Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

paluhatshëm në mësimet e tij dhe të kenë kujdes nga kundërshtimi i tij. Allahu
thotë: “Ky Kuran është një libër i bekuar që Ne ta kemi zbritur ty
(Muhamed), për të përsiatur mbi vargjet e tij dhe për t’u këshilluar me të
mendarët.” (Sâd, 29).
Dhe thotë: “Ky libër që kemi zbritur, është i bekuar, prandaj ndiqeni dhe
druhuni kundërshtimit, në mënyrë që të mëshiroheni.” (El-En’am, 155).
Po ashtu thotë: “Vallë, a nuk përsiatin ata për Kuranin apo i kanë zemrat
të kyçura?!” (Muhamed, 24).
Aisha (radijAllahu anha) qe pyetur: “Oj nëna e besimtarëve! Cili ishte morali
i Profetit (sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem)?” Ajo u përgjigj: “Morali i tij ishte
Kurani”. Allahu i Lartësuar thotë: “Dhe vërtet ti (Muhamed) je në një
shkallë të lartë të moralit.” (El-Kalem, 4). Kuptimi i kësaj është se Profeti
(sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem) meditonte rreth Kuranit, shpeshtonte leximin e
tij dhe punonte sipas asaj që gjendet në të. Kështu, morali i tij ishte Kurani,
ngaqë ai (sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem) e lexonte atë dhe meditonte rreth tij, i
zbatonte urdhrat e tij dhe largohej nga ndalimet e tij, nxiste në bindje ndaj
Allahut dhe të Dërguarit, thërriste drejt mirësisë, këshillonte për Allahun dhe
robërit e Tij, si dhe mënyra të tjera të mirësisë.
I Lartësuari thotë: “Ne të tregojmë ty (Muhamed) tregimin më të bukur…”
(Jusuf, 3). Pra, Kurani është tregimi më i bukur dhe është morali i Profetit (sallAllahu
'alejhi ue sel-lem).
Porosia ime drejtuar të gjithë myslimanëve, burra e gra, xhin e njerëz, arabë e
joarabë, dijetarë e nxënës dijeje (pra porosia ime drejtuar të gjithëve), është
të kujdesen ndaj Kuranit dhe të shpeshtojnë leximin e tij me meditim e
vëmendje, natën e ditën. Veçanërisht gjatë kohëve të përshtatshme, gjatë të
cilave zemrat janë të pranishme për meditim dhe kuptim. Ai i cili nuk e di
përmendsh, e lexon atë nga mus’hafi, ndërsa ai i cili i di disa pjesë të tij
përmendsh, lexon atë që i vjen më lehtë (aq sa mundet). Allahu thotë:
“Prandaj lexoni nga Kurani sa të keni mundësi.” (El-Muzzemmil, 20).
Ai që i di shkronjat arabe, lexon nga Mus’hafi, në mënyrë që të mësojë më
shumë, ndërsa ai i cili nuk i di, mëson nga nëna apo nga babai, apo nga fëmija,
apo nga bashkëshortja e tij, nëse është më e dijshme se ai. Po ashtu, ajo motër
që nuk di të lexojë Kuran, le të mësojë me babanë apo me vëllain, me
bashkëshortin, me motrën, apo me dikë tjetër.
Kështu, pra, njerëzit e ndihmojnë njëri-tjetrin; burri e ndihmon gruan e vet dhe
anasjelltas; babai e ndihmon fëmijën e vet dhe anasjelltas; vëllai vëllain e vet,
dajën, tezën. Kështu, të gjithë ndihmohen mes vete dhe e porosisin njëri-tjetrin
lidhur me këtë libër madhështor, që të meditojnë e të reflektojnë rreth tij dhe të
punojnë në përputhje me mësimet e tij. Kjo për shkak të fjalëve të Allahut: