Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
pranohej pagesa e taksës (xhizja) për të jetuar në tokat e Muslimanëve. PastajAllahu ligjëroi për Mexhusët të njëjtin ligj, ose të pranonin Islamin ose tëpaguanin xhizjen. Kurse pjesa tjetër e qafirave ose të pranojnë Islamin ose dotë përballen me shpatën, në varësi të fuqisë së Muslimanëve.63 - Pasi që Allahu e përsosi fenë nëpër tij, Ai e mori atë nga kjo dynja, dhjetëvjet mbas Hixhretit. Ka thënë Allahu i Lartësuar: “Sot jua përsosa fenë tuaj, eplotësova dhuntinë Time ndaj jush dhe zgjodha që Islami të jetë feja juaj.”Dhe ka thënë Allahu Xhel-le ue ‘Alaa: “Sigurisht që ti (o Muhamed) do tëvdesësh një ditë e, sigurisht që edhe ata do të vdesin. Pastaj, në Ditën eGjykimit, ju do të grindeni para Zotit tuaj.” [ez-Zumer, 30-31]64 - “Njerëzit nëse vdesin, do të ringjallen” – sikurse ka thënë i Lartësuari:“Allahu ju ka krijuar nga toka, ashtu si bimët, pastaj ju kthen tek ajo dheprej saj sërish do t’ju nxjerrë.” Dhe ka thënë i Përsosuri nga çdo e metë:“Mohuesit kujtojnë se nuk do të ringjallen kurrsesi. Thuaju: “Po, për Zotintim, me siguri që do të ringjalleni e pastaj do të njoftoheni për atë ç’kenibërë.” Dhe kjo është e lehtë për Allahun.” Dhe ka thënë i Përsosuri nga çdoe metë: “Allahut i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe në Tokë, për t’idënuar ata që bëjnë keq, sipas veprave të veta e, për t’i shpërblyer ata qëbëjnë mirë, me shpërblimin më të mirë.”Pra, ata do të merren në llogari dhe do të marrin shpërblimin e tyre Ditën eKijametit. Atyre do t’u jepen librat e tyre (me veprat që kanë punuar) në tëdjathtën apo në të majtën e tyre. Ai që është i lumtur do t’i jepet libri nga edjathta e tij, kurse fatkeqit do t’i jepet libri nga e majta e tij. Të lumturit do t’irëndojnë më shumë veprat e mira në peshore, ndërsa veprat e mira të fatkeqitdo të jenë të lehta në peshore. Kurse gjynahqarët janë në rrezik. Ka të ngjarë qëveprat e mira në peshoren e tyre të rëndohen nga teubeja (pendimi) apo ngafalja e Allahut apo nga sevapet.Dhe ka të ngjarë që veprat e mira në peshoren e tyre të jenë të lehta dhe kështuata do të jenë prej banorëve të Zjarrit dhe do të dënohen atje aq sa të dojëAllahu. Pastaj Allahu do t’i nxjerrë për shkak se ata kanë vdekur në Islam.Kështu që, detyra e çdokujt që e ka detyrë zbatimin e urdhërave të Sheriatit,qoftë xhind apo njeri, është që ruhet nga veprat e këqija, të mos heqë dorë ngateubeja dhe t’i përmbahet Islamit, ngase ai nuk e di se kur do t’i dalë shpirti.Prandaj Muslimani duhet të jetë sa më i zellshëm dhe i vendosur dhe të luftojëme veten e tij që t’i përmbahet hakut dhe të pendohet vazhdimisht me pendimtë sinqertë nga të gjitha gjynahet, në mënyrë që, nëse i vjen çasti që të ndahetnga kjo jetë, ai do të jetë duke bërë vepra të mira dhe duke iu përmbajturIslamit. Kështu, ai do të fitojë lumturinë dhe shpëtimin në Ditën e Kijametit.65 - I Dërguari (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) erdhi për të gjithë njerëzimin, përxhindët dhe për njerëzit, sikurse ka thënë i Lartësuari: “Thuaj (o Muhamed):
O ju njerëz, me të vërtetë unë jam i Dërguari i Allahut për të gjithë ju.”[el-E’araf, 158]Dhe ka thënë i Lartësuari: “Ne të kemi dërguar ty (o Muhamed) vetëm sipërgëzues dhe paralajmërues për të gjithë njerëzimin.” [Sebe`e, 28] Dhe aiështë Vula e Pejgamberëve dhe mbas tij nuk ka pejgamber tjetër. Kështu pra,të gjithë të Dërguarit erdhën tek popujt e tyre si përgëzues e paralajmërues, qënga i pari i tyre e deri tek i fundit.Dhe i dërguari i parë ishte Nuhu, të cilin e dërgoi Allahu atëherë kur u shfaqshirku tek populli i tij. Përpara tij ka qenë Ademi, i cili ishte pejgamber, idërguar dhe i ngarkuar me detyra, e dërgoi Allahu tek pasardhësit e tij që atata adhuronin Allahun me sheriatin që ua solli babai i tyre, Ademi (‘alejhissalatuues-selam). Ata vazhduan të jenë në Islam dhe t’i përmban ligjeve të tijderisa u shfaq shirku tek populli i Nuhut. Dhe kur u shfaq shirku tek populli iNuhut, Allahu u dërgoi atyre Nuhun (‘alejhis-salatu ues-selam), dhe ai është idërguari i parë për banorët e Tokës, mbas shfaqjes së shirkut. Dhe çdo populliAllahu i çoi të dërguar. Popullit të Adit Allahu i çoi Hudin, pastaj Allahu çoiSalihun tek populli i Themudit, pastaj çoi Ibrahimin, Lutin dhe Shuajbin në njëkohë të afërt me njëri-tjetrin, pastaj erdhën me radhë të dërguarit e tjerë. Midistyre është Musai, Haruni, ‘Ijsa, Ejubi, Daudi, Sulejmani, e pastaj vargu i tyre uvulos me Muhamedin (’alejhis-salatu ues-selam).66 - Pastaj vargu i të Dërguarve u vulos me Muhamedin (‘alejhis-salatu uesselam),dhe ai është vula e tyre, i fundit i tyre dhe më i miri prej tyre (‘alejhissalatuues-selam). Ka thënë Allahu Xhel-le ue ‘Alaa: “Të dërguar që janëpërgëzues dhe paralajmërues, në mënyrë që njerëzit të mos kenë ndonjëjustifikim ndaj Allahut, pas ardhjes së të dërguarve.” Dhe Fjala e Tij:“përgëzues” – domethënë: i përgëzojnë me Xhenet ata që u binden atyre(d.m.th. të Dërguarve). “dhe paralajmërues” – domethënë: i paralajmërojnënjerëzit nga të bërit shirk Allahut, i paralajmërojnë nga Zjarri dhe dënimi idhembshëm, nëse ata kundërshtojnë urdhërin e Allahut. Po kështu edheMuhamedi (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), të cilin Allahu e dërgoi si përgëzuesdhe paralajmërues, sikurse ka thënë i Lartësuari: “Ne të kemi dërguar ty sidëshmitar, si përgëzues dhe paralajmërues, si thirrës, që i fton njerëzit nërrugën e Allahut me urdhrin e Tij dhe si pishtar ndriçues.” [el-Ahzab, 45-46]Dhe ka thënë i Lartësuari: “Muhamedi nuk është babai i askujt prej burravetuaj, por është i Dërguari i Allahut dhe Vula e Pejgamberëve.” [el-Ahzab,40] Kështu që, detyra e të gjithë popujve është që ta pasojnë të Dërguarin etyre.Pra, çdo popull e ka detyrë që të pasojë të Dërguarin e tij, që t’i nënshtrohetudhëzimit me të cilin erdhi ai. E me të vërtetë Allahu u ka premtuar atyrelumturinë në dynja e në Ahiret nëse u binden të Dërguarit të tyre, porse
- Page 416 and 417: - Grupi i dytë: kanë shkuar në e
- Page 418 and 419: Ai ia atribuoji Vetes të dhënit u
- Page 420 and 421: “Ai (Kur’ani), është vetëm k
- Page 422 and 423: 07. Lufto pas jetës së ardhmesiku
- Page 424 and 425: rrugën për në jetën tjetër fru
- Page 426 and 427: Profeti sal-lAllahu ‘alejhi ue se
- Page 428 and 429: Autor: Imam Muhamed bin Salih bin U
- Page 430 and 431: Autor: Imam Muhamed bin Salih bin U
- Page 432 and 433: “E me të vërtetë xhamitë jan
- Page 434 and 435: Ka thënë Ibn Kethiri, RahimehUlla
- Page 436 and 437: Dhe argumenti i kurbanit48 është
- Page 438 and 439: “Dhe për Allahun është vizita
- Page 440 and 441: Ai jetoi 63 vjet, prej të cilave 4
- Page 442 and 443: “Sigurisht që ti (o Muhamed) do
- Page 444 and 445: përmendësh dhe që të rrënjoses
- Page 446 and 447: ashtu siç kanë duruar me këmbën
- Page 448 and 449: Bejjineh, 5] Në ajete të shumta A
- Page 450 and 451: qëndrimit në tokat e Muslimanëve
- Page 452 and 453: gjynahun më të madh?” Thamë: P
- Page 454 and 455: ndalesave të Tij (Subhanehu ue Te
- Page 456 and 457: njeriu që është i ngarkuar me de
- Page 458 and 459: Dhe askush nuk ndërmjetëson tek A
- Page 460 and 461: 42 - Po kështu edhe mbështetja (e
- Page 462 and 463: parë e Islamit është dëshmia La
- Page 464 and 465: hadithin e saktë: “Imani është
- Page 468 and 469: shumica e njerëzve nuk iu bindën
- Page 470 and 471: - “shtylla e saj është namazi
- Page 472 and 473: mirës dhe të keqes. Ai po ashtu k
- Page 474 and 475: Besojmë se: “All-llahu është n
- Page 476 and 477: “Ai është i Sunduesi mbi robër
- Page 478 and 479: “All-llahu është i kënaqur nda
- Page 480 and 481: - KAPITULLI I DYTË -Të gjitha ato
- Page 482 and 483: Maliku ështe roja e Xhehenemit.Ka
- Page 484 and 485: “Është shkatërrim për ata që
- Page 486 and 487: All-llahi i Lartësuar për Pejgamb
- Page 488 and 489: Gjithashtu besojmë se ky ummet/pop
- Page 490 and 491: Dhe besojmë në shefaatin për ata
- Page 492 and 493: Besimtari, në atë moment, do të
- Page 494 and 495: Shohim se All-llahu i Lartësuar n
- Page 496 and 497: Ka thënë i Dërguari i All-llahut
- Page 498 and 499: - Dobitë e besimit në Ditën e Gj
- Page 500 and 501: 15. Hadithin e transmeton Ebu Hurej
- Page 502 and 503: Me sa u përmend argumenton se ai q
- Page 504 and 505: Prej llojeve të braktisjes së fes
- Page 506 and 507: vende. Kjo ka ndodhur edhe në kët
- Page 508 and 509: Kurse lloji i dytë është: Gjëra
- Page 510 and 511: një kafshë që quhet Sefer, e cil
- Page 512 and 513: shenjë ogurzezë dhe shenja ogurze
- Page 514 and 515: Ai i cili nuk i njeh fitnet e as nd
O ju njerëz, me të vërtetë unë jam i Dërguari i Allahut për të gjithë ju.”
[el-E’araf, 158]
Dhe ka thënë i Lartësuari: “Ne të kemi dërguar ty (o Muhamed) vetëm si
përgëzues dhe paralajmërues për të gjithë njerëzimin.” [Sebe`e, 28] Dhe ai
është Vula e Pejgamberëve dhe mbas tij nuk ka pejgamber tjetër. Kështu pra,
të gjithë të Dërguarit erdhën tek popujt e tyre si përgëzues e paralajmërues, që
nga i pari i tyre e deri tek i fundit.
Dhe i dërguari i parë ishte Nuhu, të cilin e dërgoi Allahu atëherë kur u shfaq
shirku tek populli i tij. Përpara tij ka qenë Ademi, i cili ishte pejgamber, i
dërguar dhe i ngarkuar me detyra, e dërgoi Allahu tek pasardhësit e tij që ata
ta adhuronin Allahun me sheriatin që ua solli babai i tyre, Ademi (‘alejhissalatu
ues-selam). Ata vazhduan të jenë në Islam dhe t’i përmban ligjeve të tij
derisa u shfaq shirku tek populli i Nuhut. Dhe kur u shfaq shirku tek populli i
Nuhut, Allahu u dërgoi atyre Nuhun (‘alejhis-salatu ues-selam), dhe ai është i
dërguari i parë për banorët e Tokës, mbas shfaqjes së shirkut. Dhe çdo populli
Allahu i çoi të dërguar. Popullit të Adit Allahu i çoi Hudin, pastaj Allahu çoi
Salihun tek populli i Themudit, pastaj çoi Ibrahimin, Lutin dhe Shuajbin në një
kohë të afërt me njëri-tjetrin, pastaj erdhën me radhë të dërguarit e tjerë. Midis
tyre është Musai, Haruni, ‘Ijsa, Ejubi, Daudi, Sulejmani, e pastaj vargu i tyre u
vulos me Muhamedin (’alejhis-salatu ues-selam).
66 - Pastaj vargu i të Dërguarve u vulos me Muhamedin (‘alejhis-salatu uesselam),
dhe ai është vula e tyre, i fundit i tyre dhe më i miri prej tyre (‘alejhissalatu
ues-selam). Ka thënë Allahu Xhel-le ue ‘Alaa: “Të dërguar që janë
përgëzues dhe paralajmërues, në mënyrë që njerëzit të mos kenë ndonjë
justifikim ndaj Allahut, pas ardhjes së të dërguarve.” Dhe Fjala e Tij:
“përgëzues” – domethënë: i përgëzojnë me Xhenet ata që u binden atyre
(d.m.th. të Dërguarve). “dhe paralajmërues” – domethënë: i paralajmërojnë
njerëzit nga të bërit shirk Allahut, i paralajmërojnë nga Zjarri dhe dënimi i
dhembshëm, nëse ata kundërshtojnë urdhërin e Allahut. Po kështu edhe
Muhamedi (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), të cilin Allahu e dërgoi si përgëzues
dhe paralajmërues, sikurse ka thënë i Lartësuari: “Ne të kemi dërguar ty si
dëshmitar, si përgëzues dhe paralajmërues, si thirrës, që i fton njerëzit në
rrugën e Allahut me urdhrin e Tij dhe si pishtar ndriçues.” [el-Ahzab, 45-
46]
Dhe ka thënë i Lartësuari: “Muhamedi nuk është babai i askujt prej burrave
tuaj, por është i Dërguari i Allahut dhe Vula e Pejgamberëve.” [el-Ahzab,
40] Kështu që, detyra e të gjithë popujve është që ta pasojnë të Dërguarin e
tyre.
Pra, çdo popull e ka detyrë që të pasojë të Dërguarin e tij, që t’i nënshtrohet
udhëzimit me të cilin erdhi ai. E me të vërtetë Allahu u ka premtuar atyre
lumturinë në dynja e në Ahiret nëse u binden të Dërguarit të tyre, porse