Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

02 - Braktisja e fesë me vepër:
Braktisja e fesë me vepra si p.sh.: Lënia e namazit.
Fakti që një përson nuk falet edhe pse thotë që namazi është detyrë por nuk
falet, është braktisje e fesë sipas mendimit më të mirë të dijetarëve rreth kësaj
çështjeje, duke u bazuar tek thënia e pejgamberit – sal-lAllahu 'alejhi ue sellem:
“Besa që është midis nesh dhe atyre është namazi, dhe kush e lë atë
ka bërë kufër (mosbesim).” (Transmetoi Imam Ahmedi, Ebu Daudi,
Tirmidhiu, Nesai, dhe ibën Maxheh me zinxhir transmetimi të saktë. Shekik
ibën Abdullah el Ukejli, tabi’iu për gradën e lartë të të cilit kanë rënë dakord
(dijetarët) – RahimehUllah – thotë: “Shokët e Muhamedit – sal-lAllahu 'alejhi
ue sel-lem -, nuk shikonin ndonjë vepër lënia e të cilës ishte kufër
(mosbesim) me përjashtim të namazit” (Transmeton Tirmidhiu dhe zinxhiri i
transmetimit të tij është i saktë). Kjo është braktisja e fesë me vepër (e cila
është lënia e namazit qëllimisht).
Prej këtij lloji është dhe bërja e Mus’hafit Sherif (Kur’anit) objekt përbuzjeje
dhe përçmimi, ose ulja mbi të me përbuzje, ose ndotja e tij me pisllëk
qëllimisht, ose shkelja e tij me këmbë me mospërfillje dhe përbuzje. Me të
gjitha këto njeriu del prej Islamit.
Prej braktisjes së fesë me vepër është dhe tavafi (sjellja rrotull) rreth varreve
duke e bërë në shenjë afrimi tek banorët e varreve, ose të falet për ata ose për
xhindët. Këto gjithashtu janë braktisje e fesë me vepër.
Ndërsa lutja që bën njeriu duke iu drejtuar atyre, kërkimi i ndihmës prej tyre
dhe zotimi për ta është braktisja e fesë me fjalë. Përsa i përket atij që bën tavaf
rreth varreve duke patur për qëllim me këtë vepër adhurimin e Allahut, ai ka
bërë një bidat (risi) që e trondit fenë, porse nuk është dalje nga feja. Pra, është
bidat që e trondit fenë nëse ai nuk ka për qëllim të afrohet tek i varrosuri me
këtë vepër. Veprimi i kësaj gjëje duke dashur të afrohet tek Allahu i Lartësuar
është injorancë prej atij që e bën këtë.
Prej kufrit (mosbesimit) me vepër është edhe kur dikush ther diçka për dikë
tjetër përveç Allahut dhe kur afrohet me atë që ther tek dikush tjetër përveç
Allahut. P.sh.: kur ai therr devenë, delen, pulën ose lopën për të varrosurit për
t’u afruar tek ata duke i adhuruar ata me anë të tyre, ose kur e bën një gjë të
tillë për xhindët, duke i adhuruar ata me anë të tyre. Po ashtu kur dikush i
bën këto për yjet, duke u afruar tek yjet me këto vepra. Këto nuk janë therrur
me emër të Allahut, po për dikë tjetër përveç Tij. Prandaj kanë gjykimin e së
ngordhurës dhe ky veprim i tyre është kufër i madh – Allahu na ruajt prej tij.
Që të gjitha këto që përmendëm janë prej braktisjes së fesë dhe prej të
kundërtave të Islamit me anë të veprave.
03 - Braktisja e fesë me anë të të besuarit: