Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

I Lartësuari thotë:
أ ي د ي ه م ا ف اق
وا و الس ار ق ة و الس ار
“Vjedhësit dhe vjedhëses ua prisni duart.” (5:38)
A i pritet dora çdo njeriu që vjedh? Përgjigja është: “Jo.”
Përse? Sepse sqaruesi i cili është i ngarkuar të bëj shpjegimin, i Dërguari i
Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) na i ka bërë të qartë se kush janë ata
vjedhës të cilëve u pritet dora, duke thënë:
“Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.”
Kushdo që vjedh diçka me vlerë më të ulët sesa çereku i dinarit, edhe nëse nga
ana gjuhësore quhet vjedhës, nga ana e sheriatit nuk quhet vjedhës (që
meriton prerjen e dorës).
Nga këtu arrijmë në një përfundim shkencor, që shumica e nxënësve të dijes
janë të pakujdesshëm ndaj saj.
Ky përfundim na tregon se nuk kemi të bëjmë vetëm me gjuhën e trashëguar
arabe, por kemi edhe gjuhën e sheriatit (terminologjinë), të cilën e kemi
mësuar nga Allahu. Arabët që flisnin gjuhën në të cilën zbriti Kur’ani, ishin të
panjohur me këto lloj terminologjie. Kur thuhet vjedhës, nga ana gjuhësore
përfshihet çdo vjedhës, por kur vjedhësi përmendet nga ana e sheriatit, nuk
përfshihet çdo vjedhës por vetëm ai që vjedh çerek dinari e më tepër.
Këtu kemi një shembull praktik se ne nuk mund të jemi të jemi të pavarur në
të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit, vetëm duke u mbështetur në njohjen e
gjuhës arabe. Kjo është një mangësi që shumë shkrimtarë të kohëve të sotme
kanë rënë në të. Ata përdorin vetëm aftësitë e tyre njohëse të gjuhës arabe në
interpretimin e ajeteve Kur’anore dhe haditheve profetike.
Duke i interpretuar ato në mënyrë të devijuar, të panjohura më parë për
myslimanët! Për këtë arsye, duhet të kuptojmë se thirrja e vërtetë e islamit
mbështetet në tre shtylla: Kuranin, Sunnetin dhe rrugën e pasuar nga të parët
tanë të mirë.
و الس ار ق ة و الس ار
“Vjedhësit dhe vjedhëses…”
Ky ajet nuk mund të komentohet sipas rregullave të gjuhës, por sipas gjuhës së
sheriatit, e cila thotë se: