Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

“Dhe kur kjo është e mundur (mumkin), atëherë çdo argument i sjellë për
të argumentuar se gjithçka nga universi është e përjetshme, kjo rrëzohet.
Kështu, thënia e përjetësisë së universit rrëzohet, dhe pamundësia e të
qenit të saj e përjetshme, bëhet e njohur”
Dhe, ai gjithashtu tha, në fjalë që janë shumë të qarta (1/376):
“Dhe kjo është një argument i pavarur se gjithçka përveç Allahut është
me fillim (muhdeth), vjen në ekzistencë pasi që nuk ishte, dhe se Ai,
Madhështori, është krijuesi i çdo gjëje pasi që ishin asgjë. Kështu,
Madhështor është ai që është i njësuar me el-beka (që zgjat gjithmonë)
dhe el-kidem (përjetësi), dhe Ai bëri lidhje mbi çdo gjë përveç Atij, për të
filluar nga asgjë.”
Këto janë të qarta, fjalë që nuk kanë nevojë për koment.
Dhe ai gjithashtu ka thënë në fjalë koncize:
“Dhe sa i përket vazhdueshmërisë së ngjarjeve, atëherë kuptimi i tij këtu është
se Ai është (përherë) përjetësisht Ai që flet kur dëshiron, dhe kjo është
përjetësia e perfeksionimit të Tij, [prej] kualiteteve të madhështisë së Tij, [dhe]
përjetësia e veprave të Tij, dhe lejohet përmes [pranimit] të kësaj se universi
dhe çdo gjë që është në të është e krijuar nga Ai, [që do të thotë] ka fillim, pasi
që nuk ka ekzistuar më parë, sepse arsyeja për fillimin e saj është çfarë është e
themeluar në esencën e Tij të fjalëve të Tij dhe veprave të Tij [të cilat rrjedhin
prej vullnetit të tij] dhe jashtë kësaj. Kështu, arsyeja, për fillimin e ngjarjeve
(huduth el-hauadith) kuptohet, dhe është e pamundur bashkë me këtë për
përjetësinë e ndonjë gjëje të universit, të flitet me të. Sepse sikur të ishte e
përjetshme, filluesi i saj do të ishte muxhib bi dhatihi (një, ekzistenca e të cilit
e obligon ekzistencën e njëkohshme të asaj që është përveç tij) kështu që kjo
kërkon [ekzistencën e njëkohshme] e çfarë kërkohet nga ekzistenca e Tij
(muxhab, muktadeh). Megjithatë, kur krijuesi është vepruesi i një vepre e cila
është e themeluar me veten e Tij përmes vullnetit të Tij dhe zgjedhjes së Tij,
është e pamundur për të, të jetë muxhib bi dhatihi (një, ekzistimi i të Cilit
kërkon ekzistimin e njëkohshëm të çdo gjëje përveç tij) sepse çdo gjë prej të
gjitha gjërave, përjetësia e ndonjë gjëje prej universit është e pamundur.
Koment:
Se Allahu përjetësisht është ai që flet dhe vepron përmes vullnetit dhe fuqisë së
tij, njihet si “hauadith” nga Ehlul Kelami (të cilët e kanë gjuhën e tyre të
shpikur të kelamit për të karakterizuar dhe përshkruar çështjet e pohuara në
Kuran dhe Sunnet), dhe ata i refuzojnë veprat e zgjedhura të Allahut, njëjtë si
filozofët, dhe Ehlul Kelami thjeshtë kanë pasuar filozofët në këtë, sepse ata
kanë përdorur mjete konceptuale dhe gjuhën e këtyre filozofëve, dhe kështu
janë takuar me filozofët në gjuhën e tyre të teologjisë, në përshkrimin e Allahut,