Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Me sa u përmend argumenton se ai që braktis Islamin vritet nëse nuk
pendohet. Atij i kërkohet që të pendohet dhe nëse pendohet dhe kthehet,
falënderimi i takon Allahut, por nëse nuk kthehet dhe vazhdon me
këmbëngulje të qëndrojë në mosbesimin dhe humbjen e tij, atëherë ai
shpejtohet për në zjarr, në bazë të thënies së pejgamberit – sal-lAllahu 'alejhi
ue sel-lem: “Kush e ndërron fenë e tij vriteni.”
01 - Braktisja e fesë me fjalë:
Të kundërtat që e kundërshtojnë Islamin janë shumë. Disa prej tyre janë me
fjalë si p.sh. sharja e Allahut. Kjo fjalë është në kundërshtim të plotë me fenë.
Po ashtu dhe sharja e të dërguarit – sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem -, d.m.th.
mallkimi dhe sharja e Allahut dhe të dërguarit të Tij, ose cilësimi me shprehje
të pahijshme si p.sh. të thotë: Allahu është i padrejtë, Allahu është kurrnac
(koprrac), Allahu është i varfër, ose të thotë se Allahu i Lartësuar nuk i di disa
çështje, ose nuk ka mundësi për disa gjëra. Që të gjitha këto fjalë janë (ridde)
braktisje e Islamit. Kushdo që e cilëson Allahun me diçka të pahijshme, apo e
shan, apo e cilëson me diçka të mangët, ai është mosbesimtar (qafir) që e ka
braktisur Islamin – Allahu na ruajt prej kësaj.
Kjo pra, është braktisja e fesë me fjalë. Kur dikush shan Allahun apo tallet me
Të, apo e emërton me diçka të mangët, apo e cilëson me diçka të pahijshme për
Të siç thonë çifutët: Allahu është kurrnac, Allahu është i varfër dhe ne jemi të
pasur. Po ashtu nëse thotë: Allahu nuk i di disa çështje, ose nuk ka mundësi
për disa gjëra, ose mohon cilësitë e Allahut dhe nuk beson në to; ky është
person që ka braktisur fenë me fjalët e tij të këqija.
Gjithashtu kur dikush thotë p.sh.: Allahu nuk e ka obliguar namazin për ne;
kjo fjalë e tij është largim dhe braktisje e Islamit. Pra, kush thotë: Allahu nuk e
ka obliguar namazin, e ka braktisur Islamin (ka bërë ridde) dhe ky është
mendimi i të gjithë muslimanëve, me përjashtim kur një person është injorant
dhe është larg muslimanëve e nuk e di. Këtij personi i mësohet e vërteta dhe
nëse vazhdon me këmbëngulje, atëherë ka mohuar dhe është mosbesimtar.
Ndërsa, kur është mes muslimanëve dhe i di çështjet e fesë dhe thotë: namazi
nuk është detyrë, atëherë kjo është braktisje e Islamit dhe kërkohet prej tij që
të pendohet; nëse pendohet, mirë, por nëse nuk pendohet atëherë vritet. Ose
kur thotë: Zekati nuk është detyrë për njerëzit, ose thotë:Agjërimi i Ramazanit
nuk është detyrë për njerëzit, ose thotë: Haxhi nuk është detyrë për atë që ka
mundësi ta kryejë atë dhe nuk është detyrë për njerëzit.
Si përfundim, ai që i thotë këto shprehje ka bërë kufër në bazë të mendimit të
përgjithshëm, dhe prej atij që i thotë këto fjalë kërkohet që të pendohet; nëse
pendohet, mirë, por nëse jo atëherë vritet – Allahu na ruajt prej kësaj. Këto
çështje ishin braktisje e fesë me fjalë.