Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Muhamed (sal-lAllahu alejhi ve selem.) e vëllazëroi Zubejr bin Auamin me Kab
bin Malikun. Sipas një transmetimi tjetër e vëllazëroi me Seleme bin Selame
bin Vakshin.
Kontributi i Zubejrit në shoqërinë e Medinës
Zubejr bin Auami qëndroi pranë Profetit, sal-lAllahu alejhi ve selem, duke
ndihmuar atë dhe fenë islame; ai mori pjesë në luftën e Bedrit, madje në të
gjitha luftërat që ndërmori Profeti, sal-lAllahu alejhi ve selem. Kur ndodhi lufta
e Bedrit, ai ishte diku te tetëmbëdhjetë vjeç.
Në luftën e Bedrit ushtria islame përbëhej nga treqind luftëtarë, ndër të
cilët ishin vetëm dy kalorës: Zubejr bin Auami, i cili qëndronte në të
djathtë të ushtrisë dhe Mikdad bin Esuedi, i cili qëndronte në të majtë. Në
këtë luftë Zubejri kishte veshur një çallmë të verdhë dhe thuhet se edhe
melaiket e ndihmës që prezantuan në Bedër, kishin çallma të tilla.[1]
Lufta ishte ndezur fort
Profeti ynë (sal-lAllahu alejhi ve selem.), në luftën e Bedrit, pasi e caktoi
Zubejrin komandant të krahut të djathtë, tha:
“Engjëjt kanë shenjat e tyre. Edhe ju vendosni ndonjë shenjë!” Menjëherë
pas kësaj fjale të pejgamberit, Zubejr bin Auami mbështolli rreth kokës një
copë (beze) të verdhë dhe u hodh në luftë. Në këtë betejë muslimanët kishin
vetëm disa kuaj. Njëri nga këto ishte edhe kali i Zubejrit, i quajtur Jasub. Atë
ditë ai kishte vrarë shumë mushrikë dhe njëri prej tyre ishte xhaxhai i tij
Neufeli, i njohur si “Luani i Kurejshëve, luani i bijve Mutalibë”. Një aspekt të
kësaj lufte Zubejr bin Auami e përcjell si më poshtë:
“Ditën e Bedrit unë u përballa me Ubejde bin Saidin. Ai ishte mbi kalë i
armatosur nga koka te këmbët, vetëm sytë i dukeshin. Me një lëvizje të
menjëhershme ia ngula heshtën në sy dhe ai ra përtokë i vdekur. Kur ia
nxorra heshtën me fuqi, pashë se dy krahët e saj ishin shtrembëruar.”
Lufta e Bedrit, në të cilën merrnin pjesë edhe engjëjt, po kalonte shumë e
ndezur. Hz. Muhamedi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) po i lutej Allahut pa
pushim duke i kërkuar ndihmë.
Trimëritë që tregoi Zubejri në luftën e Bedrit ishin kolosale. Nuk i kishte
mbetur vend në trup pa u plagosur. Kishte marrë tri goditje të mëdha shpate
dhe njëra nga këto ishte në qafë. Lufta e Bedrit përfundoi me fitoren e
muslimanëve. Në këtë luftë ranë dëshmorë 14 sahabë, u vranë 70 mushrikë
(politeistë) dhe po aq u zunë rob.