Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

adhurojnë Allahun dhe ta braktisin adhurimin e të tjerëve veç Tij, sikurse Ai,
më i Larti, ka thënë:
“Dhe me të vërtetë që ne kemi dërguar tek çdo Umet (popull) Pejgamberë
(duke u shpallur): Adhuroni vetëm Allahun dhe largohuni Tagutit (krejt
ç’ka adhurohet në vend të Allahut).” [en-Nahl, 36]
Kurse për ligjet dhe gjykimet, ato janë urdhëresat dhe ndalesat, të lejuarat dhe
të ndaluarat, dhe ato ndryshojnë nga njëri popull tek tjetri sipas kërkesave të
tyre. Allah e ligjëron një sheriat dhe më pas e shfuqizon atë me një sheriat
tjetër, derisa më në fund erdhi sheriati i Islamit, dhe ky i shfuqizoi të gjitha
ligjet e mëparshme dhe do të mbetet deri në Orën e Fundit. Sa për bazën
themelore të fesë së profetëve, i cili është teuhijdi, atëherë ky nuk është
shfuqizuar dhe nuk ka për t’u shfuqizuar kurrë. Feja e tyre është një dhe ajo
është feja Islame, që do të thotë sinqeritet ndaj Allahut me teuhijd. Sa për
ligjet, atëherë ato ndryshojnë dhe janë shfuqizuar, e kundërta me teuhijdin dhe
akiden, që nga koha e Ademit e deri tek profeti e fundit. Të gjithë ata thirrën
për në teuhijd dhe në adhurimin e Allahut të vetëm, i cili është bindja ndaj Tij
në çdo kohë, duke i kryer ato që na ka urdhëruar Ai në ligjet e Tij. Kështu që
kur një ligj (sheriat) shfuqizohet atëherë veprimi sipas ligjit (sheriatit)
shfuqizues bëhet adhurim dhe veprimi sipas ligjit të shfuqizuar nuk është
adhurim ndaj Allahut.
Pjesa e Tretë: Pastrimi i
Teuhidit.
Shejkh Salih el-Feuzan thotë:
Teksti:
“Kur ta dish që Allahu të ka krijuar ty për adhurimin e Tij, atëherë dije se
adhurimi nuk do të konsiderohet i tillë, nëse ai nuk shoqërohet me teuhijd, ashtu
sikurse namazi nuk konsiderohet namaz, nëse ai nuk shoqërohet me pastrim
(tahera). Kështu që, kur shirku hyn në adhurim, ai e prish atë, ashtu sikurse
papastërtia e shfuqizon pastrimin.”
Shpjegimi:
“Kur ta dish që Allahu të ka krijuar ty për adhurimin e Tij”: do të thotë kur
ta njohësh ajetin:
“Dhe Unë nuk i kam krijuar xhinët dhe njerëzit, përveç që ata të më
adhurojnë Mua (të Vetëm).” [edh-Dharijat, 56]