Page 814 and 815: Nga shprehjet e pa qarta.Autor: She
- Page 816 and 817: Apo o vëllai im, mos hulumtoni në
- Page 818 and 819: Në rrugë duke ecur, në udhëtim
- Page 820 and 821: E para: Injoranca ndaj çështjeve
- Page 822 and 823: Ky hadith nënkupton së: Përngjas
- Page 824 and 825: gjendjen aktuale, bindjet e shumë
- Page 826 and 827: gjykim me diçka tjetër pos asaj q
- Page 828 and 829: Ky është ngjasim me diç me të s
- Page 830 and 831: “Ai është Imami, Hafidhi, Muhad
- Page 832 and 833: pranuar unanimisht - e pranonin të
- Page 834 and 835: del më pas që ai ishte ngatërrua
- Page 836 and 837: të këqija dhe bëhet e qartë në
- Page 838 and 839: Dhe ne nuk i harrojmë konferencat
- Page 840 and 841: atyre njerëzve që mendojnë keq p
- Page 842 and 843: Estagfirullah el-‘Adhijm! E njëj
Për sa i përket pjesës së dytë të hadithit, që lidhet me të ngrënurit duke ecur,
nuk na ka ardhur ndonjë ndalim nga ana e të Dërguarit të Allahut (sal-lAllahu
‘alejhi ue sel-lem).
Kështu pra, nga ky aprovim përfituam një gjykim të sheriatit. Po mjaftohem me
kaq në këtë sqarim që ka të bëj me domosdoshmërinë e mbështetjes në të
kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit sipas të parëve tanë të mirë.
E jo që njeriu të pavarësohet në të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit vetëm në
njohuritë personale të çdonjërit prej nesh, për të mos thënë në injorancën
individuale.
Tani që u bë e qartë rëndësia e çështjes së të parëve tanë të mirë, duhet që të
marrim disa shembuj praktikë.
Që në kohët e hershme myslimanët janë përçarë në grupacione të ndryshme,
siç dini për mutezilitë, murxhitë, hauarixhët, zejditë pa përmendur shijat,
rafidat etj.
Nuk ka asnjë prej këtyre grupeve sado të humbur që të jenë, që të mos
bashkohen me pjesën tjetër të myslimanëve në parimin se: ne mbështetemi në
Kur’an dhe Sunnet.
Asnjë prej tyre nuk thotë se nuk mbështetet në Kur’an dhe Sunnet, sepse nëse
dikush do ta thoshte këtë, do të dilte tërësisht prej islamit.
Atëherë, përse gjithë kjo përçarje përderisa të gjithë pretendojnë se bazohen në
Kur’an dhe Sunnet?
Kjo mbështetje nuk mund ndodhë kur nuk mbështetesh edhe në shtyllën e
tretë: të parët tanë të mirë; duke vënë në dukje edhe diçka tjetër. Atë se
Sunneti ndryshon shumë nga Kur’ani fisnik, për vetë faktin se Kur’ani është i
ruajtur dhe i tubuar përbrenda dy kapakëve të Mus’hafit, siç e dinë të gjithë.
Ndërsa Sunneti, së pari duhet thënë se është i shpërndarë nëpër qindra libra,
për të mos thënë në mijëra libra, një pjesë e madhe e të cilëve vazhdojnë të jenë
në një botë të panjohur, në botën e dorëshkrimeve.
Edhe librat e njohura sot përmbajnë hadithe autentike dhe të dobëta. Ata të
cilët bazohen në Sunnet, qofshin nga ata që i përkasin pasuesve të Sunnetit
dhe në metodologjinë e të parëve tanë të mirë, apo qofshin nga grupet e tjera,
shumë prej tyre nuk e dallojnë Sunnetin autentik nga ai i dobët dhe bien në
kundërshtim me Kur’anin dhe Sunnetin për shkak të mbështetjes tek hadithet
e dobëta apo të shpikura.
Change language