Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

vende. Kjo ka ndodhur edhe në këto vende. Ka pas ndodhur në Rijad dhe në
Dir’ijeh para se të shfaqej thirrja e shejh Muhamed ibën Abdul Uehhab –
RahimehUllah -. Njerëzit në Rijad dhe Dir’ijeh merrnin për zota pemët, i
adhuronin përveç Allahut dhe disa njerëz që thoshin se ishin evlija, të cilët i
adhuronin bashkë me Allahun. Po ashtu ka pasur edhe varre që adhuroheshin
bashkë me Allahun.
Në Xhubejle gjendej varri i Zejd ibën Khatabit – radijAll-llahu anhu -, se ai aty
u vra gjatë luftërave të riddes, në ditët e Muselejmes. Varri i tij adhurohej
përveç Allahut derisa u shkatërrua ai varr dhe sot është harruar, dhe për këtë
falënderimi i takon Allahut. Gjë që ndodhi për shkak të thirrjes së shejh
Muhamedit – Allahu ia shenjtëroftë shpirtin dhe e shpërbleftë prej nesh dhe
prej muslimanëve me shpërblimin më të mirë.
Në Nexhd dhe Hixhaz ishin shumë të përhapur shirku i madh, ideologjitë dhe
besimet e kota, lutja e dikujt tjetër përveç Allahut, saqë nuk mund të
numërohet dhe as nuk mund të merret vesh. Por kur doli shejh Muhamed ibën
Abdul Uehhab – RahimehUllah – në gjysmën e dytë të shekullit të dymbëdhjetë
(sipas hixhretit) d.m.th.: para më tepër se dyqind vjet, thirri në rrugë të
Allahut dhe i drejtoi njerëzit drejt të vërtetës. Atë e armiqësuan shumë prej
dijetarëve injorantë dhe ndjekës të epsheve.
Por Allahu e përkrahu atë me dijetarët e të vërtetës dhe thirri në rrugë të
Allahut dhe i mësoi njerëzit e i ftoi ne njësimin (teuhidin) e Allahut. Ai ua
sqaroi atyre se adhurimi i xhindëve, gurëve, evlijave dhe njerëzve të mirë e të
tjerëve është shirk prej punës së injorancës (xhahilijes). Ai u tha atyre se këto
janë punët e Ebu Xhehlit dhe të tjerëve si ai prej mosbesimtarëve të
Kurejshitëve, të cilët e bënin këtë punë kur adhuronin Latën, Uzzan, Menatin
dhe kur adhuronin varret. Këto pra ishin punët e tyre. Ai – RahimehUllah – ia
sqaroi më së miri njerëzve dhe Allahu udhëzoi shumë prej njerëzve për shkak
të tij. Më pas thirrja e tij përfshiu gjithë Nexhdin. Në të u përhap Teuhidi dhe
Imani (besimi). Njerëzit e lanë shirkun që i bënin Allahut dhe adhurimin e
varreve pasi që ata i adhuronin ato, përveç disave që i mbrojti Allahu me
mëshirën e Tij. Disa prej tyre adhuronin njerëz të çmendur që nuk kishin
logjikë dhe i quanin ata evlija. E gjithë kjo ndodhte për shkak të injorancës së
madhe në të cilën ata ishin zhytur.
04 - Braktisja e fesë me anë të dyshimit:
Pak më parë paraqitëm braktisjen e fesë (ridden) me anë të fjalës, braktisjen e
fesë me anë të punës dhe braktisjen e fesë me anë të të besuarit. Ndërsa tani
do të sqarojmë braktisjen e fesë me anë të dyshimit. Shembulli i kësaj të fundit
(braktisjes së fesë me anë të dyshimit) është sikurse ai që thotë: unë nuk e di a
është i vërtetë Allahu apo jo? Unë jam në dyshim për këtë. Ky është
mosbesimtar që ka bërë mosbesim me anë të dyshimit. Po ashtu ai që thotë: