Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
(1) - Bidat quhet çdo gjë e shpikur në fe e për të cilat na ka tërhequrvërejtjen Muhammedi, paqa dhe mëshira e Zotit qoftë mbi te. Menjanimi ikëtyre gjërave ishte një prej synimieve të thirrjes së Muhammed ibënAbdulvehabit.________________________________________________________________________TË SHPIFËSH PËR TË PAQENËN?!Nuk ka dyshim se që në momentet e para të jetës njerëzore është shfaquredhe lufta mes të vërtetës dhe të kotës. Kjo luftë është ndezur dhe ështëashpërsuar më tepër në kohën e të dërguarve e më pas me pasuesit e tyre. Aiqë vështron me kujdes në tekstet kuranore, apo edhe në faktet historike do tëgjejë një sërë ngjarjesh, të cilat na e pasqyrojnë këtë luftë. Mjafton vetëm tëshfletosh historinë e profetit Ibrahim me Nemrudin[1];të Musait mefaraonin[2]; të Nuhut me popullin[3] e tij dhe së fundi të Muhamedit mepopullin e tij e do të shpaloset qartë, se e kota dhe pasuesit e saj i kanëpërdorur të gjitha metodat e mundshme për ta parandaluar përhapjen e sëvërtetës dhe fenë e Allahut, që e kanë predikuar Profetët e Tij.Nga metodat më të vjetra dhe më të përhapura, të cilat njëkohësisht janënga më lajkataret dhe tinëzaret është edhe akuzat ndaj fesë së Allahut, duke uhequr si këshillues, si dashamirës e miqësor. Këtë metodë e përdorën kurejshëtme fiset dhe njerëzit përreth, të cilët nuk e njihnin Muhamedin dhe FenëIslame. Ata e akuzuan Muhamedin, si magjistar, i çmendur dhe poet, aq sadikush vendosi në veshët e tij pambuk, në mënyrë që të mos dëgjonte ndonjëfjalë të këtij njeriu, por kur përballej me të dhe dëgjonte prej tij, e kuptonte faremirë, se e gjitha kjo kish qenë një truk dhe një iluzion, në mënyrë që t’i mbanteata peng të së kotës dhe larg të vërtetës. “Thuaj: “E vërteta erdhi, kurse epavërteta është fshirë e nuk mund të shfaqet përsëri”.[4]E njëjta situatë përsëritet edhe sot. Dashakeqët e Islamit dhe tëmuslimanëve, të cilët njëkohësisht zotërojnë pjesën dërmuese të medies sëshkruar dhe vizive, kanë kohë që hedhin akuza të njëpasnjëshme ndaj Islamitdhe muslimanëve. Një gjë e tillë prej tyre është e pritshme, sepse ata kërkojnëqë me anë të saj të ulin potencialin e Islamit, i cili po përhapet fuqishëm nëmesin e tyre (në perëndim), ndaj dhe mjeti më i mirë për parandalimin e këtijfenomeni është hedhja baltë mbi Fenë Islame dhe pasuesit e saj. “Ju, mesiguri, do të sprovoheni në pasurinë e në jetën tuaj dhe do të dëgjonishumë fyerje nga popujt që iu është dhënë Libri para jush, si dhe ngapaganët. Por nëse ju duroni dhe ruheni (nga të këqijat), atëherë kjo ështëvërtet përcaktuese e çështjeve”.[5]
Sot perëndimi i krishterë për të arritur qëllimet e tij, po hedh mbi Islaminakuzat më të rënda, ndaj Profetit të tij, akuzat më të paqena dhe ndaj Kuranitshpifjet më të ulëta. Karikaturat nëpër gazetat famëkeqe të Danimarkës dheEvropës mbarë, ende vazhdojnë dhe nxisin incidente dhe zemërim. Atamundohen të shpalosin se Muhamedi, Profeti Islam ka qenë një njeri, i cilinxiste vetëm luftëra dhe ishte i etur për gjakderdhje. Ata e dinë se janë dukegënjyer, sepse ata e njohin më mirë se kushdo tjetër personalitetin e Profetittonë: “Atyre që u kemi dhënë Librin, e njohin atë (Profetin), ashtu siç injohin bijtë e tyre, por disa prej tyre e fshehin të vërtetën, duke e diturmirë”.[6] Por këto akuza që ata hedhin, janë ndoshta nga masat e vetme për t’imbajtur njerëzit në errësirë dhe padituri rreth realitetit të Fesë Islame, ashtusikurse bënin në Mesjetë me mendimtarët e tyre, duke i djegur në turrat edruve.Ramamakrishna Rao në lidhje me Muhamedin thotë: “Trajtimi që ai uka bërë armiqve të vet më të egër është shembulli më fisnik për ndjekësite tij. Gjatë çlirimit të Mekës, ai qe’ në kulmin e pushtetit të tij. Qyteti qënuk kish dashur t'ia dinte për predikimet e tij, që i kishte torturuarndjekësit e tij, që e kishte dëbuar dhe e kishte detyruar të mërgontebashkë me popullin e vet, dhe që e kishte persekutuar dhe bojkotuar edhenë vendin, ku ai kishte mërguar rreth 200 milje larg, tashmë shtrihej nënkëmbët e tij. Sipas ligjeve të luftës ai mund të ishte hakmarrë me tëdrejtë për të gjitha mizoritë, që kishte hequr ai dhe njerëzit e tij. Por çfarëtrajtimi u dha ai atyre? Zemra e Muhamedit ishte plot me dashuri dhe aideklaroi: "Në këtë ditë nuk ka HAKMARRJE ndaj jush dhe ju jeni të gjithëtë lirë”.Duhet të pohojmë se të vrarët në radhët e kundërshtarëve të Muhameditdhe fesë së tij[7] përgjatë njëzet e tre vjetëve të jetës së tij, nuk e kaloninnumrin e fëmijëve të vrarë nga krimet çifute kundra Gazës vitin e shkuar. Ndajdhe me të drejtë Hjuston Smith, kur flet për figurën e Profetit thotë:“(Muhamedi) Ishte i sinqertë dhe i dashur për njerëzit e vet, njeri bujardhe i dhembshur. Gjithnjë ka ndier dhembje ndaj vuajtjeve njerëzore dhetregohej i gatshëm t'i ndihmonte të tjerët, e veçanërisht të varfërve dhetë paaftëve. Për shkak të ndjenjës së tij të ndershmërisë, obligimit dhe tëbesimit, ai fitoi tituj të lartë si 'i drejti' dhe 'i besueshmi”.[8]E pra, ata që hedhin baltë mbi figurën e Profetit Muhamed sot janë tëndërgjegjshëm, se ai ka qenë njeriu më i mëshirshëm, që ka ecur ndonjëherëmbi shpinën e kësaj toke, se ka qenë njeriu më paqësor, më bujar, mëdashamirës dhe më zemërgjeri, ashtu sikurse e dinin dhe kurejshët, se ai ishtebesnik, i drejtë, bujar dhe i dashur, e megjithatë të dyja palët, si të djeshmitdhe të sotmit kanë bërë plane, që me anë të këtyre akuzave të mbajnë largnjerëzit nga Islami dhe asgjë më tepër.
- Page 4 and 5: Përdoret për të treguar se përn
- Page 6 and 7: Transmeton Taberaniu (el-Eusat, 543
- Page 8 and 9: falenderojnë Allahun për mirësit
- Page 10 and 11: varfanjaku mendjemadh, dhe ai që e
- Page 12 and 13: Pasha Allahun! Unë vërtetë e di
- Page 14 and 15: Kush hap derën e vetes për to, he
- Page 16 and 17: I Dërguari i Allahut, sal-lAllahu
- Page 18 and 19: Autor: Shejkh Salih el-FeuzanBurimi
- Page 20 and 21: Krishterëve. Shumë njerëz kur sh
- Page 22 and 23: nxjerrë për neve dhe i kanë shkr
- Page 24 and 25: Vlera e Leximit të Librave.Autor:
- Page 26 and 27: - Se'id Ibn el-Musejjib (Rahimullah
- Page 28 and 29: Dhe po ashtu, disa mesele të Emrav
- Page 30 and 31: - Çështja e pestë: prej domethë
- Page 32 and 33: robi të jetë i mashtruar në kët
- Page 34 and 35: Gjithashtu, nga shenjat e saj ësht
- Page 36 and 37: Kur përmendeshin vlerat morale të
- Page 38 and 39: Dija është shumë e gjerë; ajo k
- Page 40 and 41: Së pesti: t’i kërkojë Allahut
- Page 42 and 43: “Njerëzit e dëshirave (epsheve,
- Page 44 and 45: “Dhe kjo është provë madhësht
- Page 46 and 47: të ishte i krijuar, pasi që çdo
- Page 48 and 49: [Vini re: kjo nuk është e njëjta
- Page 50 and 51: më të Lartit. Kështu, çfarë at
- Page 52 and 53: episkopale (bëhet fjalë për një
- Page 56 and 57: Akuzat e tyre nuk u kufizuan vetëm
- Page 58 and 59: [4] - Sure, Sebe: 49.[5] - Sure Ali
- Page 60 and 61: pasojnë Dinin origjinal dhe Sheria
- Page 62 and 63: daveti i tij lulëzoi dhe arriti su
- Page 64 and 65: për në rrugën e drejtë njerëzi
- Page 66 and 67: pasur edhe ndihmën e Ibn Saudit dh
- Page 68 and 69: ,dhe ua pan hajrin shume popuj,kur
- Page 70 and 71: eshte se kinse Vehabit e pasojken k
- Page 72 and 73: Imam Muhamed bin ‘Abdul-Uehab, je
- Page 74 and 75: Pastaj u drejtua për në el-Ahsa.
- Page 76 and 77: Tani, Shejkhu dhe ata që ishin me
- Page 78 and 79: do të ndihmojë dhe do të mbrojë
- Page 80 and 81: nuk kishte njerëz që e ndihmonin
- Page 82 and 83: Më mbas, në vitin 1158 Hixhrij ni
- Page 84 and 85: interesat e tij në dynja; ai i th
- Page 86 and 87: 02. Refuzimi që bëri ai kundër b
- Page 88 and 89: Përktheu: Muhamed Kallashi© Selef
- Page 90 and 91: “Dhe se kjo është rruga (feja)
- Page 92 and 93: Ky lloj është i ngulitur në naty
- Page 94 and 95: Pra, Teuhidi Uluhije është ai në
- Page 96 and 97: “Allahu është Një, nuk ka të
- Page 98 and 99: Besojmë në Ditën e Fundit edhe p
- Page 100 and 101: Grupi i dytë: M'utezilitë të cil
- Page 102 and 103: kundërshtime, sepse metodologjia e
(1) - Bidat quhet çdo gjë e shpikur në fe e për të cilat na ka tërhequr
vërejtjen Muhammedi, paqa dhe mëshira e Zotit qoftë mbi te. Menjanimi i
këtyre gjërave ishte një prej synimieve të thirrjes së Muhammed ibën
Abdulvehabit.
________________________________________________________________________
TË SHPIFËSH PËR TË PAQENËN?!
Nuk ka dyshim se që në momentet e para të jetës njerëzore është shfaqur
edhe lufta mes të vërtetës dhe të kotës. Kjo luftë është ndezur dhe është
ashpërsuar më tepër në kohën e të dërguarve e më pas me pasuesit e tyre. Ai
që vështron me kujdes në tekstet kuranore, apo edhe në faktet historike do të
gjejë një sërë ngjarjesh, të cilat na e pasqyrojnë këtë luftë. Mjafton vetëm të
shfletosh historinë e profetit Ibrahim me Nemrudin[1];të Musait me
faraonin[2]; të Nuhut me popullin[3] e tij dhe së fundi të Muhamedit me
popullin e tij e do të shpaloset qartë, se e kota dhe pasuesit e saj i kanë
përdorur të gjitha metodat e mundshme për ta parandaluar përhapjen e së
vërtetës dhe fenë e Allahut, që e kanë predikuar Profetët e Tij.
Nga metodat më të vjetra dhe më të përhapura, të cilat njëkohësisht janë
nga më lajkataret dhe tinëzaret është edhe akuzat ndaj fesë së Allahut, duke u
hequr si këshillues, si dashamirës e miqësor. Këtë metodë e përdorën kurejshët
me fiset dhe njerëzit përreth, të cilët nuk e njihnin Muhamedin dhe Fenë
Islame. Ata e akuzuan Muhamedin, si magjistar, i çmendur dhe poet, aq sa
dikush vendosi në veshët e tij pambuk, në mënyrë që të mos dëgjonte ndonjë
fjalë të këtij njeriu, por kur përballej me të dhe dëgjonte prej tij, e kuptonte fare
mirë, se e gjitha kjo kish qenë një truk dhe një iluzion, në mënyrë që t’i mbante
ata peng të së kotës dhe larg të vërtetës. “Thuaj: “E vërteta erdhi, kurse e
pavërteta është fshirë e nuk mund të shfaqet përsëri”.[4]
E njëjta situatë përsëritet edhe sot. Dashakeqët e Islamit dhe të
muslimanëve, të cilët njëkohësisht zotërojnë pjesën dërmuese të medies së
shkruar dhe vizive, kanë kohë që hedhin akuza të njëpasnjëshme ndaj Islamit
dhe muslimanëve. Një gjë e tillë prej tyre është e pritshme, sepse ata kërkojnë
që me anë të saj të ulin potencialin e Islamit, i cili po përhapet fuqishëm në
mesin e tyre (në perëndim), ndaj dhe mjeti më i mirë për parandalimin e këtij
fenomeni është hedhja baltë mbi Fenë Islame dhe pasuesit e saj. “Ju, me
siguri, do të sprovoheni në pasurinë e në jetën tuaj dhe do të dëgjoni
shumë fyerje nga popujt që iu është dhënë Libri para jush, si dhe nga
paganët. Por nëse ju duroni dhe ruheni (nga të këqijat), atëherë kjo është
vërtet përcaktuese e çështjeve”.[5]
Change language