Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Gjithashtu, nga shenjat e saj është se ai (që posedon këtë dije të
padobishme) dështon në pranimin e të vërtetës dhe sillet arrogant para atyre
që flasin të vërtetën, veçanërisht nëse ai person konsiderohet para syve të
njerëzve se qëndron poshtë atij. Gjithashtu, nga shenjat e saj është se ai (që
posedon dije të padobishme) vazhdon të këmbëngulë në të pavërtetën nga
frika se mos zemrat e njerëzve do të largohen nga ai nëse ai thotë haptazi se po
kthehet tek e vërteta.
Ndoshta këta individë mund të bëjnë autokritikë apo mund t’i nënvlerësojnë
vetet e tyre me gjuhët e tyre mu para syve të njerëzve në mënyrë që ata të
besojnë se këta janë modest, kokëulur, duke tërhequr kështu lavdërimet e tyre
për këtë gjë. Dhe kjo është një nga format më të ndërlikuara dhe më të
pakapshme të syfaqësisë (er-rija), sikurse kanë treguar Tabi’inët dhe dijetarët
që erdhën pas tyre. Për më tepër, mënyra se si ata i pranojnë me kaq bujë të
tilla lavdërime është e tillë që mohon çdo ndjenjë ndershmërie apo sinqeriteti
nga ana e tyre. Kjo për shkak se një person me ndershmëri të vërtetë i
frikësohet hipokrizisë për veten e tij dhe i druhet mendimit se mund të ketë një
përfundim të keq, kurse këta individë janë të preokupuar me pranimin dhe
lejimin e lavdërimeve.
Dhe në bazë të kësaj, një nga shenjat që tregon se njerëzit kanë dije të
dobishme është se ata nuk mendojnë se kanë ndonjë pozitë apo status të
veçantë dhe ata urrejnë me zemrat e tyre çdo lavdërim apo mburrje dhe ata
nuk i ngrejnë vetet e tyre me arrogancë mbi asnjë njeri.
El-Hasen (el-Basri) ka thënë: “Fekih (ai që zotëron kuptimin e Fesë) është
vetëm ai që tërhiqet larg jetës së kësaj dynjaje, dëshiron jetën e botës
tjetër, ka një kuptim të thellë në fenë e tij dhe është vazhdimisht i paepur
në adhurimin e Zotit të tij.” [4]
Në një transmetim tjetër ai ka thënë: “Fekih është ai që nuk i armiqëson ata
që janë më të lartë se ai, as nuk i nënçmon ata që janë më poshtë tij dhe
as nuk kërkon ndonjë çmim për diturinë që ia ka dhënë Allahu.”
Një thënie e ngjashme me këtë të fundit është transmetuar si një nga thëniet e
Ibn ‘Umerit (radij-Allahu ‘anhu). [5]
Njëri prej Selefëve ka thënë: “Njeriu që ka dije duhet të hedhë baltë mbi
kokën e tij nga përulësia para Zotit të tij.” [6]
Dhe vërtet, sa herë që atij i shtohet dija dhe njohja e Zotit të tij, atij i shtohet
frika ndaj Zotit të tij si dhe nënshtrimi dhe përulja para Tij.