Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

“Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.”
Në vazhdim të ajetit të sipërpërmendur, Allahu thotë:
وا أ ي د ي ه م ا ف اق
“ua prisni duart.”
Çfarë është dorë në aspektin gjuhësorë?
Në aspektin gjuhësorë, dorë konsiderohet nga shpatulla deri tek majat e
gishtërinjve.
Në ç’masë pritet, nga këtu…?
Këtë gjë e sqaroi i Dërguari me veprimin e vet. Ne nuk kemi ndonjë hadith nga
fjalët e tij që të na bën të ditur vendin e prerjes së dorës ashtu siç e kishim në
atë se çfarë konsiderohet vjedhës sipas sheriatit, por kemi shpjegim duke
marrë parasysh praktikën e Profetit.
Si e mësuam ne këtë zbatim në praktik?
Prej të parëve tanë të mirë, shokëve të Profetit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).
Ky ishte lloji i dytë, pra shpjegimi me anë të veprimeve – praktikës.
Ndërsa lloji i tretë është aprovimi i të Dërguarit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem)
për diçka që as nuk ndalohet, e as nuk qortohet për të. Ky lloj nuk është as
fjalë e as vepër e tij, por është një veprim të cilin e kryen dikush tjetër, ndërsa
ai (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) ka reaguar ndaj këtij veprimi duke e aprovuar
atë.
Kur ai shihte diçka heshtte dhe e aprovonte atë, kjo gjë konsiderohej themel se
ajo çështje është e lejuar.
Kur ai shihte diçka dhe tërhiqte vërejtje ndaj saj – edhe nëse ajo bëhej nga
ndonjëri prej Sahabeve, mirëpo vërtetohet se Profeti (sal-lAllahu ‘alejhi ue sellem)
e ka ndaluar atë gjë, atëherë ky gjykim (ndalim) i largon të gjitha
kundërthëniet e shkaktuara nga aprovimi i atij Sahabiut!
Po ua jap edhe një shembull, që ka të bëj me shkencën e hadithit.
Thotë Abdullah bin Umeri bin Hatabi (radij-Allahu ‘anhum): “Pinim kur
qëndronim në këmbë, e hanim në ecje e sipër në kohën e të Dërguarit të
Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem)”.